Bloggang.com : weblog for you and your gang
'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น'
*
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า
:)
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๑) บทที่ ๒๘ อัตตกิลมถานุโยค กามสุขัลลิกานุโยค และการละอุทเฉททิฏฐิ
บทที่ ๒๘
อัตตกิลมถานุโยค กามสุขัลลิกานุโยค
และการละอุทเฉททิฏฐิ
พระถังและศิษย์พ้นภัยจากลิงลักฮี้เกาแล้ว ก็บุกป่าฝ่าดงมุ่งสู่ทิศปราจีน ในขณะนั้นย่างเข้าฤดูฝน แต่อากาศกลับวิปริต แปรปรวนกลับเป็นร้อนจัด เพราะว่าบัดนี้อาจารย์และสานุศิษย์ ได้บรรลุถึงเขต
ภูเขา ฮ้วยเอี้ยมซัว
อันเป็นเขตทุรกันดาร ลุกเป็นไฟอยู่ แม้แต่เหล็กและทองแดงในบริเวณนั้นก็หลอมละลายเพราะความร้อน
ฝ่ายเห้งเจียก็เที่ยวสืบช่องทางที่จะระงับไฟจนถูกแนะให้ไปที่
ภูเขาจุ๊ยหุ้นซัว ถ้ำปอเจียวต๋อง
อันเป็นสำนักของนางล่อซัว นางมีพัดวิเศษทำด้วยเหล็กมีมาตั้งแต่เริ่มมีฟ้าเริ่มมีดิน พัดวิเศษนี้อาจใช้ดับไฟได้ เห้งเจียก็รีบเหาะไปที่
ถ้ำปอเจียวต๋อง
แต่ครั้นได้พบกับนางล่อซัวเข้า เห้งเจียให้นึกครั่นคร้าม เพราะว่านางล่อซัวคือมารดาของอั้งฮั๊ยยี้ และเป้เมียของงู้หม้ออ๋อง แต่เห้งเจียก็ทำเป็นใจดีสู้เสือเข้าไปขอยืมพัดจากนางล่อซัว
ฝ่ายนางล่อซัวนั้นนึกได้ว่าเห้งเจียคือศตรูที่พาลูกชายของตนไปเป็นศิษย์ของพระกวนอิม จึงเดือดดาลที่ยังด้านหน้ามาขอยืมพัดอีก นางจึงเอาพัดโบกจนเห้งเจียปลิวไปตามลมไกลถึง ๘๔,๐๐๐ โยชน์
ฝ่ายเห้งเจียเมื่อถูกพัดวิเศษพัดจนปลิวไปนั้น ก็เอามือและเท้าคว้าจับ
ภูเขากุ้ยซัว อันเป็นที่พำนักของพระโพธิสัตว์เล่งเกี๊ยด
ไว้ทัน จึงไม่ถึงแก่อันตราย ครั้นเข้าเฝ้าเล่งเกี๊ยดแล้ว จึงได้ยาวิเศษระงับลม เห้งเจียเหาะกลับไปถ้ำปอเจียวต๋อง ร้องท้านางล่อซัวออกมาสู้รบกัน คราวนี้พัดวิเศษของนางล่อซัวทำอะไรเห้งเจียไม่ได้ ด้วยอำนาจของยาวิเศษของโพธิสัตว์เล่งเกี๊ยดคุ้มตัวอยู่
