เพียงแค่เธอยิ้ม โลกก็สดใส
เธอทำให้โลกทั้งใบสวยงามได้ด้วยรอยยิ้มของเธอ แค่เพียงได้มองดูเธอก็ชื่นใจ เธอคือดอกไม้ ที่ดูสดใส เธอทำให้โลกทั้งใบยิ้มได้ทุกครั้งที่ฉันพบเธอ.(^_^)
|
||||||||||||||
ถนัดซ้าย. อลิซาเบทจังสองถนัดซ้าย สองเขียนหนังสือด้วยมือข้างซ้าย ตอนเด็ก ๆ สองจะรู้สึกว่าตัวเองแปลกแยกมาก จะชอบคิดว่า ทำไมเราถึงเขียนข้างนี้อยู่คนเดียวนะ เพื่อน ๆ ในที่เรียนห้องเดียวกัน ก็ไม่เห็นมีใครเขียนข้างเดียวกันกับเราเลย อลิซาเบทจังจะว่าไปสองก็โชคดีนะ ที่คนรอบ ๆ ข้างเข้าใจ คือพ่อ และ แม่จะเป็นคนหัดให้สองเขียนหนังสือเป็นคนแรก ท่านทั้ง 2 คน คือคนแรก ๆ ที่รู้ว่าสองถนัดซ้าย แต่ก็ไม่เคยบังคับ ดุ หรือ ตี ให้สองเปลื่ยนมาเขียนหนังสือข้างขวาเลย ทั้งพ่อ และ แม่ ของสองเขียนหนังสือข้างขวานะ อลิซาเบทจัง และคุณครูที่โรงเรียนก็เหมือนกัน คุณครูก็ไม่เคยตี หรือบังคับให้สองเปลื่ยน ในสิ่งที่สองเป็นมาตั้งแต่เกิดเลย สองน่ะไม่เห็นด้วยเลยนะ กับการที่เด็กคนนึงเกิดมา แล้วเด็กคนนั้นถนัดเขียนหนังสือข้างซ้าย แล้วคนรอบข้างจะมาพยายามเปลื่ยน บังคับด้วยวิธีการต่าง ๆ นา ๆ ไม่รู้สินะ อลิซาเบทจัง แต่สองคิดแบบนั้น บางคนก็จะชอบถามว่า จริงรึเปล่า ที่เขาว่ากันว่า .. คนที่ถนัดซ้ายจะมีพรสวรรค์ด้านศิลปะ จะเรียนเก่ง จะนู่น นี่ นั่น ฯลฯ สองก็ไม่รู้หรอกนะ อลิซาเบทจัง ก็เพราะสองน่ะ ไม่อะไรอย่างที่ว่ามาเลยสักอย่าง และสองก็ไม่ได้มีความเป็นศิลปินจ๋าอะไรเล้ยยย เรียนก็ไม่เก่ง  อย่างเดียว วิชาเดียวที่สองจะมีความสุขมากที่สุด ก็ตอนที่ได้ออกไปยืนร้องเพลงหน้าชั้นเรียน เวลาที่เพื่อน ๆ เงียบเสียง ตั้งใจฟังเวลาที่เราร้องเพลง และเมื่อร้องจบก็จะมีเสียงปรบมือให้ ดังขึ้นมาพร้อม ๆ กัน เอ๊ะ !! หรือที่เพื่อนปรบมือ เพราะดีใจ โล่งอกที่เราร้องจบ ๆ เพลงไปซะที อ้าว ตึ่งโป๊ะ  วันนี้สองออกไปคุยงานกับลูกค้ามา อยากจะบอกว่า ไม่เหมือนเราไปขายของให้เขาเลย ต้อนรับดีมาก ตอนช่วงแรก ๆ ที่สองทำงานนี้ สองก็จะเขิลมาก เวลาที่ลูกค้าคุยกับสอง แล้วเรียกสองว่าคุณสอง  บางคำพูด บางประโยค สองเข้าใจแค่ 20 % เองนะ อลิซาเบทจัง สองสังเกตมาหลายครั้งแล้วนะ อลิซาเบทจัง ก็แบบว่า ถ้าคนที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าสองคือใคร อะไร ยังไง สองก็จะถูกปฏิบัติอย่างนึง แต่ถ้าคน ๆ นั้นรู้ว่าสองคือใคร เป็นอะไร