เหลืออีกเพียง 7 วันเท่านั้นเอง.(T-T)



อลิซาเบทจังถ้ายาที่หมอสั่งให้หมด แล้วสองควรจะทำยังไงต่อดี


ถ้าไม่นับรวมวันนี้ สองจะมียาเหลือกินได้อีก 7 วัน



ก็ว่าจะไม่บอก
อลิซาเบทจังแล้วล่ะ


แต่พอเห็นยาแผงสุดท้าย มองไปมองมา แล้วมันก็สะท้อนใจ



จริง ๆ แล้วยาจะต้องเหลือแค่ 6 วันด้วยซํ้า



แต่มีอยู่วันนึง สองทดลองอดยาดู



ก็คิดเผื่อไว้อะนะ ลองดูว่าถ้าไม่กินยาแล้วมันจะเป็นยังไง


อลิซาเบทจังอย่าให้สองเล่าถึงอาการปวดในวันนั้นเลย


มันเป็นอะไรที่เหนือจินตนาการมาก ยิ่งพอตกกลางคืนเนี่ย



ถึงขั้นหลับไม่ได้กันเลยทีเดียว



อาจารย์หมอก็ไม่รักษา ไม่นัดสองต่อแล้ว



หมอคนใหม่เนี่ย ก็นะ สองก็เคยเจอแกมาบ้างแล้ว



ก็เลยทำให้สองมั่นใจเกือบ 100% ว่า



คงจะขอให้เขาจ่ายยาแก้ปวด แก้อักเสบสำหรับดัดแขนให้ไม่ได้



นึกออกเลยว่าถ้าขอ หมอก็คงจะบอกประมาณว่า หมอสั่งยาแบบนั้นให้ไม่ได้หรอกนะ



หมอน่ะรักษาอาการก้อนที่แขน มันคนละโรคกัน บลา ๆ ๆ


อลิซาเบทจังสองก็คิด ๆ เผื่อเอาไว้นะ ว่าถ้ามันปวดแบบตอนลองงดยา ก็ว่าจะซื้อมากินเอง


ขอบคุณมากนะ
อลิซาเบทจัง ที่อยู่ฟัง อยู่เป็นเพื่อน ในวันที่สอง ...







Create Date : 21 ตุลาคม 2553
Last Update : 21 ตุลาคม 2553 9:59:19 น.
Counter : 885 Pageviews.

12 comments
  

ขอบคุณ "คุณนํ้าค้างบนยอดหญ้า" มากนะคะ

ขอบคุณมากสำหรับเพลงความหมายดี ๆ เพลงนั้น

ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ

การที่เรามีเพื่อนคอยอยู่ช่วยรับฟัง ในยามที่เราท้อแท้ หรือ ตอนที่มีอาการอย่างสอง

เป็นอะไรที่วิเศษมากมายค่ะ

และการที่"คุณนํ้าค้างบนยอดหญ้า"มาช่วยอยู่รับฟังสอง

สิ่งนั้นช่วยสองได้มากเลยค่ะ

เพราะบางเวลา สิ่งที่คนเราต้องมากที่สุด ก็คือการที่มีใครสักคนมาอยู่เป็นเพื่อน ช่วยรับฟัง

ขอบคุณมากมากเลยนะคะ.
โดย: สอง (อาร์ลาฟองค์ ) วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:10:06:32 น.
  
มาอยู่รับฟัง และคอยเป็นเพื่อนด้วยอีกคนค่ะ
สู้นะคะ มันต้องผ่านไปได้ด้วยดี เดี๋ยวก็หายเน๊าะ
โดย: konmeechai วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:10:32:05 น.
  
มันต้องมีทางออกสิน่า
ใจเย็นไว้ก่อนน้องสาว
พี่รู้ดีว่าสองกำลังรู้สึกยังไง

แต่สองก็รู้นี่นา
ว่าพี่อยู่ตรงไหน..

สู้ๆน้องเอ๋ย
โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:10:46:14 น.
  
^
^
^
อู อู อู .. ซวยแล้ว

พี่สาวมาได้ไงเนี่ย

นาน ๆ พี่สาวถึงจะเม้นท์ที งานนี้โดนจัดหนักแน่เรา

พี่สาวจ๋า หนูก็บ่นไปตามเรื่องตามราว

พี่สาวอย่าเก็บเอาไปคิดมากเลยนะจ๊ะ.

(พอไล่ตามาเห็นเม้นท์พี่สาวเนี่ย หนูรู้สึก เหมือนจะเห็นภาพอดีตสีขาวดำ ที่ผ่านมาของทั้งชีวิตเลยทีเดียว .. แหะ ๆ แซวขำ ๆ นะจ๊ะ พี่สาวจ๋า. )
โดย: สอง (อาร์ลาฟองค์ ) วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:11:37:15 น.
  
สวัสดีตอนเที่ยงวันค่ะคุณสอง

"อาจารย์หมอก็ไม่รักษา ไม่นัดสองต่อแล้ว" เพราะว่า..
เขาพอใจที่อาการคุณสองดีขึ้นไม่ใช่เหรอคะ..แล้วถ้าเรายังรู้สึกแย่อยู่..เรากลับไปขอให้เค้าช่วยตรวจเช็คให้อีกรอบไม่ได้เหรอ..ก็คนป่วยยังไม่หายดี..หมอเขาจะทิ้งคนป่วยไปได้ยังไงเนอะ..

กรุงเทพหนาวรึยังคะ..ทางเหนือหนาวมา 2 วันแล้ว แต่ก็ยังมีฝนตกอยู่อ่านะ..(น้ำไม่ท่วมค่ะ)

เสาร์ - จันทร์ หยุด 3 วันรวด คุณสองจะไปเที่ยวที่ไหนป่าวคะ

Good take care of your heart & your health by your self..

อากาศแปรปรวนบ่อยยังไงก็..ดูแลตัวเองดีๆนะคะ..^o^..
โดย: นํ้าค้างบนยอดหญ้า IP: 61.7.232.234 วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:12:06:48 น.
  
พี่เองก้อมาอยู่เป็นจ้า
โดย: kwan_3023 วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:12:17:20 น.
  
เรื่องนี้เ็ป็นเรื่องราวที่อ่านวนไปวนมาหลายรอบแล้วค่ะ ได้รับมาจากเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเค้าคนนร้น่ารักมากๆเลย ไม่ว่าจุสุข จะทุกข์ก็ยังอยู่ข้างเราเสมอ ตัวไกลแต่ใจเราไกล้กัน เป้ฯมิตรภาพที่ไม่มีวันเปลียนแปลง เธอคนนี้เข้าไปเสริต์หาเรื่องราวมาปลอบใจเพื่อนที่อกหักและมันก็ได้ผลค่ะ ลองอ่านดูนะคะ ขอบคุณหนิงนะคะ ที่ส่ง FW: อันี้มาให้เพราะสาวน้อยนามว่าหนิงก็วนเวียนอยู่ในบล๊อกบ้านเราตลอดเลย เค้่คงจะดีใจที่เรื่องราวนี้ได้ออกสู่เพื่อนๆคนอื่นด้วย


ปรัชญาพุทธกับคนรัก (ที่ไม่รักเรา)
by ว.วชิรเมธี (W.Vajiramedhi) on Friday, September 17, 2010 at 3:09pm

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตนได้มาทิ้งไป

จึงกำลังจะฆ่าตัวตาย

ขณะนั้นเองมีพระธุดงส์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้า

จึงได้กล่าวให้สติกับสีกา ว่า "โยมจะทำอะไรรึ"

หญิงสาว "อิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟนๆ
ก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ"

หญิงสาวตอบ พระธุดงส์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า

"เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ"

หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า"ทำไมล่ะเจ้าคะ"

พระธุดงส์ตอบว่า"ในเมื่อโยมมิได้สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ"

หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า

"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟนอันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ"

พระธุดงส์ตอบ"โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด

แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม

ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"

หญิงคนนั้น แต่ตอนนี้คิดได้แล้วว่า ลูกสำคัญที่สุด


ไว้ให้เป็นกำลังใจค่ะ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี เร็วๆ T_T ความเสียใจที่มีอยู่นี้ อย่าอยู่กับเรานานๆเลยนะคะ
ที่ลืมเค้าไม่ได้มันก็คงเพราะคำ คำเดียว เพราคำนี้แหล่ะค่ะ





เจนเองค่ะสองสบายดีนะคะ แวะมาอยู่เป็ฯเพื่อนและมานั่งข้างๆรับฟังค่ะ เราไใาต่างกันเลยนะสอง
โดย: ภายใต้ วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:12:42:25 น.
  

สวัสดีค่ะ"คุณนํ้าค้างบนยอดหญ้า"

ทานข้าวเที่ยงรึยังคะ

หยุดยาว 3 วันนี้ ไม่ได้ไปใหนเลยค่ะ

อยากไปงานหนังสือมากมาก แต่ก็ไปไม่ได้ เฮ้อ..เศร้าเลยค่ะ

แล้ว"คุณนํ้าค้างบนยอดหญ้า"ล่ะคะ หยุดยาว 3 วันไป มีโปรแกรมไปเที่ยวใหนรึเปล่าคะ

ตอนนี้แถว ๆ ที่สองอยู่ฝนไม่ตกมา 2 วันแล้วค่ะ

เริ่มรู้สึกเย็น ๆ แล้ว แต่กลิ่นของหน้าหนาวยังมาไม่ถึงเลยค่ะ (^_^)

.......

