หญิงสาว ทำลูกหายเมื่อหลายปีก่อน

ชายหนุ่ม ถูกติดตามจากกลุ่มคนบางคน



เธอสูญเสียตกอยู่ในห้วงซึมเศร้า ซ้ำร้ายสามีก็เป็นประเภทกักขฬะก้าวร้าวเพิ่งออกมาจากคุก เมื่อเธอพบเขาที่เข้ามาอย่างเป็นมิตร ก็เปิดรับมาเป็นเพื่อนคนใหม่

เขาพบ แมลง บนเตียง และ ชี้ชวนให้เธอดู

เธอไม่เห็น แมลง เห็นแต่ รอยแผล บนตัวเขา

เราคนดู ดูยังไงก็ไม่เห็นแมลงซักตัว แถมรอยแผลที่ว่ายังเหมือนรอยแผลของการทำร้ายตัวเองเสียมากกว่า



เขายืนยันให้เธอดู แมลง ให้ดีๆ

ในที่สุดเธอก็เห็นแมลง

แมลงเริ่มมากขึ้นๆ และ เขาเชื่อว่ามันถูกปล่อยมาโดยตั้งใจให้เขาเป็นเหยื่อทดลอง เขาพิสูจน์ด้วยการถอนฟันตัวเองด้วยมือสดๆ เพื่อเอามาส่องกล้องจุลทรรศน์ยืนยันให้เธอดู ไข่และแมลงจำนวนมากมายภายใน



เธอเห็นตามนั้น

แล้วเธอก็เริ่มคันมากขึ้น แล้วทั้งสองคนก็พยายามกำจัดแมลงออกจากร่างกายและจากห้องของตัวเอง ด้วยการกรีดผิวหนังเอาไข่ของพวกมันออกมา เริ่มนำกระดาษฟอยล์มาปิดรอบห้องกันสัญญาณที่จะส่งสู่โลกภายนอก เริ่มระแวงเพื่อนสนิทที่เคยกินเที่ยวกัน

ทั้งสองคนค่อยๆดำดิ่งลงไปในความเชื่อของตัวเอง โดยมีแขกรับเชิญมาเป็นระยะๆแวะเวียนมา อาทิเช่น สามีเก่า , เพื่อนซี้ของเธอ , จิตแพทย์ที่เคยรักษาชายหนุ่ม บางคนไม่มีชีวิตรอดกลับไป ส่วนเขาและเธอนั้นก็พยายามจนถึงที่สุดเพื่อกำจัดแมลงให้หมดสิ้น



...และต่อไปนี้ ขอเชิญนักเรียนทุกท่านเข้าคลาสวิชาจิตเวชกันได้ โดยมี ตัวละครในหนังเป็นกรณีศึกษา แต่ละคนล้วนมีภาวะทั้งโรคและความเจ็บป่วยทางจิตใจผสมผสานกันดังนี้

หญิงสาว = Grief - ภาวะโศกเศร้าจากการสูญเสียที่ยังไม่อาจทำใจผสมความรู้สึกผิด(guilt) / Depression - ภาวะซึมเศร้า / Physical abuse – การทารุณกรรมทางร่างกาย / Domestic violence - ความรุนแรงในครอบครัว / cocaine abuse - เสพโคเคน / tactile hallucination - อาการหลอนทางสัมผัส มีลักษณะจำเพาะที่เรียกว่า Formication เป็นอาการที่รู้สึกเหมือนมีแมลงไชอยู่ใต้ผิวหนัง มักเกิดจาก สารเสพติด

ชายหนุ่ม = โรคจิตเภท – Schizophrenia / หลงผิดหวาดระแวง – paranoid delusion / tactile hallucination - อาการหลอนทางสัมผัส

สามี = Antisocial personality – บุคลิกภาพต่อต้านสังคม เป็นลักษณะของคนที่ทำอะไรแหกกฎ ลักทรัพย์ พูดปด คดโกง ทำร้ายคนอื่น รวมๆแล้วขาดศีลธรรม ทำอะไรก็ไม่รู้สึกผิด

และเมื่อ แต่ละคนต่างมีที่มา เมื่อมาเจอกัน ผลลัพธ์สุดท้ายในฉากจบก็มีที่มาที่ไป อธิบายได้จาก dynamic ดั่งต่อไปนี้

...การสูญเสียลูกของนางเอกทำให้จมอยู่กับความเศร้า ขาดสิ่งยึดเหนี่ยวในใจ หันไปพึ่ง Cocaine เพื่อบำบัดโรคซึมเศร้าของตัวเอง การใช้ยาทำให้เกิดอาการประสาทหลอนเต็มที่ (เสียงโทรศัพท์ตอนต้นอาจเป็นอาการหูแว่ว เป็นอาการเริ่มแรกที่บ่งชี้ว่า เธอมีแนวโน้มจะแสดงอาการมาอยู่ก่อนแล้ว อาจจะเป็นจากโรคซึมเศร้าหรือจากการใช้สารเสพติดมานานๆ) เมื่อเธอได้พบกับ ชายแปลกหน้า เขาก็เหมือนที่พึ่งทางใจ เป็นหลักเดียวที่ลอยมาให้เธอยึด จากเดิมที่มีเสาเฮงซวยอย่างสามีผู้รักความรุนแรง

เมื่อเจอชายหนุ่มคนนี้เธอก็ฉวยคว้าไว้ โดยไม่ทันพิจารณาว่า ไม้ท่อนนี้ไม่ได้เป็นหลักที่จะช่วยชีวิตเธอ แต่ เป็นเหมือน หลักไม้ผุๆที่เมื่อเกาะกลับทำให้จมลงไปมากขึ้น

ความสัมพันธ์ของ ผู้หญิงซึมเศร้า กับ ผู้ชายโรคจิต ในหนังเรื่องนี้ ทำให้นึกถึง คนป่วยสองคนในหนังเรื่อง Secretary จะต่างกันก็ตรง เรื่องนั้น การพบกันของผู้ชายซาดิสต์ กับ ผู้หญิงมาโซคิสต์ เป็นการเติมเต็มและช่วยพยุงกันไปในสังคมที่รังเกียจพวกเขา ในขณะที่ ใน Bug เป็นความสัมพันธ์แบบมีพยาธิสภาพที่ทำให้ชีวิตทั้งสองฝ่ายต่างเลวร้ายลง จนเข้าข่ายอาการเจ็บป่วยที่เรียกว่า Shared Psycotic disorder หรือ folie a deux ( โรคจิตที่เริ่มต้นจากคนหนึ่งแล้วอีกคนป่วยตาม เหมือนข่าวหลายปีก่อนในบ้านเรา ที่ครอบครัวหนึ่งฆ่าเด็กในบ้านเพราะความหลงผิดคิดถวายให้พระอินทร์)

...ผลงานของผู้กำกับหมอผีเอ็กโซซิสต์(วิลเลี่ยม ฟรีดกิ้น)เรื่องนี้ ดัดแปลงจากละครเวทีจึงอย่าแปลกใจที่ตัวหนังดำเนินเรื่องเก้าสิบเปอร์เซ็นต์อยู่ในบ้านของนางเอก และถึงหน้าหนังจะเป็นแนวสยองขวัญแต่ส่วนใหญ่หนักไปทางบทสนทนา มีฉากตื่นเต้นไม่มาก ยกเว้นช่วงท้ายที่ อาการป่วยของตัวละครจะค่อยๆหนักข้อจนหลอนคนดูถึงที่สุดให้อึ้งในฉากสุดท้าย ความหลอนนั้นมีผลจากการแสดงอันเยี่ยมยอดของแอชลี่ จัดด์ ที่ดูโทรมแบบยับเยินสุดๆ และ ไมเคิล แชนน่อน ที่เล่นได้เหมือนราวกับหลุดมาจากโรงพยาบาลจริงๆ

สรุป ... บอกยากว่าหนังน่าดูหรือไม่ เพราะ ถ้าไม่เบื่อจนนั่งตบยุงก็อาจจะหลงใหลในความหลอนลึกในหนัง จะเหมาะอย่างยิ่งกับนักเรียนนิสิตนักศึกษาที่จบไปแล้วจะมีโอกาสต้องเจอกับผู้ป่วยทางจิตเวช หรือ ผู้ที่ศึกษาชั้นเรียนวิชาจิตวิทยาเพื่อรู้จักอาการทางจิตในหนัง แต่ หนังอาจจะน่าเบื่อสำหรับคนทั่วๆไปที่คาดหวังจะดูฉากตื่นเต้นระทึกขวัญ กับ คนดูที่เป็นจิตแพทย์หรือพยาบาลที่ต้องเจอผู้ป่วยจิตเวชอยู่เป็นประจำ เพราะหนังเรื่องนี้ก็เหมือนหยิบยกคนไข้ที่ไม่ได้รักษามาเจอกันเท่านั้นเอง

ขอฝาก"หนังสือรัก" พ็อกเก็ตบุ้คที่ไม่ใช่ หนังสือวิจารณ์หนัง แต่เป็นการหยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม

ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >> หน้าสารบัญ

ชวนคลิก ชวนคุยกับเจ้าของ Blog ที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง