บ้านที่มีความรักและความอบอุ่นคือจินตนาการของคนไทยยามนี้ !
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
16 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 

จากใจถึงใจและก้าวย่างที่มั่นคง.....






ก้าวย่างที่มั่นคง

บนทางเดินแคบ ๆ ที่เหลืออยู่
หากขาดความมั่นใจที่จะก้าวเดินต่อไป
ชีวิตก็คงหยุดนิ่งและรอวันตาย
แม้ทางข้างหน้าจะดูพร่ามัว
และไม่รู้ซึ่งอนาคต
แต่สิ่งที่ดีที่สุดในปัจจุบัน
คือก้าวย่างไปอย่างมั่นคง
และมองไปข้างหน้าอย่าเหลียวหลัง
เก็บรับบทเรียนในอดีต
เพื่อจะได้ระมัดระวังไม่ให้ผิดพลาดอีกในอนาคต





ใช้สามัญสำนึกทำงาน

ไม่มีแผนงานที่สวยหรู
ไม่มีปฏิบัติการใดที่สมบูรณ์แบบ
ในยามนี้มีเพียงการทำงานด้วยการทุ่มเท
ลงลึกในรายละเอียดเท่านั้น
จึงจะสามารถคลี่คลายปัญหาของงานลงได้
บางครั้งโจทย์ที่เจออาจยากและซับซ้อน
แต่เมื่อลงไปคลุกคลีอย่างแท้จริง
โจทย์เหล่านี้ก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป





เรียบ ๆ ง่าย ๆ


อย่ามองสิ่งต่าง ๆ ด้วยแว่นสีที่ซับซ้อน
เพราะในโลกนี้มีเพียงสิ่งสามัญที่เรียบง่าย
สำหรับคนที่สงบนิ่งเพียงพอเท่านั้น
จึงจะแก้โจทย์และปัญหาต่าง ๆ
ด้วยกลวิธีที่เรียบ ๆ ง่าย ๆ
ไม่ซับซ้อนและตรงจุดได้อย่างเพียงพอ





ใจถึงใจ

บนหนทางไปสู่ความสำเร็จ
บนหนทางของการสร้างสรรค์สิ่งใหม่
มีเพียงคนที่เข้าใจในสภาพจิตใจของคนทำงานเท่านั้น
จึงจะสามารถนำทีมงานไปสู่เป้าหมายได้
อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน














บล็อกที่แล้ว คลิกที่นี่
























 

Create Date : 16 มิถุนายน 2550
12 comments
Last Update : 30 สิงหาคม 2552 7:18:16 น.
Counter : 2184 Pageviews.

 

คัดจากกรุงเทพธุรกิจ

ความสุขในปัจจุบัน

ศิริรัตน์ ณ พัทลุง



อ่านข่าวเกี่ยวกับดาราสาวชื่อดังในสหรัฐอเมริกา ที่เพิ่งถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลา 45 วัน เราเห็นภาพในช่วงไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้าที่เธอจะไปรายงานตัวกับเรือนจำ เธอยังไปออกงานสังคมงานหนึ่งและให้สัมภาษณ์อย่างยิ้มแย้มว่า เธอหวังว่าเหตุการณ์ที่เกิดกับเธอนั้นคงเป็นบทเรียนให้กับคนอีกมากมาย ว่าไม่ควรจะทำสิ่งที่ผิดพลาดเช่นเดียวกับเธอ

ตอนนั้นเธอมิได้ดูว่าจะหวาดกลัวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเธอในไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าเลย

หากแต่ภาพที่เราเห็นหลังจากที่เธอได้รับการปล่อยตัวหลังจากอยู่ในคุกเพียงแค่ 3 วันนั้น เธอดูเหมือนคนที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย เธอเปลี่ยนแปลงไปเป็นคนละคนภายในเวลาไม่นาน หลายคนคงคิดว่าเป็นเพราะเธอมาจากผู้มีฐานะที่ดี จึงไม่สามารถจะทนอยู่ในห้องแคบๆ กับอาหารแย่ๆ ได้

