ไม่ได้พบ ไม่ได้เจอ กับเธอตั้งนาน

กี่วัน กี่คืน กี่เดือน ที่เวลาหมุนผ่าน

ความต้องการ ที่ทรมาน

ก็ยังคงไม่เคยเปลื่ยน ยังคงไม่จางไป


และไม่ว่าเวลานี้เธอจะอยู่ตรงที่ใหน

ฉันยังคงเพ้อฝันให้เธอนั้นเข้ามาชิดใกล้

อยู่ข้างใน ข้างใจ

เหมือนวันก่อน ที่เธอจาก


ยังคงจำเมื่อครั้งนั้น ที่เราเจอกัน

ต่างคน ต่างใจ อะไรที่ทำเราไหวหวั่น

เธอเป็นคนที่เดิน และเข้ามาอยู่ในใจฉัน

ช่วงเวลาเหล่านั้นก็ดูมันช่างจะแสนสั้น


ก็เมื่อเราอยู่ใกล้กัน ใจที่มันไม่เคยต้องอ่อนไหว

กลับให้เธออย่างง่ายดาย

เธอเติมชีวิตด้วยความสดใส ที่เคยหล่นหายไป


..หัวใจ เธอจะอยู่ที่ใคร

เมื่อห่างแสนไกล จะเปลื่ยนไปจากฉันไหม

อยู่ที่ใด ยังอยากพูดไป

จากหัวใจ ..ฉัน คิดถึง เธอ..


แค่ได้ใกล้เธอ อีกสักวัน

อยากให้รู้ว่ามีใครคนนึงนั้นกำลังคิดถึง

ในทุกๆ ครั้ง ในทุกๆ วัน ยังคงเป็นที่หนึ่ง

ไม่เคยเปลื่ยน แม้ไกลห่าง


และถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าจะได้พบ หรือเจอกับเธอเมื่อไหร่

ก็จะไม่มีใครมาเปลื่ยนดวงใจของฉันให้ไปอยู่ใหน

และไม่ว่าจะนานแสนนาน หรือนานเท่านาน แสนนานเพียงใด

เธอทำให้ฉันต้องหวั่นและไหว จนแทบหยุดหายใจ


อยากจะบอกในใจของฉันยังมีเธอ ยังคงไม่เปลื่ยน

อยากจะบอกในใจของฉันยังคงมีเธอมาคอยหมุนเวียน

แม้วันเวลาผ่านไป

ไม่ทำให้เราห่างไกล

ยังอยู่ตรงนี้ รอเธอตรงนี้ ยังอยากให้เธออยู่ใกล้

หยุดทุกอย่าง หยุดการเดินทางที่มันดูอ้างว้าง

รอเพียงแค่เธอ เพื่อเติมความฝัน เพื่อเดินมาร่วมทาง

เก็บเอาความรู้สึก ทุกๆ สัมผัสขออย่าให้จืดจาง

ขอแค่มีตัวเธอและโลกทั้งใบของฉันคงไม่อ้างว้าง.

พี่คะ


ไม่รู้ว่าอุปทาน หรือเรื่องจริง


สองต้องกินยากดภูมิคุ้มกันทุกวันพฤหัส


ทีนี้พอถึงวันพุธ โดยเฉพาะวันพุธช่วงครึ่งวันหลัง จะไม่ดีเลย


เฮ้อ.. ว่าแล้วก็ทำได้แค่กินยาแก้ปวดกะพารา


พี่คะสองไปนอนก่อนนะ เผื่อหลับได้ จะได้ทรมานน้อยลงหน่อย


แต่พี่ไม่ต้องห่วงนะคะ


สองจะอดทนให้มากเพื่อพี่


รักและคิดถึงพี่ม๊ากมาก

สอง.