Thank you.

ขอบคุณ วงเวียนหน้าธรณีวิทยาวันนั้น

ขอบคุณ Canteenคณะมนุษย์ ที่ให้ทานข้าวกับคุณถึงแม้ว่าจะคนละโต๊ะ

ขอบคุณ หอสมุด ม.ช ที่ทำให้ผมเห็นคุณหลับเสมอที่ชั้น 3


ขอบคุณ ระยะเวลาและความห่างไกล ที่ทำให้มั่นใจว่า "รัก"

ขอบคุณ เจอหน้าผมต้องลับฝีปากเสมอ อย่างน้อยคุณก็คุยกับผม

ขอบคุณ ทริปเมืองจีนของคุณ ที่ทำให้ผมได้ทำอะไรเพื่อคุณบ้างเล็กๆน้อยๆก็สุขใจ

ขอบคุณ ที่คุณมักจะเดินผ่านมาตึกหน้าให้ผมได้เห็นหน้าบ่อยๆเวลาที่ผมไปรับหลานๆ

ขอบคุณ รอยยิ้มที่ทำให้หัวใจพองโต ถึงแม้จะตามมาด้วยการตั้งหน้าตั้งตากัดผม 555+

ขอบคุณ ความเหงาของคุณใน MSN ทำให้คุณขอเมลล์ผมจากน้องสาวคุณ

ขอบคุณ ความน่ารักของคุณที่ทำให้ผมไม่เคยเปลี่ยนใจได้เลย ตลอด 17 ปี

ขอบคุณ เธอคนนั้นที่เข้าในชีวิตผม และทำให้ผมรู้ตัวว่า คนเดียวที่อยู่ในใจผมมาตลอด คือคุณ ที่ผมไม่เคยลืมเลย

ขอบคุณ ที่คุณไม่สนใจผมเลยในตอนนั้น (2536) เพื่อให้โอกาศผมได้ทำตัวเองให้ดีก่อน

ขอบคุณ ความไม่กล้าจีบคุณของผมในตอนนั้น เพื่อจะได้มีวันที่ผมพร้อม

ขอบคุณ เวลาที่เรามีให้กัน มันเป็นช่วงเวลาของความสุข

ขอบคุณ เสียงหัวเราะ ที่เรามักจะขำไปเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นเสมอ

ขอบคุณ Lip ที่คุณซื้อให้ผมเป็นของชิ้นแรก

ขอบคุณ มื้อเย็นที่คุณเลี้ยงผม (ชอบของฟรีเหมือนกัน)

ขอบคุณ น้องชายคุณถ้าไม่มีเรื่องเค้าวันนั้น เราคงไม่ได้ไปทาน Fuji ด้วยกัน

ขอบคุณ วันที่คุณแกล้งผมที่ทะเล มันทำให้ผมรู้ว่าผมเป็นห่วงคุณแค่ไหน

ขอบคุณ คำพูดของคุณที่ถามว่า "ดีขึ้นไม๊" "หายหรือยัง" "ไม่เป็นไรนะ"

ขอบคุณ คุณที่มาเลือกและมองเห็นอย่างผม

ขอบคุณ ที่คุณมักจะชมอาหารฝีมือผมเสมอ ก็นะตั้งใจทำสุดๆ

ขอบคุณ เวลาเที่ยงของทุกวันที่ทำให้ผมดูแลคุณ

ขอบคุณ ทุกคนที่ตึกใหม่ ที่อยู่ข้างคุณเสมอ

ขอบคุณ ช่วงเวลาที่ห่างไกลกัน ทำให้ผมรู้ว่าผมคิดถึงคุณแค่ไหน

ขอบคุณ เพลินวาน วันนั้น เพราะไม่อย่างงั้นคงไม่เป็นแบบทุกวันนี้ และเร็วขนาดนี้

ขอบคุณ เธอที่เดินออกไปดีๆ เพื่อให้ผมได้เจอสิ่งที่ดีที่สุด ที่ผมรอคอยมานาน

ขอบคุณ ความซื่อสัตย์และการรอคอย ที่ทำให้ผมรู้ว่ามันคุ้มค่ากับการได้มา

ขอบคุณ พ่อกับแม่ของผมที่ทำให้ผมเห็นเสมอว่าความรักเป็นยังไง

ขอบคุณ พี่สาวและครอบครัว ที่มีลูกที่น่ารัก ให้ผมกับคุณได้หลงรัก

ขอบคุณ ทุกสิ่งที่เราเจอบนท้องถนน ให้เราสองคนมีรอยยิ้ม

ขอบคุณ เพื่อนๆที่อยู่ข้างผมคอยลุ้นเสมอมา

ขอบคุณ ป๊ากับแม่ของคุณ ที่มีคุณมาให้ผมได้ "รักและดูแล"

ขอบคุณ อาการป่วยของผมที่ทำให้ผมรู้ว่าคุณห่วงผมแค่ไหน

ขอบคุณ มื้อเย็นหลายๆมื้อที่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด

ขอบคุณ ถนนคนเดินหลังตึก ที่ทำให้ผมมีโอกาศได้เดินกับคุณ

ขอบคุณ ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลก ให้เรามีเรื่องเล่าสู่กันฟัง

ขอบคุณ แจ๊คกี้เพราะถ้าไม่มีนายจุดเริ่มต้นของการได้เจอกันนอกเวลางานก็คงไม่มี

ขอบคุณ น้าแต๋มที่พร้อมจะเข้าใจและคำพูดดีๆเสมอ

ขอบคุณ สายตาของผู้ใหญ่ที่มองเราอยู่ ทำให้เราได้พยายามทำเพื่อคนที่เรารัก

ขอบคุณ คุณที่อยู่ด้วยกันและให้ผมได้เรียนรู้ความสุขในรัก

ขอบคุณ ที่เธอเข้ามาทำให้ชีวิตผม ล้มเหลว เพราะไม่งั้นผมคงไม่มีโอกาศ ได้คบกับคุณแบบนี้

ขอบคุณ หลายๆเหตุการณ์ ที่เราผ่านมันมาด้วยกัน สนุกดีครับ

ขอบคุณ คุณที่มองเห็นความรักของผม

ขอบคุณ เวลา 5 โมงครึ่ง ที่เราจะได้เจอกันทุกวัน

ขอบคุณ ม.ช ผมรักม.ช เพราะม.ช สอนให้ผมรักและได้รัก

ขอบคุณ อาจารย์ปึ่งที่ลุ้นผมมาตลอด

ขอบคุณป๊ากับหนูดี ที่พร้อมจะเข้าใจผมเสมอ

ขอบคุณ ความโดดเดี่ยวที่ทำให้คุณกลัว

ขอบคุณ คุณที่เกิดมาคู่กัน โลกนี้น่าอยู่สำหรับผมอีกเยอะเพราะมีคุณ

ขอบคุณมากครับที่รักกัน

Create Date : 01 พฤษภาคม 2553		4 comments
Last Update : 1 พฤษภาคม 2553 6:50:22 น.
Counter : 891 Pageviews.
Share Tweet