หากเราเชื่อว่า ที่นั่น เธอได้พบกับความเป็นจริงที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ความจริงที่เธอทนไม่ได้กับ การต้องอยู่กับตัวเองคนเดียว และไม่รู้ว่าจะต้องจัดการกับความคิดที่พากันหลั่งไหลเข้ามาในหัวของเธอตลอดเวลาได้อย่างไร เธอไม่สามารถจัดการกับความคิดฟุ้งซ่านและเสียงเหล่านั้นได้ เพราะที่ผ่านมาเธอไม่เคยใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ด้วยอิสระที่เธอมี เธอจึงใช้วิธีใดวิธีหนึ่งที่เธอชำนาญกำจัดความฟุ้งซ่านให้หมดไปอย่างรวดเร็วเสมอ

เรากี่คนที่เป็นอย่างเธอ

ในเวลาที่เรามีอิสระกับการทำอะไรก็ได้กับชีวิตของเรา เรามักเลือกที่จะหนีเสียงเหล่านั้น โดยการยกหูโทรศัพท์หาเพื่อน เปิดโทรทัศน์ อ่านหนังสือ ออกไปชอปปิง หรือแม้แต่อยู่กับใครสักคนหนึ่ง ใครก็ได้ที่จะทำให้เราไม่ต้องอยู่กับตัวเอง เราทำเช่นนั้นมาตลอดชีวิต จนเราเคยชินว่าจะต้องมีใครหรืออะไรในชีวิต เพื่อทำให้ชีวิตของเราไม่รู้สึกว่างเปล่าจนเกินไป

ความอยากที่จะวิ่งหนีตัวเองมีอยู่ในตัวเราทุกคน การต้องอยู่กับตัวเองเป็นสิ่งน่ากลัว หากเราไม่รู้จักวิธีที่จะอยู่กับมันอย่างสงบ เพราะจิตใจที่ว้าวุ่น ดังเช่นห้องสมุดที่ไม่เคยได้รับการจัดเรียง จะทำให้เราจะรู้สึกสับสนจนไม่มีที่ยึดเหนี่ยว ใจจึงรู้สึกว่างเปล่า ไม่รู้สึกว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของอะไร เราจึงต้องมีใครหรือสิ่งใด ที่จะอยู่กับเราเพื่อเราจะไม่รู้สึกโดดเดี่ยว

หากเราไม่สามารถเรียนรู้วิธีที่จะทำให้ใจได้รู้จักกับความสงบ ความฟุ้งซ่านจะดูดกลืนพลังชีวิตของเราไปเรื่อยๆ จนทำให้เราไม่มีพลังพอที่จะออกไปดู ไปสัมผัส และรู้สึกกับสิ่งสวยงามรอบตัวได้เต็มที่

เมื่อใจไร้พลัง ความเจ็บป่วยทางใจจึงถามหา ความเจ็บป่วยของคนสมัยใหม่มักมาจากการ 'ขาดความหมายในชีวิต' หากเพียงเราแค่ได้หยุดมีเวลาให้กับตัวเอง มองเห็นความคิดหรือความรู้สึกที่ผุดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง เหมือนพรายน้ำ ที่ผุดขึ้นมาแล้วดับลงไป เห็นใจของเราที่แกว่งไปมา ขึ้นลง เดี๋ยวสุขเดี๋ยวทุกข์ เอาแน่ไม่ได้ เชื่อหรือไม่ว่าแค่การเห็นสิ่งต่างๆ เคลื่อนไหวอยู่ภายในตัวเรา เราจะเริ่มรู้สึกสนุกกับการมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน เห็นการเปลี่ยนแปลงของความคิด เห็นร่างกายกำลังขยับเคลื่อนไหว เดิน ยืน นั่ง ทำกิจกรรมต่างๆ เมื่อนั้นเราจะรู้สึกได้ถึงการมีชีวิตอยู่อย่างแท้จริง

หากดาราสาวคนนั้นเรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเอง ยอมรับความจริงในการเห็นความคิดที่คอยผุดขึ้นมาอย่างสม่ำเสมอ ไม่คิดที่จะต่อต้านให้มันดับลงไปตรงหน้าเดี๋ยวนั้น และไม่คิดต่อยอดให้มันนำเราไปไกลจนลืมตัวเอง แค่เห็นแล้วจบ เห็นแล้วจบ ทีละขณะ ทีละขณะ เธอจะเห็นได้ถึงความสุขสงบที่ได้จากการมีสติรู้อยู่กับปัจจุบัน เห็นอาการดิ้นรนของใจ ที่ต้องการออกไปหาความสุขจากข้างนอก ที่ดิ้นรนจะหนีจากตัวเองค่อยๆ เบาบางลง ใจจะค่อยๆ มีความสุขมากขึ้น

