บ้านที่มีความรักและความอบอุ่นคือจินตนาการของคนไทยยามนี้ !
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
14 ธันวาคม 2548
 
All Blogs
 
สำนึกที่ยังมีอยู่ในใจ...







บนทางเดินของชีวิต
ที่มีส่วนผสมหลาย ๆ อย่างอยู่ในนั้น
เช่น การทำงาน เงิน เวลา การพักผ่อน การศึกษาค้นคว้า
ครอบครัวและความรัก และการคืนกลับสู่สังคม

จะมีใครบ้างที่สามารถบริหารสิ่งเหล่านี้ได้อย่างดี
โดยเฉพาะในยุคนี้ที่มีวิกฤตรอบด้าน
บางครั้งการกลับไปหาแหล่งพักพิงใจเช่น
การอ่านหนังสือ การพักผ่อนในรูปแบบต่าง ๆ
ก็ดูเป็นสิ่งจำเป็น แต่จะมีสักกี่คนที่ทำได้

เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งชื่อแฮปปี้ไลส์
คนเขียนเขียนไว้ว่า

"ทางไปสู่ความสุขหามีไม่ ความสุขนั่นแหละคือทาง"
ก็เป็นประโยคที่ให้แง่คิดและเปลี่ยนมุมมองในชีวิต
ไปได้มากนับแต่อ่านหนังสือเล่มนี้
รู้สึกว่าชีวิตผ่อนคลายมากขึ้น
มองโลกในแง่ดี รู้สึกสนุกที่จะมีชีวิต
และมีอารมณ์ขัน หาแง่มุมต่าง ๆ จากชีวิต
ไม่จริงจังเกินไป กล้าท้าทายกับการทำงานมากขึ้น

นั่นคงเป็นช่วงเวลาที่ผ่านมาในวัยทำงานช่วงหนึ่ง

วันนี้ชีวิตก็ยังคงโลดแล่นท้าทายกับสิ่งต่าง ๆ
ที่มาเผชิญหน้าต่อไป
แต่ดูเหมือนการตัดสินใจจะดูช้าลง
และเยือกเย็นมากขึ้น
สุขุมรอบคอบมากขึ้น ตามวัยที่เปลี่ยนแปลงไป

ถามตัวเองบ่อย ๆ ถึงสำนึกต่าง ๆ
ที่มีอยู่ในจิตใจเมื่อต้องเผชิญกับปัญหาต่าง ๆ
หลายครั้งรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวในโลก
และหลายครั้งการตัดสินใจก็ใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล
อันนำไปสู่ปัญหาที่ดูจะซับซ้อนมากขึ้น
เกิดเป็นปมที่แก้ยาก
และนำไปสู่ความล้มเหลวในสิ่งอื่น ๆ ตามมา


หลายครั้งรู้สึกอบอุ่นกับความช่วยเหลือ
จากแม่และกัลยาณมิตร
ที่ได้มอบความช่วยเหลือในยามที่ชีวิต
อยู่ในมุมอับและไม่มีทางออก
ทำไมชีวิตต้องดำเนินไปเช่นนี้เรื่อย ๆ
เคยถามตัวเองบ่อย ๆ

พยายามหาสาเหตุและแนวทางแก้ไข
แต่มันก็ยังคงเวียนกลับมายังจุดเดิม
ปัญหายังคงมีอยู่และเป็นเรื่องที่จัดการยาก
บอกกับตัวเองเช่นนั้น
เราจะต้องนิ่งมากขึ้น มีสติมากขึ้น คิดใคร่ครวญมากขึ้น
และอย่าด่วนตัดสินใจ....