ยังไง สองก็จะถูกปฏิบัติอีกอย่างนึง ยกตัวอย่างเช่น สองเคยโดนพี่สาวของอดีตแฟนถามว่า " นี่เธอ กินเป็นรึเปล่า สุกี้MKเนี่ย รู้รึเปล่า ว่าเขากินกันยังไง"  ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า แต่จะไปว่าเขาก็ไม่ได้หรอกนะอลิซาเบทจังเพราะหน้าตาสอง ก็คงจะชวนให้เขาต้องถามอะไรแบบนั้น  อลิซาเบทจังผู้ชายที่พูดลงท้ายว่า"ครับผม"สองว่าน่ารักดีนะ เ่อ่อ..พี่คะ แต่ผู้ชายที่พูดลงท้ายว่า จ้ะ, จ๊ะจ๋า สำหรับสองแล้ว ยิ่งกว่าน่ารักอีกนะคะ โดยเฉพาะถ้าเป็นพี่ อิอิ  " คิดถึง" พี่คะ สองพิมพ์คำ ๆ นี้ด้วยมือข้างซ้ายนะ สองเขียนด้วยความรัก ที่ส่งตรงมาจากหัวใจล่ะ ฮิ้วววววววว  และสองก็อยากจะบอกพี่ว่าทุกอย่างที่สองเขียนถึงพี่ ถึงสองจะใช้มือทั้ง 2 ข้างพิมพ์ออกมา แต่สองก็เขียนออกมาจากหัวใจ ด้วยหัวใจนะคะ.  ......................................................................................................... ลมเย็นเย็นพัดมาแล้ว ฉันเพึ่งรู้สึก ฟ้าลึกลึกมองขึ้นไป ดูช่างสดใส มือเย็นเย็นฉันตอนนี้ นั้นไม่มีใคร ไม่มีใครสัมผัส มันทนไม่ไหว เพลงเขาบอกไว้ลมหนาวมาถึงเมื่อไร มันก็เหงาในใจตามเนื้อเพลง อยู่เรื่อยไป คราวนี้ถ้าต้องเจอ หน้าหนาวนี้ขอร้องเธอ ขอได้ไหม ขอมือหน่อยได้ไหม อากาศหนาวหนาว ไม่ชอบเลย ขอมือหน่อยอย่าเฉยเมย จนฉันนั้นต้องเสียใจ อยากขอแค่ได้ไออุ่น จากเธอได้ไหม บอกความรู้สึกข้างใน ก่อนหน้าหนาวคราวนี้จะผ่านไป มีลมโชยอากาศเย็นเย็น ทุกปลายปี แต่คงจะดี ถ้าหากมีเธอไว้ จูงมือกันแม้จะหนาว หนาวสักเท่าไหร่ แต่ใจฉันก็คงอุ่น และมีความหมาย อลิซาเบทจังหน้าหนาวใกล้เข้ามาแล้วนะ. 
Good morning..หนาวเริ่มจะมาเยือนอีกแล้วหละ..คุณสองอยากมาเที่ยวพักผ่อน..พักกาย..พักใจ..ทางเมืองเหนือบ้างไหมคะ..อากาศดีนะ เผื่อความรู้สึกจะดีขึ้น..
อ้อ..ที่คุณสองเม้นไม่ได้เพราะว่า..น้ำค้างฯไม่ได้สมัครสมาชิกค่ะ..แค่เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกว่าเรื่องราวของคุณสองน่าสนใจค่ะ..สุข..เศร้า..ปะปนกันไป..ก็เลยอยากขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ละกันนะคะ.. ส่วนเรื่อง Blog คิดว่าคงยังไม่เขียนหรอกค่ะ..แต่จะคอยให้กำลังใจคุณสองต่อไปนะคะ.. โดย: น้ำค้างบนยอดหญ้า IP: 61.7.232.234 วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:8:08:29 น.