เฉกเช่นเวลาที่เราต้องการสั่งสอนม้าพยศด้วยการเฆี่ยนตี เราจะได้แต่ความเกรี้ยวกราดรุนแรงกลับมา หากแต่เรามองอยู่ห่างๆ อย่างสงบ สัมผัสเขาด้วยความรักความเมตตาที่รู้สึกได้ด้วยใจ ในไม่ช้าม้าพยศตัวนั้นจะเหนื่อยอ่อนและหยุดการดิ้นรนด้วยตัวของเขาเอง

ใจเราก็เช่นกัน หากเราพยายามบังคับให้เขาสงบนิ่งไม่ฟุ้งซ่าน เขาจะต่อต้าน หากแต่เราเฝ้ามองเขาด้วยใจที่อ่อนโยน ใจจะค่อยๆ ซึมซับความสุขที่ประณีตจากเรา และจะค่อยๆ สงบลงด้วยตัวเขาเอง เราจึงจะได้ยินเสียงของใจเราชัดขึ้น เข้าใจในตัวเองมากขึ้น เราจะรู้สึกว่าไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไร ทุกอย่างสามารถให้ความสุขกับเราได้เท่าเทียมกัน

เพียงแค่เรามีสติอยู่กับทุกสิ่งที่เราทำตรงหน้า เราจะได้ความรู้สึกที่เต็มอิ่มจากการกลับมาดูใจทีละขณะ ชีวิตของเราก็จะมีความหมายมากกว่าเดิม ความสุขที่เคยต้องวิ่งหาจากคนอื่น สิ่งอื่นนั้น ก็จะไม่จำเป็นสำหรับเราอีกต่อไป เพราะวันนั้นเราจะรู้จักความเต็มอิ่มในตัวเอง มีแต่ความสุขในปัจจุบันกับใจของเรา..


ตามหาใจตัวเอง

1.มีช่วงเวลาสำหรับตัวเอง อยู่กับธรรมชาติและเสียงของใจให้บ่อยขึ้น

2.แบ่งเวลาของการทำงานออกเป็นช่วงเล็กๆ หลับตา พัก แล้วสูดลมหายใจเข้าออกยาวๆ ทำความสงบกับลมหายใจในช่วงสั้นๆ นั้น เป็นการเรียกสติให้กลับมาจากความฟุ้งซ่านจะช่วยให้คุณสดชื่นขึ้นอย่างรวดเร็ว

3.ทุกครั้งที่จะยกหูโทรศัพท์ ถามตัวเองว่าทำไปเพื่ออะไร

4.คิดทบทวนทุกครั้งที่คุณคิดจะออกไปซื้อของว่า คุณจำเป็นที่จะต้องออกไปจริงๆ หรือแค่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรที่ดีกว่านั้น

 

โดย: คนเดินดินฯ 17 มิถุนายน 2550 9:12:22 น.  

 





สวัสดีตอนเช้าๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


เพียงความรู้สึก คิดถึง
แค่อยากให้รู้ซึ้งและเข้าใจ
ถ้าไม่ คิดถึง ก็คงไม่หวงหา
ถ้าไม่ห่วงใย ก็คงไม่คิดถึง เธอ


** มีความสุขกับการทำงานนะจ้า **


 

โดย: จอมแก่นแสนซน 17 มิถุนายน 2550 13:10:34 น.  

 



แวะมาชวนไปทำบุญค่ะคุณ
ขอบคุณที่นำแนวคิดดีดีมาฝากค่ะ

 

โดย: อุ้มสี 18 มิถุนายน 2550 10:25:23 น.  

 

สวัสดีค่ะ...

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ดีๆนะค่ะ...ยังหาเวลาพักผ่อนให้ตัวเองไม่ได้ วันๆยุ่งอยู่กับงานและสิ่งที่ต้องทำ หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่วันอาทิตย์จะพยายามให้เป็นวันครอบครัวนะค่ะ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็ทำงาน แต่พอเลิกงานแล้วก็นัดแม่-น้อง-หลานไปทานข้าวนอกบ้าน เราไปทานสุกี้ร้านMK Gold ที่Esplanade ใกล้ๆบ้าน ชอบค่ะ คุณแม่และหลานชอบผัก(ชุดรวมเห็ดนานาชาติ)อร่อยมากๆค่ะ..ทำให้เด็กหันมาทานผักได้...

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 18 มิถุนายน 2550 18:00:15 น.  

 



แวะมาบอกคิดถึงค่ะฝันดีเน้อ

 

โดย: อุ้มสี 20 มิถุนายน 2550 1:38:47 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่คนเดินดิน
ยังคงมีบทความดีๆ ให้อ่านเสมอเลยนะคะ
ขอบคุณค่ะ

 

โดย: rebel 20 มิถุนายน 2550 21:18:08 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

ยินดีจังที่ทราบว่าเจ้าของบล็อกมีความสุข เพราะดูจากการมีเรี่ยวแรงสร้างสรรค์งานออกมาเรื่อย ๆ


เป็นเช้าที่ตื่นเต้นมากค่ะที่รู้จักบล็อกนี้
บล็อกเย็นตาน่าอ่านน่ามากค่ะ

วันนี้เข้ามาทักทายก่อน
ขอไปเยี่ยมให้ครบทุกห้องก่อนนะคะ

สวัสดีค่ะ

 

โดย: นกแสงตะวัน 21 มิถุนายน 2550 4:48:54 น.  

 


สวัสดีค่ะ...

ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์นี้ไปเที่ยวที่ไหนหรือเปล่าค่ะ..ถ้าไม่มีโปรแกรม อ้อมแอ้มขอเชิญไปเที่ยวชมวังสวนกุหลาบ(หลังพระที่นั่งอนันต์) เขามีงานเปิดวัง3วันเท่านั้น ภายในงานมีการแสดงแสงสี การละเล่นพื้นเมืองและของจำหน่าย รายได้เข้ามูลนิธิเพื่อนพึ่ง(ภา)ยามยาก สมเด็จพระเทพฯจะเข้าเยี่ยมชมในวันศุกร์นี้ มีการถ่ายทอดสดด้วยค่ะ งานเริ่ม10.00-24.00น. บัตรผ่าน20บาทค่ะ ได้อิ่มท้องและอิ่มบุญด้วยนะเจ้าค่ะ...คุณเคยเที่ยววังสวนกุหลาบหรือยังค่ะ?

 

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 21 มิถุนายน 2550 15:01:55 น.  

 

พี่ชายที่รัก

ทุกๆ วัน พี่เป็นกัลยาณมิตร ของ พิมและเพื่อนๆ อยู่แล้ว
วันนี้ พี่แผ่เมตตา หน่อยนะคะ พิมบังคับ

บุญรักษา ค่ะ

 

โดย: ประกายดาว 22 มิถุนายน 2550 9:18:49 น.  

 


ไม่ได้แวะมานานเลยค่ะ
วันนี้วันดีด้านจิตใจค่ะ
เลยอยาดนำมามอบให้ค่ะ

เมื่อวันนี้มาถึงนึกเยือนหา
เรารู้สึกระลึกนึกถึงมิตร..
ขอมอบใจและอายอุ่น
ทำให้สุขเสมอเมื่อเยือนหา

ในพระนี้..ที่สงบสู่ใจ...คุณ..มิตรแสนดี

มีศัตรูเป็นบัณฑิต ดีกว่ามีมิตรเป็นงูเห่า

บัณฑิตคือผู้มีปัญญา มีภูมิธรรม
มีเมตตาจิตรู้ให้อภัยศัตรู คือบัณฑิตมีจิตใจสูง
ทำให้ศัตรูกลายเป็นมิตร

คนประเภทดังงูเห่า คือคนไม่มีคุณธรรม
กตัญญูตากตเวทิตา..คนประเภทนี้ควรถอยห่าง


ของท่านพระพุทธทาสภิกขุ..ค่ะ

อนุโมทนาค่ะ

 

โดย: catt.&.cattleya.. 22 มิถุนายน 2550 21:18:05 น.  

 

พระเจ้ารักเราทุกคนน่ะค่ะ

 

โดย: ฟ้า IP: 118.172.0.147 28 กุมภาพันธ์ 2551 17:40:45 น.  

