เหตุการณ์ต่อไปนี้คือเกิดขึ้นเมื่อเย็นวันที่ 25 มิถุนายน 2552 ขณะที่ผู้เขียนกำลังนั่งหง่าวอยู่ในออฟฟิศ จู่ๆก็มีพี่คนหนึ่งเปิดประตูเข้ามาแล้วบอกว่า "เฮ้ย หว่องการ์ไว มาที่บริษัท" ทันใดนั้นสติสัมปชัญญะของผู้เขียน ก็แตกซ่านกระเซ็นเป็นจุดพิกเซลนับล้าน พลางนึกถึงบทพูดของนายตำรวจเบอร์ 223 จาก Chungking Express ทันทีว่า "At the high point of our intimacy, we were just 0.01cm from each other"
BdMd The most surreal moment ever, Wong Kar Wai is actually in my office right now !!! (talking with big boss) about 3 hours ago from web
theapplesong@BdMd OMG!! you get to meet Wong Kar Wai in person?! Keep us updated, tweet every minute^^ TF2 cant be that bad.The big truck's a cool catabout 3 hours ago from web
BdMd Damn, i can't tweet and wait to meet him in person @ the same timeabout 3 hours ago from web
BdMd Oh, I know! I can wait him in toilet. He need to go, right? Wait, that's sound creepy... about 3 hours ago from web
theapplesong@BdMd ambush him in the toilet!! quick!about 3 hours ago from web in reply to BdMd
BdMd@theapplesong Tell u the truth, I literally wait for him in the toilet for, like, 5 mins haha+ about 3 hours ago from web in reply to theapplesong
BdMd No sign of WKW... Only met Rashane Limtrakul, I wonder is there any future co-direct project happening right now? about 3 hours ago from web
wise_kwai@BdMd I'm looking forward to Rashane's movie with Jeeja, Raging Phoenix. about 3 hours ago from TwitterFox in reply to BdMd
BdMd@wise_kwai I hope I'll be lucky enough to see Raging Phoenix early... But right now, just wait & see about 2 hours ago from web in reply to wise_kwai
BdMd MET WKW !!! AHAHAHAHA... He's so tall. Too afraid to take a pix. Now I can die peacefully.... about 3 hours ago from web
theapplesong@BdMd อิจฉาทากหนังจริงๆ oh wish i could meet my fave authors in person! เคยขอลายเซ็นต์พนมเทียนกับทมยันตีแล้ว แต่นักเขียนฝรั่งคงยาก TwT about 2 hours ago from web in reply to BdMd
BdMd Now i officially want to strangle meself, since i didnt have a gut to come up 2 him n say "u r my idol" Damn... about 2 hours ago from mobile web
wise_kwai@BdMd Oh, I think WKW knows that already. And good on you for playing it cool and not taking a picture of him. about 2 hours ago from TwitterFox in reply to BdMd
Juniper_girl@BdMd WTF!!! Wong Kar-wai in our office!!! OMG!!! about 1 hour ago from TwitterFox
BdMd @Juniper_girl Yeah! So Unreal... I hope his business is to shoot movie in Thailand (could be, since he met with the big boss) 15 minutes ago from web in reply to Juniper_girl
wise_kwai@Juniper_girl That was actually WKW in the office of @BdMd , not mine. 8 minutes ago from TwitterFox
เสียดายที่ผู้เขียนไม่สามารถทำอะไรได้ทั้งสิ้น เมื่อยืนอยู่ต่อหน้าผู้ที่เปลี่ยนทัศนคติการดูหนังของตัวเอง แต่พอมาคิดๆดูอีกทีมันก็อาจเป็นเรื่องดีกว่า ในการที่ไม่ได้เดินเข้าไปหาเขา ดังเช่นนักปราชญ์คนหนึ่ง (;-P) ที่บอกกับผู้เขียนเอาไว้ หลังจากตัวเองบ่นความเสียอกเสียดายในการไม่ได้ทำอะไรว่า "It's the experience that counts" ^^
Rest in Peace MJ, I hope you are doing moonwalk on the real moon now...