จินตนาการและอารมณ์ศิลปินมั้งครับ
น่าจะสำคัญกว่าเรียนเก่งนะ ^^ อรุณสวัสดิ์นะครับคุณสอง ^^ โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal
 ) วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:9:27:13 น.สวัสดีช่วงสาย ๆ ค่ะ"คุณนํ้าค้างบนยอดหญ้า"
 ขอบคุณมากมาย สำหรับกำลังใจในทุก ๆ วันนะคะ สองน่ะตั้งใจเอาไว้นะ ว่าสักวันในชีวิต สองจะต้องไปให้ได้ 2 ที่ 1.ภาคเหนือ สองจดสถานที่เอาไว้นะ แต่จำไม่ได้ 555 มันนานเกิ๊น น่าจะเป็นเชียงรายนะคะ ไร่อะไรสักอย่างนึงนี่หล่ะค่ะ เดี๋ยวขอไปค้นดูก่อน 2.เกาะสมุย โมลาโมล่ารีสอร์ท แต่ที่ตั้งใจไว้ก็จะไปเหนือก่อน ถ้าได้มีโอกาสอ่ะนะ และเมื่อวันนั้นมาถึง สองก็คงจะต้องรบกวนขอคำแนะนำเรื่อง รร.ที่พัก จาก"คุณนํ้าค้างบนยอดหญ้า"ด้วยนะคะ ก็แบบว่าสองกลัวผีมาก  ถ้าให้เดินดุ่ย ๆ ไปหาเองก็เกรงว่าจะถูกรางวัลที่ 1 อย่างแน่นอน  แต่เวลาเจออากาศหนาว ๆ แบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะอยากไปซะเดี๋ยวนี้เลย 555 อากาศเริ่มเปลื่ยนแล้ว "คุณนํ้าค้างบนยอดหญ้า" รักษาสุขภาพด้วยนะคะ. โดย: สอง (^_^) (อาร์ลาฟองค์
) วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:10:26:32 น.ใกล้หน้าหน่าวแล้ว...ไม่ใช่แค่หน้าที่จะหนาว..ใจก้คงหนาวไปยิ่งกว่าที่เป็นอยู่.....เมื่อเค้าคนนั้นไม่ยอมมาเป็นคนที่จะจูงมือกันไป...เพื่อผ่านคืนวันไปด้วยกัน
ชอบอากาศหนาววว แต่มือที่หนาวๆของเราเมื่อเอามากุมกันแล้วมันไม่อุ่นเท่ามือของใครคนนั้น....ฤดูที่แสนหนาวมันจะกินระยะเวลาไปนานเท่าไหร่กันนะ... โดย: Por_AV1
วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:10:35:22 น.ทางใต้หนาวแล้วคะ หนาวแบบเย็น ๆ เพราะฝนตก ไม่หนาวมากเหมือนตอนบน
ดูแลสุขภาพนะคะ เดี๋ยวนี้พี่เห็นใครๆ เขาก็ถนัดซ้ายกันทั้งนั้นไม่แปลกหรอกคะ โดย: ปันฝัน
วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:12:19:59 น.ด้วยความยินดีค่ะ จะแวะเข้ามาทักทายบ่อยๆนะคะแล้วมีอะไรก็ไปคุยที่บลีอกได้เสมอค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นๆ ที่ได้นำมาจากชีวิตจริงค่ะ เลยให้นิยามเรื่องนี้ว่า ความจำสั้นแต่รักฉันยายว ลองดูนะคะว่าเป็นอย่างไร อ่านไปก็คงต้องยิ้มไปแหล่ะน่า ^_^ อิอิ  คุณเคยถามตัวเองบ้างหรือเปล่า ว่าอีก 20 - 30 ปีข้างหน้าจะมีใครคอยอยู่ คอยดูแลกัน คอยเป็นห่วงเป็นใย ยามเจ็บป่วยไม่สบาย...... ลองอ่านเรื่องนี้ดูนะ.....แล้วคุณจะรู้ว่าควรบอกรักคนที่คุณรัก...