Group Blog
 
All Blogs
 
ตอนที่ ๑๐ ชิงกันเป็นใหญ่

คนชั่วแผ่นดินจิ้น

ตอนที่ ๔ ชิงกันเป็นใหญ่

“ เล่าเซี่ยงชุน “

เมื่อพระเจ้าเฮาฮุยเต้มีรับสั่งให้สุมาอุยเป็นนายทหารรักษาพระองค์ แทนสุมาอิวตามคำกราบทูลของนางเกียสีฮองเฮานั้น เฮงจี้ขุนนางผู้หนึ่งรู้ความแล้ว ก็ไปหาโปฮำถามว่า

“……..ท่านประกอบด้วยสติปัญญา สุมาเหลียงนับถือไว้เป็นที่ปรึกษา เหตุใดท่านจึงไม่ตักเตือนห้ามปราม ให้สุมาเหลียงไปยุยงนางเกียสีฮองเฮา เพ็ดทูลให้ถอดสุมาอิวอันไม่มีความผิด ออกจากตำแหน่งว่ากล่าวทหารรักษาพระองค์ เอาสุมาอุยเข้ามาไว้ เราเห็นว่านานไปภัยคงจะมี…….”

โปฮำก็บอกว่าการอันนี้เดิมเขาก็ปรึกษาหารืออยู่ ตนก็ได้ห้ามปรามไว้เป็นหลายครั้ง แต่เขาไม่เชื่อฟังคำจะทำอย่างไรได้ เฮงจี้ก็ว่าถ้าดังนั้นแล้วจะอยู่กับสุมาเหลียงคงจะไม่พ้นภัย โปฮำก็เห็นด้วยจึงเก็บรวบรวมทรัพย์สิ่งของอพยพครอบครัวไปอยู่กับเฮงจี้

และตั้งแต่สุมาอุยได้เป็นผู้ดูแลว่ากล่าวทหารรักษาพระองค์แล้ว ก็มีใจกำเริบมิได้อ่อนน้อมยอมอยู่ใต้บังคับของสุมาเหลียง ถือตัวว่าเป็นเชื้อพระวงศ์แซ่สุมาเหมือนกัน ส่วน สุมาเหลียงก็เห็นว่าสุมาอุยเมื่อได้เป็นนายทหารรักษาพระองค์แล้ว ก็กระด้างกระเดื่องหนักไปกว่า สุมาอิวเสียอีก จึงปรึกษากับอวยขวนว่า

“……..แต่เดิมเราคิดว่าสุมาอุยเป็นคนดี จึงกราบทูลให้เอามาหมายใจจะได้เป็นพวกพ้อง ช่วยกันทำราชการสนองพระเดชพระคุณ บัดนี้หาเป็นเช่นนึกไว้ไม่ กลับถือตัวไม่กลัวเกรงยิ่งกว่าสุมาอิวอีก เอาไว้ไม่ได้นานไปคงเป็นศัตรู เราจะต้องเข้าไปหานางเกียสีฮองเฮา คิดอ่านกำจัดเสียจึงจะได้……..”

ขณะเมื่อสุมาเหลียงพูดกับอวยขวยนี้ คนของสุมาอุยซึ่งแอบแฝงมาอาศัยอยู่กับ สุมาเหลียง ก็มีหนังสือลับไปบอกกับสุมาอุยรู้ความ สุมาอุยจึงชิงไปหานายเกียสีฮองเฮา แล้วว่า

“…….ข้าพเจ้ามาทำราชการครั้งนี้ ก็ตั้งใจสนองพระเดชพระคุณ พระเจ้า เฮาฮุยเต้โดยสัตย์สุจริต อันสุมาเหลียงก็มิใช่ใครที่ไหน เป็นญาติกันสนิท แต่ดูทำการกำเริบหนักขึ้นทุกวัน หมายจะตั้งตัวเป็นใหญ่ ด้วยได้อวยขวยไว้เป็นที่ปรึกษา คิดอ่านจะเป็นขบถชิงเอาราชสมบัติ จงเร่งกำจัดเสียโดยเร็วจึงจะได้ สุมาเหลียงนั้นคิดการใหญ่ยิ่งกว่าเอียงจุ้นหลายเท่า…….”