This is my favorite MJ's MV. It was directed by Martin Scorsese. Actually there is another "epic version" whihc ran about 18 minutes long. But I can't find that damn clip on youtube -*- So...here we are.
PS. Note to B-Boys dance crew, this is HOW you guys dance, alright?
สำหรับ Michael Jackson ตื่นมาที่ภูเก็ตเมื่อเช้ามืด เฝ้าตามข่าวเขาตลอด ก่อนประกาศว่าเสียชีวิตแล้ว ชื่นชอบผลงานของเขาเสมอมา..ใจหายมากมาย ชอบเพลงช้าๆของเขา ตั้งแต่ I'll be there Ben One day of your life....
I cannot explain how I feel about Transformers: Revenge Of The Fallen. The word "suck" or "bad" might not be worthy for describing what I've seen (pain). So I'll let this amazing review do the talking. Please check the whole article for a better understanding and fully appreciate what Michael Bay did for humanity.
Transformers: ROTF has mostly gotten pretty hideous reviews, but that's because people don't understand that this isn't a movie, in the conventional sense. It's an assault on the senses, a barrage of crazy imagery. Imagine that you went back in time to the late 1960s and found Terry Gilliam, fresh from doing his weird low-fi collage/animations for Monty Python. You proceeded to inject Gilliam with so many steroids until his penis shrank to the size of a hair follicle, and you smushed a dozen tabs of LSD under his tongue. And then you gave him the GDP of a few sub-Saharan countries. Gilliam might have made a movie not unlike this one.
The true genius of Transformers: ROTF is that Bay has put all of this excess of imagery and random ideas at the service of the most pandering movie genre there is: the summer movie. ROTF is like twenty summer movies, with unrelated storylines, smushed together into one crazy whole. You try in vain to understand how the pieces fit, you stare into the cracks between the narrative strands, until the cracks become chasms and the chasms become an abyss into which you stare until it looks deep into your own soul, and then you go insane.
I really think ROTF approaches "art movie" status the movie's id overload reaches such crazy levels that the fabric of reality itself starts to break down. Michael Bay has boasted about how every single shot in the movie has so much stuff going on in it, it would take your PC since the dawn of time to render one frame. After a few hours of this assault, you feel the chair melt and the floor of the movie theater becomes an angry mirror into your soul. Nothing is solid, nothing is real, everything Transforms.
Transformers: Revenge Of The Fallen is one of the greatest achievements in the history of cinema, if not the greatest. You could easily argue that cinema, as an artform, has all been leading up to this. It will destabilize your limbic system, probably forever, and make you doubt the solidity of your surroundings.
Generations of auteurs have struggled, in vain, to create a cinematic experience as overwhelming, and as liberating, as ROTF.
Women as well as men, everyone watching this film will feel the dissolution of all their certainties, all their illusory grasp on the world... but after you fall into a brazen despair that the walls of reality have become toxic ice cream of a million flavors, you will gasp with a greater realization: that once the world is reduced, forever, to a kaleidoscope of whirling shapes, you are totally free. Nothing matters, effect precedes cause, fish spawn in mid-air, and you can do whatever you want. Let yourself go in your adult diaper, Michael Bay invites you. Feel the music of total excess stir inside your deepest core. It is your Allspark, your cube. And you are a Transformer.
You could have brain tumor by watching this contaminated turd. Nothing in Gentlemen Broncos pays off, it’s incoherent mess, and chock-full of incredibly annoying characters. You will not only loath this movie, but it also makes you want to punch someone who responsible for this abomination in the face.
BloodyMonday Rating:
Fantastic Mr. Fox (2009)
Imagine if Akira got Live-Action treatment by... say Alfonso Cuarón, you know how awesome it might be? That’s what happened to "Fantastic Mr. Fox". Wes Anderson's auteur perfectly captured the quirkiness and blissful tone of the material. Its stop-motion technique might be a little crude and... somewhat unsophisticated, but that's the charm of it. You’ll feel like pop-up book unveiled before your eyes. This is an exceptional animation of the year.
