บ้านที่มีความรักและความอบอุ่นคือจินตนาการของคนไทยยามนี้ !
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
19 พฤศจิกายน 2548
 
All Blogs
 
แด่หนุ่มสาว....ความเหงา...และความรัก






ยังคงจำได้ดีถึงภาพของฝูงชนในวันที่ 13 ตุลาคม 2516 ในวันที่ฉันได้อยู่ในบรรยากาศของการเรียกร้องประชาธิปไตยครั้งแรกในชีวิต พวกเราพากันไปเป็นกลุ่มเกือบจะทั้งห้องในวันนั้น และไปนั่งบนสนามฟุตบอลที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ฟังเสียงของผู้นำนักศึกษาคนแล้วคนเล่าขึ้นมาไฮปาร์ค ฉันรู้สึกประทับใจกับลีลาการพูดของคุณเสาวณีย์ ลิมมานนท์ ที่มีการพูดที่เร้าใจ ในขณะฟังการไฮปาร์คนั้นก็ได้ชิมส้มบางมดที่คนนำบริจาคให้ในที่ชุมนุม วันนั้นการเคลื่อนขบวนเต็มไปด้วยความยากลำบากเพราะผู้คนมากันมากมายนับแสน ๆคน! เผด็จการถนอม-ประภาสได้ทำให้ผู้คนทุกสาขาอาชีพ รวมทั้งคนหนุ่มคนสาวมารวมกันโดยมิได้นัดหมาย สำหรับฉันนั้นด้วยวัยเพียง 14 ปี ก็ไม่ได้รับรู้เรื่องราวอะไรมากนัก รู้แต่เพียงว่าประเทศต้องการรัฐธรรมนูญเพื่อมาใช้ในการปกครองประเทศและด้วยจิตใจที่อยากรู้อยากเห็นและจิตใจที่รักความเป็นธรรม วันนั้นกว่าจะเคลื่อนขบวนไปที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตยได้ก็เกือบบ่ายสามโมง หลังจากนั้นฉันก็กลับบ้าน

วันที่ 14 ตุลาคม เวลาประมาณ 10 โมง ฉันฟังข่าวจากวิทยุ มีการปะทะกันระหว่างฝูงชนกับตำรวจ ฉันติดตามข่าวจนข้ามมาอีกสองวันเหตุการณ์ต่าง ๆ จึงสงบลงและจบลงด้วยการที่สามทรราชย์จำต้องเดินทางออกนอกประเทศ........

เรื่องราวเดียวกันนี้กำลังจะกลับมาอีก ลางสังหรณ์ในใจของฉันมันบอกเช่นนั้น ฉันไม่ชอบความรุนแรงและความตายที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์ทางการเมืองเหล่านี้ แต่ประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาดูเหมือนผู้ปกครองจะไม่ได้เรียนรู้จากมัน เมื่อใดที่ประชาชนในชาติรู้สึกอึดอัดกับการปกครอง เมื่อนั้นพวกเขาก็ต้องลุกขึ้นมาเพื่อเรียกร้องสิทธิ์...

ดอกผลของเหตุการณ์ 14 ตุลาคม
ยังไม่ได้หายไปไหน
ที่ใดมีการกดขี่ ที่นั่นย่อมมีการต่อสู้

ประวัติศาสตร์ไม่ว่าที่ใดในโลก
ล้วนเป็นเช่นนี้
ไม่มีใครอยากให้เกิดการสูญเสีย

หากเมื่อคนเรารู้สึกถึงการจนตรอก
คนเราก็ต้องสู้อย่างไม่หวั่นเกรงถึงภยันตรายใด ๆ

ในวันนี้สวนลุมคราคร่ำไปด้วยฝูงชนอีกครั้งหนึ่งทุกคนมากันโดยมิได้นัดหมาย

สำหรับฉันในวันนี้
แม้ใจฉันยังคงมีความเหงาอยู่ลึก ๆ ข้างใน
แต่ด้วยความร้อนรุ่มและรู้สึกทนไม่ได้
กับสิ่งต่าง ๆ ที่ผู้ปกครองชุดนี้
ได้กระทำสิ่งต่าง ๆ มาอย่างต่อเนื่อง
เสียงทัดทานจากคนใกล้ตัวด้วยความเป็นห่วง
ดูจะไม่ได้ทำให้ฉันได้หยุดความตั้งใจทั้งหมดที่มีอยู่
ฉันยังคงมุ่งหน้าไปยังจุดหมาย
แม้จะรู้สึกหวั่น ๆ กับสถานการณ์อันไม่พึงปรารถนา
ที่เกิดจากมือที่สามหรือจากคู่ความขัดแย้งของฝ่ายผู้ปกครองประเทศ...

ฉันไม่สนใจว่าฉันจะตกเป็นเหยื่อของสถานการณ์เหมือนที่เคยเกิดขึ้นกับฉันเมื่อเหตุการณ์ 6 ต.ค. 2519

สำนึกมันบอกให้ฉันจะอยู่นิ่งไม่ได้
แม้วันนี้ชีวิตของฉันจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากมาย
ฉันมีภาระความรับผิดชอบต่าง ๆ มากมาย
ซึ่งหากฉันไม่อยู่ก็ไม่แน่ใจว่าคนที่อยู่ข้างหลัง
จะอยู่กันอย่างไร?

มันอาจเป็น "สำนึกขบถ" ที่ยังฝังอยู่ในจิตใจ
ที่ฉันพยายามลบมันออกไป
แต่มันก็ยังตามมาหลอกหลอนฉันอยู่เรื่อย ๆ
การเป็นคนที่เคยผ่านการต่อสู้จากเหตุการณ์ทางการเมืองในประวัติศาสตร์...
อาจเป็นกรรมอย่างหนึ่งที่เหตุการณ์ต่าง ๆเหล่านี้
จะต้องพัดผ่านเข้ามาในชีวิตอยู่เรื่อย ๆ

ทั้ง ๆ ที่อยากจะหนีมัน
และอยู่อย่างคนธรรมดาคนหนึ่ง
ที่มีความสุขในชีวิตตามอัตภาพ...

มันคงมีสักวันที่ชีวิตของฉันคงจะหนีห่างจากวังวนเหล่านี้...




Create Date : 19 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 5 ตุลาคม 2550 22:12:03 น. 7 comments
Counter : 443 Pageviews.

 
มาทักทายคุณ คนเดินดิน ดอกไม้ข้างบนสีสวยดีจัง


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:36:22 น.  

 


สังหรณ์เหมือนกันค่ะ

เพื่อนๆ หลายคนก็สังหรณ์



ภาวะการณ์ดูเหมือนกำลังตึงเขม็งรอวันขาด

ไม่อยากให้เกิดเลย จริงๆ


โดย: มัชฌิมา วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:00:56 น.  

 
อยากไปมากๆเลยค่ะ พี่ฯ
แต่ยอมรับว่าค่อนข้างกลัวว่าจะมีมือที่สาม หรือเกิดเหยียบกันขึ้นมา หรืออะไรสักอย่าง คงแย่
คุณพ่อก็ไม่สบาย ไปประกันตัวไม่ได้ หรือหายไปก็ไม่มีใครรู้ หน่ะค่ะ


แต่ตอนที่พวกที่สวนลุมร้องเพลงสดุดีมหาราชา หนูน้ำตาไห้เลย


โดย: erol วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:40:55 น.  

 
ไม่อยากจะเขียนอะไรแรงๆ หรือความคิดเห็นอันเป็นความจริงลงในบล็อคเลยค่ะ

ได้แต่เข้าใจอยู่เงียบๆ


โดย: ju IP: 203.188.36.252 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:18:49 น.  

 
พี่ดูนี่ยังค่ะ รายการเปิดโลก ตอนอาร์เจนตินา โดย นิติภูมิ
//s23.yousendit.com/d.aspx?id=06fgviwzy1uxo2fe6y30ruuu87

ถ้าดูแล้วขออภัยถ้ายังก็ ดูนะพี่


โดย: erol วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:54:32 น.  

 
ตราบใดที่ยังมีคนเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัวและพวกพ้องมากกว่าของส่วนรวม จนเอาเปรียบผู้อื่น
ก็จะเกิดการเรียกร้องสิทธิ์ และความยุติธรรม เท่าเทียมเสมอค่ะ


โดย: p_tham วันที่: 20 พฤศจิกายน 2548 เวลา:2:05:08 น.  