นางเกียสีฮองเฮาได้ฟังสุมาอุยบอกความ ก็ตกใจถามว่าจะคิดประการใด สุมาอุยก็ว่า การจะกำจัดสุมาเหลียงนั้นไม่ยาก แต่เกรงความผิดด้วยไม่มีรับสั่ง นางฮองเฮาก็ว่าอย่าวิตกเลยเอาไว้เป็นธุระของนางเอง ขอให้สุมาอุยรีบไปจัดการกับสุมาเหลียงเสียโดยเร็วเถิด

สุมาอุยก็รีบกลับมาจัดทหารไปล้อมบ้านอวยขวนไว้ แล้วจับอวยขวนกับบุตรหลานและพรรคพวกรวมสิบเอ็ดคนออกมาบอกว่า ท่านเป็นขบถมีรับสั่งให้ตนจับมาฆ่าเสีย อวยขวนก็ว่า

“…….ข้าพเจ้าเข้ามาทำราชการสนองพระเดชพระคุณโดยสุจริต มิได้คิดขบถประทุษร้ายต่อพระเจ้าแผ่นดินเลย เหตุไรจึงมีความขึ้นดังนี้ ขอเทพยดาจงเป็นพยานข้าพเจ้าผู้หาความผิดมิได้ด้วยเถิด……”

พูดได้เท่านั้นทหารก็ลงดาบ อวยขวนก็ถึงแก่ความตาย แล้วสุมาอุยก็คุมทหารไปล้อมบ้านสุมาเหลียงไว้ แล้วร้องบอกว่าสุมาเหลียงเป็นขบถ มีรับสั่งให้ตนมาจับฆ่าเสีย สุมาเหลียงสำคัญว่าเป็นรับสั่งจริง ด้วยความซื่อแม้ว่าตนจะไม่ได้ทำผิด แต่ฮ่องเต้จะประหารชีวิต ก็ต้องยอมตาย จึงออกจากบ้านมาให้ทหารจับแต่โดยดี และพูดว่า

“…….เราเข้ามาทำราชการโดยความสัตย์สุจริต มิได้คิดประทุษร้ายต่อพระเจ้าแผ่นดิน เมื่อทรงระแวงสงสัยว่าเป็นขบถจะประหารชีวิต ข้าพเจ้าจะให้เทพยดาและมนุษย์เห็นปรากฎ…….”

พูดแล้วก็ชักกระบี่ออกแหวะอกตนเองขาดใจตายไป ทหารที่เป็นพวกพ้องของนางเกียสีฮองเฮา ก็เอาความที่อวยขวนและสุมาเหลียงพูดก่อนตาย ไปเล่าให้ฮองเฮาฟังทุกประการ ฮองเฮาได้ฟังก็ตกใจ รู้ว่าตนเสียกลแก่สุมาอุยแล้ว นางก็เป็นทุกข์อยู่นอนไม่หลับจนสว่าง

ครั้นรุ่งเช้าฮ่องเต้เสด็จมาถึงตึกของฮองเฮา พร้อมด้วยเกียเอ๊กผู้เป็นน้องชายของนางเกียสีฮองเฮา ทอดพระเนตรเห็นนางนั่งเป็นทุกข์อยู่โดยมิได้นอน จึงทรงถามไถ่เรื่องราว นางเกียสีฮองเฮา ก็คุกเข่าลงถวายบังคม แล้วกราบทูลรับสารภาพผิด ที่ได้แอบอ้างรับสั่งให้สุมาอุย ไปฆ่าอวยขวนกับสุมาเหลียงโดยไม่มีความผิด ฮ่องเต้ก็ตรัสว่า

“…….อันสุมาเหลียงกับอวยขวน เราก็ได้เห็นใจมาช้านานแล้ว คนทั้งสองนี้สัตย์ซื่อมั่นคง ไม่ควรจะตายน่าเสียดายนัก เพราะเจ้าเชื่อคนง่าย ๆ จะทำการสิ่งไรไม่ตรึกตรองให้รอบคอบก่อน เกิดเหตุขึ้นดังนี้แล้ว บ้านเมืองจะไม่เป็นสุข สุมาอุยแต่แรกเราคิดว่าเป็นคนดี มิรู้เป็นคนโกงทีเดียว……..”

เมื่อฮ่องเต้เสด็จออกไปที่ว่าราชการข้างหน้า สุมาอุยก็ถือกระบี่เข้ามาถึงหน้าที่นั่ง กราบทูลว่า สุมาเหลียงกับอวยขวนเป็นขบถ ตนได้ไปฆ่าเสียแล้ว ฮ่องเต้ก็ทรงขัดเคืองมาก แต่สู้ระงับไว้เอาพระทัยดีต่อ แล้วตรัสว่า

“…….ครั้งนี้หมดแล้ว ไม่เห็นใครที่จะเป็นผู้ใหญ่ช่วยดูแลราชการบ้านเมือง ยังเห็นอยู่แต่ท่านผู้เดียวเท่านี้ พอจะเป็นผู้ใหญ่ได้ จะต้องประชุมปรึกษากันดู……”