สำนึกที่ยังมีอยู่ในใจ บอกว่า
อะไรถูก อะไรผิด อะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ
ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ! ที่ยังมีอยู่ในใจ
ยังคงต่อสู้กันอยู่ตลอดเวลา

รวมทั้งความรู้สึก รัก เกลียด เจ็บปวด
ที่ยังคงแฝงอยู่ในใจ

วันนี้สายลมที่พัดผ่านมา
ดูมันช่างทำให้จิตใจสงบและชุ่มชื่นมากขึ้น
ความรู้สึกที่ดี ๆเช่น การให้อภัย การให้โอกาส
ทั้งตัวเองและผู้อื่นในการเลือกทางเดินชีวิต
ก็ยังเป็น "สำนึกที่มีอยู่ในใจ"

เมื่อไหร่หนอชีวิตของฉันจะมีความสุขในระหว่างทางเดินนี้บ้าง......

เมื่อไหร่หนอฉันจะกล้าตัดสินใจเพื่อตัวของฉันเอง

เมื่อไหร่ ๆ ๆ

ลมเอยช่วยพาฉันออกจากวังวนเหล่านี้ด้วยเถิด







Create Date : 14 ธันวาคม 2548
Last Update : 16 ธันวาคม 2548 12:05:33 น. 3 comments
Counter : 465 Pageviews.

 
สวัสดีตอนเช้าค่ะ
ที่อากาศดีๆ ค่ะ

ขอให้ตัดสินใจได้เร็วๆ นะคะ ^^


...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 15 ธันวาคม 2548 เวลา:8:09:19 น.  

 
คำว่าตัวของฉันเอง
มันผูกพันกับ ตัวของใครต่อใครมากมายนะคะ

อรุณสวัสดิ์ค่ะ


โดย: rebel วันที่: 15 ธันวาคม 2548 เวลา:8:21:43 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะ

วันนี้ อ่านข้อความของคุณแล้ว ดูมีความชัดเจนขึ้นเยอะนะคะ
คิดอะไรที่ไม่ใช่เพื่อตัวเรา มองอะไรที่ไม่ใช่ตัวเอง
บางทีอาจมีคำตอบก็ได้ค่ะ

ความคิดในท่อนแรกๆ ดูมีมุมมองที่กว้างขึ้น ชัดเจนขึ้น
แต่ ตอนท้ายๆข้อความ ดูจะวกกลับมาที่ตัวเอง ใช้อารมณ์ นำความคิด
ยังน้อยใจเสียใจกับอะไรสักอย่างอยู่เหรอคะ
บางเรื่อง ที่มันผ่านไปแล้ว ก็ปล่อยให้ผ่านไปเถอะค่ะ
อย่ามามัวเสียเวลานับจำนวนความผิดพลาด หรือความผิดหวังอยู่เลยนะคะ
เราผิดพลาดมาก เพราะบางทีเรากล้าที่จะลองวิถีทางใหม่ๆมากกว่าคนอื่น
นั่นหมายถึง เราได้เรียนรู้ที่จะมีชีวิตและใช้ชีวิตแตกต่างไปจากที่เคยเป็น

วันนี้ จุ๊บเขียนเยอะจัง คงเพราะอ่านข้อความแล้วอยากเขียนน่ะค่ะ
คงไม่ว่ากันนะคะ


โดย: Black Tulip วันที่: 15 ธันวาคม 2548 เวลา:9:34:31 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คนเดินดินฯ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








ปณิธาน

การเดินทางของชีวิตของทุกผู้คน
ทุกคนต่างต้องการประสบความสำเร็จในชีวิต
แต่จะมีสักกี่คนที่จะก้าวไปถึง
เมื่อเราก้าวถึงจุดนั้น
ขออย่าลืมการแบ่งปันและเจือจาน
แก่ผู้ด้อยโอกาสในสังคม

เราจะเติบโตและก้าวไปข้างหน้าพร้อม ๆ กัน
เพื่อสร้างสรรค์สังคมใหม่ที่ดีงาม

เพื่อให้อนุชนคนรุ่นหลัง
ได้ใช้ชีวิตของเขา
ตามศักยภาพและความตั้งใจของเขา
ตราบเท่าที่เขาต้องการ







เดินไปสู่ความใฝ่ฝัน


ชีวิตหนึ่งร่วงหล่นไปตามกาลเวลา
คลื่นลูกใหม่ไล่หลังคลื่นลูกเก่า
นั่นคือวัฏจักรของชีวิตที่ดำเนินไป

เยาว์เธอรู้บ้างไหม
ว่าประชาราษฎรนั้นทุกข์ยากเพียงใด
เสี้ยวหนึ่งของชีวิตที่เหลืออยู่
เธอเคยมีความใฝ่ฝันที่แสนงามบ้างไหม

สักวันฉันหวังว่าเธอจะเดินไปตามทางสายนี้
ที่อาจดูเงียบเหงาและโดดเดี่ยว
แต่ภายใต้ฟ้าเดียวกัน
ฉันก็ยังมีความหวัง
ว่าผู้คนในประเทศนี้
จะตื่นขึ้นมา
เพื่อทวงสิทธิ์ของพวกเขา
ที่ถูกย่ำยีมาช้านาน
และฉันหวังว่าเธอจะเดินเคียงคู่ไปกับพวกเขา

เพื่อสานความใฝ่ฝันนั้นให้เป็นความจริง
สัญญาได้ไหม
สัญญาได้ไหม
เยาว์ที่รักของฉัน


***********



ขอมีเพียงเธอเป็นกำลังใจ




ทอดสายตามองออกไปยังทิวทัศน์ข้างหน้า
แลเห็นต้นหญ้าโบกไสว
เห็นดอกซากุระบานอยู่เต็มดอย
ความงามที่อยู่ข้างหน้า
เป็นสิ่งที่ฉันจะเก็บมันไว้
ยามที่จิตใจอ่อนล้า...

ชีวิตยามนี้แม้ผ่านมาหลายโมงยาม
แต่จิตใจข้างในยังคงดูหงอยเหงา
หลายครั้งอยากมีเพื่อนคุย
หลายครั้งอยากมีคนปรับทุกข์
และหลายครั้งต้องนั่งร้องไห้คนเดียว

รางวัลสำหรับชีวิตที่ผ่านมา
มันคืออะไรเคยถามตัวเองบ่อย ๆ
ความสำเร็จ...เงินตรา...เกียรติยศชื่อเสียง
มันใช่สิ่งที่เราต้องการหรือเปล่า
ถึงจุดหนึ่งชีวิตต้องการอะไรอีกมากไปกว่านี้

หลายชีวิตยังคงดิ้นรนต่อสู้
เพื่อปากท้องและครอบครัว
มันเป็นความจริงของชีวิตมนุษย์
ที่ต้องดำรงชีพเพื่อความอยู่รอด
มีทั้งพ่ายแพ้ มีทั้งชนะ
แต่ชีวิตต่างต้องดำเนินไป
ตามวิถีทางของแต่ละคน

ลืมความทุกข์ ลืมความหลังที่เจ็บปวด
มองออกไปข้างหน้า
ค้นให้พบตัวตนของตนเองอีกครั้ง
แล้วกลับไปสู้ใหม่
การเริ่มต้นของชีวิตจะต้องดำเนินต่อไป
จะต้องดำเนินต่อไป

ตราบจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต....




@@@@@@@@@@@




การเดินทางของความรัก

...ฉันเดินไปด้วยหัวใจที่ว่างเปล่า
สมองได้คิดใคร่ครวญ
ความรักในหลายครั้งที่ผ่านมา
ทำไมจึงจบลงอย่างรวดเร็ว

ฉันเดินไปด้วยสมองอันปลอดโปร่ง
ความรักทำให้ฉันเข้าใจโลก
และมนุษย์มากขึ้น
และรู้ว่าความแตกต่าง
ระหว่างความรักกับความหลงเป็นอย่างไร?

ฉันเดินไปด้วยดวงตาที่มุ่งมั่น
บทเรียนของรักในครั้งที่ผ่าน ๆ มา
มันย้ำเตือนอยู่เสมอว่า
อย่ารีบร้อนที่จะรัก
แต่จงปล่อยให้ความสัมพันธ์
ค่อย ๆ พัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไป
เรียนรู้และทำเข้าใจกันให้มากที่สุด

ก่อนที่จะเริ่มบทต่อไปของความรัก...




*******************



จุดไฟแห่งศรัทธาและความมุ่งมั่น

เข้มแข็งกับอ่อนแอ
สับสนหรือมุ่งมั่น
จะยอมแพ้หรือลุกขึ้นท้าทาย
กับชีวตที่เหลืออยู่
ทุกสิ่งล้วนอยู่ที่ใจเราจะกำหนด

ไม่ใช่เพราะอิสระเสรี
ที่เราต้องการหรอกหรือ?
ที่มันจะนำทางชีวิต
ในห้วงเวลาต่อไป
ให้เราก้าวทะยานไป
สู่วันพรุ่งที่สดใส

มีแต่เพียงคนที่รู้จักตนเองอย่างดีพอเท่านั้น
จะสามารถทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้
เมื่อผ่านการสรุปบทเรียน
จากปัญหาต่าง ๆ ที่ประสบ
เราก็จะมีความจัดเจนกับชีวิตมากขึ้น
และการเผชิญกับอุปสรรคต่าง ๆ
ในอนาคตก็จะเป็นเพียงปัญหาที่เล็กน้อยสำหรับเรา
ในการที่จะก้าวผ่านไป



ด้วยศรัทธาและความมุ่งมั่นที่มีอยู่ในใจ
ที่จะต้องย้ำเตือนตัวเองอยู่เสมอ
หนทางในการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ
ย่อมอยู่ไม่ไกลห่างอย่างแน่นอน

*********************



ก้าวย่างที่มั่นคง

บนทางเดินแคบ ๆ ที่เหลืออยู่
หากขาดความมั่นใจที่จะก้าวเดินต่อไป
ชีวิตก็คงหยุดนิ่งและรอวันตาย
แม้ทางข้างหน้าจะดูพร่ามัว
และไม่รู้ซึ่งอนาคต
แต่สิ่งที่ดีที่สุดในปัจจุบัน
คือก้าวย่างไปอย่างมั่นคง
และมองไปข้างหน้าอย่าเหลียวหลัง
เก็บรับบทเรียนในอดีต
เพื่อจะได้ระมัดระวังไม่ให้ผิดพลาดอีกในอนาคต

"""""""""""""""""""""""""""""""""



ใช้สามัญสำนึกทำงาน

ไม่มีแผนงานที่สวยหรู
ไม่มีปฏิบัติการใดที่สมบูรณ์แบบ
ในยามนี้มีเพียงการทำงานด้วยการทุ่มเท
ลงลึกในรายละเอียดเท่านั้น
จึงจะสามารถคลี่คลายปัญหาของงานลงได้
บางครั้งโจทย์ที่เจออาจยากและซับซ้อน
แต่เมื่อลงไปคลุกคลีอย่างแท้จริง
โจทย์เหล่านี้ก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป

""""""""""""""""""""""""""""""""



เรียบ ๆ ง่าย ๆ


อย่ามองสิ่งต่าง ๆ ด้วยแว่นสีที่ซับซ้อน
เพราะในโลกนี้มีเพียงสิ่งสามัญที่เรียบง่าย
สำหรับคนที่สงบนิ่งเพียงพอเท่านั้น
จึงจะแก้โจทย์และปัญหาต่าง ๆ
ด้วยกลวิธีที่เรียบ ๆ ง่าย ๆ
ไม่ซับซ้อนและตรงจุดได้อย่างเพียงพอ

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ใจถึงใจ

บนหนทางไปสู่ความสำเร็จ
บนหนทางของการสร้างสรรค์สิ่งใหม่
มีเพียงคนที่เข้าใจในสภาพจิตใจของคนทำงานเท่านั้น
จึงจะสามารถนำทีมงานไปสู่เป้าหมายได้
อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน








Friends' blogs
[Add คนเดินดินฯ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.