|
|
ทหารเสือแผ่นดินถัง ตอนที่ ๘ กบฏพ่าย
ทหารเสือแผ่นดินถัง
ตอนที่ ๘ กบฏพ่าย
เล่าเซี่ยงชุน
ฝ่าย ฮ่องเฉา หรือ พระเจ้ากิมถองฮ่องเต้ ซึ่งยกกองทัพมาถึงแขวงเปาเหลงชวน ห่างค่ายของ หลีจีนอ๋อง ประมาณสิบลี้ ก็หยุดทหารซุ่มอยู่แล้วให้ทหารลอบเข้าไปสืบความที่ค่ายข้าศึก ได้ความว่าไม่ได้ยินเสียงผู้คนในค่าย มีแต่เสียงกระดึงและกลองตีอยู่เสมอ ไม่เป็นจังหวะกัน กัวะซองจิว แม่ทัพก็ว่า
ซึ่งกลองและกระดึงไม่ตีเป็นจังหวะกันนั้น คิดเห็นว่าหลีจีนอ๋อง กับนายทัพนายกอง จะพากันเสพสุราเมามัวนอนหลับไป ทหารเลวจึงได้มีความประมาท ตีกลองและระฆังไม่เป็นจังหวะกัน ท่านยกไปปล้นค่ายครั้งนี้เห็นจะได้ชัยชนะเป็นแน่
..
ฮ่องเฉาก็เกลี้ยกล่อมนายทัพนายกองและทหารทั้งปวงว่า ท่านทั้งหลายจงช่วยกันรบสู้ให้เต็มฝีมือ อย่าได้คิดย่อท้อแก่ข้าศึกเลย ครั้นตระเตรียมกันพร้อมแล้ว ถึงเวลายามสองก็ยกกองทัพเข้าไปปล้นค่ายหลีจีนอ๋อง ครั้นไปถึงก็ไม่เห็นผู้คนเลย มีแต่แพะผูกแขวนไว้กับไม้ตีกลองกับม้าผอมโซผูกกระพรวนและกระดึง ปล่อยอยู่ในค่าย ฮ่องเฉาก็ตกใจ กัวะซองจิวก็สั่งทหารให้เร่งถอยกลับออกไปโดยเร็ว ทหารก็พากันแตกตื่นวุ่นวายเป็นอลหม่าน วิ่งเหยียบกันล้มตายลงเป็นอันมาก พอถอยออกมาได้ห่างค่ายประมาณสามลี้ เป็นเวลาสางจวนรุ่งสว่าง ก็ได้ยินเสียงประทัดสัญญาและกลองรบอื้ออึงไปทุกทิศ กองทัพซึ่งจิวเต๊กอุยให้ซุ่มอยู่นั้น ก็ยกตีกระหนาบเข้ามาทั้งสี่ด้าน ทหารในกองทัพของฮ่องเฉาตกใจกลัว หาเป็นอันที่จะสู้รบไม่ ต่างก็แตกหนีกระจายกันไป กองทัพของหลีจีนอ๋องไล่ฆ่าฟันล้มตายลงไปเป็นอันมาก
ฮ่องเฉาเห็นเสียทีแล้ว ก็ขับม้าหนีไปทางทิศใต้ พบหลีจีนอ๋องคุมทหารตั้งสกัดทางอยู่ ไปหาได้ไม่ก็พาทหารย้อนกลับมาทางทิศเหนือ พบกับกองทัพ หลีซือหงวน ตั้งสกัดทางอยู่ ต้องพาทหารหนีไปทางทิศตะวันออก ก็มีกองทหารของหลีจีนอ๋องดักไว้อีก ฮ่องเฉาก็คิดมานะว่าจะหักออกไปทางทิศตะวันตกให้จงได้ ถ้ารั้งรออยู่ก็คงไม่พ้นมือข้าศึก แล้วก็ขับม้าพาทหารไปทางทิศตะวันตก พบ หลีคังกุน กับ หลีซองซิน ขับม้าพาทหารเข้ารบต้านหน้าไว้ ฮ่องเฉากับทหารก็รบหักออกไปไม่คิดชีวิต บุตรของหลีจีนอ๋องทั้งสองคนต้านทานไม่อยู่ ต้องเปิดทางให้ฮ่องเฉาหนีรอดไปได้
เมื่อหลีจีนอ๋องแจ้งว่าฮ่องเฉาหนีรอดออกไปทางด้านทิศตะวันตก ก็มีความโกรธหลีคังกุนและหลีชองซินเป็นอันมาก จึงสั่งให้ทหารจับตัวบุตรชายทั้งสองคนไปประหารเสีย จิวเต๊กอุยจึงท้วงว่า
.ซึ่งท่านจะให้ฆ่านายทหารเสียในกำลังศึกติดพันนั้น ยังไม่ควรก่อน ขอให้คิดอ่านเร่งจับตัวฮ่องเฉาเสียให้ได้โดยเร็ว เมื่อได้ตัวฮ่องเฉามาแล้ว จึงค่อยพิพากษาโทษนายทหารตามผิดและชอบ
..
หลีจีนอ๋องได้ฟังดังนั้นก็เห็นชอบด้วย
ฝ่ายฮ่องเฉาครั้นหนีพ้นกองทัพออกไปได้แล้ว ก็ถามทหารซึ่งตามมาว่า เมื่อเวลาเช้า เราได้รบกับทหารหลีจีนอ๋องหลายพวกหลายเหล่า ไม่ได้พบทหารที่มียี่ห้อว่าปวยฮ้อเจียงกุนเลย ทหารจึงว่าซึ่งเราหนีออกมาได้ครั้งนี้ ก็เพราะไม่พบหลีซุนเฮ้า ถ้าพบแล้วที่ไหนจะหนีรอดมาได้ พูดกันได้เท่านั้นก็เห็ว่าในป่าริมทางนั้น มีธงยี่ห้อปวยฮ้อเจียงกุนดักอยู่ พวกทหารที่ตาม ฮ่องเฉามานั้น ก็ตกใจเหมือนชีวิตจะออกจากร่าง นายทหารของฮ่องเฉาทั้งเจ็ดคน ต่างก็ตกใจลงแส้ขับม้าหนีไปหมด
ฝ่าย หลีซุนเฮ้า ยกทหารออกจากป่าก็พบฮ่องเฉายืนม้าอยู่ นายทหารของหลีซุนเฮ้าก็บอกว่า ที่ใส่เสื้อเกราะทองคำขี่ม้าเซียวเอียวเบ๊นั้นคือฮ่องเฉา หลีซุนเฮ้าก็ขับม้าเข้าไปจะรบกับฮ่องเฉา แต่ฮ่องเฉากับ ฮ่องเมี้ยน ผู้หลานกลับขับม้าหนีไปด้วยฝีเม้าอันเร็ว หลีซุนเฮ้าตามหาทันไม่ ฮ่องเฉาหนีไปพบกองทหารตั้งสกัดทางอยู่กองหนึ่ง นายกองถามว่าท่านนี้ชื่อใดมาแต่ไหน ฮ่องเฉาก็บอกว่าตัวเราชื่อฮ่องเฉาผู้เป็นเจ้าแผ่นดินไต้ฉีหนีข้าศึกมา นายทหารผู้นั้นได้แจ้งแล้วจึงว่า
..ท่านเป็นเจ้าแผ่นดินไต้ฉี ก็เป็นเจ้านายของข้าพเจ้า ตัวข้าพเจ้านี้ชื่อฮั่นตง ตั้งส้องสุมผู้คนพวกพ้องอยู่ที่เขากิมเตงไท้ฮังซัว ขอเชิญท่านหยุดพักสำนักอยู่ที่นี้ก่อนเถิด ข้าพเจ้าจะไปสู้รบกับข้าศึก แก้แค้นแทนท่านให้ได้
..
ฮ่องเมี้ยนจึงกระซิบพูดกับฮ่องเฉาว่า ท่านจงเร่งรีบหนีเอาตัวรอดไปให้พ้นภัยโดยเร็วดีกว่า ซึ่ง ฮั่นตง รับว่าจะไปสู้รบกับหลีซุนเฮ้านั้นก็คงสู้ไม่ได้ กำลังพูดกันอยู่หลีซุนเฮ้าก็ตามมาถึง ฮ่องเฉากับหลานก็ขับม้ารีบหนีต่อไป ฮั่นตงก็ขับทหารออกตั้งขวางไว้ หลีซุนเฮ้าก็ร้องถามว่า
.ทหารพวกนี้มาแต่ไหน จึงได้มาตั้งสกัดทาง
เราไว้ จะเอาชีวิตมาเซ่นอาวุธเราหรือ
.
ฮั่นตงได้ฟังก็โกระขับม้าเข้ารบกับหลีซุนเฮ้า แต่
ไม่ทันถึงสองเพลง หลีซุนเฮ้าก็จับตัวได้แล้วเอากระบี่ตัดศรีษะเสีย พวกทหารของฮั่นตงก็พากันหนีกระจายไปสิ้น
ฝ่ายฮ่องเฉากับฮ่องเมี้ยนพากันหนีลัดทางไป จนถึงถ้ำแห่งหนึ่งก็รำพึงว่าคงจะเป็นที่ตายของตน จึงพูดกับหลานชายว่า เมื่อครั้งแผ่นดินไซฮั่นนั้น ฌ้อปาอ๋อง เชือดคอตาย ให้เปะทอง เอาศรีษะไปถวาย พระเจ้าฮั่นโกโจ ได้บำเหน็จรางวัลเป็นอันมาก ก็ครั้งนี้เจ้าเป็นหลานติดตามเรา จงเอาศรีษะเราไปให้หลีจีนอ๋องถิด คงจะได้รับบำเหน็จความชอบเหมือนกัน พูดแล้วก็ลงจากหลังม้า ชักกระบี่เชือดคอตายในทันใดนั้นเอง
เมื่อหลีซุนเฮ้าตามมาถึง ฮ่องเมี้ยนก็เอาศรีษะฮ่องเฉาเข้าไปคำนับส่งให้ หลีซุนเฮ้าก็ถามชื่อแซ่แล้วพาตัวกับศรีษะฮ่องเฉา ไปให้หลีจีนอ๋องที่ค่าย และบอกว่า
..ข้าพเจ้าติดตามฮ่องเฉาไป ฮ่องเมี้ยนผู้หลานฮ่องเฉาตัดเอาศรีษะมาให้ ข้าพเจ้า
..
หลีจีนอ๋องจึงถามฮ่องเมี้ยนว่า เหตุใดฮ่องเฉาจึงได้ยอมตายโดยง่าย ฮ่องเมี้ยนจึงบอกว่า
.ฮ่องเฉากับข้าพเจ้าหนีไปถึงกลางทาง ข้าพเจ้าเห็นว่าจะหนีไปไม่พ้น จึงเอาทวนแทงฮ่องเฉาตกม้าลง แล้วตัดเอาศรีษะมาให้ท่าน ขอลุกะโทษสามิภักดิ์สมัครทำราชการอยู่กับท่าน
..
หลีจีนอ๋องจึงถามว่า ฮ่องเฉาแต่งตั้งให้เป็นขุนนางตำแหน่งใด ฮ่องเมี้ยนก็บอกว่า
..ข้าพเจ้าและบรรดาบุตรหลานฮ่องเฉานั้น ฮ่องเฉาให้เป็นเกียนเปงอ๋อง มียศเสมอกันทุกคน
..