Up in the Air is a blockbuster movie for people who think blockbuster movies are dumb, as it chock full of brilliantly written dialogue, and acting showcase for three talented actors (especially star-making turn by Anna Kendrick). But in the end, there's little to love, not so much story to chew on (plus disappointing third act), and no real connection to the meaning of human interaction as it intended to be.
BloodyMonday Rating:
I Love You, Beth Cooper (2009)
Cliché-ridden plot about a bunch of annoying characters get together in one idiotic circumstance, "I Love You, Beth Cooper" is shameless exploitation & biggest insult to 80s teen flicks. It's like memorizing magic trick from internet, hoping to perform like David Copperfield. Neither sense of wonder nor magic flare happens here. Only good thing is, it makes me wanna cleanse my soul with genuine 80s teen movie night marathon.
BloodyMonday Rating:
Everybody's Fine (2009)
Meh. The movie serious lack of originality & characters development. Only Robert De Niro comes out fine in this schmaltzy, "Lifetime" movie-of-the-week plot.
BloodyMonday Rating:
Paper Heart (2009)
Twee delight... That's only two words I can think of right now.
BloodyMonday Rating:
Adam (2009)
A perfect companion to Mary & Max (one of the best animation of 2009), Adam is star-crossed love story (pun intended) between Adam, Asperger's Syndrome bearer, and Beth, free spirit woman. The picture wouldn’t be this intimate without stunning performance by Hugh Dancy. On the other hand, the lack of depth on why Beth would love someone like Adam, preventing me from wholeheartedly embraces her choice in the end (which is nice & perfect but requires a leap of faith). Otherwise, this is touching romantic film, which putting its feet firmly on the ground, making the world full of hope and seems nicer place to live.
BloodyMonday Rating:
The Invention of Lying (2009)
Expected to be like “Click” or “Yes Man”, where high-concept plot turned into endless gags, with moral lesson (forcefully) shoving down your throat. But "The Invention of Lying" is thinking man’s film. The whole concept is not seeing how first lying man exploits the ability. But it's about him finding the way not to lie, in order to find genuine happiness. Great stuff.
BloodyMonday Rating:
Give ‘Em Hell Malone (2009)
This is one damn frustrating experience. It’s like watching an infant trying to stand up and walk. They would take a few steps then fall their asses. In fact, kiddie film like “Bugsy Malone” has done better job paying a tribute to film noir than this borefest.
BloodyMonday Rating:
Zombieland (2009)
