เรื่อยเปื่อยแต่มีสาระกะวันเสาร์ที่ 5 ก.ย (อย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร)

	จากเรื่องนี้ทำให้คิดถึงพ่อ...ตั้งแต่เล็กจนโต ไม่ว่าเราจะทำผิดสักแค่ไหน พ่อไม่เคยดุด่า ตี หรือลงโทษ พ่อจะใช้วิธีนิ่งเงียบ ใช้การมองหน้้า เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วในวินาทีต่อไป ชั่วโมงต่อไป วันต่อๆ ไป ทุกอย่างก็ปกติเหมือนเดิม สิ่งที่พ่อทำแบบนี้ทำให้ตัวเราเองเป็นคนคิดอะไรได้ด้วยตัวเอง...ชีวิต คือ การลองผิดลองถูก พ่อปล่อยให้ลองผิดลองถูกด้วยตัวเอง จะแนะนำเมื่อจำเป็น หรือเวลาที่เราต้องการใครสักคนเป็นแนวทางในการเลือก ชีวิตตัวเองตั้งแต่เล็กจนโตไม่มีเป้าหมาย ไม่มีแผนการในการดำเนินชีวิต เพราะชีวิต คือ "ความสุข" พ่อต้องการให้ลูกทุกคนมีความสุข ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้พ่อรับทุกอย่างที่เป็นเรา ทุกอย่างที่เราทำ บางทีสิ่งที่ทำเราจะก้าวพลาดแต่พ่อก็ให้อภัย บางทีสิ่งที่ทำทำให้ชีวิตต้องล้มเหลว พ่อก็ยังคงช่วยและหาหนทางผ่อนหนักให้เป็นเบา ไม่มีคำตำหนิติเตียน ไม่มีสีหน้าบ่งบอกว่าเอือมระอาที่เราต้องผิดซ้ำผิดซาก มีบ้างที่ได้ยินพ่อบ่นกะแม่ ที่บางครั้งเราทำนิสัยไม่ดีทำให้ท่านไม่สบายใจ แต่คำน้อยเหล่านั้นท่านไม่เคยพูดให้เราได้ยินด้วยตัวเองสักครั้ง ท่านแค่เพียงระบายกะแม่ ท่านคงทุกข์ใจ แต่ท่านไม่อยากทำให้เราไม่สบายใจ ไม่อยากให้เรารู้ว่าท่านกำลังทุกข์และไม่สบายใจเพราะเรื่องราวต่างๆ ของลูกทุกคน อ่านบทความภาพนี้แล้วอยากย้อนวันเวลา เมื่อครั้งยังมีพ่อ อยากให้พ่ออยู่ตรงนี้ เมื่อเวลาที่ทุกข์ท้อ เหงา เศร้า หรือในเวลาที่ลูกมีความสุข อยากให้พ่อได้ร่วมสุขกับเราเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา....แต่ก็เป็นไปไม่ได้แล้ว..พ่อจากไปไม่หวนกลับ แต่ท่านไปแต่ตัว จิตวิญญานของพ่อยังอยู่รอบๆ กายพวกเราเสมอ ยามที่ลูกคนนี้ทุกข์ท้อทรมานจะมีบางสิ่งบางอย่างมาบอกให้เรารู้ว่าพ่อยังอยู่รอบๆ กายและเป็นกำลังใจให้พวกเราเสมอ.."หนูรักพ่อค่ะ".... พักนี้ไม่ค่อยสบายบ่อย มีเรื่องโน้นเรื่องนี้เข้ามาให้หงุดหงิดหัวใจบ่อยมาก เหนื่อย ล้า คุยกับเพื่อนที่อยู่ไกล สงสารและเห็นใจที่คนไทยบางคนต้องไปลำบาก มีชีวิตที่ต้องดิ้นรนในต่างแดนที่ไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอน...เคยถามว่า "ทำไมไม่กลับมาเสียล่ะ" ได้คำตอบว่า กลับไม่ได้ตราบใดที่ยังไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตจะไม่ยอมกลับมาเด็ดขาด มีคำถามต่อว่า "แล้วมีชีวิตเพื่ออะไร ที่ทำอยู่ทุกวันนี้เพื่ออะไรบ้าง" คำตอบดูมีจุดหมายเพื่อเงิน เพื่ออนาคตที่ดี แต่ที่ต้องลำบากทุกวันนี้จนจะหมดความอดทนนั้นเพื่ออะไร คำตอบที่ได้ดูว่างเปล่าไร้จุดหมาย...สงสาร...เห็นใจ..แต่ทำได้แค่เป็นกำลังใจ ให้กำลังใจและเป็นเพื่อนคุยไม่ปล่อยให้เพื่อนต้องจมกับความทุกข์เพียงลำพัง แต่ไม่สามารถช่วยได้ในสิ่งที่เพื่อนต้องการ เพราะหนทางไกล และไม่อยู่ในฐานะที่จะช่วยเพื่อนได้เลย...เพื่อนปรับทุกข์ก็ได้แต่หมองเศร้า กับปัญหาที่รุมเร้าของเค้า...เสนอความคิดต่างๆ นานา แต่เมื่อคนตัดสินใจแบบนั้นต่อให้ร้อยความคิดที่ดี เค้าก็ยังคงดื้อดึงจะทำในสิ่งที่เห็นว่าดี แล้วจะมาปรึกษาทำไม หรือคงแค่ระบายความในใจความเครียดที่เกาะกุมหัวใจ เท่าที่ฟังดูแล้วสังคมที่โน่นเป็นสังคมแบบตัวใครตัวมัน ซึ่งก็คงไม่ต่างจากสังคมในเมืองในเมืองไทยโดยเฉพาะสังคมเมืองหลวงที่อยู่อย่างตัวใครตัวมัน แต่ดีที่ว่านี่เป็นประเทศเราๆ ยังมีญาติพี่น้อง มีเพื่อนที่ไปมาหาสู่กันจนสนิทใจเห็นความดีความเลวและตัวตนกันและกัน แต่สังคมเมืองนอกอยู่กันอย่างตัวใตรตัวมัน ความจริงใจหายากทั้งที่เป็นคนไทยด้วยกัน...ให้สงสัยทำไมไม่รักเผ่าพันธ์ตัวเองกันเลยเหรอคะ เคยถามคำถามนี้กับคนไกลเพราะไม่เข้าใจไม่เคยไปอยู่อย่างนั้น...แต่สิ่งที่คิดคือ ถ้าเป็นตัวเองเห็นเพื่อนคนไทยด้วยกันมีความทุกข์ หรือไม่มีทุกข์ก็ตามก็จะมีความจริงใจให้ทุกคนเพราะเป็นคนไทยเหมือนกัน.. มีเรื่องขำอยู่นิดหนึ่ง..แต่จะขำดีมั๊ยเพราะเป็นความขำบนความเจ็บปวดของนิ้วโป้งเท้าตัวเอง..วันก่อนได้ผักมามากมาย จำได้ว่าเวลาที่แม่มีผักมากขนาดนี้แม่จะเอาไปต้มจับฉ่าย ถ้ามากเกินพิกัดของครอบครัวจะทานได้แม่ก็จะเอาไปแจกจ่ายให้เพื่อนบ้านได้ทานบ้าง...ก็เลยเอาวิธีแม่มาใช้ต้มจับฉ่ายบ้าง ระหว่างที่ทำจับฉ่ายก็ต้องใช้หม้อในการบรรจุจับฉ่ายด้วยความรีบ หรือซุ่มซ่ามมั๊ง ขณะกำลังหยิบหม้อสแตเลส ที่ลืมไปว่าหม้อนี้จะหนักมากกว่าหม้อสแตนเลสใบอื่นๆและเป็นหม้อใหญ่พอสมควร ก็เลยทำทั้งตัวหม้อและฝาหล่นเพล้งเสียงกังวานก้องไปทั่วบ้านและข้างบ้าน กระเด็นกระดอนไปสามสี่ตลบ แบบ เพล๊งๆ ๆ ๆ...นี่ขนาดเอานิ้วเท้ารับแบบไม่ตั้งใจแล้วนะ ยังดังได้ใจขนาดนี้...ผลนิ้วโป้งเท้ารับไปเต็มๆ บวมทันตาเห็น ผลเดี้ยงต้องเดินกระเผลกๆ ทำจับฉ่ายต่อไปแบบไม่ยอมแพ้ ทำเสร็จแล้วค่อยว่ากัน...เขียวทันตาเห็นบวมเป่ง ปวดตุบๆ มีเจาะเล็กน้อยแบบเลือดซึมเล็กๆ เป็นผลให้ต้องหยุดงาน เพราะขี้เกียจเป็นทุนอยู่แล้ว 1 วัน ที่ขำ ก็คือ ขำความซุ่มซ่ามของตัวเองที่ใครได้ยินคงไม่มาขอแล้่วลูกสาวบ้านนี้...55555....(เล่าทำไมเนี่ยคะ) งั้นมาออกกำลังกายตามภาพกันดีกว่านะคะ...เพื่อให้ร่างกายฟิตแอนด์เฟริม ไม่ต้องแค่หยิบหม้อก็หล่นใส่เท้าตัวเองนะคะ...555555....ดูภาพแล้วคงไม่ต้องอธิบายอะไรมากมายทำตามภาพได้เลยค่ะจะได้ไม่ต้องไปฟิตเนสให้เสียเวลาและเสียตังค์โดยไม่จำเป็น แล้วฟิตเนสจะคอมเมนท์ว่าดิฉันป่ะคะเนี่ย.....555555....อ่ะลองทำดูกันนะคะ... อันนี้ของแถมค่ะ...คนเข้าใจทำอีกแล้ว เห็นแล้วขำดีนิดๆ ก็เลยเก็บมาฝากค่ะอยากให้คนที่เข้ามาได้ขำกันถึงไม่มากแค่อมยิ้มน้อยๆ ก็ยังดีค่ะ ตอนนี้ไปไหนต่อไหนมีแต่คนหน้าดำคร่ำเครียด คร่ำเคร่งกับกับการทำมาหากิน เมื่อวานไปเรียนทำกระเป๋าต่อ ทั้งที่ขาดเรียนไปสามสี่เดือนได้แล้ว กลับไปทำต่อให้เสร็จเสียที ไหนๆ ก็ต้องออกจากบ้าน ถึงเท้าเจ็บก็ไม่หวั่นใช้เวลาที่ขาดงานให้เป็นประโยชน์ ขณะนั่งเรียนได้ยินคนรอบๆ ตัวกร่นบ่นว่าเรื่องการประชุมที่รัฐสภาวันก่อน ที่ทะเลาะกันเหมือนเด็กๆ เล่นขายของ...ตอนแรกได้ยินแว่วๆ..พูดถึง นาย ก กับคุณเฉลิม..ก็เลยถามว่า ฟังดูแล้วกำลังว่า รบ. ใช่มั๊ย เค้าก็มองหน้า...แล้วบอกว่าเค้าเป็นพวกรากหญ้า คนที่ไม่ใช่ไม่เข้าใจหรอก พอดีคนรู้จักอยู่ในกลุ่มนั้น เค้าก็บอกว่าเราก็พวกเดียวกันล่ะ...ไม่ชอบการบริหารงานของ รบ. ชุดนี้อย่างรุนแรง...เค้าก็เลยยิ้มออกแล้วบ่น รบ. อีกชุดใหญ่...อืม..มม...ม อยากรู้จังว่า รบ. จะรู้บ้างไหมว่าไปที่ไหน มีแต่คนจับกลุ่มกันว่าและอยากให้ รบ. ลาออกเสียทีอยู่ไปก็บริหารประเทศล้มเหลวเปล่าๆ...อันนี้ จขบ. เห็นด้วยอย่างรุนแรงค่ะ...5555555.....เครียดอีกแล้ว...งั้นแถมด้วยโคโยตี้รูดเสาโชว์นม ที่ใครไม่รู้ทำเอาไว้ให้เราได้ขำกันค่ะ.... อย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร แหม่ม+โมเม เพราะเรา เข้าใจ ผูกพัน กันมา มากมาย เพราะเรา เข้าใจ เพื่อนกัน มองตา ก็รู้ใจ อาจมีบางครั้ง ที่เรา ผิดพลั้ง พลาดไป เรายังอภัย ได้เสมอ อย่าคิดว่าเธอ ไม่มีใครนะ อย่าคิดว่าเธอ โดดเดี่ยวเดียวดาย อย่างน้อยยังมี พวกเราเข้าใจ ร่วมทางก้าวไป อย่าคิดว่าเธอ ไม่มีใคร You are my friend, I swear to you บอกให้รู้ รักเธอ ตลอดไป Don't shed a tear, Oh no don't you cry อย่าหวั่นใจ เราคือเพื่อนเธอ อย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร อย่าคิดว่าเธอไม่มีใครนะ อย่าคิดว่าเธอ โดดเดี่ยวเดียวดาย อย่างน้อยยังมี พวกเราเข้าใจ ร่วมทางก้าวไป อย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร You are my friend, I swear to you บอกให้รู้ รักเธอตลอดไป Don't shed a tear, Oh no don't you cry อย่าหวั่นใจ เราคือเพื่อนเธอ อย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร You are my friend, I swear to you บอกให้รู้ รักเธอตลอดไป Don't shed a tear, Oh no don't you cry อย่าหวั่นใจ เราคือเพื่อนเธอ อย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร อย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร อย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร

Create Date : 05 กันยายน 2552		8 comments
Last Update : 21 ตุลาคม 2553 15:55:08 น.
Counter : 611 Pageviews.
Share Tweet