Have you ever seen a man who in mid-40s, potbellied, aimless, clueless and living with his wife's wealth? I'm sure you are. But just like seeing those kinds of guys, Meet Bill is awfully uninspiring. In fact, it's a tired, old, cliché "find yourself" kind-of movie that we might have seen a million times before. But, be that as it may, it surprisingly remains watchable; solely because Aaron Eckhert has been singlehandedly salvage this movie with his brilliant performance.
Bill (Aaron Eckhert) hits a mid-life crisis. His everyday life is pretty mundane. He works at his father-in-law's Bank. His wife, Jess (Elizabeth Banks) is cheating on him with a smarmy newsman (Timothy Olyphant). He also has to take a duty mentoring rebellious student (Logan Lerman). With all the pressure he has, he finally decides to change his life upside down once and for all.
Does it still sound familiar? Of course it does. Because everything in this movie happened, we can sensed it miles away before it actually occurred. And the cast are also a bunch of two dimensional-driven characters (of course, except Aaron Eckhert, more on that later) which their only task are influencing our protagonist (in one way or another) to achieve his goal. Hell, even the uber-intelligence student who has incredibly thinking process like a grown man, is acting like every other kid in 2000's era movies (ie. The Dangerous Lives of Altar Boys, Art School Confidential, Ghost World and more recently Juno to name a few).
But this is Aaron Eckhert's show. At first 10 minutes, I'm kind of skeptical about his performance. His overboard performance has a tendency to go at campy territory. But then I realized that I was wrong. Because he's just having a hell of good time playing this character, and ask an audience to go along a ride with him. Aaron Eckhert's earnest performance also help filling a hole in the second act, when they ran out of idea and have nothing else for him to do (completely unnecessary scenes like Bill gets stoned in a department store or Bill has a double date worked because of him).
It's easy to love this movie. However it isn't too memorable either (and erupt ending tend to make things worst). Meet Bill have absolutely nothing new to offer. But I really can't say that I wouldn't recommend this movie to anyone. Because seeing Aaron Eckhert shines in this role alone, just brightens my day already.
ขอรบกวนทั้งชุดนอน ได้เลยครับ ถ้าดูแล้วมีความเห็นยังไง ก็มาแชร์กันได้...Zooey นี้ผมชอบมาตั้งแต่ Almost Famous เลยครับ จนมา Winter Passing, All the Real Girls ก็ทำให้เป็นแฟนพันธ์แท้ไปเลย...ขอโทษครับที่ทำให้วุ่นวาย
ขอรบกวนทั้งชุดนอน โอเคไม่สนใจก็ได้ครับ 555+ ช่วง Almost Famous นี้ยังเป็น Zooey เค้ายังโนเนมอยู่เลยนะครับ จะว่าไป เรื่องนี้ก็ทำให้นักสแดงแจ้งเกิดได้อยู่หลายคนอยู่น่ะ หนุ่มน้อยพระเอก Patrick Fugit, เพนนี เลน Kate Hudson, "I'm a Golden God !!" Billy Crudrup (55+) ผมว่าเรื่องนี้ทุกคนแสดงได้เยี่ยมยอดหมดเลยนะครับ
You could have brain tumor by watching this contaminated turd. Nothing in Gentlemen Broncos pays off, it’s incoherent mess, and chock-full of incredibly annoying characters. You will not only loath this movie, but it also makes you want to punch someone who responsible for this abomination in the face.
BloodyMonday Rating:
Fantastic Mr. Fox (2009)
Imagine if Akira got Live-Action treatment by... say Alfonso Cuarón, you know how awesome it might be? That’s what happened to "Fantastic Mr. Fox". Wes Anderson's auteur perfectly captured the quirkiness and blissful tone of the material. Its stop-motion technique might be a little crude and... somewhat unsophisticated, but that's the charm of it. You’ll feel like pop-up book unveiled before your eyes. This is an exceptional animation of the year.
Up in the Air is a blockbuster movie for people who think blockbuster movies are dumb, as it chock full of brilliantly written dialogue, and acting showcase for three talented actors (especially star-making turn by Anna Kendrick). But in the end, there's little to love, not so much story to chew on (plus disappointing third act), and no real connection to the meaning of human interaction as it intended to be.
BloodyMonday Rating:
I Love You, Beth Cooper (2009)
Cliché-ridden plot about a bunch of annoying characters get together in one idiotic circumstance, "I Love You, Beth Cooper" is shameless exploitation & biggest insult to 80s teen flicks. It's like memorizing magic trick from internet, hoping to perform like David Copperfield. Neither sense of wonder nor magic flare happens here. Only good thing is, it makes me wanna cleanse my soul with genuine 80s teen movie night marathon.
BloodyMonday Rating:
Everybody's Fine (2009)
Meh. The movie serious lack of originality & characters development. Only Robert De Niro comes out fine in this schmaltzy, "Lifetime" movie-of-the-week plot.
BloodyMonday Rating:
Paper Heart (2009)
Twee delight... That's only two words I can think of right now.
BloodyMonday Rating:
Adam (2009)
A perfect companion to Mary & Max (one of the best animation of 2009), Adam is star-crossed love story (pun intended) between Adam, Asperger's Syndrome bearer, and Beth, free spirit woman. The picture wouldn’t be this intimate without stunning performance by Hugh Dancy. On the other hand, the lack of depth on why Beth would love someone like Adam, preventing me from wholeheartedly embraces her choice in the end (which is nice & perfect but requires a leap of faith). Otherwise, this is touching romantic film, which putting its feet firmly on the ground, making the world full of hope and seems nicer place to live.
BloodyMonday Rating:
The Invention of Lying (2009)
Expected to be like “Click” or “Yes Man”, where high-concept plot turned into endless gags, with moral lesson (forcefully) shoving down your throat. But "The Invention of Lying" is thinking man’s film. The whole concept is not seeing how first lying man exploits the ability. But it's about him finding the way not to lie, in order to find genuine happiness. Great stuff.
BloodyMonday Rating:
Give ‘Em Hell Malone (2009)
This is one damn frustrating experience. It’s like watching an infant trying to stand up and walk. They would take a few steps then fall their asses. In fact, kiddie film like “Bugsy Malone” has done better job paying a tribute to film noir than this borefest.
BloodyMonday Rating:
Zombieland (2009)
ถ้าอังกฤษมีหนังซอมบี้ฮาแตกอย่าง Shaun of the Dead แล้ว ทำไมอเมริกาจะมีบ้างไม่ได้... Zombieland คือการผสมผสานระหว่างบรรดาหนังซอมบี้เก่าๆ เข้ากับทัศนคติของคนสร้างที่อาจดูหนังแนวนี้มากเกินความจำเป็น จนสามารถสร้างหนังซอมบี้ที่เข้าใจสิ่งที่ตัวเองเป็น และเล่นสนุกไปกับกฏพื้นฐานของซอมบี้ได้อย่างเต็มที่ ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องยกความดีให้สี่นักแสดงนำ โดยเฉพาะ วู้ดดี้ ฮาเรลสัน (เขาเกิดมาเพื่อบทนี้) ที่ช่วยกันสร้างมนต์เสน่ห์ ให้กับการเดินทางในโลกไร้มนุษย์ได้อย่างเต็มที่
หนังมีไอเดียกิ๊บเก๋ ทำออกมาได้สนุกสนานสไตล์ซิตคอมอังกฤษ โดยเฉพาะการนำกฏเหล็กต่างๆจากหนังที่เกี่ยวกับการท่องเวลา (ดูเหมือนว่า Back to the Future จะเป็นแรงบรรดาลใจหลัก) มาปู้ยี้ปู้ยำอย่างเมามัน ถึงแม้ว่าตลอดเวลาการรับชมจะให้ความรู้สึก เหมือนตัวเองกำลังดูซีรี่ย์ทางโทรทัศน์ แต่มันก็คือตอนที่ฮาที่สุดของซีซั่น แถมเอฟเฟ็คที่ใช้ก็มีคุณภาพจนคาดไม่ถึง
BloodyMonday Rating:
Looking for Eric (2009)
มีความรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้มองโลกในแง่ดีเกินบรรยากาศโดยรวม จริงอยู่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ลงเอยด้วยดีในตอนสุดท้ายนั้น สามารถสร้างความสุขและรอยยิ้มให้กับคนดู แต่จากสถานการณ์ในเรื่องและบริบทที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ มันยากที่จะทำใจเชื่อในสิ่งที่เห็น โดยเฉพาะพล็อตรองเกี่ยวกับปืน ซึ่งถ้าถูกตัดออกไปและหนังยังดำเนินเรื่องอย่างที่เป็นอยู่ Looking for Eric ก็น่าจะเป็นหนังฟีลกู้ดที่อบอุ่นที่สุดเรื่องหนึ่งของปีเลยทีเดียว
55+ แสดงว่าช่วงนี้คงยุ่งๆรึเปล่าน่ะ ส่วนเรื่อง Once เราชอบเลยล่ะ เพลง (ทุกเพลง) เพราะจริงๆ ไม่แปลกใจว่า Falling Slowly ทำไมถึงเอานายออสการ์ไปกอดได้ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
