หาหมอเมื่อ 14 มีนา 55.
พี่คะ
แหะๆ แอบอู้ ก็แหม...มันก็เหมือนเดิมๆ เหมือนทุกครั้ง ไม่มีอะไรใหม่ๆ
หาหมองวดนี้ ผิดพลาดทางเทค-กะ-นิค ทำให้ต้องเจาะเลือดวันเดียวกะวันที่เจอคุณหมอ
บอกได้คำเดียวค่ะพี่ว่า วายป่วงได้อีก 
วันนั้นสองออกจากบ้านแต่เช้าาาาาาาา
เช้าขนาดใหนเหรอคะ อืม.. ก็ตื่นประมาณตี 5 ยังไม่ 6 โมง สองก็ไปถึงป้ายรถเมล์แล้ว
เช้าขนาดที่ว่า ได้นั่งแบบไม่ต้องลุ้นอ่ะค่ะ (>.<)
แต่อย่าเพิ่งชะล่าใจ ความวายป่วงจะเริ่มตั้งแต่นี้เป็นต้นไป
เพราะก่อนหน้านั้นเป็นวันหยุด ทำให้วันพุธนี้คนไข้เยอะมวากกกกกก
สองไปถึง รพ. เพิ่งจะ 7 โมงนิดๆ ได้บัตรคิวที่ห้องอนุมัติสิทธิ์ เบอร์ 30 กว่าๆ
ตอนนั้นคิดเลยนะคะพี่ โอ๊ะโอ๋ลัคกี้ 
ขั้นตอนนี้รอไม่นานเลย
เสร็จแล้วก็ไปเจาะเลือด
เป็นเพราะไม่ได้ไป รพ. ตั้ง 3 เดือน ก็เลยไม่รู้ว่าเขาย้ายห้องเจาะเลือดแล้ว
เดินหาซะ 1 เมื่อยเป็ด
ที่ห้องเจาะเลือดนี่แหละค่ะพี่ คนเยอะล้านแปดของจริง
สองได้คิว 300 กว่าอ่ะ
หิวข้าวก็หิว 
ถ้ายังไม่โดนเจาะก็ยังกินอะไรไม่ได้ เพราะสองต้องอดอาหารเพื่อเจาะเลือด บอกตรงๆ เลยนะคะพี่ สองบอกไม่ได้ว่าเจาะเลือดงวดนี้ไม่เจ็บเพราะคุณหมอมือเบา
(ครั้งนี้คุณหมอเจาะให้ค่ะ มะใช่คุณพยาบาล)
หรือหิวข้าวจนสติหลุดลอย
เพราะกว่าจะถึงคิวได้เจาะ ก็เกือบๆ 10 โมง
ตอนนั่งรอเจาะเลือดก็มีพี่คนนึงมาชวนคุย (เออ..จะว่าไป สองหน้าตาดุๆ แบบนี้ ก็มีพี่ๆ คนไข้กล้ามาชวนคุยทุกครั้งที่หาหมอเหมือนกันแฮะ 
) ฟังเรื่องของพี่เขาแล้วก็น่าสงสาร
พี่เขาเป็นเนื้องอกในถุงนํ้าดี จะผ่าก็ผ่าไม่ได้ เพราะความดันสูง
แล้วไอ้ที่ความดันสูงก็เพราะมีเนื้องอกอยู่ในถุงนํ้าดี
หมอก็เลยทำได้แค่ดูอาการไปเรื่อยๆ
สองฟังแล้วก็แบบ โห...แล้วอย่างนี้จะรักษากันยังไงล่ะเนี่ย
คนเรานี่ก็มีความลำบากกันไปคนละอย่างเนอะ
เหมือนโจทย์ของแต่ละคนได้ถูกกำหนดมาให้ไม่เหมือนกันเลย 
พี่เขาว่าช่วงนี้อาการแย่ ต้องมานอนโรงพยาบาลบ่อยๆ อาจจะเป็นเพราะก้อนเนื้อมันใหญ่ขึ้น
พอเจาะเลือดเสร็จแล้ว ก่อนไปรอพบหมอ สองก็แวะหาอะไรหมํ่า
ซื้อข้าวมากล่องนึง ขอบอกว่าหิวโฮก ปรกติสองจะกินหนมนิดๆ หน่อยๆ แต่วันนี้ถ้าไม่ใช่ข้าวเป็นกล่องๆ อาจจะมีการตายเกิดขึ้น 
ระหว่างที่เดินไป ทางเดินที่สองใช้จะเป็นระเบียงชั้น 2 ของตึก
พอมองลงมา ถึงได้รู้ว่าจากห้องเจาะเลือดที่ใหม่ เดินขึ้นบันไดมาก็ใช่เลย
มันเป็นตึกเดียวกัน มิน่าหล่ะ ถึงว่าตึกมันคุ้นๆ
ก็เลยทำให้นึกถึงที่คุณลุงบุรุษพยาบาลเคยบอกว่า
เวลาหาหมอเสร็จแล้ว ก็ลองเดินๆ เล่น เดินๆ ดูให้ทั่วๆ จะได้คุ้นทาง
ที่แกพูดแบบนี้เพราะตอนนั้นกำลังคุยกันถึงทางเดินไปห้องรับยา
สองกำลังถามพี่ๆ เขาว่าเดินไปทางใหน-ยังไง เพราะทางที่สองใช้อยู่มันอ้อมโลกมาก
ตอนนั้นเลยอ่ะนะคะพี่ สองแอบเถียงในใจว่า ไม่กล้าหรอกค่ะลุง 
เดี๋ยวเจอคนจำได้ เขาจะว่ามาเดินตามหาพี่ ..ฮา.. 
สองกลัวจะทำให้พี่เดือดร้อน-ได้อายอีก
รออยู่ไม่นาน สักชั่วโมงนึงก็ถึงเวลาเชือด
วันนี้คุณหมอ กะพี่หมอตี๋ ใช้ห้องเดียวกัน แต่คนละโต๊ะ
เวลาเดินเข้าไปจะได้อารมณ์ประมาณห้องพักครูตอนเด็กๆ
เดินผ่านโต๊ะพี่หมอตี๋ ใจก็นึกไปว่า ทำไมหนอ..ถึงไม่ได้เป็นคนไข้ของพี่หมอ
ก็พี่หมอใจดีอ่ะ บ้านพี่หมออยู่ไม่ไกลจากที่พักสองนัก เวลาปวดหัวตัวร้อนเป็นไข้ ก็ไปที่คลีนิกพี่หมอ
ถึงพี่หมอจะต๊กกะใจทุกครั้งที่ซักประวัติ แต่ก็จัดยาดีมาก สองกินไม่เคยเกิน 2 วันก็อาการดีขึ้น
วันนี้คุณหมอจัดยาให้ก่อน เพราะผลเลือดยังไม่ออก
ศรีรัตน์ก็โดนเพิ่มยา 
และโดนดุเหมือนเดิม ..เฮ้อออ.. 
ยาที่เพิ่มมาเป็นยาตัวที่แพ้แหลกลาน แต่คุณหมอบอกว่าดีขึ้นมากแล้ว ตามข้อไม่ร้อน
ยกเว้นที่ข้อศอกขวา คุณหมอเลยตัดสินใจเพิ่มยา
ตอนที่คุณหมอเกริ่นบอกว่าไอ้ยาแผงสีเขียวๆ อ่ะนะ
สองก็ค่ะๆ ในใจก็ยิ้มกริ่มละ 
ว่ายาตัวนี้พอได้ แต่พอถึงเวลาจริง ไหงได้ยา Salazopyrin อ่ะ 
แล้วสองก็เล่าอาการบีบๆ ที่แถวๆ หน้าอกตรงหัวใจให้ฟัง
หมอก็ถามว่ามีอาการเมื่อไหร่ สองบอกว่าประมาณวันที่นี้-นี้-นี้
คุณหมอก็ใช้รูปประโยคเดิมว่า อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก อุปทาน
เพราะถ้ามีอะไรผิดปรกติ ป่านนี้เราตายไปแล้ว ..อ๋าว ซะงั้น.. 
หลังจากนั้นก็ไปเอายา แล้วกลับมารอฟังหมอดูผลเลือด รับใบนัด กลับบ้าน
นัดงวดต่อไปวันที่ 6 มิถุนานะคะพี่
เจาะเลือดแบบระทมทุกข์อีกแล้ว เพราะมีตรวจตับด้วย 
จริงอยู่ที่มันเจาะครั้งเดียว เข็มที่ใช้ก็อันเท่าเดิม แต่สองว่าเหมือนหลอดมันจะใหญ่ขึ้นนา... 
คนปรกติเห็นเลือดตัวเองถูกดูดออกมาหลอดขนาดนั้น มันต้องรู้สึกรู้สาอะไรบ้างแหละ
พี่คะ พี่เป็นยังไงบ้าง ตอนนี้ทำอะไรอยู่ที่ใหน มีความสุขดีรึเปล่าคะ-ได้นอนบ้างไหม-สถิติอดนอนติดต่อกันเกินกี่วันแล้ว ทำลายสถิติโลกรึยัง 
สองอยากบอกพี่ว่าคิดถึงพี่อยู่เสมอ
อยากให้มีสักวันที่ตื่นมาแล้วคิดถึงเรื่องอื่น-อย่างอื่น ก่อนคิดถึงพี่
แต่สองก็ไม่เคยทำได้เลย 
สองเจอพี่ครั้งแรกเดือนมิถุนา
มิถุนาปีนี้ก็จะครบ 2 ปีแล้ว..
ขั้นตอนนี้รอไม่นานเลย
ถ้ายังไม่โดนเจาะก็ยังกินอะไรไม่ได้ เพราะสองต้องอดอาหารเพื่อเจาะเลือด
)
และโดนดุเหมือนเดิม ..เฮ้อออ.. 
ว่ายาตัวนี้พอได้
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