หลีจีนอ๋องถามต่อไปว่า ฮ่องเฉาได้เป็นเจ้าแผ่นดินอยู่กี่ปี ฮ่องเมี้ยนตอบว่าฮ่อง เฉาตั้งตัวขึ้นเป็นกษัตริย์ ครอบครองแผ่นดินได้สี่ปีมาแล้ว หลีจีนอ๋องจึงว่า
..เจ้าก็มียศและสมบัติมาก เพราะบุญฮ่องเฉา ครั้งนี้เจ้ามาคิดประทุษร้ายต่อฮ่องเฉาผู้มีคุณ เป็นคนอกตัญญูเสียดังนี้ เราจะเลี้ยงไว้นั้นไม่ได้ จะเป็นเยี่ยงอย่างแก่บุตรหลานเราสืบไป
.
ว่าดังนั้นแล้วก็สั่งให้เอาตัวฮ่องเมี้ยนไปตัดศรีษะเสีย จากนั้นหลีจีนอ๋องก็พิจารณา ดูศรีษะฮ่องเฉา เห็นหน้าตาน่ากลัวผิดผู้คนทั่วไป เห็นว่าถูกต้องตามคำเล่าลือ จึงถาม จิวเต๊กอุยว่าเหตุใดฮ่องเฉาจึงได้มีลักษณะผิดกับมนุษย์ทั้งหลาย จิวเต๊กอุยก็ว่า
เพราะเหตุนี้พระเจ้าแผ่นดินถัง เห็นรูปและลักษณะฮ่องเฉา จึงได้ตกพระทัยกลัว และขับไล่ฮ่องเฉาไปเสีย ฮ่องเฉาจึงผูกใจเจ็บแค้นคิดเป็นกบฏขึ้น ครั้งนี้ท่านฆ่าฮ่อง เฉาได้ ปราบศัตรูแผ่นดินเรียบร้อยแล้ว จงรีบยกกองทัพเข้าไปในเมืองเชียงอาน ปราบปรามราษฎรจัดแจงบ้านเมืองเสียให้เรียบริอย แล้วตั้งให้ขุนนางไปเชิญพระเจ้าตงหัวกลับมาครองราชสมบัติ ชื่อเสียงท่านจะได้ปรากฎว่าเป็นคนมีกตัญญู ได้ช่วยปราบยุคเข็ญในแผ่นดิน เป็นที่สรรเสริญสืบไปชั่วฟ้าและดิน
หลีจีนอ๋องจึงยกกองทัพเข้าไปในเมืองเชียงอาน ราษฎรไพร่บ้านพลเมือง ก็ตั้งเครื่องบูชาคอยรับหลีจีนอ๋องทุกหน้าบ้าน หลีจีนอ๋องก็ประกาศแก่ทหารในกองทัพ มิให้กระทำการข่มเหงเบียดเบียนราษฎรให้เดือดร้อน แล้วสั่งให้ทหารออกเที่ยวสืบเสาะจับญาติพี่น้อง พวกพ้องที่ร่วมคิดกับฮ่องเฉามาฆ่าเสียสิ้น แล้วสั่งให้นายทหารและเจ้าพนักงาน เร่งรัดช่วยกันซ่อมแซมพระตำหนักเดิม กับสร้างขึ้นใหม่ให้งดงามดีกว่าแต่ก่อน แล้วให้หลีซุนเฮ้ากับ เทียะเปงซือ ขุนนางฝ่ายพลเรือน คุมทหารพอสมควรไปเชิญเสด็จ พระเจ้าตงหัวฮ่องเต้ จากเมืองไซคีจิวกลับมาประทับยังเมืองหลวงดังเดิม.
##########
วารสารฟ้หม่น
พฤศจิกายน ๒๕๔๔
Create Date : 22 กรกฎาคม 2551
Last Update : 25 กรกฎาคม 2551 20:34:04 น. 0 comments
Counter : 39 Pageviews.
| Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2554 |
| Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2554 8:19:23 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 428 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [