พี่คะ
ถึงเวลาสาแก่ใจพี่แล้ว ..ฮา..
ทำไมนะ ..คลีนิกรูมาตอยด์ต้องเป็นวันพุธ
ทำไมนะ ..เดินผ่านห้องตรวจกระดูกทีไร ใจสั่นทุกที
จริงๆ แล้วทางอื่นให้เดินก็มีนะ แต่ก็นะ สักนิดนึง เผื่อโชคดี อิ๊ๆๆๆ
ทำไมถึงไม่ได้เป็นคนไข้ของพี่หมอแว่นนะ จะได้ไม่ต้องโดนดุทุกๆ 3 เดือนแบบนี้
ฮร๊ายยยย
ปรกติแล้วถ้าไม่ติดเรื่องสำคัญจริงๆ สองจะไปเจาะเลือดก่อนวันนัด 1 วัน เพื่อที่วันหมอนัด สองจะได้ไม่ต้องมานั่งรอผลเลือดอีก
แต่สำหรับนัดงวดนี้มันม่ายยยยช่ายยยย
นัดงวดนี้พี่หมอแว่นไม่อยู่ เพราะหยุดพาลูกเมียไปเที่ยวเมืองนอก
จึงทำให้ในห้องตรวจมีแค่คุณหมอของสองกะนักเรียนมาช่วย 2 - 3 คน
(จำไม่ได้ว่ากี่คนกันแน่ เนื่องจากมาตรฐานไม่ผ่านเกณฑ์หน้าตาดี เทียบพี่คะของสองไม่ได้สักคน ..ฮิ้ววววว..
) 
คุณหมอดูวุ่นๆ แต่ศรีรัตน์ก็มั่นใจประมาณนึง เพราะว่าซ้อมมาอย่างดี น่าจะไม่โดนดุ หรือโดนก็น้อยล่ะน่าาาา
(แล้วแต่หมอค่ะ, ใช่ค่ะ, ดีค่ะ, ยังไงก็ได้ค่ะ)
วันนี้คุณหมอบอกว่าผลเลือดดี
เดี๋ยวหมอเพิ่มยาให้นะ ..อ๊าวววว..
จริงๆ แล้วสองนั่งตรวจกับคุณหมอที่เป็นนักเรียน ส่วนคุณหมอเจ้าของไข้ของสองก็วิ่งรอกไปมา ดูคนไข้ 2 คน
คุณหมอนักเรียนถามคุณหมอว่า : อาจารย์ครับ ตกลงเอาอันใหนครับ?
ไอ้อันใหนที่ว่าเนี่ย มันคือกระดาษแบบสอบถาม ให้เราเขียนอาการ และระบุความเจ็บปวด
ตรงที่คุณหมอนักเรียนสงสัย มันจะเป็นเส้นแนวนอนยาวๆ แล้วให้คนไข้ขีดเส้นตัดตรงกลาง ว่าปวดประมาณใหน
แล้วบังเอิ๊ญบังเอิญ ศรีรัตน์ขีดไม่ตรงกับที่คุณพยาบาลเขียน
คุณหมอเจ้าของไข้ศรีรัตน์ : เอาตามที่พี่พยาบาลเขียนนะ จะไปเชื่ออะไรกับคนไข้ เอาแน่เอานอนไม่ได้หร๊อกกกกก
ศรีรัตน์ก็จะไปเถียงอะไรได้ ได้แต่ทำหน้าแหยๆ แล้วก็ร้องหงิงๆ
ทำให้บังเกิดความครึกครื้นในห้องตรวจ แล้วคุณหมอๆ ก็หัวเราะกันใหญ่
..เฮ้อออ..
แล้วคุณหมอก็มาจับดูที่ข้อศอก บอกว่าอาการดีขึ้นแล้วนะ
ข้อไม่ค่อยบวมแล้ว อืม..ดีขึ้นมากเลยนะเนี่ย เหมือนจะหลุดได้เลย
พูดจบแล้วคุณหมอก็ทำหน้าพิกล สองไม่รู้จะบรรยายยังไง
สองก็นะ..นึกอยากถามเหมือนกันแต่ไม่กล้า
สงสัยตรงไอ้คำว่าหลุดนี่แหละ
อะไรหลุดอ่ะ
สองเห็นว่าคุณหมอกำลังอารมณ์ดี ก็เลยฝืนกฏ (ที่สองตั้งขึ้นเอง) ถามคุณหมอว่า
ถ้าหนูอาการดีขึ้นแล้ว คุณหมอนัด 6 เดือนได้ใช่ไหมคะ?
