|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
3 มีนาคม 2552
|
|
|
|
ฤๅจะอุ้มการบินไทย (ต่อ)
กมล กมลตระกูล ศูนย์บริการวิชาการธรรมาภิบาลมหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม
หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ ฉบับวันจันทร์ที่ 22 มกราคม 2552 เจาะลึกรายงานว่า สาเหตุของปัญหาในการบินไทยเกิดจากนักการเมือง บอร์ด และฝ่ายบริหารเป็นต้นตอ โดยการสั่งซื้อเครื่องบินทุกปีสร้างภาระฐานะการเงิน
ในช่วง 7 ปี รัฐบาลทักษิณมีการสั่งซื้อเครื่องบินถึง 55 ลำ วงเงินกว่า 2.6 แสนล้าน ยุค "สุริยะ" นั่ง รมต.คมนาคม "ทนง" ประธานบอร์ด เป็นเวลา 3 ปี ได้สั่งซื้อกว่า 2 แสนล้านบาท
ขณะที่ฝ่ายบริหารกอดคอกับฝ่ายการเมืองยุครัฐบาล "สมชาย" ใช้ที่ประชุม ครม. สัญจรเชียงใหม่รื้อมติ ครม.สมัย คมช. จาก "เช่า" เครื่องแอร์บัส 8 ลำ มาเป็น "เช่าซื้อ" แทน วงเงิน 720 ล้านดอลลาร์ อันเป็นต้นเหตุองค์กรทรุดหนักยิ่งขึ้น
ในข่าวเจาะลึกของ "กรุงเทพธุรกิจ" ระบุว่า ครม. ตั้งแต่ปี 2544-2550 หรือช่วง 7 ปีที่ผ่านมา ได้มีมติจัดซื้อเครื่องบินเป็นจำนวนทั้งสิ้น 55 ลำ เป็นเงินเกือบ 2 แสนล้านบาท ถือเป็นการลงทุนที่ใช้เงินจำนวนมาก การจัดหาฝูงบินของการบินไทยส่วนใหญ่เป็นการซื้อตามนโยบายทางการเมือง
เฉพาะในช่วงปี 2547 สมัยที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรี มีนายสุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจ เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ดร.ทนง พิทยะ เป็นประธานกรรมการ นายกนก อภิรดี เป็นกรรมการผู้อำนวยการใหญ่ ได้มีการสั่งซื้อเครื่องบินใหม่ 14 ลำ มูลค่า 96,355 ล้านบาท แบ่งเป็นเครื่องบินโบอิง 777-200 ER จำนวน 6 ลำ แอร์บัส เอ 380 จำนวน 6 ลำ แอร์บัส เอ 340-600 จำนวน 1 ลำ และแอร์บัส 340-500 จำนวน 1 ลำ
กรณีที่เกิดขึ้นกับการบินไทยมีความคล้ายคลึงกับกรณีสายการบิน Aerolineas Argentinas ซึ่งเป็นสายการบินแห่งชาติที่ใหญ่ที่สุดของอาร์เจนตินาที่บินทั้งภายในประเทศ และบินข้ามทวีป โดยครอบคลุมร้อยละ 80 ของการบินในประเทศ และร้อยละ 40 ของการบินระหว่างประเทศ มีกำไรจากการประกอบการร้อยละ 5.6 ต่อปี
ประธานาธิบดีเมเนมได้ใช้คำสั่งของประธานาธิบดีขาย Aerolineas Argentinas ซึ่งเป็นเจ้าของศูนย์การฝึกสอนการบินที่ใหญ่ที่สุดในละตินอเมริกา
ในการขายสายการบิน Aerolineas Argentinas ซึ่งเป็นสายการบินแห่งชาติของอาร์เจนตินานั้น นายแอนโทนี ฟายย่า ได้เขียนรายงานไว้ในหนังสือพิมพ์วอชิงตัน โพสต์ ฉบับประจำวันที่ 6 สิงหาคม 2001 ว่า
สายการบินแห่งชาติอาร์เจนตินา มีเครื่องบิน 28 ลำมีศูนย์ฝึกนักบินที่ใหญ่ที่สุดในละตินอเมริกา มีสำนักงานหรูอยู่ที่ ร๊อกกี้เฟลเลอร์ เซ็นเตอร์ ในใจกลางเมืองนิวยอร์กและโรม เป็นเจ้าของสิทธิเส้นทางบินคิดเป็นมูลค่าตลาด 800 ล้านดอลลาร์ แต่ก่อนแปรรูปสิทธิเส้นทางบินนี้ถูกบริษัทเงินทุนเมอร์ริล ลินช์ (Merrill Lynch) ของอเมริกาตีราคาไว้เพียง 60 ล้านดอลลาร์
ประธานาธิบดีเมเนมได้ขายไปให้สายการบินไอบีเรียของรัฐบาลสเปน เป็นเงินแค่ 260 ล้านดอลลาร์ โดยยอมให้ขายเครื่องบินโบอิง 747s เพื่อนำเงินมาวางมัดจำ และสามารถใช้เครื่องบินทั้งหมดมาค้ำประกันเงินกู้แล้วโอนให้เป็นหนี้ของบริษัท
ในการขายครั้งนี้ได้ลงบัญชีค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวเนื่องกับการขายเป็นเงินสูงถึง 80 ล้านดอลลาร์
ในการขายครั้งนี้ได้ตีราคาเครื่องบินโบอิง 707 จำนวน 2 ลำ ที่มีอายุ 10 ปี ในราคาเพียง 1.57 ดอลลาร์ หลังจากหักค่าเสื่อมออกไป
เมื่อไอบีเรียซื้อกิจการไปแล้วก็ได้ขายเครื่องบินไปเกือบทั้งหมด เหลือไว้เพียง 1 ลำเท่านั้น นับเป็นโศกนาฏกรรมและบทเรียนของชาวอาร์เจนตินาผู้จ่ายภาษีอากรมาให้นักการเมืองฉ้อฉลร่วมกันปล้นไปให้ต่างชาติขายกิน แล้วตัวเองร่ำรวยบนคราบน้ำตา และความหิวโหยของประชาชน
ปัจจุบันสายการบินอาร์เจนตินาอยู่ในสภาพกึ่งล้มละลาย เพราะสายการบินไอบีเรียของรัฐบาลสเปนได้ขายต่อโดยโยนหนี้ให้รัฐบาลอาร์เจนตินารับไป กลุ่มที่มาซื้อ คือ Air Comet a Consortium ซึ่งเป็นกลุ่มบริษัทเจ้าของสายการบินเอกชนในเครือสเปนแอร์ (Spanair) ร่วมกับกลุ่มแอร์ พลัส (Air Plus) และแทรฟเวิล โอเปอร์เรเตอร์ เวียเฮส มาซานส์ (Travel Operator Viajes Marsans) โดยถือหุ้นทั้งสิ้น 92.1%
กรณีศึกษา 2 กรณีนี้ น่าจะนำไปสู่คำถามว่ารัฐบาลหรือกระทรวงการคลังยังสมควรที่จะ "อุ้ม" การบินไทยต่อไป โดยการค้ำประกันเงินกู้เฉพาะหน้าไม่ต่ำกว่า 4 หมื่นล้านบาทหรือไม่ หากยังไม่มีมาตรการป้องกันการเมืองเข้ามาแทรกแซงการจัดซื้อด้วยเหตุผลทางการเมืองมากกว่าเหตุผลทางเศรษฐกิจ เพราะว่าประวัติศาสตร์ก็อาจจะกลับมาซ้ำรอยอีก และผู้ที่รับภาระ ก็คือ ประชาชนผู้จ่ายภาษีอากรอย่างเราๆ นั่นเอง
ที่มา : กรุงเทพธุรกิจ 02-03-52
Create Date : 03 มีนาคม 2552 |
Last Update : 3 มีนาคม 2552 14:27:46 น. |
|
1 comments
|
Counter : 347 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: prizella วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:19:22:58 น. |
|
|
|
| |
|
|
good governance |
|
|
|
|