 



เรารักพระเจ้า

 

โดย: เสาวรีย์ IP: 118.172.0.147 28 กุมภาพันธ์ 2551 17:43:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


คนเดินดินฯ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








ปณิธาน

การเดินทางของชีวิตของทุกผู้คน
ทุกคนต่างต้องการประสบความสำเร็จในชีวิต
แต่จะมีสักกี่คนที่จะก้าวไปถึง
เมื่อเราก้าวถึงจุดนั้น
ขออย่าลืมการแบ่งปันและเจือจาน
แก่ผู้ด้อยโอกาสในสังคม

เราจะเติบโตและก้าวไปข้างหน้าพร้อม ๆ กัน
เพื่อสร้างสรรค์สังคมใหม่ที่ดีงาม

เพื่อให้อนุชนคนรุ่นหลัง
ได้ใช้ชีวิตของเขา
ตามศักยภาพและความตั้งใจของเขา
ตราบเท่าที่เขาต้องการ







เดินไปสู่ความใฝ่ฝัน


ชีวิตหนึ่งร่วงหล่นไปตามกาลเวลา
คลื่นลูกใหม่ไล่หลังคลื่นลูกเก่า
นั่นคือวัฏจักรของชีวิตที่ดำเนินไป

เยาว์เธอรู้บ้างไหม
ว่าประชาราษฎรนั้นทุกข์ยากเพียงใด
เสี้ยวหนึ่งของชีวิตที่เหลืออยู่
เธอเคยมีความใฝ่ฝันที่แสนงามบ้างไหม

สักวันฉันหวังว่าเธอจะเดินไปตามทางสายนี้
ที่อาจดูเงียบเหงาและโดดเดี่ยว
แต่ภายใต้ฟ้าเดียวกัน
ฉันก็ยังมีความหวัง
ว่าผู้คนในประเทศนี้
จะตื่นขึ้นมา
เพื่อทวงสิทธิ์ของพวกเขา
ที่ถูกย่ำยีมาช้านาน
และฉันหวังว่าเธอจะเดินเคียงคู่ไปกับพวกเขา

เพื่อสานความใฝ่ฝันนั้นให้เป็นความจริง
สัญญาได้ไหม
สัญญาได้ไหม
เยาว์ที่รักของฉัน


***********



ขอมีเพียงเธอเป็นกำลังใจ




ทอดสายตามองออกไปยังทิวทัศน์ข้างหน้า
แลเห็นต้นหญ้าโบกไสว
เห็นดอกซากุระบานอยู่เต็มดอย
ความงามที่อยู่ข้างหน้า
เป็นสิ่งที่ฉันจะเก็บมันไว้
ยามที่จิตใจอ่อนล้า...

ชีวิตยามนี้แม้ผ่านมาหลายโมงยาม
แต่จิตใจข้างในยังคงดูหงอยเหงา
หลายครั้งอยากมีเพื่อนคุย
หลายครั้งอยากมีคนปรับทุกข์
และหลายครั้งต้องนั่งร้องไห้คนเดียว

รางวัลสำหรับชีวิตที่ผ่านมา
มันคืออะไรเคยถามตัวเองบ่อย ๆ
ความสำเร็จ...เงินตรา...เกียรติยศชื่อเสียง
มันใช่สิ่งที่เราต้องการหรือเปล่า
ถึงจุดหนึ่งชีวิตต้องการอะไรอีกมากไปกว่านี้

หลายชีวิตยังคงดิ้นรนต่อสู้
เพื่อปากท้องและครอบครัว
มันเป็นความจริงของชีวิตมนุษย์
ที่ต้องดำรงชีพเพื่อความอยู่รอด
มีทั้งพ่ายแพ้ มีทั้งชนะ
แต่ชีวิตต่างต้องดำเนินไป
ตามวิถีทางของแต่ละคน

ลืมความทุกข์ ลืมความหลังที่เจ็บปวด
มองออกไปข้างหน้า
ค้นให้พบตัวตนของตนเองอีกครั้ง
แล้วกลับไปสู้ใหม่
การเริ่มต้นของชีวิตจะต้องดำเนินต่อไป
จะต้องดำเนินต่อไป

ตราบจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต....




@@@@@@@@@@@




การเดินทางของความรัก

...ฉันเดินไปด้วยหัวใจที่ว่างเปล่า
สมองได้คิดใคร่ครวญ
ความรักในหลายครั้งที่ผ่านมา
ทำไมจึงจบลงอย่างรวดเร็ว

ฉันเดินไปด้วยสมองอันปลอดโปร่ง
ความรักทำให้ฉันเข้าใจโลก
และมนุษย์มากขึ้น
และรู้ว่าความแตกต่าง
ระหว่างความรักกับความหลงเป็นอย่างไร?