เมื่อนางล่อซัวเห็นเช่นนั้นก็หนีเข้าถ้ำ ลั่นดาลประตูปิดตาย แล้วนั่งซดน้ำชาครุ่นคิดอยู่ เห้งเจียก็แปลงเป็นแมงหวี่ลอดเข้าไปในถ้ำแล้วปนลงไปในกากชา เมื่อนางล่อซัวซดชาลงไปในท้อง เห้งเจียจึงติดลงไปด้วย เมื่อถูกเห้งเจียบิดไส้กระทุ้งหัวใจนางล่อซัวจึงร้องครวญครางขอชีวิต และยินยอมมอบพัดวิเศษให้เห้งเจียเป็นการแลกเปลี่ยน
เมื่อได้พัดวิเศษแล้วเห้งเจียก็ไม่รอช้า ตรงไปที่เขต
ภูเขาฮ้วยเอี้ยมซัว
ที่แผ่นดินลุกเป็นไฟอยู่ ยกพัดขึ้นพัดโบก แต่ไฟกลับลุกท่วมขึ้น ร้องทุรนทุรายมากกว่าเดิมเสียอีก เพราะพัดนั้นเป็นพัดปลอม ต่อมาเห้งเจียจึงทราบว่า ไฟที่ลุกท่วมแผ่นดินอยู่นั้นที่แท้เป็นไฟที่ตนทำมันขึ้นเอง สมัยที่ก่อการจลาจลบนสวรรค์ชั้นพรหม คราวเมื่อต้องโทษของพรหมท้ายเสียงเล่ากุน ถูกจับเข้าเตาหลอม เห้งเจียกลับถีบเตาหลอมพังพินาศ ไฟจึงหล่นลงมายังพื้นโลกลุกท่วมทางอยู่
เห้งเจียจึงเหาะไปหา
งู้หม้ออ๋อง สามีของนางล่อซัว
ซึ่งบัดนี้ไปหลงเมียใหม่ชื่อ
นางเง็กมิ่นกงจู๊ อยู่ ณ สำนักเจ็กลุ่ยซัว ถ้ำม่อหุ้นต๋อง
นางเง็กมิ่นร่ำรวยสมบัติและรูปสวย งู้หม้ออ๋องจึงหลงใหลจนลืมกลับไปหานางล่อซัว ครั้นเห้งเจียเหาะไปถึงถ้ำม่อหุ้นต๋องก้พบนางเง็กมิ่น เห้งเจียก็ไล่ทุบนางวิ่งเข้าไปในถ้ำไปหางู้หม้ออ๋อง ผู้เป็นนักศึกษา ชอบดูตำราไม่ได้หยุด ครั้นงู้หม้ออ๋องทราบว่าเห้งเจียมารังควานเมียใหม่ของตนก็โกรธ ออกมาสู้รบกับเห้งเจียเป็นสามารถ ไม่อาจแพ้ชนะกันได้ พอดีกับงู้หม้ออ๋องถูกสหายมาตามตัวไปกินเลี้ยงที่ใต้บาดาล จึงขอหย่าศึกชั่วคราว เห้งเจียสบโอกาสก็แปลงกายเป็นงู้หม้ออ๋องกลับไปหานางล่อซัว
ฝ่ายนางล่อซัวร้างสามีมานาน ครั้นเห็นงู้หม้ออ๋องก็ตัดพ้อต่อว่าตามประสาหญิงว่า ทอดทิ้งนางไปมีเมียใหม่ งู้หม้ออ๋องเก๊ก็เล้าโลมเอาอกเอาใจ แล้วหลอกเอาพัดวิเศษที่นางล่อซัวอมไว้ในปากจนได้ แล้วหนีมาพบกับโป้ยก่ายกลางทาง โป้ยก่ายขอเป็นผู้รักษาพัด เห้เงจียก็มอบให้ไป โป้ยก่ายก็กลายร่างเป็นงู้หม้ออ๋อง เห้งเจียรู้ว่าตนเสียทีปีศาจควายก็โกรธชักตะบองออกมารบกันโกลาหล โป้ยก่ายตัวจริงมาทันรุมกันรบปีศาจควาย ก็มิอาจเอาชนะมันได้ไม่ ปีศาจแปลงกายเป็นสัตว์ต่าง ๆ เห้งเจียก็แปลงเป็นสัตว์คู่อริ ไล่ตีไล่ต่อยจนปีศาจต้องล่าถอยเข้าถ้ำปอเจียวต๋องของนางล่อซัว
ฝ่ายโป้ยก่ายหวนกลับไปที่ถ้ำนางเง็กมิ่นกงจู๊
แล้วเอาคราดเก้าซี่สับร่างนางเง็กมิ่นจนตาย
ทั้งจุดไฟเผาสมุนปีศาจและถ้ำเสียสิ้น แล้วย้อนกลับมาสมทบกับเห้งเจียเข้าล้อมถ้ำปอเจียวต๋อง ที่งู้หม้ออ๋องกับนางล่อซัวซ่อนตัวอยู่ แล้วพังทลายถ้ำเสียวินาศ งู้หม้ออ๋องเหาะขึ้นบนอากาศก็พลัดตกลงในวงล้อมของ
เทพยดาที่พระยูไลสั่งให้มาล้อมจับทั้ง ๔ ทิศ
เบื้องบนเง็กเซียนฮ่องเต้สั่งให้ถักทะลีทีอ๋องและโลเฉียคุมทัพสวรรค์สกัดไว้ เบื้องล่างเห้งเจียกับโป้ยก่ายรุกไล่ขึ้นไป
ในที่สุดงู้หม้ออ๋องก็ยอมแพ้ ยอมกลับใจมาในทางของพุทธธรรม ร่างจึงกลับเป็นควายขาว จอมทัพแห่งสวรรค์ก็จูงจมูกขึ้นสวรรค์ไปทูลรายงานต่อเง็กเซียนฮ่องเต้
ฝ่ายนางล่อซัวเห็นสามีกลายร่างจากควายดำเป็นควายขาว ก็ผลัดเครื่องแต่งกาย กร้อนผมบวชเป็นชี นุ่งขาวห่มขาวออกมาขอขมาโทษต่อเห้งเจีย แล้วมอบพัดวิเศษให้แต่โดยดี เห้งเจียก็ใช้พัดวิเศษนั้นพัดไฟจนค่อย ๆ ดับไป แล้วส่งพัดคืนแม่ชีล่อซัว นางก็อมไว้ในปากตามเดิม
ครั้นเหตุการณ์เรียบร้อยปกติแล้ว เห้งเจียก็เชิญพระถังขึ้นม้า แล้วทั้งหมดก็ออกเดินทางมุ่งไซทีต่อไป.....................
รูป :
(หัวเราะ) ตอนนี้อาจารย์ถอดจากรามเกียรติ์ตอนไหนฮึ?
นาม :
(หัวเราะ) พระรามแผลงศรพลายวาตะของรามสูร(ปสุราม)ดับไฟป่า
รูป :
โธ่เอ๋ย! นางล่อซัวคือรามสูร แล้วศรพลายวาตะคือพัดวิเศษดับไฟนั่นเอง
โหงว :
เอาละ ในที่นี้นางล่อซัวแม่ของอั้งฮั้ยยี้ เมียหลวงของงู้หม้ออ๋องปีศาจควายดำที่ไปมีเมียใหม่คือนางเง็กมิ่นกงจู๊ลองทายดูที ?
รูป :
จนจริง ๆ ครับ
นาม :
อย่าเพิ่งจนซี ลองไล่ไปดู
อั้งฮั้ยยี้ คือมิจฉาสังกัปปะ - ดำริผิด งู้หม้ออ๋องคืออุทเฉททิฏฐิ - ความเห็นว่าขาดสูญ บุญบาปไม่มีสวรรค์ไม่มี นรกไม่มี ทานไม่มีผล ฯลฯ
ซึ่งเคยคบหาเป็นสหายกับเห้งเจียในสมัยที่ยังเถื่อนอยู่...
รูป :
อ๋อ...ยังงั้น
แม่ของมิจฉาสังกัปปะ เมียของอุทเฉททิฏฐิก็คือตัณหา
นาม :
อุทเฉททิฏฐิสมรสกับตัณหา จึงได้ลูกเป็นมิจฉาสังกัปปะ
รูป :
ทีนี้เมียน้อยคือเง็กมิ่นกงจู๊ แม่เลี้ยงคนสวยของมิจฉาสังกัปปะเล่า ?
นาม :
ก็ตัณหาเช่นกัน แต่คนละตัณหา
รูป :
อะไรของแกน่ะ ตัณหาเหมือนกัน แต่คนละตัณหา...?
นาม :
นางล่อซัวคือวิภวตัณหา ซึ่งพอได้สามีอุทเฉททิฏฐิก็จะผลักดันให้ประพฤติตนใน
อัตตกิลมถานุโยค - สุดโต่งทางทรมานตน
ทั้งสำนักจึงอยู่ในเขตไฟลุกท่วมพื้นดิน
โหงว :
ไม่เลว ๆ แต่ว่าอัตตกิลมถานุโยคนั้นมาจากสัสตทิฏฐิด้วยนะเธอ
รูป :
แต่ว่า มันกลับไปกลับมานะซีครับ ระหว่าง ๒ มิจฉาทิฏฐินี้
นาม :
ส่วน
นางเง็กมิ่นคนสวยนั่นคือกามตัณหา พอได้สามีอุทเฉททิฏฐิก็เป็นกามสุขัลลิกานุโยค คือประพฤติพัวพันหมกมุ่นอยู่ในกาม
รูป :
อีนี่เอง ที่อาจารย์เคยด่าผม โธ่ อาจารย์...
นาม :
ความเห็นว่าขาดสูญ ไม่เชื่อบุญไม่เชื่อบาป มันก็คือคนพาลหาเหตุ หากามสุขนี่คือเมียใหม่ หรือไม่ก็น้อมไปทางวิภวตัณหาคือไม่อยากเป็นโน่นนี่ นี่คือเมียเก่า
รูป :
แต่ว่าร้อยทั้งร้อยลองเป็นอุทเฉททิฏฐิแล้วมุดมาทางกามสิ้น อ้างเหตุผลเป็นไฟเพื่อกาม พูดธรรมะเป็นน้ำ คล่องปาก แต่ลับหลังตะกลามแต่กามสุข
นาม :
จึงว่างู้หม้ออ๋อง - ปีศาจควายดำนั่นเป็นนักศึกษา ชอบค้นคว้าตำราอยู่ในถ้ำจนดึกดื่น รู้สารพัดเพื่อเอาเหตุผลมาแก้ตัวให้กิเลสตะกลามสุข
โหงว :
เห้งเจียปราบกันแทบตาย
รูป :
ทั้งปัญญาทั้งศีลหาสู้อุทเฉททิฏฐิได้ไม่
นาม :
กองทัพสวรรค์คือกุศลเจตสิก, ท้าวกิมกังทั้ง ๔ คือความรู้เรื่องอริยสัจจ์สี่ห้อมล้อม สมทบกับปัญญาและศีล อุทเฉททิฏฐิก็ยอมแพ้
รูป :
จากปีศาจความยดำไม่เชื่อบุญเชื่อบาปกลับเป็นควายขาว ถูกจูงสู่สวรรค์ คือ เชื่อบุญ เชื่อบาป เชื่อสวรรค์ เชื่อนรก...
นาม :
...ที่ใจ
รูป :
กว่าจะเชื่อได้แทบแย่ และโป้ยก่ายต้องฆ่านางเมียคนสวย - กามสุขัลลิกานุโยคเสียก่อนด้วย...
นาม :
...คือ ด้วยอริยศีลอันมีอาวุธวิเศษ
คราดเก้าซี่ คือสังฆคุณ ๙
นั้นใช้ทุบกามสุขให้แหลกเหลวไป
โหงว :
กามสุขถูกละได้ อุทเฉททิฏฐิก็เป็นสัมมาทิฏฐิ
นาม :
แล้ววิภวตัณหาที่เคยน้อมไปสู่อัตตกิลมถานุโยคก็บวชชี...