อย่ารอให้สายเกินไป..... มีตายายคู่หนึ่งอยู่กินกันมาหลายปี...คุณตาเป็นคนอารมณ์ดี ส่วนคุณยายขี้งอนนิดๆ แต่ก็ได้คุณตาคอยง้อคอยตามใจตลอด.... คุณตาคุณยายอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ทุกเช้าคุณตาจะไปตลาดเพื่อซื้อข้าวของมาประกอบอาหาร ส่วนคุณยายก็มีหน้าที่ปรุงอาหารรสเลิศ ถ้ามีเวลาคุณยายก็จะทำขนมขาย เช้าวันหนึ่งคุณตาคุณยายกำลังเตรียมตัวไปขายขนมกันที่ตลาดใกล้บ้าน วันนี้คุณตาอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เพราะเป็นวันครบรอบแต่งงานของทั้งคู่ คุณตาถามคุณยายว่า " ยายจำได้ไหมว่าวันนี้วันอะไร" คุณยายตอบว่า "วันเสาร์ไงตา วันนี้เราต้องไปขายขนม" คุณตาโกรธคุณยายมาก บอกว่ายายทำไมจำไม่ได้.....แล้วคุณตาก็ก้มหน้าก้มตาดืมกาแฟที่คุณยายเตรียม ไว้ให้ แต่ทว่ารสชาดกาแฟมันเปลี่ยไปไม่เหมือนกาแฟที่ดื่มมากว่า 10 ปี คุณตากลับมาด้วยความน้อยใจคุณยาย ขึ้นไปบนห้องนอน คุณตากลับพบกล่องหนึ่ง ในกล่องเต็มไปด้วยแว่นตาของคุณยาย ที่คุณยายบอกว่าหาไม่เจอ แล้วคุณตาได้พบกับเงินเพียงไม่กี่ร้อยบาท แล้วเขียนว่า " เงินไว้ซื้อที่ใส่ตาให้คุณตา".... คุณตามองไปที่ประตูห้อง มีเสียงเรียกหนึ่งบอกคุณตาว่า "ตาเอ้ยไปกินข้าวได้แล้ว" คุณตายิ้มอย่างมีความสุข อย่างน้อยภาวะสมองเสื่อมของคุณยายก็ไม่ได้ทำให้ความรักที่คุณยายมีต่อคุณตาน้อยลงไปกว่าเดิมเลย.... เมื่อรักได้ก้าวเข้ามาในชีวิต ทุกคนก็ต้องหวังว่าเราจะต้องอยูกันแก่เฒ่า แต่มีหลายคนเคยบอกไว้ว่ารักที่ดีไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันก็ได้ รัก และ ปราถนาดีต่อกันก็เพียงพอแล้ว มันพอจริงหรือเปล่าอันนี้อาจจะไม่ใช่ทุกคนเพราะเมื่อเรารักแล้วเราก็หวังอยากจะได้รักนนั้นตอบ แต่ถ้าไม่ได้หล่ะ ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อย เราก็ได้รู้จักกับคำว่ารัก และ เสียสละให้ ซึ่ง ยิ่งใหญ่จริงๆนะคะ แรกๆก็ทุกข์เมื่อผ่านไปซักพัก สุขนั้นจะย้อนกลับมาค่ะ เรื่องราวสาระดีๆน่ารักๆมาฝากอีกตามเคยค่ะ มีความสุขและสนุกกับการอ่านเรื่องคุณตา คุณยายแล้วก็อย่าลืม มองคนข้างๆนะคะ เค้าอาจจะรอฟังคำว่ารักจากคุณอยู่ก็ได้ค่ะ รักเสมอนะคะ (เจนค่ะ) ภายใต้ โดย: ภายใต้
วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:12:35:34 น.สวัสดีครับ แวะมาทักทายย ยามเที่ยงๆนะครับ
อย่าลืม ทานข้าวนะครับ ผม อิอิ  โดย: boyalonejang
วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:12:57:28 น.อิอิ ไม่เปงไรครับผม