 
พี่คนเดินดิน
เหตุการณ์คราวนี้ยังไงแขก็ไม่ไว้ใจคุณสนธินะคะ พูดจริงๆ
ยังรู้สึกว่าเขาทำเพื่อตัวเองอยู่มาก

อาจจะเป็นการก้าวเข้ามาในเวลาที่สังคมต้องการใครสักคน
แต่ถ้าใครสักคนเป็นคนนี้ ก็อาจจะขอเป็นฝ่ายนั่งดูสถานการณ์อยู่เฉยๆดีกว่า


โดย: rebel วันที่: 20 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:40:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คนเดินดินฯ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








ปณิธาน

การเดินทางของชีวิตของทุกผู้คน
ทุกคนต่างต้องการประสบความสำเร็จในชีวิต
แต่จะมีสักกี่คนที่จะก้าวไปถึง
เมื่อเราก้าวถึงจุดนั้น
ขออย่าลืมการแบ่งปันและเจือจาน
แก่ผู้ด้อยโอกาสในสังคม

เราจะเติบโตและก้าวไปข้างหน้าพร้อม ๆ กัน
เพื่อสร้างสรรค์สังคมใหม่ที่ดีงาม

เพื่อให้อนุชนคนรุ่นหลัง
ได้ใช้ชีวิตของเขา
ตามศักยภาพและความตั้งใจของเขา
ตราบเท่าที่เขาต้องการ







เดินไปสู่ความใฝ่ฝัน


ชีวิตหนึ่งร่วงหล่นไปตามกาลเวลา
คลื่นลูกใหม่ไล่หลังคลื่นลูกเก่า
นั่นคือวัฏจักรของชีวิตที่ดำเนินไป

เยาว์เธอรู้บ้างไหม
ว่าประชาราษฎรนั้นทุกข์ยากเพียงใด
เสี้ยวหนึ่งของชีวิตที่เหลืออยู่
เธอเคยมีความใฝ่ฝันที่แสนงามบ้างไหม

สักวันฉันหวังว่าเธอจะเดินไปตามทางสายนี้
ที่อาจดูเงียบเหงาและโดดเดี่ยว
แต่ภายใต้ฟ้าเดียวกัน
ฉันก็ยังมีความหวัง
ว่าผู้คนในประเทศนี้
จะตื่นขึ้นมา
เพื่อทวงสิทธิ์ของพวกเขา
ที่ถูกย่ำยีมาช้านาน
และฉันหวังว่าเธอจะเดินเคียงคู่ไปกับพวกเขา

เพื่อสานความใฝ่ฝันนั้นให้เป็นความจริง
สัญญาได้ไหม
สัญญาได้ไหม
เยาว์ที่รักของฉัน


***********



ขอมีเพียงเธอเป็นกำลังใจ




ทอดสายตามองออกไปยังทิวทัศน์ข้างหน้า
แลเห็นต้นหญ้าโบกไสว
เห็นดอกซากุระบานอยู่เต็มดอย
ความงามที่อยู่ข้างหน้า
เป็นสิ่งที่ฉันจะเก็บมันไว้
ยามที่จิตใจอ่อนล้า...

ชีวิตยามนี้แม้ผ่านมาหลายโมงยาม
แต่จิตใจข้างในยังคงดูหงอยเหงา
หลายครั้งอยากมีเพื่อนคุย
หลายครั้งอยากมีคนปรับทุกข์
และหลายครั้งต้องนั่งร้องไห้คนเดียว

รางวัลสำหรับชีวิตที่ผ่านมา
มันคืออะไรเคยถามตัวเองบ่อย ๆ
ความสำเร็จ...เงินตรา...เกียรติยศชื่อเสียง
มันใช่สิ่งที่เราต้องการหรือเปล่า
ถึงจุดหนึ่งชีวิตต้องการอะไรอีกมากไปกว่านี้

หลายชีวิตยังคงดิ้นรนต่อสู้
เพื่อปากท้องและครอบครัว
มันเป็นความจริงของชีวิตมนุษย์
ที่ต้องดำรงชีพเพื่อความอยู่รอด
มีทั้งพ่ายแพ้ มีทั้งชนะ
แต่ชีวิตต่างต้องดำเนินไป
ตามวิถีทางของแต่ละคน

ลืมความทุกข์ ลืมความหลังที่เจ็บปวด
มองออกไปข้างหน้า
ค้นให้พบตัวตนของตนเองอีกครั้ง
แล้วกลับไปสู้ใหม่
การเริ่มต้นของชีวิตจะต้องดำเนินต่อไป
จะต้องดำเนินต่อไป

ตราบจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต....




@@@@@@@@@@@




การเดินทางของความรัก

...ฉันเดินไปด้วยหัวใจที่ว่างเปล่า
สมองได้คิดใคร่ครวญ
ความรักในหลายครั้งที่ผ่านมา
ทำไมจึงจบลงอย่างรวดเร็ว

ฉันเดินไปด้วยสมองอันปลอดโปร่ง
ความรักทำให้ฉันเข้าใจโลก
และมนุษย์มากขึ้น
และรู้ว่าความแตกต่าง
ระหว่างความรักกับความหลงเป็นอย่างไร?

