หากในวันนี้ ปีข้างหน้า.
เวลาที่จมอยู่กับความทุกข์
ทุกข์ที่ใจสร้างขึ้นมาเองแบบนี้
สองก็อดที่จะโมโหตัวเองไม่ได้เหมือนกัน
เรื่องราวเหล่านั้นมันก็ผ่านไปแล้ว
จะเรียกว่าจบก็ไม่ถูกต้องนัก
เพราะว่าความรักนั้นไม่เคยเริ่มต้น
ไม่เคยมีคำว่า"เรา"มาแต่แรกแล้ว
แล้วสองยังจะต้องการอะไรจากเขาคนนั้นอีกรึ
สองคิดว่าถ้าได้รู้จากปาก ว่าได้อ่านแล้วจะสองก็คงจะสบายใจ
น่าจะทำให้สองตัดใจได้ง่ายขึ้น
แต่นั่นก็เป็นเพียงการคาดการณ์
มีเรื่องบางเรื่องบนโลกนี้ ที่ไม่ว่าจะยังไงก็ไม่มีทางเกิดขึ้นได้
หัวใจจ๋า .. ขอร้องล่ะ
ได้โปรดเข้าใจ และ ยอมรับสักทีเถอะ.
............................
ดวงตาที่เลื่อนลอย กับใจที่หมดหวัง
เธอคงไม่รับฟัง ว่าฉันพูดอะไร
คงโดนทำร้ายมา เจ็บจนทนไม่ไหว
และคงไม่มีใจจะรับฟัง
ยินดีจะถามเธอ ว่าเจ็บปวดมากไหม
เธอคงไม่สนใจ ไม่สนกันมากพอ
ในใจยังหวังดี จะทำอย่างไรหนอ
โปรดฟังฉัน ฟังก่อน อย่าร้อนใจ
ฉันรู้ว่าเธอนั้นอ่อนล้า มองหาใครที่ทำให้อุ่นใจ
ส่วนตัวฉันคงไม่มีความหมาย
แต่เวลาช่วยเธอได้ ไม่ต้องกลัว
หากในวันนี้ ปีข้างหน้า
เมื่อเวลาล้างมันไปจากหัวใจ
และในวันนั้น เธอจะเข้าใจ
ว่าวันนี้ที่อะไรมันมืดมัว
ก็เป็นเพราะแค่เธอกลัวเท่านั้นเอง.
เหลืออีก 2 วัน.
พี่ก๋าชอบเพลงนี้มากนะครับ
เคยฟังแล้วเพราะที่สุด
ช่วงที่เรียนลาดกระบัง
ทะเลาัะกับอาจารย์ เกลียดเพื่อน
อ้อ..ไม่ใช่ ต้องบอกว่าเพื่อนเกลียดสิ 555
เหมือนเพลงเค้าว่า
เป็นเพราะใจเรากลัว
พอกลัวก็ทุกข์
พอทุกข์ก็กลัว
มันวนเวียนอยู่แต่กับปัญหา
แต่หาทางออกไมไ่ด้....
จนกว่าวันนึง
เราจะได้รู้และรู้ได้ด้วยตัวเองว่า
ปัญหาจริงๆนั้น
มันไมไ่ด้ใหญ่โตอะไร
แต่เราไปขยายให้มันใหญ่เพระามัวแต่เพ่งมองมันตลอดเวลานั่นเอง