(คิดถึง)
กลอนเก่าๆ จำไม่ได้แล้วว่าใครแต่งเก็บความทรงจำมาจดไว้สักหน่อยค่ะความสุขมักอายุสั้นผ่านผันไปเร็วเกินกว่าจะตั้งตัวเหมือนดอกไม้ต้นฤดูกว่าจะรู้ว่าบานก็เกือบโรยเสียแล้ว
หน้าตาเหมือนดอกฟอร์เก็ตมีน้อทจัง
ดอกไม้ต้นฤดูทางโน้น
รีบบานรีบโรย
ต้องรวดเร็วกระฉับกระเฉง
เพื่อเก็บภาพให้ทันด้วยหรือเปล่าค่ะ
ปล. ผมสั้นน่ารักอ่อนเยาว์ดีจังคะ