คุณหมอนักเรียนทำท่าเข้าใจ
แต่คุณหมอเจ้าของไข้สองสิคะพี่ แกล้งแบ๊ว แล้วถามสองว่า 6 เดือนอะไรด้วยเสียงขุ่นๆ
ศรีรัตน์ก็แบบ ไม่น่าเลย ไม่น่าถามเล้ยยยยย โดนดุแน่
แต่ค่ะพี่ แต่..มันผิดคาด
เพราะศรีรัตน์ไม่โดนดุ
คุณหมอก็ถามสองกลับว่า รู้ใช่ไหมว่านัด 6 เดือนหน่ะ คือคนที่เขาอาการของโรคสงบ
นั่นหมายถึงเขาไม่ต้องกินยาแล้ว
แต่เรายังต้องกินยาอยู่นะ อาการอักเสบแค่ดีขึ้น แต่ยังไม่หาย
และคนที่กินยานัดนานสุดได้แค่ 3 เดือน เรารู้รึเปล่าว่ายาที่กินอยู่เป็นยาอันตราย เป็นยาที่เขาเอาไว้รักษามะเร็ง
เออ..ก่อนกลับบ้านแวะเจาะเลือดให้หมอก่อนนะ หมอลืมสั่งตรวจค่าการอักเสบ
หง่ะ
ศรีรัตน์จะทำอะไรได้ ก็ได้แต่ก้มหน้ารับกรรม
นี่แหละค่ะพี่ที่เกริ่นเมื่อตอนต้น
ถ้าเจาะเลือดวันนี้ ก็ไม่ต้องเจาะเพิ่ม เพราะส่วนใหญ่เลือดจะเหลือ เราก็แค่เดินไปบอกให้คุณเจ้าหน้าที่เขาตรวจเพิ่มให้แค่นั้น
แต่สำหรับสองมันเป็นเมื่อวาน เพราะอย่างนั้นก็ต้องเจาะใหม่สถานเดียว
โอ๊ยยย แค่คิดก็ระบม
รับใบนัด
แวะเจาะเลือดก่อน แล้วค่อยไปรับยา
เกือบๆ เที่ยง วันนี้ห้องเจาะเลือดคนน้อยมากๆ
แบบว่าไม่มีเวลาให้ทำใจกันเลยทีเดียว
สองยื่นใบสั่งเจาะให้คุณเจ้าหน้าที่
ยังไม่ทันได้หาที่นั่งเลย ก็โดนเรียกไปเจาะแล้ว
ตอนแรกก็นึกกระหยิ่มใจ เพราะว่าไม่โดนคุณป้าพยาบาลสุดโหดเจาะ
ได้เจาะกะน้องพยาบาล
แต่เพื่อความไม่ประมาท แหะๆ.. ก็เลยขอแอมโมเนียจากน้องเขา 1 ก้อน มาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ
ก็เริ่มกระบวนการเจาะกันเลย รัดแขน กำมือ ปาดสำลี แล้วก็เจาะ - ศรีรัตน์เบือนหน้าหนีตั้งแต่รัดแขนแล่วววววว-
อืม.. เจ็บแต่ไม่มาก พอทนได้
สักพักน้องพยาบาลก็อุทานขึ้นมาเบาๆ ว่า.. อุ๋ย!! ทำไม่เลือดไหลใหญ่เลยง่าาาาา
ห๊ะ!! ง่า ง่าอะไรกันอ่ะ
พอสองชำเลืองไปดู โอ๊ววว..แม่เจ้า น้องเขาควบคุมสติได้ดีมาก เอิ่ม..แต่น้องคะ คิดในใจก็พอมั้งคะ
เพราะพอพูดออกมาแล้วมันไม่ใช่แค่โลกได้ยินนะคะ แต่พี่ก็ได้ยินค่ะ
คือสองหยุดกำมือแล้วนะ แล้ววงเลือดที่มันทะลักออกมาอ่ะ ขนาดเหรียญบาท ไม่ๆๆ
เป็นเหรียญห้าบาท ไม่ๆๆ เหรียญสิบ
ไม่ๆๆ เล็กไป เป็นแบ็งค์ 20 พับครึ่งเลยละกัน
และแล้วก้อนแอมโมเนียก็ไม่ได้ขอมาเปล่าประโยชน์ ได้ใช้จริงๆ
ณ.ตอนนั้น ศรีรัตน์ว่าดมมันยังน้อยไป ขออมไว้ใต้ลิ้นเลยได้ป่ะ
เจาะเลือดเสร็จก็พาจิตใจอันบอบชํ้าไปรับยา
นัดครั้งต่อไป 22 สิงหา นะคะพี่ แล้วเจอกันค่ะ
รักและคิดถึงพี่เสมอ
// สอง
ปล. พี่คะ สองได้อ่านราหูอมจันทร์เล่ม 10 แล้ว เย่ๆ
ส่วนตัวสอง เรื่องที่ลงในเล่มนี้สองเฉยๆ ไม่มีเรื่องใหนจี๊ดโดนใจเป็นพิเศษ
แล้วก็มีอยู่เรื่องนึงสองคิดว่ามันดูแรงจัง
เล่มนี้สำหรับสองน่าอ่าน เพราะมีเชิงๆ คล้ายๆ บทสําภาษณ์ของพี่บินหลา กรี๊ดๆๆๆๆ
เดี๋ยวบล๊อกต่อไปมาเล่าให้ฟังนะคะพี่
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
ดีใจด้วยนะครับ
ที่ผลตวจออกมาดีเลย