จำนวนคนกว่าหนึ่งพันคนนั่งเบียดแออัดอยู่ในตัวอาคาร แต่ละคนล้วนโพกหัว และพันคอ ด้วยผ้า กู้ชาติ สีเหลือง
ตั้งแต่บ่ายโมงของวันนี้ ชุมชนชาวตลาดทรัพย์สินฯสุพรรณบุรี ร่วมมือร่วมใจจัดเวทีเสวนาประชาชน ว่าด้วยการต่อต้านห้างยักษ์ค้าปลีกข้ามชาติ โลตัสเอ๊กเพรส ซึ่งกำลังคืบคลานแผ่ขยายสาขาเข้ามาสู่ใจกลางเมืองสุพรรณฯ
รอบรั้วเมืองสุพรรณฯ ณ. วันนี้ มีห้างค้าปลีกข้ามชาติเข้ามาแย่งชิงส่วนแบ่งการค้าและทำลายวิถีร้านโชว์ห่วย อยู่ 2 ห้างแล้ว คือห้างโลตัส และห้างแม็คโคร
ขณะลมหายใจรวยรินจวนเจียนจะสิ้นใจของร้านโชว์ห่วยในตัวตลาด ข่าวห้าง โลตัสเอ๊กซ์เพรส ก็แพร่กระจายและรุกคืบเข้ามาสู่ตัวเมืองอย่างรวดเร็วอีกระลอก
เปรียบเสมือนการกระโดดเข้ากระทืบซ้ำใส่คนที่ไม่มีหนทางสู้
ขณะหนทางสุดท้าย ก่อนสิ้นลมของร้านโชว์ห่วยกลางตลาด ณ. วันนี้ จึงต้องรวมตัวกันสู้อย่างไม่ขอยอมแพ้อีกแล้ว
อาจารย์เจิมศักด์ ปิ่นทอง อาจารย์สมเกียรติ พงษ์ไพบูลย์ และคุณประพันธ์ คูณมี ก้าวขึ้นเวที ผมสังเกตเห็นหญิงชรา หยิบเนื้อเค็มใส่ถุงพลาสติคแล้วชั่งบนตราชั่ง ก่อนยื่นส่งให้ลูกค้า
เสียงกล่าวทักทายผู้ร่วมฟังเสวนาของอาจารย์เจิมศักดิ์ เรียกเสียงปรบมือดังกระหึ่มไปทั่วทั้งตลาด ขณะธงชาติถูกโบกสะบัดเป็นเงาไหว ๆ อยู่ในอาคาร
อาจารย์เจิมศักดิ์ เกิดและเติบโตในตลาดศาลเจ้าโรงทอง อำเภอวิเศษชัยชาญ จ.อ่างทอง ซึ่งเป็นตลาดเก่าแก่ที่ได้รับผลกระทบจากการรุกคืบของห้างยักษ์ค้าปลีกขนาดใหญ่เช่นกัน
การขึ้นเวทีเสวนาปราศรัยวันนี้ของอาจารย์เจิมศักดิ์ จึงเหมือนคนทุกข์ในหัวอกอันเดียวกัน
ผมสังเกตจุดจัดเวทีเสวนาวันนี้คือใจกลางตลาดเมืองสุพรรณฯ ซึ่งด้านฝั่งหนึ่งในอดีตเคยใช้วิถีการค้าขายขนส่งริมแม่น้ำท่าจีนอันเป็นแม่น้ำสายหลัก
นับระยะจากหน้าเวทีเสวนาไปทางเหนือสี่ร้อยเมตร ณ.จุดนั้น คือ ร้านค้าที่เป็นเสมือนจุดเริ่มต้นก่อร่างสร้างตัวของนักการเมืองผูกขาดคะแนนเสียง และไต่เต้าตัวเองไปสู่จุดสูงสุดของวิถีทางการเมือง ด้วยตำแหน่งนายกรัฐมนตรีคนที่ 21 ของเมืองไทย
ขณะนับระยะจากหลังเวทีถอยไปไม่ถึงร้อยเมตร ณ. ตรงจุดนั้นคือจุดกำเนิดของตำนานที่ยังมีชีวิตของศิลปินเพื่อชีวิตเบอร์หนึ่งแถวหน้าของเมืองไทย
ผมแอบตั้งคำถามกับตัวเองว่ายามชุมชนถิ่นเกิดและเคยอยู่อาศัยของพวกเขาถูกรังแกขนาดนี้แล้ว เขาทั้งสองมีความคิดเห็นเป็นเช่นไร
ควรนิ่งดูดายหรือยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ...
ป้านั่นรูปใคร ผมเดินเข้าไปแกล้งถามเมื่อเห็นหญิงชราขายเนื้อเค็มกำลังเก็บกรอบรูปสีเหลืองยัดใส่ถุงผ้า
รูปไอ้แอ๊ด มันมาเยี่ยมป้า เลยถ่ายรูปมันไว้ ไม่แปลกใคร ๆ ก็พยายามสร้างโลโก้ "คาราบาว" ให้กับสินค้าตัวเองไม่เว้นแม้แต่แม่ค้าเนื้อเค็มตากแห้ง
พี่แอ๊ดเป็นอะไรกับป้า
เป็นหลาน เห็นมันมาตั้งแต่เด็ก ๆ
หญิงชรากำลังเก็บเนื้อเค็มตากแห้งที่เรี่ยรายบนแผงมาวางเรียงซ้อน ขณะบนเวทีอาจารย์สมเกียรติ พงษ์ไพบูลย์ กำลังปราศรัยเนื้อหาว่าด้วย ผลร้ายและวิธีการต่อสู้เพื่อเอาชนะค้าปลีกข้ามชาติ ด้วยทางออกของการเมืองใหม่
จบเสวนาหลังหกโมงเย็น ผมขับมอเตอร์ไซด์ออกมาจากเวที ผ่านพ้นปากซอยมาทางฝั่งริมแม่น้ำ เห็นป้ายขนาดสูงสองช่วงตัว โปรยหัวป้ายด้วยข้อความ ก่อนไปเป็นคาราบาว วัยรุ่นตลาดเมืองสุพรรณฯ ปี 2515 ถัดลงมามีรูปเด็กวัยรุ่นเรียงแถวอยู่ เจ็ดคน แน่นอนหนึ่งในนั้น คือ แอ๊ด คาราบาว
และถัดเลยป้ายเข้าไปกลางซอยไม่ถึงร้อยเมตรนั่นคือร้าน มนัสพาณิชย์ บ้านและร้านขายเครื่องดนตรี อันเป็นถิ่นเกิดก่อนก้าวไปสู่เส้นทางศิลปินเพื่อชีวิตผู้มีชื่อเสียงแนวหน้าของเมืองไทย
ปฏิเสธไม่ได้เขาคือความภาคภูมิใจของชุมชนนี้
เคยได้ยินถ้อยคำสัมภาษณ์ ถึงความสนิทชิดเชื้อถึงขั้นเพื่อนและคนต้นแบบตัวในเชิงธุรกิจ ระหว่างแอ๊ด คาราบาว กับนายธนินท์ เจียรวนนท์ ประธานกรรมการและประธานคณะบริหารเครือซีพี
นึกถึงความรู้สึกสัมพันธ์ของเขาทั้งสอง หลังจากอีกฝ่ายทราบว่าชุมชนของเขาถูกรุกล้ำรังแกด้วยชั้นเชิงธุรกิจของอีกฝ่ายที่เขายึดเป็นต้นแบบความสำเร็จในเชิงธุรกิจ
อยากทราบความรู้สึกของเขา ศิลปินนักดนตรีเพื่อชีวิตที่ถูกพ่วงด้วยคำว่า นักต่อสู้"
ย้อนคิดไปถึงความรู้สึกหญิงชราวัยกว่าเจ็ดสิบ หากแกรู้ว่าหลานชายของแกนั้น คือเพื่อนซี้สนิทกับหุ้นส่วนห้างยักฺษ์ค้าปลีกข้ามชาติศัตรูที่กำลังรุกคืบเข้ามากระทืบแผงเนื้อเค็มและชุมชนของแกอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้
หรือหากแกรู้ความจริงแล้ว ยามหลานชายกลับมาเยี่ยมอีกครั้งครา ถ้อยคำแรกที่แกเอื้อนเอ่ยปรับทุกข์กับหลานชายของแกควรเริ่มด้วยประโยคใด...
ผมกลับเข้าบ้าน ขณะข่าว นายบรรหาร ศิลปอาชา เดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ทิ้งช่วงห่างจากการเดินทางนายเนวิน ชิดชอบไม่กี่ชั่วโมง ท่ามกลางคำวิเคราะห์ของผู้อ่านข่าวว่าอาจมีการต่อรอง เพื่อการกลับมาเป็นนายกรัฐมนตรีอีกครั้ง ของนายบรรหาร ศิลปอาชา
ปฏิเสธไม่ได้เขาคือความ................ของชุมชนนี้
ได้ทั้งบรรยากาศ ทั้งความรู้สึก
ชอบมนัส โอภากุล เซียนพระอาวุโสของเมืองสุพรรณ (ใช่คนเดียวกันหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ อาจจะเข้าใจไปเอง)