ฉันเดินไปด้วยดวงตาที่มุ่งมั่น
บทเรียนของรักในครั้งที่ผ่าน ๆ มา
มันย้ำเตือนอยู่เสมอว่า
อย่ารีบร้อนที่จะรัก
แต่จงปล่อยให้ความสัมพันธ์
ค่อย ๆ พัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไป
เรียนรู้และทำเข้าใจกันให้มากที่สุด

ก่อนที่จะเริ่มบทต่อไปของความรัก...




*******************



จุดไฟแห่งศรัทธาและความมุ่งมั่น

เข้มแข็งกับอ่อนแอ
สับสนหรือมุ่งมั่น
จะยอมแพ้หรือลุกขึ้นท้าทาย
กับชีวตที่เหลืออยู่
ทุกสิ่งล้วนอยู่ที่ใจเราจะกำหนด

ไม่ใช่เพราะอิสระเสรี
ที่เราต้องการหรอกหรือ?
ที่มันจะนำทางชีวิต
ในห้วงเวลาต่อไป
ให้เราก้าวทะยานไป
สู่วันพรุ่งที่สดใส

มีแต่เพียงคนที่รู้จักตนเองอย่างดีพอเท่านั้น
จะสามารถทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้
เมื่อผ่านการสรุปบทเรียน
จากปัญหาต่าง ๆ ที่ประสบ
เราก็จะมีความจัดเจนกับชีวิตมากขึ้น
และการเผชิญกับอุปสรรคต่าง ๆ
ในอนาคตก็จะเป็นเพียงปัญหาที่เล็กน้อยสำหรับเรา
ในการที่จะก้าวผ่านไป



ด้วยศรัทธาและความมุ่งมั่นที่มีอยู่ในใจ
ที่จะต้องย้ำเตือนตัวเองอยู่เสมอ
หนทางในการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ
ย่อมอยู่ไม่ไกลห่างอย่างแน่นอน

*********************



ก้าวย่างที่มั่นคง

บนทางเดินแคบ ๆ ที่เหลืออยู่
หากขาดความมั่นใจที่จะก้าวเดินต่อไป
ชีวิตก็คงหยุดนิ่งและรอวันตาย
แม้ทางข้างหน้าจะดูพร่ามัว
และไม่รู้ซึ่งอนาคต
แต่สิ่งที่ดีที่สุดในปัจจุบัน
คือก้าวย่างไปอย่างมั่นคง
และมองไปข้างหน้าอย่าเหลียวหลัง
เก็บรับบทเรียนในอดีต
เพื่อจะได้ระมัดระวังไม่ให้ผิดพลาดอีกในอนาคต

"""""""""""""""""""""""""""""""""



ใช้สามัญสำนึกทำงาน

ไม่มีแผนงานที่สวยหรู
ไม่มีปฏิบัติการใดที่สมบูรณ์แบบ
ในยามนี้มีเพียงการทำงานด้วยการทุ่มเท
ลงลึกในรายละเอียดเท่านั้น
จึงจะสามารถคลี่คลายปัญหาของงานลงได้
บางครั้งโจทย์ที่เจออาจยากและซับซ้อน
แต่เมื่อลงไปคลุกคลีอย่างแท้จริง
โจทย์เหล่านี้ก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป

""""""""""""""""""""""""""""""""



เรียบ ๆ ง่าย ๆ


อย่ามองสิ่งต่าง ๆ ด้วยแว่นสีที่ซับซ้อน
เพราะในโลกนี้มีเพียงสิ่งสามัญที่เรียบง่าย
สำหรับคนที่สงบนิ่งเพียงพอเท่านั้น
จึงจะแก้โจทย์และปัญหาต่าง ๆ
ด้วยกลวิธีที่เรียบ ๆ ง่าย ๆ
ไม่ซับซ้อนและตรงจุดได้อย่างเพียงพอ

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ใจถึงใจ

บนหนทางไปสู่ความสำเร็จ
บนหนทางของการสร้างสรรค์สิ่งใหม่
มีเพียงคนที่เข้าใจในสภาพจิตใจของคนทำงานเท่านั้น
จึงจะสามารถนำทีมงานไปสู่เป้าหมายได้
อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน








Friends' blogs
[Add คนเดินดินฯ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.