:::เป็นโรคอะไร ก็ไมรู้:::
:::เป็นโรคอะไร..ก็ไม่รู้:::
ผมไม่รู้เป็นโรคอะไร... อาการที่เรียกได้ว่า น่าจะเป็นอาการแบบเรื้อรังมานับสิบปีแล้ว ผมไม่รู้ว่าใครออกอาการโรคเหมือนกับผมบ้างหรือเปล่า หรืออาจเป็นโรคอาการเฉพาะของผมคนเดียวก็เป็นได้ สิบนาที ก่อนการแข่งขันฟุตบอลยูโรคู่ชิงชนะเลิศระหว่าง ทีมเยอรมันกับทีมสเปนจะเริ่มขึ้น ผมตรงดิ่งเข้าห้องน้ำชำระล้างร่างกายเรียกความสดชื่น ด้วยใจมุ่งหวังอันเต็มเปี่ยม ที่จะต้องเกาะติดการแข่งขันของฟุตบอลคู่นี้มิให้คลาดสายตาตลอดทั้งเกมส์ ถึงไม่ใช่คอบอลชนิดติดงอมไม่ดูไม่ได้ แต่นัดสำคัญ ๆ ก็มิอยากจะให้พลาด ออกจากห้องน้ำ เช็ดเนื้อเช็ดตัว หัวหู แล้วโรยด้วยฝุ่นแป้งเย็น อังกฤษตรางู จนทั้งตัวและใบหน้าขาวโพลน ดูหล่อเหลาซะไม่มี ...ก่อนชงกาแฟชนิดขมปี๋ ถือถ้วยเดินรี่เข้าประจำการที่เก้าอี้ฮ่องเต้ตัวโปรดหน้าจอทีวี เสมือนการเตรียมพร้อมเพื่อมิให้พลาดจากเกมส์การแข่งขันแม้สักเสี้ยววินาที แต่การณ์กลับมิได้เป็นดังที่มุ่งหวัง .... ผ่านเกมส์สนุกไปเพียงสิบนาทีเท่านั้น ผมเริ่มหาวครั้งแรกโดยวัดวงกว้างรอบปากรัศมีเส้นผ่าศูนย์กลางได้ประมาณสองนิ้วคริ่งกว่า ๆ จนต้องยกมือปิดปากชนิดเห็นแล้วดูสุภาพซะเหลือเกินเชียวแหละ..นะ. ถามว่าแปลกใจไหมกับอาการที่เกิดกับตัวเองเช่นนี้ ตอบว่าไม่เลย เพราะอาการเช่นนี้ มันคืออาการที่ผมได้เกริ่นบอกกล่าวให้รู้ไว้ตั้งแต่ตอนข้างต้นนั่นแหละ ผมถึงได้ถามไง ว่าใครมีอาการเช่นผมขณะนี้บ้าง นี่ขนาดรู้ทางและเรียนรู้วิธีป้องกันแบบโรยด้วยแป้งเย็นหมดไปซะเกือบครึ่งกระป๋องแล้วนะ ซึ่งก็ถือว่าเป็นการเตรียมการมาอย่างดียิ่งกว่าครั้งไหน ๆ แล้ว แต่ทำไมอาการมันถึงได้รุกเร้ามารวดเร็วเกินคาดขนาดนี้... คุณเคยมีอาการเหมือนผมไหม? ออกอาการที่เป็นแบบประมาณว่า นั่งหรือนอนดูบอลอยู่ดี ๆ ก็เกิดอาการง่วงฉับพลันจนไม่อาจทนทานดูต่อไปได้ ขณะที่ความรู้สึกอยากดูยังคงพยายามคัดง้างเปลือกตาขึ้นมาชนิดใครดีใครอยู่ แบบต้องดูให้ได้ แต่สุดท้ายก็ต้องกลายเป็นครึ่งหลับครึ่งตื่นฝืนสภาพต่อไปไม่ไหว แต่...ยัง...อาการแปลกประหลาดยังคงมีต่อ ก็ไอ้อาการหลับดังที่กล่าวนั้นแทนที่เราจะหลับแบบม้วนเดียวจบให้สิ้นเรื่องสิ้นราวนั้น... แต่กลับไม่... ก็ทันทีที่เกมส์ฟุตบอลมีการยิงประตูเกิดขึ้นจนมีน้ำเสียงลิงโลดจากผู้บรรยายและเสียงเฮของกองเชียร์ในสนามกระแทกดังขึ้น เสียงนั้นดันเสมือนมือแห่งความหวังดีมาสะกิดปลุก คล้าย ๆ จะบอกให้รู้ว่า เฮ้ย เฮ้ย เขายิงประตูกันแล้วนะ.... ให้พยายามแหกหูแหกตาตื่นมาดูหน่อย นี่มันอะไรกัน...