เพียงกลีบดอกไม้..ล่องลอยในสายลม By สร้อยดอกหมาก เพียงกลีบดอกไม้..ล่องลอยในสายลม By สร้อยดอกหมาก                   "เพียงกลีบดอกไม้..ล่องลอยในสายลม" คงจะเป็นนิยายเรื่องแรกที่ทำให้ เจ้าแก้วต้องเขียนรีวิวใหม่ เป็นนิยายที่รีวิวยากจริงๆ ค่ะ ที่จะพูดถึงในมุมของของเรา โดยที่ไม่ได้เล่าเรื่องทั้งหมด เลยกั๊กๆ ไว้ว่าจะเขียนทีหลัง จนแล้วจนรอดก็ผ่านมา เป็นเดือน ขืนดองอีกเห็นทีจะไม่ได้เขียน                   นิยายเรื่องนี้ผู้เล่าเรื่องคือ "ฉัน" ซึ่งก็คือ "เพชรลดา" นางเอกของเรื่อง เล่าทุกอย่างในชีวิตตั้งแต่ความเป็นมาในชีวิต จนกระทั่งได้เจอเขา "เมธวัชร์" ผู้เป็นรักสุดท้ายของเธอ รสชาติเนื้อหามันจึงถูกควบคุมด้วยความคิดอ่านของเพชรลดา ไปตลอดทั้งเรื่อง ซึ่งเธอมีมุมมองที่ไม่เหมือนใคร(เป็นปกตินิสัย)ของเธออยู่แล้ว ดังนั้นเรื่อง รักแนวมาเฟียโรมานซ์เรื่องนี้ แม้จะมีโครงสร้างไม่ต่างกับเรื่องอื่นๆ แต่รสชาติจึงแตกต่างมหาศาล ด้วยวิธีเล่า ด้วยมุมมอง ด้วยคาร์เลคเตอร์อันซับซ้อน และผ่านทุกข์เข็ญของตัวละครค่ะ                   โครงเรื่องของเพียงกลีบดอกไม้ฯ พูดจริงๆ ก็...สำเร็จรูปกับแนวนี้ก็ว่าได้ เพราะมันขึ้นต้นด้วยผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ดูเป็นผู้หญิงธรรมดา มีความสวยแต่ไม่ใช่สวยที่สุด สร้างความประทับใจให้กับมาเฟียหนุ่ม เจ้าพ่อหนุ่มผู้หล่อเหลาและมีอำนาจในโลกมืด เขาชินกับการสั่ง การเป็นราชา และเห็นเธอเป็นเพียงแค่นางบำเรอคนหนึ่งที่ถูกใจ แต่แล้วก็เกิดความรัก ความผูกพัน กลายเป็นรักเดียวทั้งชีวิต   เห็นไหมล่ะ? บอกแล้วโครงเรื่องมันแสนธรรมดา เจอได้ในนิยายโรมานซ์ ทั่วไป ไม่ว่าของไทยหรือของฝรั่ง เรื่องที่ไม่ได้ซับซ้อน เรื่องที่พอเดาได้ตั้งแต่ต้้นจนจบ นั้นเปลี่ยนเป็นเรื่องที่เดาทิศทางลำบาก ซับซ้อน ขุ่นมัว และเต็มไปด้วยความรู้สึกไปได้ยังไง? ก็ขึ้นอยู่กับฝีมือคนเขียนค่ะ โครงนี้เป็นโครงเรื่องแบบร้อยเนื้อทำนองเดียว แต่ความสามารถ เฉพาะตัวของนักเขียนนั่นเองที่จะทำให้ทุกอย่างแตกต่าง                   และเรื่องนี้ก็แตกต่างมากๆ ด้วยฝีมือของ "สร้อยดอกหมาก" ค่ะ                   ความรักในเรื่องนี้มันไม่หวานค่ะ ค่อนข้างขมแต่ในความขมมันมีความหวานเจืออยู่ เหมือนกับเมื่อแรกที่เราเอาดาร์กช็อคโกแล็ตเข้าปาก รสขมของช็อคโกแล็ตเมื่อแรกที่แตะลิ้น ค่อยๆ ละลายไปแล้วรสหวานมันจะค่อยเจือออกมา จนปนเปกันเป็นรสชาติที่กินแล้วติดน่ะค่ะ                  ครึ่งเรื่องแรกปูให้เห็นความเป็นมาของนาเอก เพื่อเน้นย้ำในบุคลิก ในความคิดอ่าน และครอบครัวที่สร้างเธอมาให้เป็นคนแข็งแกร่ง มองโลกผิดกับผู้หญิงอื่นนัก เพชรลดาเป็นเด็ก ที่เกิดจากการถูกข่มขืน แม่ไม่เต็มใจให้เธอเกิดมา แต่ก็ไม่อาจเกลียดชังเธอได้ เธอจึงไม่ได้ โตขึ้นด้วยความรักความอบอุ่นเหมือนเด็กคนอื่น แต่เธอก็ได้รับสิ่งอื่นๆ ชดเชย เพชรลดาฉลาด (แม้จะเคยติด F ทุกวิชาเพราะไม่ยอมเข้าสอบก็ตามที-เธอช็อคกับบางเรื่องน่ะค่ะ ไม่ใช่รักดี) เธอเป็นผู้หญิงมีอารมณ์ศิลป์มีความลึกซึ้งในการคิดอ่าน เธอมีเหตุผลและสติอยู่กับตัวมาก จนเหมือนจะเป็นคนเย็นชา                  เธอเคยมีความรัก แต่เธอก็ผิดหวังกับความรักครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งพบ  "เมธวัชร์" เธอก็ไม่ได้คิดว่ามันเป็นความรัก เพราะมันเริ่มต้นสัญชาติญาณระหว่างผู้หญิงกับผู้ชาย ความปรารถนาระหว่างกัน ความใคร่ที่สัมผัสกันได้ด้วยสายตา แสดงความรักผ่านสัมผัส "เมธวัชร์" มีธาตุบางอย่างที่ไม่ต่างกับเพชรลดา จึงดึงดูดเข้าหากันโดยไม่รู้ตัว ไม่มีแม้กระทั่งเหตุผลที่ตัวเองต้องเข้าใจว่าทำไม จึงต้องการผู้หญิงคนนี้ครั้งแล้วครั้งแล้ว จริงจังถึงขั้นต้องการผูกมัดเธอ ให้เธอรักเขาด้วยทั้งหมดของจิตใจ ทั้งหมดของวิญญาณ เลยทีเดียว เมธวัชร์ยามรักแล้วหวงแหนอยากเป็นเจ้าของถึงขั้นนั้น แต่เขาเกรงความอิสระ ในตัวเธอ เกรงบางอย่างที่แผ่นออกมาจากตัวเธอ เกรงว่าหักหาญแล้วเธอจะหายไปชั่วนิรันดร์ เขาจึงเว้นระยะ ให้อิสระ ตามที่เธอต้องการ                  เพชรลดาก็เช่นกัน เธอไม่ได้ไล่ตามเมธวัชร์ ไม่ได้เรียกร้อง ไม่ได้ผูกมัดใดๆ แต่ใจโหยกระหายเขาเช่นเดียวกับที่เขาต้องการจากเธอ เมธวัชร์ไม่ใช่คนช่างคิด ไม่ชอบหาเหตุผล เป็นพวกเย้ยโลกและรู้จักแต่ "ความจริง-สิ่งที่เกิดขึ้น" มากกว่า การมีมุมมองต่อเรื่องเกิดขึ้น เพราะนั่นไม่ใช่ข้อเท็จจริง ดังนั้นเขาจึงเป็นคนดิบๆ มีสัญชาติญาณเหมือน เสือตัวผู้ รู้จักหิว กระหาย ต้องการ และไล่ล่า เพราะอดีต ที่ถูกเลี้ยงดูมาไม่ดีนัก ไม่เคยได้รับการทะนุถนอม การใส่ใจจากแม่เหมือนเด็กคนอื่นๆ  เขารู้จักแต่แม่ที่หาประโยชน์จากตัวเขา เท่านั้น (ว่าแล้วอยู่ๆ ก็คิดถึงคุณประพงศ์ ในเรื่องแรงเงาขึ้นมาซะงั้น)                  เมธวัชร์รู้ว่าร่างกายต้องการผู้หญิงก็แค่นั้น...แค่นั้นจริงๆ ค่ะ ไม่มีอะไรเคลือบแคลง ไม่มีเหตุผล เพราะความสงสัย การต้องการเหตุผล มันผ่านเลยเขาไปตั้งแต่วันที่โดนแม่เอาไป ขายให้รับแขกเมื่ออายุ 8 ปี ตั้งแต่วันนั้นเมธวัชร์รู้จักคำว่า "ฆ่า" เป็นครั้งแรก รู้จักมันก่อนจะรู้จัก คำว่า...เซ็กซ์คืออะไร                เซ็กซ์ของเขาจึงไม่ใช่สิ่งสำคัญไปนอกจากว่าร่างกายต้องการเซ็กซ์ เหมือนเวลาที่ท้องหิว ก็ต้องการอาหาร เซ็กซ์จึงเป็นอาหารที่ทำให้ร่างกายอิ่ม เมธวัชร์บัญญัติมันไว้แค่นั้น                แต่เมื่อเขาเจอเพชรลดา ผู้หญิงที่มีมุมมองเรื่องเซ็กซ์ไม่เหมือนเขา เธอเห็นว่า เซ็กซ์คือผลลัพท์ของความรัก มันเป็นพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ระหว่างผู้หญิงและผู้ชาย ที่จะผูกพันธ์ พวกเขาเข้าไว้ด้วยกัน เข้าถึงวิญญาณของกันและกันเมื่อได้เป็นหนึ่งเดียวกัน เพราะฉะนั้น เพชรลดาจึงมีกฏเหล็กที่ทำเอาเมธวัชร์เหวอไปเลย    "ต่อไป คุณจะมีผู้หญิงอีกกี่คนก็ได้ แต่สัญญาได้ไหมคะว่าคุณจะนอนกับผู้หญิง ที่คุณรักมากกว่าฉันเท่านั้น"                เมื่อเธอรักเขาและเขาก็ขอให้เธอรักแบบเต็มหัวใจ เพชรก็ขอสัญญาตามทัศนคติ ของเธอ ขอแค่นี้แหละค่ะแต่นั่นเหมือนคำสาปที่มีให้เมธวัชร์ไปเลยค่ะ                เมื่อตัวละครมีความลึกซึ้ง การเล่าเรื่องและดำเนินเรื่องจึงดำเนินไปด้วยอารมณ์ ผลักดันเหตุผลของทุกอย่างไปด้วยอารมณ์ค่ะ จึงเรียกว่าเป็นนิยายที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก ที่แสดงออกมาด้วยธาตุระหว่างหญิงชาย ความละเอียดอ่อน และความเป็นมนุษย์ที่ผู้เขียน สื่อสารโลกมนุษย์ในลีลาของเธอ โลกของ...อดัมกับลิลิธ..ผู้หญิงอีกคนที่ไม่ใช่อีฟ!                ลิลิธผู้หญิงที่ไม่ได้เกิดมาเพื่อปรนนิบัติผู้ชาย แต่เกิดมาเพื่อเป็นอิสระ ในเนื้อหาของนิยาย จึงแฝงความคิดแบบสิทธิสตรีเอาไว้สูงพอสมควร                เพลียงกลีบดอกไม้ ฯ ไม่ใช่นิยายเสียดสีโลก มันเป็นนิยายดราม่า-โรมานซ์(แต่ไม่หื่น) ขายความคิด อุดมคติ พาคนอ่านไปในโลกอีกใบที่เล่าความรักของผู้หญิงที่หยิ่งทะนง ในความเป็นสตรีของตัวเอง กับผู้ชายรูปงามทรงอำนาจที่มีธาตุดิบอยู่ในตัว                 อ่านแล้วอิ่มดีค่ะ รู้สึกเหมือนได้เคี้ยวอะไรที่คนเขียนมอบให้ระหว่างทางค่ะ เหมาะสำหรับคนที่อยากอ่านเรื่องรัก เซ็กซ์ อารมณ์ความรู้สึกที่ถ่ายทอดออกมาในรูปแบบศิลปะ ทางความคิด ถ้าอยากได้ความต่างจากนิยายโรมานซ์ที่เน้นฉากเซ็กซ์ ลองอ่านเล่มนี้ดูสิคะ โรมานซ์สีหม่นที่อ่านเกาะกินใจ   Create Date : 19 ธันวาคม 2555 12 comments Last Update : 3 มกราคม 2558 23:27:36 น. Counter : 1112 Pageviews. Share Tweet

ได้ยินเสียงชื่นชมฝีมือนักเขียนท่านนี้ไม่น้อย เราไม่เคยอ่านเล่มนี้ แต่เคยอ่านเรื่องอื่นของเธอ แม้จะอ่านไม่มีมาก แต่ก็กล้าพูดได้ว่า.... ฝีมือการเขียน สำนวน และแนวคิด .... ไม่ธรรมดาค่ะ ถือว่าเป็นนักเขียนหน้าใหม่ (หรือเปล่า ??) ที่โดดเด่น โดดเด้งออกมาจากนักเขียนหน้าใหม่ทั่วไปค่ะ (ปล. มันเป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ )   โดย: nikanda 19 ธันวาคม 2555 4:12:24 น.

เล่มนี้ชอบจัดเช่นกันค่ะ   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 19 ธันวาคม 2555 13:04:48 น.

เล่มนี้รอคิวอ่านอยู่ค่ะ   โดย: Serverlus 19 ธันวาคม 2555 20:19:19 น.

ลังเล ลังเลใจ   โดย: เหมือนพระจันทร์ 19 ธันวาคม 2555 22:26:23 น.

ทำให้ลังเลอีกแล้ว พรุ่งนี้ไปยืนอ่านในร้านอีกหน่อยดีกว่า ว่าจะทำใจ(รับ)ได้มั๊ย   โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์ 19 ธันวาคม 2555 22:50:57 น.

ผลงานของพี่เขาค่อนข้างมีเอกลักษณ์นะคะ เท่าที่เคยอ่านมา ทั้งจอมใจจอมคน กุหลาบในสายลมหนาว แล้วก็เรื่องนี้ นางเอกจะเป็นผู้หญิงที่มีความคิดเป็นของตัวเองมาก ถ้าใครเคยอ่านจะรู้สึกได้ค่ะ ชอบนะคะ ตอนนี้กำลังหาเรื่องครีษมายันอยู่ หายากมั่กๆ ถ้าดูจากนิยายที่เคยออกมา ก็ถือว่าเป็นนามปากกาที่ไม่ใหม่แล้วนะคะ เพียงแต่ว่าอาจไม่เห็นได้บ่อยนักตามแผงหนังสือ ตอนนี้เห็นว่าพี่เค้าจะพิมพ์กุหลาบในสายลมหนาวเอง ทำมืออ่ะค่ะ ถ้าใครชอบงานสร้อยดอกหมากก็ลองติดตามดูนะคะ   โดย: Jinglebell R. 19 ธันวาคม 2555 22:52:51 น.

อ่านแล้วถูกใจมาก ๆ เช่นกันค่ะเรื่องนี้   โดย: หวานเย็นผสมโซดา 20 ธันวาคม 2555 0:15:02 น.

เรื่องนี้อ่านไม่กี่ตอนก็ชอบค่ะ แอบติดใจนางเอก เธอใจแข็งและเป็นตัวของตัวเองขั้นหัวรุนแรงได้ สมกับคนเขียนจริงๆ   โดย: J^_^J 20 ธันวาคม 2555 3:38:37 น.

ยังไม่เคยอ่านงานนักเขียนนามนี้ค่ะ ทั้ง ๆ ที่ได้ยินชื่อเสียงมาระยะหนึ่งแล้ว เล่มนี้เห็นผู้คนกล่าวขวัญชื่นชมกันหนาหู เห็นทีต้องหามาอ่านมั่งแล้ว   โดย: แม่ไก่ 20 ธันวาคม 2555 10:55:37 น.

สวัสดีครับคุณแก้ว ขออวยพรวันปีใหม่ ล่วงหน้า เลยนะครับ เจริญ สุขแสนผ่องแผ้ว เปี่ยมหทัย ขวัญ ชื่นรื่นทรวงใน ดั่งแก้ว วัน แห่งสุขสมใจ วันใหม่ เวียนเฮย ใหม่ ยิ่งทุกสิ่งแพร้ว ยิ่งพร้อมปรารถนาฯ สุขสมหวังตลอดปี และตลอดไปครับ   โดย: สามปอยหลวง 27 ธันวาคม 2555 18:24:42 น.

Happy New Year 2013 นะคะ อยากได้อะไร ...ก็... อธิษฐานเอาเองเลยแล้วกันค่ะ โอม ! เพี้ยง   โดย: หวานเย็นผสมโซดา 28 ธันวาคม 2555 22:45:51 น.

Happy New Year 2013 นะคะ อยากได้อะไร ...ก็... อธิษฐานเอาเองเลยแล้วกันค่ะ โอม ! เพี้ยง   โดย: หวานเย็นผสมโซดา 28 ธันวาคม 2555 22:45:52 น.