พี่คะจะพูดลงท้ายด้วย จ้า , จ้ะ, จ๊ะ, เวลาพูดกับอาจารย์หมอถึงจะลงท้ายด้วยครับ


ฟัง ๆ ดูแล้วให้ความรู้สึกน่าเอ็นดูมากเลยใช่ไหมคะ ^^


ยกตัวอย่างเช่น ตอนเช้าพี่คะเดินมาที่ห้องตรวจ คุณพยาบาลก็พูดทักทายว่า : สวัสดีค่ะคุณหมอ


พี่คะก็จะ : จ้า .. หวัดดีจ้ะ


คือไม่ได้หยุดเดินตอนที่เขาทักนะ แค่หันมามองแว๊บนึง แล้วก็เดินต่อด้วยความเร็วสูงเท่าเดิม


อีตาคนนี้เดินเร็วมาก



แต่เว้น.. เว้นเฉพาะเวลาที่พูดกับสอง จะลงท้ายด้วย ..เออ.. (โรแมนติกจริง ๆ)


แต่ก็ไม่แน่ ที่ว่าพูดเออเฉพาะกับสอง สองอาจจะคิดไปเองก็ได้เนอะ


อาจจะพูดกับคนไข้ทุกคนก็ได้


เพราะอย่างที่เคยบอก สองอยู่ห้องแยกตอนที่นอน รพ.


เวลาพี่คะดูคนไข้อื่น สองจะมองเห็น แต่ไม่ได้ยินหรอกว่าเขาคุยอะไรกัน


..นี่มันออกแนวปลอบใจตัวเองอยู่ใช่ไหมเนี่ย ฮ่า ฮ่า..




มีอยู่ช่วงนึง สองอยากลับบ้าน ก็เลยถามคุณหมอซึ่งเป็นรุ่นน้องพี่คะ


คุณหมอบอกว่าไม่รู้ ต้องไปถามอาจารย์ ยังไงเดี๋ยวจะไปถามอาจารย์หมอให้นะ


หนึ่งวันผ่านไป..


ตอนเช้าพี่คะก็มา มาพร้อมความโหดเหมือนเดิม (-*-)

..คุณหมอคะ อ่า.. เอ่อ.. คือว่า..

..อะไร ?  ทำไม ? จะถามว่าจะได้กลับบ้านเมื่อไหร่ ?!!?

..เอ่อ.. ใช่ค่ะ (ว่าแล้วก็ทำหน้าตาให้ดูน่าสงสาร อิอิ)

..ยังกลับไม่ได้ ต้องให้หายดีก่อน ไหนลองเหยียดแขน งอแขนดูสิ

.. _ .. L .. -*-

..ถ้าอย่างนี้ยังกลับไม่ได้ เดี๋ยวก็ค่อยดูอาการกันไปทีละอาทิตย์

..ถ้าครบอาทิตย์แล้วยังไม่ดีขึ้นละคะ

..ก็อยู่ต่ออีกอาทิตย์ เป็นแบบนี้ไปเรื่อย ๆ

..โหย.ย.ย.ย. (T-T)


แล้วพี่คะก็อมยิ้ม


สองว่าอะนะ ที่พี่คะเลือกมาเป็นหมอกระดูกเนี่ย ต้องเพราะชอบทรมานคนแน่ ๆ เลย (^_^)


นึกแล้วก็นะ ตอนนั้นสองร้องอยากกลับบ้าน


ถ้าย้อนเวลากลับได้นะ สองจะไม่ร้องกลับบ้านหรอก


จะดื้ออยู่จนถึงวันที่พี่คะขึ้นปีสุดท้าย วันที่พี่คะไม่ต้องออกตรวจคนไข้แล้ว


วันนั้นแหละ สองถึงจะแอบบหนีกลับบ้าน ฮ่าฮ่า




ว่าด้วยเรื่องความโรแมนติกของพี่คะอีกเรื่องนึง คือ..


พี่คะเคยเรียกสองว่า "มัน" ด้วยนะ ฮ่า.. ฮ่า..


ก็วันที่สองอำเรื่องแขนข้างซ้าย-ขวานั่นแหละ


พอพี่คะร้อง เฮ่ย !!!


แล้วอาจารย์หมอหันไปถามว่า อะไร เป็นอะไร


พี่คะก็บอกอาจารย์หมอว่า : ก็.. มัน.. หลอก..

555 โรแมนติกซะ หวานซะจนสองได้ยินแล้วใจแทบละลาย ฮ่า.. ฮ่า.. ไม่ใช่ละ


ตอนนั้นสองมัวแต่ก้มหน้าอมยิ้มอยู่ ไม่ได้มอง


แต่เดาว่าเวลาที่พี่คะพูด ก็คงจะบุ้ยใบ้มาทางสอง


ด้วยท่าทางประมาณว่า : อาจารย์ดูมันสิ ไอ้นี่แหละ น่าแค้นใจนัก จับมันฉีดยาตายเลย


เอิ๊ก.. เอิ๊ก..


สองอำพี่กะขำ ๆ นะคะ อย่าโกรธเลยเนอะ


ก็พี่อยากน่ารักทำไมกันล่ะ สองเห็นทีไรก็นึกมันเขี้ยว อยากแกล้งทุกที


ลูกชายใครกันนะ น่ารัก น่าเอ็นดูจริง ๆ เลยเชียว




คาใจ.. มันคาใจจริง ๆ ตกลงที่คุณหมอซูเนโอะ *ตะโกนวันนั้นว่า..


เฮ้ย !! มีใครบอกพี่เดียวรึยัง


ไอ้พี่เดียวที่ว่าเนี่ยใคร หมายถึงพี่คะรึเปล่า ?


เฮ้อ.. แล้วใครจะตอบสองล่ะเนี่ย


ทุกวันนี้พอได้ยินคำว่าเดียวแล้วก็แปล๊บ ๆ ที่ใจละ ..ฮ่า ฮ่า.. เน่าได้อีก


วันนั้นน่าจะตะโกนถามสวนกลับไปว่า : หมอคะ เดียวใหน เดียวเนี่ยหมายถึงพี่คะรึเปล่า ? (-*-)


ว่าแต่ว่า อยู่ใกล้กันแค่นี้จะตะโกนคุยกันทำไมฮึ ?

*หมายเหตุด้วยความเคารพ ที่เรียกว่าคุณหมอซูเนโอะ นั่นก็เพราะคุณหมอปากแหลมค่ะ อิอิ คุณหมอคนที่ว่านี้น่าจะเป็นรุ่นน้องของพี่คะนะ.




พี่คะสองคิดถึงพี่ม๊ากมาก แต่สองคงไม่มีโอกาสได้เจอพี่อีกแล้ว.