ถามจริง ๆ เถอะใครเป็นแบบผมบ้าง ยัง ... ยัง... ไม่จบแค่นั้น หลังรับรู้ว่ามีประตูเกิดขึ้น และพยายามแหกหูแหกตาดังกล่าวเพื่อจะเข้าสู่เกมส์กับเขาต่อไป สุดท้ายก็ไม่อาจฝืนตื่นมาสู่เกมส์ได้ จนอาจมีการยิงประตูเกิดขึ้นอีกครั้ง หรือจบการแข่งขันเลยนั่นแหละ ทันทีที่เสียงนกหวีดเป่ายาวจบการแข่งขัน หรือแว่วเสียงผู้บรรยายเกมส์บอกหมดเวลา คุณเชื่อไหมอาการเสียดายและเจ็บใจตัวเองที่ไม่ได้อยู่ในเกมส์จะส่งผลให้อาการง่วงงุนของผมจะเริ่มหาย และจะเริ่มเข้าสู่อาการตาสว่างและนอนไม่หลับในที่สุด คุณว่าอาการมันแปลกดีมั๊ย... ค่ำคืนนี้ก็เช่นกัน หลังผ่านหาวครั้งแรก ผมจำไม่ได้ว่าผมหาวได้ถึงสามหาวหรือไม่ มารู้ตัวลืมตาตื่นอีกทีก็ตอนที่เห็น สามผู้บรรยายและผู้วิจารณ์เกมส์นั่งเรียงสลอนอยู่ที่หน้าจอทีวีแล้ว.... แต่คืนนี้ผมยังโชคดี .... ทันทีที่รู้ว่าเกมส์การแข่งขันที่เพิ่งจบนั้นเป็นแค่จบเพียงครึ่งแรกเท่านั้น และยังครึ่งหลับครึ่งตื่นฝืนแหกตามาเห็นและรับรู้ลูกยิงของ ตอเรสด้วยแล้ว ช่วงครึ่งหลังผมควรที่ต้องอยู่กับเกมส์เพื่อดูการทางแก้เกมส์รุกของเยอรมัน ผมรีบผลุดลุกทันทีเพื่อเข้าห้องน้ำอีกครั้ง ขณะฝุ่นผงแป้งฟุ้งปลิวว่อนอยู่ในแสงไฟ..... ครึ่งหลังของเกมส์ฟุตบอลยูโรนัดชิงชนะเลิศ ผมสามารถฝืนอาการโรคประจำตัว ชนิดผ่านไปได้แบบไม่มีอาการแทรกซ้อน แต่ที่ไม่สามารถผ่านไปได้ก็คือเกมส์รุกของทีมเยอรมัน ที่เป็นไปแบบขาด ๆ เกิน ๆ ไม่สามารถฝ่าแนวรับอันเหนียวแน่นของทีมกระทิงดุไปได้เลย กลับกันทีมนำซะอีกที่สามารถทำเกมส์โต้กลับเร็วได้เหนือกวา และสร้างความหวาดเสียวได้หลายครั้งหลายคราที่หน้าประตู ขาด ๆ เกิน ๆ ก็ที่จังหวะทำประตูของทีมเสปนเองเท่านั้น มิฉะนั้นผมว่าอย่างน้อยสุดทีมเสปนน่าจะทำประตูได้เพิ่มไม่อีก หนึ่งก็สองประตู โชคดีหน่อยที่ค่ำคืนนี้ โรคประจำตัวของผมมิได้ออกอาการเต็มร้อยเปอร์เซนต์ แถมยังทำท่าจะหายแบบดีวันดีคืน ดูสิ...จนป่านนี้ จะตีห้าครึ่งแล้ว ผมยังไม่มีอาการง่วงเลย....
ประหลาดแท้โรคอะไรไม่รู้.....วุ้ย
ป.ล. ฟุตบอลโลกครั้งหน้า คงต้องหาทางแก้โรค โดยหาอาสาสมัครคนหน้าตาดี ๆ มือหนัก ๆ มาคอยแก้ทางโรคนี้ให้หายซักที ฮิ..ฮิ..
| Create Date : 30 มิถุนายน 2551 |
| Last Update : 30 มิถุนายน 2551 7:05:58 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 417 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แถมทานอะไรไม่ลงอีกต่างหากคะ
บล็อกสวยดีคะ