คืนนี้ฝันดีๆนะครับ โดย: ทาโบะจัง ! (boyalonejang
) วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:20:42:43 น.อรุณสวัสดิ์นะครับคุณสอง ^^
โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal
) วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:7:30:33 น.เอาเรื่องราวน่ารักๆมาฝากค่ะ
มนุษย์ คือนักเดินทางที่โดดเดี่ยว ยิ่งสร้างอะไรไว้เยอะก็ยิ่งสูญเสียเยอะตอนที่เราจากไป พลัดพรากจากสิ่งที่รักคือ ทุกข์อันดับหนึ่งของชีวิต มันคือเรื่องปกติไม่มีใครไม่โดน ทุกคนต้องเจอความสูญเสียแรงที่สุด อย่างน้อยก็ 1 ครั้ง รู้ว่ามันคือธรรมชาติของโลกใบนี้ แต่พอเกิดขึ้นกับเรา มันก็ทำใจยากเหลือเกิน  ในคืนหนึ่ง ช่วงเวลา 2 ชม. เต็ม ชีวิตจริงของหลายๆ คน ถูกถ่ายทอดสดผ่านสายโทรศัพท์ จากคนที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก จนยอมรับความสูญเสียได้มากขึ้นเรื่อยๆ บางคนกำลังจะเป็นเจ้าสาวในวันรุ่งขึ้น คือเช้าวันเสาร์ ทุกอย่างจัดเตรียมไว้หมด โชคร้าย!! ว่าที่เจ้าบ่าว เสียชีวิตกะทันหันจากอุบัติเหตุรถยนต์เมื่อวันศุกร์ เธอเสียงสั่นเครือ และงงๆ ยังทำใจยากกับสิ่งที่เกิดขึ้นเธอเล่าให้ฟังว่า ช่วงเวลาสุดท้ายที่เธอไปหาเค้าที่โรงพยาบาล จับมือมองตากัน เจ้าบ่าวถามเธอว่า รักเขาบ้างรึเปล่า ตลอดเวลาที่รักกัน จนจะแต่งงาน ผู้หญิงไม่เคยบอก ได้แต่พูดว่า เห็นแบบนี้ยังไม่รู้อีกเหรอ ในที่สุด บอกรักคำแรก ก็เลยกลายเป็นคำสุดท้าย ก่อนที่จะไม่ได้ยินเสียงกันอีกแล้ว สารภาพตามตรง ไม่รู้จะปลอบเธอยังไง ‘ใจเย็นๆ อย่าคิดมาก เดี๋ยวก็จะผ่านไปได้’ ดูเป็นประโยคไร้สาระทันที ในวันที่ความสูญเสียยิ่งใหญ่เกิดขึ้นตรงหน้า คำถามสุดท้าย ‘พรุ่งนี้ตั้งใจจะทำอะไร เพราะตอนแรกจะเป็นวันแต่งงาน’ ‘พรุ่งนี้ก็คงไปโบสถ์ค่ะ เพราะเราสองคนเป็นคริสต์’ เธอตอบได้แค่นั้น วินาทีเดียว ชีวิตก็เปลี่ยนแล้ว วันเดียวกัน สถานที่เดียวกัน แต่เป้าหมายต่างกันแบบไม่ตั้งใจ วันนี้มีคนบอกรักหรือยังคะ ^_^ เจนค่ะ โดย: ภายใต้
วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:14:02:31 น. |
อาร์ลาฟองค์
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] .. คิดก่อน บอกก่อนจะนอนฉันยังคงคิดถึง .. คิดอยู่ ไม่ว่าตอนนี้ หรือว่า จะตอนใหน. 
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link MY VIP Friends            |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
เด๋วพี่แวะมาใหม่นะ งานกองเต็มโต๊ะเลย