แล้วฮ่องเต้ก็เสด็จเข้าข้างใน สุมาอุยกลับมาบ้านก็มีความยินดี หมายใจว่าคราวนี้คงได้เป็นใหญ่ สำเร็จราชการทั้งแผ่นดินเป็นแน่ แต่ฮ่องเต้ทรงปรึกษากับนางเกียสีฮองเฮา และ เกียเอ๊กน้องชายของฮองเฮาแล้ว ก็มีรับสั่งให้เตียโฮ้เข้ามาเฝ้า และตรัสปรึกษาว่า

“…….สุมาอุยแต่เดิมเราก็คิดว่าเป็นคนดี มีกตัญญูต่อแผ่นดิน จึงได้เอามาไว้เป็นนายทหารรักษาพระองค์ บัดนี้ไม่มีกตัญญูคิดจะตั้งตัวเป็นใหญ่ ทำการบังอาจล่วงเกินแอบรับสั่ง ไปฆ่าสุมาเหลียงกับอวยขวนเสีย แล้วสะพายกระบี่เข้ามาจนถึงที่ห้าม ทำการบังอาจเหลือเกินนัก เอาไว้ไม่ได้นานไปคงจะเป็นขบถขึ้น เราหาท่านมาทั้งนี้หวังจะให้ช่วยคิดอ่านกำจัดสุมาอุยเสีย…..”

เตียโฮ้ก็กราบทูลว่า

“…….สุมาอุยไปกำจัดสุมาเหลียงกับอวนขวยนั้น สำคัญว่ามีควาามชอบ ยังไม่รู้สึกตัวว่ากระทำความผิด ถ้าพระองค์จะกำจัดสุมาอุยแล้วให้รีบทำเสียโดยเร็ว แม้นทิ้งไว้ช้าวันไป สุมาอุยรู้ตัวจะทำยาก อันสุมาอุยทำการดังนี้เห็นชัดแล้วว่าเป็นขบถ จะต้องคิดอ่านใช้อุบายจับฆ่าเสียจึงจะได้……..”

แล้วเตียโฮ้ก็บอกอุบายให้ฮ่องเต้มีรับสั่ง ให้ทหารรักษาพระองค์จับตัวสุมาอุยกับกีเสียวคู่คิด และพรรคพวกที่ร่วมมือกันฆ่าสุมาเหลียงกับอวยขวน มาประหารชีวิตเสียทั้งสิ้น แล้วฮ่องเต้ก็มีรับสั่งให้ สุมายุ้น เป็นนายทหารรักษาพระองค์ และจะแต่งตั้งให้เตียโฮ้เป็นขุนนางผู้ใหญ่สำเร็จราชการทั้งแผ่นดิน แต่เตียโฮ้ก็ไม่ยอมรับ พระเจ้าเฮาฮุยเต้จึงให้ เกียเอ๊กกับเกียหมอและ โปยงุ่ยช่วยกันว่าราชการบ้านเมือง และให้เตียโฮ้เป็นที่ปรึกษานอกตำแหน่ง ถ้ามีราชการจึงให้หาเข้ามา ถ้าไม่มีราชการจะมามิมาก็ตามใจ

เมื่อเสด็จเข้าข้างในแล้ว ฮ่องเต้ก็ไปหานางอวยสีสนมเอกบุตรของอวยขวน นางก็ร้องไห้กราบทูลว่า

“……..สุมาเหลียงกับบิดาข้าพเจ้าเข้ามาทำราชการ สนองพระเดชพระคุณโดยสุจริต ไม่มีระแวงผิดด้วยข้อราชการสิ่งใด สุมาอุยแอบอ้างว่าสุมาเหลียงกับบิดาข้าพเจ้าเป็นขบถ รับสั่งให้ฆ่าเสีย สุมาเหลียงกับบิดาข้าพเจ้าตายด้วยอาญาขบถ คนทั้งปวงที่มิได้ล่วงรู้ความ ก็ เข้าใจว่าสุมาเหลียงกับบิดาข้าพเจ้าเป็นขบถจริง ดีและชั่วแอบแฝงกันอยู่ดังนี้ ซึ่งจะทำการฝังศพ สุมาเหลียงกับบิดาข้าพเจ้านั้น ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรจึงจะควร ขอพระองค์ได้ทรงพระกรุณาโปรดให้ข้าพเจ้าทราบความชัด จะได้ทำการฝังศพให้ถูกต้องตามอย่างตามธรรมเนียม……..”