ถ้าอังกฤษมีหนังซอมบี้ฮาแตกอย่าง Shaun of the Dead แล้ว ทำไมอเมริกาจะมีบ้างไม่ได้... Zombieland คือการผสมผสานระหว่างบรรดาหนังซอมบี้เก่าๆ เข้ากับทัศนคติของคนสร้างที่อาจดูหนังแนวนี้มากเกินความจำเป็น จนสามารถสร้างหนังซอมบี้ที่เข้าใจสิ่งที่ตัวเองเป็น และเล่นสนุกไปกับกฏพื้นฐานของซอมบี้ได้อย่างเต็มที่ ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องยกความดีให้สี่นักแสดงนำ โดยเฉพาะ วู้ดดี้ ฮาเรลสัน (เขาเกิดมาเพื่อบทนี้) ที่ช่วยกันสร้างมนต์เสน่ห์ ให้กับการเดินทางในโลกไร้มนุษย์ได้อย่างเต็มที่
หนังมีไอเดียกิ๊บเก๋ ทำออกมาได้สนุกสนานสไตล์ซิตคอมอังกฤษ โดยเฉพาะการนำกฏเหล็กต่างๆจากหนังที่เกี่ยวกับการท่องเวลา (ดูเหมือนว่า Back to the Future จะเป็นแรงบรรดาลใจหลัก) มาปู้ยี้ปู้ยำอย่างเมามัน ถึงแม้ว่าตลอดเวลาการรับชมจะให้ความรู้สึก เหมือนตัวเองกำลังดูซีรี่ย์ทางโทรทัศน์ แต่มันก็คือตอนที่ฮาที่สุดของซีซั่น แถมเอฟเฟ็คที่ใช้ก็มีคุณภาพจนคาดไม่ถึง
BloodyMonday Rating:
Looking for Eric (2009)
มีความรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้มองโลกในแง่ดีเกินบรรยากาศโดยรวม จริงอยู่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ลงเอยด้วยดีในตอนสุดท้ายนั้น สามารถสร้างความสุขและรอยยิ้มให้กับคนดู แต่จากสถานการณ์ในเรื่องและบริบทที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ มันยากที่จะทำใจเชื่อในสิ่งที่เห็น โดยเฉพาะพล็อตรองเกี่ยวกับปืน ซึ่งถ้าถูกตัดออกไปและหนังยังดำเนินเรื่องอย่างที่เป็นอยู่ Looking for Eric ก็น่าจะเป็นหนังฟีลกู้ดที่อบอุ่นที่สุดเรื่องหนึ่งของปีเลยทีเดียว
(เหมือนเคยได้ยินชื่อหนังเรื่องนี้มาก่อน แต่เพิ่งรู้รายละเอียดว่าใครกำกับ ใครแสดงเนี่ยแหละครับ)
(ไม่มีใครยอมเผยอายุก่อน หุ)
สำหรับ Michael Jackson ตื่นมาที่ภูเก็ตเมื่อเช้ามืด
... ไม่ต้องอาย หนังเค้าดีจะตาย เนอะๆ ยิ่งฉากในรถไฟตอนใกล้จบเนี่ย ไมเคิล เบย์ศึกษาด่วน^^
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
Smash Cut
Smash Cut เป็นเรื่องราวของ เอเบล วิทแมน ผู้กำกับหนังเกรดบีที่เสียสติในวิถีทางอันสุดบรรเจิด
หลังจากที่ภาพยนตร์ "โครตซีเรียส" เรื่องล่าสุดของเขา ได้รับการตอบรับด้วยพายุเสียงหัวเราะจากคนดู เอเบล จึงตัดสินใจที่จะหมกตัวอยู่แต่ในบาร์เปลือยแถวบ้าน แต่นั้นก็ทำให้เขาได้พบกับโคโยตี้ที่ชื่อ GiGi Spot ซึ่งจากแววดาราอันเฉิดฉายของสาวร้อนรักคนนี้ ทำให้ เอเบล ตัดสินใจชักชวนเธอมาแสดงนำในโปรเจ็คต่อไปของเขา แต่หลังจากนั้นไม่นานนัก เขาก็พลั้งฆ่าเธอในขณะที่ตัวเองเมาแล้วขับรถ
เอเบล ต้องหาวิธีทิ้งศพ ในที่สุดเขาก็บรรลุว่าสถานที่ที่จะไม่มีคนสงสัย ก็คือการกระจายชิ้นส่วนร่างกายไปทั่วทุกพื้นที่ ในกองถ่ายหนังสยองขวัญเรื่องใหม่ของเขานั้นเอง ซึ่งเมื่อหนังออกฉายแล้วก็ได้รับเสียงวิจารณ์บวกโดยเฉพาะในแง่ของความสมจริง แต่ด้วยความรู้สึกผิดที่ก่อไว้ก็ทำให้ เอเบล ถึงขึ้นสติแตก โดยเขาเชื่อว่าตัวเองได้ค้นพบกุญแจสู่การสร้างภาพยนตร์สยองขวัญสมบูรณ์แบบ ซึ่งถ้าเขาต้องการสร้างมหากาพย์หนังสยองขวัญ ก็ดูเหมือนว่าศพเดียวจะไม่พอต่อความต้องการซะแล้ว...
ตัวอย่างภาพยนตร์