ฉันเดินไปด้วยดวงตาที่มุ่งมั่น
บทเรียนของรักในครั้งที่ผ่าน ๆ มา
มันย้ำเตือนอยู่เสมอว่า
อย่ารีบร้อนที่จะรัก
แต่จงปล่อยให้ความสัมพันธ์
ค่อย ๆ พัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไป
เรียนรู้และทำเข้าใจกันให้มากที่สุด

ก่อนที่จะเริ่มบทต่อไปของความรัก...




*******************



จุดไฟแห่งศรัทธาและความมุ่งมั่น

เข้มแข็งกับอ่อนแอ
สับสนหรือมุ่งมั่น
จะยอมแพ้หรือลุกขึ้นท้าทาย
กับชีวตที่เหลืออยู่
ทุกสิ่งล้วนอยู่ที่ใจเราจะกำหนด

ไม่ใช่เพราะอิสระเสรี
ที่เราต้องการหรอกหรือ?
ที่มันจะนำทางชีวิต
ในห้วงเวลาต่อไป
ให้เราก้าวทะยานไป
สู่วันพรุ่งที่สดใส

มีแต่เพียงคนที่รู้จักตนเองอย่างดีพอเท่านั้น
จะสามารถทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้
เมื่อผ่านการสรุปบทเรียน
จากปัญหาต่าง ๆ ที่ประสบ
เราก็จะมีความจัดเจนกับชีวิตมากขึ้น
และการเผชิญกับอุปสรรคต่าง ๆ
ในอนาคตก็จะเป็นเพียงปัญหาที่เล็กน้อยสำหรับเรา
ในการที่จะก้าวผ่านไป



ด้วยศรัทธาและความมุ่งมั่นที่มีอยู่ในใจ
ที่จะต้องย้ำเตือนตัวเองอยู่เสมอ
หนทางในการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ
ย่อมอยู่ไม่ไกลห่างอย่างแน่นอน

*********************



ก้าวย่างที่มั่นคง

บนทางเดินแคบ ๆ ที่เหลืออยู่
หากขาดความมั่นใจที่จะก้าวเดินต่อไป
ชีวิตก็คงหยุดนิ่งและรอวันตาย
แม้ทางข้างหน้าจะดูพร่ามัว
และไม่รู้ซึ่งอนาคต
แต่สิ่งที่ดีที่สุดในปัจจุบัน
คือก้าวย่างไปอย่างมั่นคง
และมองไปข้างหน้าอย่าเหลียวหลัง
เก็บรับบทเรียนในอดีต
เพื่อจะได้ระมัดระวังไม่ให้ผิดพลาดอีกในอนาคต

"""""""""""""""""""""""""""""""""



ใช้สามัญสำนึกทำงาน

ไม่มีแผนงานที่สวยหรู
ไม่มีปฏิบัติการใดที่สมบูรณ์แบบ
ในยามนี้มีเพียงการทำงานด้วยการทุ่มเท
ลงลึกในรายละเอียดเท่านั้น
จึงจะสามารถคลี่คลายปัญหาของงานลงได้
บางครั้งโจทย์ที่เจออาจยากและซับซ้อน
แต่เมื่อลงไปคลุกคลีอย่างแท้จริง
โจทย์เหล่านี้ก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป

""""""""""""""""""""""""""""""""



เรียบ ๆ ง่าย ๆ


อย่ามองสิ่งต่าง ๆ ด้วยแว่นสีที่ซับซ้อน
เพราะในโลกนี้มีเพียงสิ่งสามัญที่เรียบง่าย
สำหรับคนที่สงบนิ่งเพียงพอเท่านั้น
จึงจะแก้โจทย์และปัญหาต่าง ๆ
ด้วยกลวิธีที่เรียบ ๆ ง่าย ๆ
ไม่ซับซ้อนและตรงจุดได้อย่างเพียงพอ

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ใจถึงใจ

บนหนทางไปสู่ความสำเร็จ
บนหนทางของการสร้างสรรค์สิ่งใหม่
มีเพียงคนที่เข้าใจในสภาพจิตใจของคนทำงานเท่านั้น
จึงจะสามารถนำทีมงานไปสู่เป้าหมายได้
อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน








Friends' blogs
[Add คนเดินดินฯ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.