Bloggang.com : wingang : เรื่อยๆไปจนแก่

เรื่อยๆไปจนแก่

คุณบอกว่าชอบเพลงนี้ ผมก็ฟังนะแล้วก็แอบขำ เพราะในเพลงมันมีท่อนหนึ่ง

ที่บอกว่า ปากหมาแบบสุดๆ ขำเลยครับ แบบว่า นี้กะว่าเราหรือเปล่า

แต่ก็คงเหมือนในเพลงแหละครับ ผมอยากอยู่กับคุณไปเรื่อยๆ 10 ปี

20 ปี 30 ปี 40 ปี แก่ไปพร้อมกัน ยังไงคุณก็น่ารักที่สุดแหละครับไม่ว่านาน

เท่าไหร่ เมื่อวานเราเริ่มต้นทริปกันที่ไร่แห้ว (คุณว่างั้นนะ) เราก็เลยขับรถ

ไปทางแม่ริม แม่แตงเราตั้งใจว่าจะไปวัดเมืองกึ๊ด แต่ไปๆมาๆ สรุปไปจบ

ที่ปายครับ เดินเที่ยวกันสนุกมาก ผมพาคุณไปร้าน เค้กฆ่าคน เพราะแต่ละ

ชิ้นของร้านนี้ ชิ้นใหญ่มากและราคาไม่แพง แต่ขืนกินหมดรับรองว่านอกจาก

จะมีกองไขมัน ไว้รองรับเวลาหกล้มแล้ว ยังจะอิ่มจน ภาษาเหนือ เรียกว่า

"กั๊ดต๊อง" แน่ๆ นับวันมีคุณเดินข้างๆ ผมยิ่งรู้สึกว่าตัวเองโชคดีจังที่มีคุณ

และคุณหนิงเลือกผม เมื่อวานมีคนแอบเมารถนิดหน่อยดีนะที่ไม่อ๊วก 555+

แต่ก็หลับแหละไม่งั้นคงไม่รอด ผมแอบประคองคอคุณไว้เกือบตลอดทางที่คุณหลับ

เพราะกลัวว่ารถมันจะเหวี่ยงจนคุณเมารถ แต่พอคุณหนิงรู้สึกตัวก็จะบอกผม

ว่าเมื่อยหรือเปล่า ไม่เป็นไรนะ ผมก็บอกคุณเหมือนกันว่าไม่เป็นไร

สบายมากดีกว่าคุณเมารถ หลายๆอย่างที่คุณไม่เคยรู้ว่าผมคิดยังไง

ผมยอมเสมอถ้าคุณอยากได้อะไรต้องการอะ ผมจะยอมให้ส่วนที่ดี

ที่สุดสำหรับคุณก่อน เหตุผลของการกระทำทั้งหมด คุณคงรู้ว่าเพราะอะไร

เมื่อวานเราได้ย้อนเวลากลับไปที่เดิมที่มีความทรงจำมากมายเกี่ยวกับ

ครอบครัวผม แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ผมมองทุกอย่างแล้วก็เหมือน

กับเคยมีผมเดินวนเวียนทำนั่นทำนี้ในสถานที่แห่งนั้น แต่มันก็ผ่านไปนานแล้ว

เรื่องราวก็เปลี่ยนไปตามกระแสน้ำที่เปลี่ยนเส้นทางของมัน

เราก็แค่เคยเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำ แต่อย่างน้อยก็ยังมีอดีต

ให้คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เมื่อวานผมกับคุณเจอเหตุการณ์บนท้องถนน

ด้วยหลายอย่าง ทั้งรถชน แบบชนกันต่อหน้าต่อตาเลย และตกลงไปในคู

ข้างทาง น้องหมาที่วิ่งตามเจ้าของจนเหนื่อย จนขาเจ็บ ก็แบบนี้แหละถ้าเรา

ปล่อยให้เวลามันผ่านไป โดยที่ไม่ออกไปหาไปเจอมันเราก็คงไม่รู้หรอกว่า

เวลาที่นั่งอยู่เฉยๆ เกิดอะไรในโลกนี้บ้าง แต่พอเรามองออกมานอกหน้าต่าง

เรื่องราวมันรอเราไปเจอ ไปเห็นมันอยู่แล้ว ความสุขไม่หาที่ไหนไกล

หรือต้องซื้อหาในราคาแพง แต่ความสุขอยู่รอบตัวเราเสมอ เพียงแค่เรากล้า

พอไหมที่จะก้าวขาออกไปเจอมัน ผมชอบคำพูดคุณจังที่พูดว่า เมื่อมีใคร

ทำอะไรแบบไม่เต็มที่ แบบทำๆไปแบบกล้าๆ กลัวๆ สุดท้ายไม่สำเร็จ

"ขออภัยใจไม่ถึง" ผมฮามากตอนที่ได้ยิน นะคนเราไม่เหมือนกัน ความกลัว

และมุมมองมันก็ต่าง หากเราแค่คิดต่างออกไป เราก็จะได้เห็นอะไรกว้างขึ้น

ถ้าเรากลัวที่จะก้าวเราก็จะอยู่แต่ในที่เดิมๆ มองมุมเดิม บางทีเราอยู่ที่เดิม

นอนมันที่เดิมทุกวัน ความคิดสร้างสรรค์มันก็ไม่เกิดนะ สำหรับผมนะไม่ได้ว่าใคร

อาจจะลองแบบเปลี่ยนมานอนที่พื้นมองขึ้นไปข้างนอกบ้างอาจจะเห็นอะมากกว่านอนบนเตียง

มันอาจจะเป็นอีกมุมที่สวยก็ได้ในห้องนอนเรา เคยนั่งทำงานที่เดิมลองออกมาทำงานข้างนอกบ้าง

ร้านกาแฟ ร้านเค้ก อาจจะเจออะไรที่มากกว่ากาแฟ และเค้กก็ได้นะครับ

แต่คิดให้แตกต่าง แต่อย่ามองว่าคนที่คิดต่างเป็นศัตรู เพราะเค้าคิดไม่เหมือนเรา

แล้วมองว่าความคิดเค้าผิดและไม่เข้าท่า ทุกคนมีเหตุผลของตัวเองเสมอ

P.s อาทิตย์หน้าไปเที่ยวกันอีกนะครับ ขออยู่กับคุณหนิงเรื่อยๆไปจนแก่นะครับ

Create Date : 07 มิถุนายน 2553

Last Update : 7 มิถุนายน 2553 15:59:12 น.

1 comments

Counter : 689 Pageviews.

โดย: redclick

วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:7:00:21 น.