ที่สุดของหัวใจ ยังไงก็รัก
ผู้แต่ง: ปลากัด สำนักพิมพ์: ไฟน์บุ๊ค พิมพ์ครั้งแรก ธันวาคม 2549 ราคา 199 บาท
ชนารัญช์ หญิงสาวร่างอวบผู้มีดนตรีในหัวใจ จะทำอย่างไรเมื่อเช้าวันหนึ่งตื่นมาพบว่าชายหนุ่มที่เธอแอบตั้งฉายาให้ว่า อีตาลุงเสือผู้หญิงจอมลามก นอนอยู่ข้างกาย หากนั่นยังไม่ร้ายเท่ากับว่า เธอจะต้องอาศัยอยู่กับเขาต่อไปด้วย!
ปราณนต์ หนุ่มมาดเซอร์ที่อารมณ์แปรปรวนดั่งสายลม เคยใช้ชีวิตจมกับอดีตที่ผิดพลาดอย่างสงบ ชีวิตเขาจะวุ่นวายแค่ไหนเมื่อต้องเข้าไปพัวพันกับ ยัยลูกหมู หญิงสาวที่เขาแอบตั้งฉายานี้ให้เธอในใจ
ความรักที่ก่อตัวขึ้นเงียบๆ ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย นอกจากไม่ราบรื่นสวยงามแล้ว ยังมีหัวใจอีกสองดวงเข้ามาเป็นบททดสอบอีกด้วย
กว่าจะพบกับบทสรุป ก็ทำเอาหัวใจสี่ดวงต้องบอบช้ำไปตามๆ กัน
แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็คุ้มค่าเหลือเกิน เพราะที่สุดแล้วของหัวใจทั้งสี่ดวงได้รู้ว่า
ใครคือคนที่ตัวเองควรจะรัก
* * * * * * * *
เล่มนี้ออกแนวน่ารัก รักชุลมุนค่ะ
ใครเป็นสาวอวบคงสวมบทนางเอกเล่มนี้ได้สบาย จขบ. สนใจซื้อเล่มนี้เพราะนางเอกอวบผิดพิมพ์นิยมนี่แหละ และเท่าที่อ่าน จขบ. คิดว่านางเอกน่าจะเป็นสาวอวบที่สวยด้วย (ทั้งอวบทั้งสวยได้ด้วยเหรอ?) เพราะพระเอกเห็นปุ๊บก็ติดใจ ตามตอแยตลอด แถมยังมีเจ้านายใหญ่จ้องงาบอีกด้วย
พล็อตไม่มีอะไรมาก นางเอกมีเรื่องให้มองพระเอกในแง่ร้ายแต่แรก ในขณะที่เขาสนใจเธอแต่แรกเหมือนกัน ความรักแค่เริ่มก่อตัว แฟนเก่าพระเอกก็กลับมาคืนดีด้วย พระเอกเลยทำตัวเหมือนจับปลาสองมือโดยไม่รู้ตัว เพราะมีเหตุบังเอิญให้เขารับนางเอกมาอยู่บ้านเดียวกัน จากนั้นก็มีเรื่องของบอส (ตัวร้ายที่ไม่เด่นเท่าไหร่) เพื่อนพระเอก (พระรองในเรื่อง นิสัยดีมาก) และปัญหารักจุ๊กจิ๊กกุ๊กกิ๊กให้อ่านจนจบ
ตัวละครในเรื่องเป็นคนดีแทบทั้งนั้น รุ่นพี่ในที่ทำงานที่ตอนแรกนึกว่าจะแกล้งนางเอกก็ไม่ได้แกล้ง พนักงานอื่นก็แค่นินทาปากหอยปากปูไปวัน ๆ แฟนเก่าพระเอกนี่น่าสงสารนิดหน่อยด้วยซ้ำ แม้แต่ตัวร้ายก็ร้ายตามบท โทนเรื่องเลยค่อนไปทางน่ารัก สบาย ๆ
จุดที่จขบ. อ่านแล้วสะดุดคือภาพพจน์กับการกระทำของตัวละครที่ไม่ค่อยตรงกัน เช่น (Spoil นะจ๊ะ)
ภาพพจน์: นางเอกเป็นพวกหัวเก่า จะรักษาความบริสุทธิ์ไว้ให้เจ้าบ่าว ดูภาพรวมแล้วเป็นนางเอกสไตล์เก่า
การกระทำในเรื่อง: พอโดนพระเอกอำว่าเมื่อคืนเสร็จเขาไปแล้ว เธอก็แค่ด่า+ร้องไห้ จากนั้น พอโดนบอสบุกปล้ำถึงบ้าน ทำให้พระเอกรีบไปช่วยและรับเธอไปอยู่ด้วย...โดยเหตุผลว่าห้องนั้นอยู่ไม่ได้แล้ว เดี๋ยวโดนบุกปล้ำอีก เธอก็ย้ายไปอยู่กับพระเอกเลย--ทั้งที่เพิ่งรู้จักกันไม่นาน เธอเชื่อว่าเขาเป็นเสือผู้หญิง (แถมคืนก่อนเพิ่งได้เธอตอนเธอหลับ--ตามที่เธอเข้าใจ) >> เอ่อ ไม่คิดจะฟ้องเอาเรื่องคนที่บุกเข้ามาปล้ำในบ้าน หรือโกรธพระเอกให้มากกว่าที่เห็นหน่อยเหรอ? แล้วเรื่องที่อยู่ ทำไมไม่ย้ายไปอยู่กับเพื่อนสนิทชื่อศศินที่บ้านเขามีพ่อแม่อยู่ด้วยล่ะ ย้ายไปอยู่กับ 'เสือผู้หญิง' สองคนทำไม? ถ้าจะบอกว่าอาย ในเรื่องก็ยังมีเจ้านายผู้หญิงที่เป็นคนดีเข้าใจลูกน้องอีกคน ไม่คิดจะไปพึ่งเลยเรอะ?
*** ภาพพจน์: ในเรื่องวาดภาพพระเอกว่าเป็น "เสือผู้หญิงที่ตอนนี้หันมาใช้ชีวิตเรียบๆ"
การกระทำ: อ่านไปอ่านมา เหมือนพวกชอบเที่ยวผู้หญิงมากกว่า ไม่เห็นจะ 'เสือ' เลย เช่น พูดหลีเอาใจผู้หญิง หรือตะล่อมให้สาวหลงเชื่อ/ทำตามใจเขาไม่ค่อยเป็น เห็นมีแต่ฉากสั่งหรือขู่ให้ทำดุ่ย ๆ เลย เวลามีเรื่องเข้าใจผิดก็ชอบลืมอธิบายให้ผู้หญิงเข้าใจ ทั้งแฟนเก่าและนางเอกต้องคิดมากโดยที่เขาไม่รู้ตัวตลอด >> เสือตรงไหนฟะ? หนุ่มอ่อนเชิงชัด ๆ
ภาพพจน์: ช่วงท้ายยังมีบอกด้วยว่าครอบครัวเลี้ยงให้พระเอกเป็นสุภาพบุรุษ (ทำนองว่าจะไม่ฟันสาวมั่ว)
การกระทำ: พระเอกหลอกนางเอกว่าเธอเป็นของเขาแล้ว โดยที่ไม่ได้เฉลยจนท้ายเล่มแน่ะ อ่านตอนกลางเรื่องจะรู้สึกเหมือนเขาลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปแล้ว หรือไม่ก็ขี้เกียจรื้อฟื้นมาอธิบายกับนางเอก >> เอ่อ การกระทำแบบนี้มัน 'สุภาพบุรุษ' ตรงไหนเนี่ย? เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องเอามาอำกันเล่น..นานๆ..เพราะหมั่นไส้นะ
Create Date : 25 มีนาคม 2550 |
|
12 comments |
Last Update : 26 มีนาคม 2550 3:22:09 น. |
Counter : 941 Pageviews. |
|
|
|