Group Blog
All Blog
|
^^^มิตรภาพดีๆ ที่อยากรักษาไว้^^^^ วันนี้มีกิจธุระต้องไปโรงพยาบาล เลยไปทำงานสายได้ ก็เลยมานั่งเขียนอะไรเล่นๆ ก่อนดีก่า คุยกับเพื่อนๆ ทางอินเตอร์เน็ตมานานพอสมควร ถ้านับวันวันเวลาที่พาตัวเองมาอยู่ในโลกเน็ตนี้ น่าจะประมาณ 9 เดือนแล้ว เริ่มตั้งแต่ตัวเองรู้สึกเบื่อกับโลกความเป็นจริง ที่วุ่นวาย...สับสน...หลอกลวง...และไร้สาระ....ทำให้พยายามหาโลกใหม่อยู่.... แรกๆ ที่เข้ามาในโลกใบนี้ ก็ยังเคว้ง...ไม่รู้จะไปตรงไหน...มาถึงวันนี้...กลับกลายเป็นว่า...โลกตรงนี้ให้สิ่งดีๆ มากมาย...แต่....ต้องไม่หลงงมงาย...หรือหมกมุ่น..จนเกิน พอดี 9 เดือนที่ผ่านมา ทำให้รู้จักคนมากมายในโลกใบใหญ่ที่ พี่สาวที่แสนดี (ตั้ง 2 คน) น้องสาวที่บ้าๆ (ตั้งหลายคน โดยเฉพาะยัยเด็กบ้า) น้องชายที่บ๊องๆ (ก็หลายคน แต่เก่งๆ ทั้งนั้น) พี่ชายที่ซื่อบื้อ (ถ้าเข้ามาอ่านคงรู้ตัว อิอิอิ) และเพือนที่ดี (ไม่รู้จะจัดเป็นพี่หรือน้องดี เพราะโกหกอายุกันอยู่ อิอิอิ) แต่ฉันท์ใดฉันท์นั้น...โลกมีการเปลี่ยนแปลง เวลามีการหมุนเปลี่ยน...ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีการผันแปร มิตรภาพเหล่านี้ก็อาจมีวันแปรผัน...เมื่อถึงเวลาหนึ่ง เลยอยากเก็บความรู้สึกดีๆ ที่มีไว้ในบล็อก...ถ้าเวลา ผ่านไปและกลับมาอ่าน..จะทำให้ตัวเองรู้ว่ากำลังพูดถึง ใครอยู่ ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเห็นหน้าตาและรู้จักกันหมดแล้ว.. รู้สึกดีๆ กับมิตรภาพที่ได้รับจากทุกคนจริงๆ ...และอยากให้เพื่อนๆ ทุกคนรักในมิตรภาพที่มีให้กัน... และอยากให้เชื่อว่า ...ไม่มีมิตรภาพใดสำคัญและมั่นคงไปกว่า...มิตรภาพของเพื่อน.... อย่างน้อยๆ ก็ ณ เวลานี้ ส่วนวันข้างหน้าถ้ารู้จักกันมากขึ้น และมีความรู้สึกดีๆ ตรงกันจริงๆ หากมันจะแปรเปลี่ยนไป มิตรภาพแบบเพื่อนที่เป็นฐานอยู่ก่อนนั้น ก็จะนำพาให้ความรู้สึกดีๆ ที่เกิดขึ้นมั่นคงแข็งแรงเพียงพอที่จะเดินก้าวต่อไป... สิ่งดีๆ ที่ได้รับจากโลกใบนี้อีกประการหนึ่ง....คือ คำแนะนำ / คำเตือน / คำตำหนิเล็กๆ / กำลังใจ / และ คำพูดดีๆ จากคนๆ หนึ่ง ...ที่ไม่น่าเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้จะมีอยู่ในคนคนนี้...อิอิอิ และเพราะเป็น...ปลาทอง...ที่มีความจำสั้น ก็เลยอยากเก็บเรื่องราวของคนๆ นี้ไว้ในนี้เช่นกัน ถือเป็นมิตรภาพดีๆ ที่ได้รับจากเพื่อนในโลกใบใหญ่ที่ไร้ขนาดใบนี้อีกหนึ่งอย่าง และถ้าเป็นไปได้ก็อยากรักษามิตรภาพดีๆ ตรงนี้ ไว้ให้นานๆ เพราะกว่าจะพบคนที่คุยกันถูกคอ และให้ความจริงใจต่อกันนั้น ไม่ใช่พบได้ง่ายๆ ทั้งในโลกของความเป็นจริงและโลกไร้สายใบนี้.... ก่อนหน้าที่จะมีเพื่อนๆ เหล่านี้ ความรู้สึกคงเป็นอย่างถ้อยคำข้างล่างนี้... คนเหงา แต่เมื่อมีเพื่อนๆ แล้ว ความเหงาก็มลายหายไป และกลายเป็นว่า เริ่มหาเวลาให้เพื่อนๆ ไม่ได้น่ะสิ...แหะ แหะ แหะ..เพราะงานก็ยุ่ง.. เพื่อนก็แยะ... ทั้งเพื่อนเก่า เพื่อนใหม่ กลัวเพื่อนๆ จาน้อยใจ...เฮ้อ อะไรที่มันมากไปก็ไม่ดีเนอะ ในข้อความที่นำมาฝากจะชอบประโยคนี้ ... ใครเหงา ใช่เพียงเราที่ร้องไห้ ใช่เพียงเราที่แพ้พ่าย ใช่วันคืนมีแต่เลวร้าย ใครก็เคยเป็นเหมือนกัน ....... ขอบคุณเจ้าของข้อความนี้ ขโมยเขามาน่ะ...อิอิอิ ใช่...เพื่อนเข้าใจเรา และเพื่อนก้เป็นที่คุยระบาย และปรึกษาได้..
โดย: ครีเอทีฟ หัวเห็ด วันที่: 9 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:29:07 น.
ยังมะทันเมนท์อะไรเลย ก็กด enter ไปเฉยเลย แง้ๆๆ ขออำภัยคับทั่น บางที มิตรภาพ ก็หาง่าย แต่ไว้ใจยาก แต่ถ้าเราเลือกถูก มิตรภาพก็เกิดขึ้นได้เสมอค่ะ มิตรภาพของบางคน(เช่นขิม)ก็แปรเปลี่ยนมาเป็นคนรัก ^^ ฮิ้ววววว โดย: khim (ขิม เมธาวี ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:14:42 น.
บ่นไรนักหนาเนี่ย อ่านไม่หวาดไม่ไหวแย้ววว ฮิฮิฮิ โดย: ยัยเด็กบ้า IP: 203.151.141.194 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:20:59 น.
|
sunny-low
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |