ก็คนมันทำได้แค่คิดถึง มีไรมะ

เฮ้อออออออออออออออออออออออ.

เมื่อช่วงเย็นวันนี้ ไปนั่งกินข้าวที่ฟู๊ดคอร์ทห้างเดอะแมวบางแค

ด้วยอารมณ์เซ็ง ๆ เนือย ๆ

กำลังนั่งกิน ๆ อยู่ก็ไปสะดุดตากะผู้ชายคนนึง

มองแล้วก็คิดในใจว่า

หน้าตาคุ้น ๆ คล้าย ๆ ใครน้า

อืม.ม.ม.ม เหมือนเคยเห็นที่ใหนหนอ

อ๊ะ! นึกออกละ ว่าหน้าคล้ายใคร

อืม เหมือนจริง ๆ ด้วย

แต่คงจะไม่ใช่คนที่คิด เพราะคนคนนั้นไม่น่าจะมาทำอะไรแถวนี้

เพราะมันห่างจากที่ ๆ สองเคยเจอคน ๆ นี้คนละมุมเมืองเลย

ว่าแล้วก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป

อีกสักพักนึงพี่เขาก็เดินเฉียดหน้าไป ว่าจะไม่มองละ

แต่คิดไปคิดมา เอาวะ มองซะหน่อย

คนอะไรทำไมหน้าเหมือนกันจัง พี่น้องกันรึป่าวว้าา

พี่เขาเดินเกือบจะลับตาสองไปละ

พี่เขาก็หยุด ก้มลง จับแก้มเด็กคนนึง เด็กแบบเบบี๋นะคะ

นั่งอยู่ในรถเข็นเด็กมากะพ่อแม่

มองดูพี่เขามองเด็กแล้วยิ้ม ๆ

อารมณ์ประมาณเวลาเราเห็นเด็กน่ารัก ๆ

เราก็จะเข้าไปหยอก ไปหยิกแก้ม

แต่ไอ้อาการแบบนั้น สองเคยเจอ เคยเห็นแต่ผู้หญิงทำ

สองไม่เคยเห็นผู้ชายทำอะไรแบบนี้เลย

สำหรับสองเอง สองไม่คิดว่าแปลกเลยนะคะ

สองว่าน่ารักดี

สองมองดูพี่เขาแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้

สองมองแล้วก็คิดว่าพี่คนนี้น่ารักจัง เป็นผู้ชายที่ดูอ่อนโยนจังเลย

ชอบจังเลยผู้ชายแบบนี้

วันนี้ก็มีเรื่องให้อมยิ้มกันตาย ผ่านไปได้อีกหนึ่งวัน

เฮ้อ.

พี่คะ

วันนี้ดัดแขนคงที่คะ

บอกตามตรงว่าสองไม่ค่อยมีแก่ใจดัดเลย

พี่คะ .. สองคิดถึงพี่จังเลยค่ะ

วันนี้ช่วงบ่ายพี่คงจะเหนื่อยมาก

สองจะคอยเป็นกำลังใจให้พี่นะคะ

และสองก็คิดถึงพี่มากเลยด้วย

พี่คะ

คิดถึงสองบ้างรึเปล่าคะ ?