"หมอพอใจแล้วนะ หมอก็ไม่รู้ว่าคนไข้พอใจรึเปล่า แต่หมอจะไม่นัดเราต่อแล้วนะ"

วันสุดท้ายที่เจออาจารย์หมอ ถ้าตามอาการ แขนของสองยังคงงอเข้าไม่ได้

เหยียดออกก็ไม่สุด และปวดอยู่ตลอดเวลา

สองก็พยายามบอกอาจารย์หมอแล้ว ว่าสองยังไม่พอใจ สองยังไม่หาย

แต่อาจารย์หมอก็ทำเป็นไม่สนใจ


สองอาจจะกำลังอึ้ง ที่คุณหมอไม่นัดสองต่อ และสองก็ไป รพ. คนเดียว

สองก็เลยลืมถามอาจารย์หมอว่า แล้วที่คุณหมอเคยบอกสองว่า

"หลังจากนี้หมอคงทำได้เพียงช่วยสั่งยาให้ เพราะหมอได้ทำทุกอย่างที่ทำให้ได้

หมอก็ทำให้หมดแล้ว ให้เราตั้งใจดัดแขนนะ"

วันนั้นสองไม่ทันได้ทักท้วงเรื่องยาเลยค่ะ

สองไม่ทันได้คิดว่าหลังจากนี้จะเอายาที่ใหนกินต่อ

บอกตามตรงว่าสองช๊อคมาก ที่โดนทิ้งแบบนี้

และการที่จะกลับไปขอให้คุณหมอช่วยดูให้อีก สองว่าก็คงจะโดนปฎิเสธ

เพราะคุณหมอไม่เคยเชื่อเลย ว่าสองกลับมาอยู่บ้านแล้ว ตั้งใจดัดแขน

ตั้งใจทำตามที่หมอสั่งมากแค่ใหน ยังไง

ในสายตาของอาจารย์หมอ สองเป็นเพียงแค่คนไข้ที่ไม่เชื่อฟัง และไม่เคยดัดแขนตามสั่งเลย

555 เล่าเรื่องนี้ทีไร จะร้องไห้ทุกที

ขอบคุณมากนะคะ

รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ.
โดย: สอง (อาร์ลาฟองค์ ) วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:13:28:12 น.
  
แหม คุณสอง นี่มีแซว...
ที่วันนี้มาเม้นส์กลางวันได้ก็เพราะว่าไม่เผลอหลับตามลูกไปน่ะค่ะ
งานบ้านรออยู่เยอะก็เลยหลับไม่ลง
เรื่องรูปเจ้าตัวร้าย ตอนนี้รองบประมาณซื้อกล้องจากคุณพ่ออยู่ค่ะ
ขานั้นเค้าใช้เงินเป็นน่ะค่ะ(งกน่ะแหละ) กว่าจะให้ซื้ออะไรแต่ละอย่าง หืมมมม
ขนาดวันเกิดเมื่อคืน ยังพาไปร้านลาบเลยค่ะ สั่งเต็มโต๊ะ 6 ร้อยบาทขาดตัว
ฮ่าๆๆ ไม่รู้จะงกไปถึงหนายยยยย(แอบมาบ่นให้ฟัง)
โดย: konmeechai วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:14:41:45 น.
  
วันนี้งานยุ่งค่ะ..ตอนนี้เคลียร์งานออกได้บางส่วนแล้ว..ก็เลยแวะมาเยี่ยมบ้านคุณสองพักผ่อนสมองชั่วคราวก่อน..

วันหยุดนี้จะไป "ริมดอย รีสอร์ท" ที่เชียงดาวอ่ะนะ..เดี๋ยวจะเที่ยวเผื่อคุณสองละกัน..เหอๆ..ไปนอนค้างคืนนึง..

ก็เข้าใจถึงอาการปวดแขนของคุณสองนะ..เพราะมีเพื่อนที่เป็นเกี่ยวกับกระดูกเหมือนกัน..เขาบอกว่าปวดจนนอนไม่หลับเลยทีเดียวเชียวหละ..ก็ไม่รู้จะช่วยไงอ่านะ..เขาก็เปลี่ยนที่รักษาไป 3 แห่งแล้วก็ยังไม่ดีขึ้นเลย..เฮ้ออออ..อย่างที่เขาว่า "การที่ไม่มีโรคถือเป็นลาภอันประเสริฐ" จริงๆเน๊อะ..

ก็สู้ต่อไปค่ะ..เพื่อนๆชาวบล๊อกยังคงเป็นกำลังใจให้อยู่..^-^..
โดย: นํ้าค้างบนยอดหญ้า IP: 61.7.232.234 วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:17:17:41 น.
  
ขอเป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ




อิอิ แวะมาทักทายนะครับ
โดย: ทาโบะจัง ! (boyalonejang ) วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:23:19:37 น.
  
เอิ่ม.... มาฟังด้วยคน อิอิ ^^




อรุณสวัสดิ์นะครับคุณสอง ^^
โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:7:55:00 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อาร์ลาฟองค์
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



.. คิดก่อน บอกก่อนจะนอนฉันยังคงคิดถึง

.. คิดอยู่ ไม่ว่าตอนนี้ หรือว่า จะตอนใหน.
New Comments
ตุลาคม 2553

 
 
 
 
 
1
2
15
18
 
 
All Blog
MY VIP Friends