ฮ่องเต้ได้ฟังนางอวยสีกราบทูลถูกต้องตามทางความ ก็มีรับสั่งเรียกเตียโฮ้มาปรึกษาว่า การนี้จะทำอย่างไร เตียโฮ้ก็กราบทูลว่า

“…….สุมาเหลียงกับอวยขวนเป็นคนซื่อสัตย์ มิได้เป็นขบถประทุษร้ายต่อแผ่นดิน เมื่อสุมาอุยกับกีเสียวแอบอ้างว่าเป็นขบถรับสั่งให้ฆ่าเสียนั้น สุมาเหลียงกับอวยขวนสำคัญว่าจริงมิได้คิดอ่านสู้รบ และไม่ได้กล่าวคำหยาบช้า ยอมตายด้วยความสัตย์ คนชนิดนี้หายาก ขอพระองค์จงโปรดให้สุมาเหลียงเป็นที่บุนเสงอ๋อง ทำการฝังศพอย่างเจ้าต่างกรม อวยขวนนั้นให้เป็นที่ อวยเซงเฮ้า ทำการฝังศพอย่างขุนนางผู้ใหญ่……”

ฮ่องเต้ก็โปรดให้จัดการตามที่เตียโฮ้ทูลนั้นทุกประการ ต่อมาก็ทรงแต่งตั้งให้เตียโฮ้เป็นที่บูกุนก๋งไทเปา ขุนนางผู้ใหญ่สำเร็จราชการแผ่นดิน ตั้งแต่นั้นมาบ้านเมืองก็ค่อยเป็นปกติเรียบร้อยมาได้หลายปี พวกพาลซึ่งเคยเป็นโจรผู้ร้ายนั้นค่อยเบาบางลง หัวเมืองใหญ่น้อยที่มีกำเริบ คิดตั้งตัวเป็นใหญ่ก็สงบไป ด้วยยำเกรงสติปัญญาของเตียโฮ้

และพระเจ้าเฮาฮุยเต้ผู้เป็นเจ้าแผ่นดินไซจิ้นนี้ แม้จะมีพระสติปัญญาน้อย ใครทำอะไรก็ไม่รู้เท่าทัน มักเชื่อคำคนง่าย ๆ ไม่ใคร่จะตรึกตรองให้รอบคอบ ทั้งนางเกียสีฮองเฮาเล่าก็เป็นหญิงชั่ว กระทำแต่การไม่ดีต่าง ๆ ใจก็ไม่โอบอ้อมอารีมีแต่การอิจฉา อันกษัตริย์และมเหสีเป็นดังนี้ที่เมืองใดแล้ว เมืองนั้นก็ไม่เป็นปกติย่อมเกิดวิบัติอันตรายต่าง ๆ

แต่ในกาลนั้นแผ่นดินไซจิ้นยังไม่ถึงที่จะเสื่อมสูญ จึงเผอิญให้เอาเตียโฮ้มาตั้งเป็นขุนนางผู้ใหญ่สำเร็จราชการแผ่นดิน เตียโฮ้เป็นคนมีอัธยาศัยดีไม่เจือปนด้วยโลภและหลง อิจฉาพยาบาท ไม่มีความปรารถนาลาภและยศ ว่าราชการโดยสัตย์สุจริตเป็นธรรม มิได้เอาอำนาจและอาญาข่มขี่แก่คนทั้งหลาย ขุนนางและราษฎรจึงได้นิยมนับถือกลัวเกรงโดยสุภาพ

ประการหนึ่งพระเจ้าเฮาฮุยเต้ ก็มิได้ประหัตประหารด้วยถ้อยคำให้เจ็บช้ำบาดหมาง เตียโฮ้จึงได้ว่ากล่าวการงานลุล่วงไปได้ทุกอย่าง บ้านเมืองและราษฎรจึงมีความสุขความเจริญ ปราศจากข้าศึกศัตรูมาได้หลายปี.

#########



Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2552 8:07:45 น. 5 comments
Counter : 618 Pageviews.
Share

 
ติดตามเข้ามาอ่านบล๊อกท่านเจียวตายครับ

อ่านมาตั้งแต่คลับสามก๊ก ผมสนใจประวัติศาสตร์จีนมากเลยครับ

ขอให้กำลังใจครับ


โดย: CrazyMc IP: 61.7.169.110 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:56:11 น.  

 
ขอบคุณครับ ผมวางเรื่องในคลับสามก๊กแล้วก็เหงา
เพราะไม่ค่อยมีใครลงชื่ออ่านเลย

แต่ใจก็ยังคิดว่า น่าจะมีผู้ที่อ่านเงียบ ๆ บ้าง
จึงยังทนอยู่จนบัดนี้ครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:4:54:19 น.  

 
หยุดอ่านไม่ได้เลยแฮะ


โดย: kira7 IP: 203.131.220.27 วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:15:15:56 น.  

 
สนุกมากครับ


โดย: p IP: 125.24.18.103 วันที่: 16 กรกฎาคม 2556 เวลา:12:06:32 น.  

 
ขอบคุณครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 18 กรกฎาคม 2556 เวลา:7:49:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เจียวต้าย
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]

เชิญหารายละเอียดได้ ที่หน้าบ้านชานเรือนครับ
Friends' blogs
[Add เจียวต้าย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.