รูป :
...คือขาวสะอาดขึ้น แล้วยังมีคุณต่อชีวิตในทางดับไฟที่ท่วมทางด้วยพัดวิเศษ
โหงว :
ไฟคืออะไร ? พัดวิเศษคืออะไร ?
นาม :
ความร้อนของกายและจิตที่ยังเป็นมิจฉาทิฏฐิอยู่ ความกระวนกระวาย กระสับกระส่าย ของกายและจิตเนื่องจากทิฏฐิยังไม่ตรง เมื่อละอุทเฉททิฏฐิได้ คือพิจารณาเห็นแล้ว เบื่อหน่ายในผัสสะทั้งหลาย ทางตา ทางหู ฯลฯ ความร้อนใจร้อนกายก็รำงับ จิตที่หายกระสับกระส่าย ความเห็นของผู้นั้นจึงเป็นสัมมาทิฏฐิ ความดำริก็เป็นสัมมาสังกัปปะ ฯลฯ
รูป :
มิใช่เรียนรู้แล้วจะเป็นสัมมาทิฏฐิได้ ยิ่งเรียน แม้จะเรียนธรรมะ ยิ่งพาลยิ่งเร่าร้อน เพราะไม่เรียนที่ตาเห็นรูป ฯลฯ แล้วปล่อยวาง หน่ายในการยินดีในตา ในรูป ในวิญญาณทางตา เป็นต้น เห้งเจียสมัยเรียนมากจึงก่อเหตุ ทำให้ไฟท่วมทาง แล้วก็ต้องผจญเอง
โหงว :
ไฟเริ่มรำงับด้วยพัดวิเศษ ...พัดวิเศษคืออะไรเล่า ?
นาม :
เมื่อมีความร้อนกายกระวนกระวายใจ เป็นทุกข์ ภาวนาทำความรู้สึกว่าไม่มี ไม่มี ไม่มี ไม่มี นัตถิ กิญจิ, นัตถิ กิญจิ
รูป :
คือ
อากิญจัญญายตนะ - อะไร ๆ ไม่มี อะไร ๆ ไม่มี
นาม :
น้อมไปทางไม่ปรารถนาอะไร เบื่อหน่ายต่อตาต่อรูป ต่อจักขุวิญญาณ ฯลฯ
รูป :
นี่คือวิภวตัณหา ที่บวชชีเพราะสามีคือ อุทเฉททิฏฐิ เปลี่ยนเป็นสัมมาทิฏฐิแล้ว
นาม :
วิภวตัณหาก็กลายเป็นประโยชน์ไปได้
รูป :
สมัยที่ผัวยังอยู่ พัดวิเศษมี ๒ อันคือจริงกับเก๊ อันเก๊พัดแล้วไฟกลับกระพือท่วมโพลงขึ้น นี่ละมีความหมายอย่างไร ?
นาม :
"อะไร ๆ ไม่มี" ถ้าพาลก็เป็นพัดเก๊ ไม่อยากได้อะไรจำเพาะ ที่ไม่ชอบ แต่ตะกละสิ่งที่ชอบ คือวิภวตัณหา ของอุทเฉททิฏฐิ ส่วนอะไร ๆ ไม่มีหรือ "ว่าง ๆ " ของสัมมาทิฏฐิคือพัดวิเศษจริง ดับไฟได้
รูป :
พัดนี้สร้างมาพร้อมกับฟ้าดิน ?
นาม :
ใช่ซี "ว่าง ๆ ๆ" "ไม่มี ๆ ๆ" หรือ "อากาศไม่มีที่สิ้นสุด"เป็นของวิเศษ เป็นของเกิดก่อนฟ้าดิน คือความไม่มีอะไร คือเนื้อที่ว่าง
โหงว :
เอาละ ถ้าเจ้าทั้งสองอยากรู้เรื่องการเดินทางของพระถังต่อ ก็จงฟังบทต่อไป
(จบบทที่ ๒๘ โปรดติดตามตอนต่อไป...)
** คัดจาก "เดินทางไกลกับไซอิ๋ว" โดย "เขมานันทะ" หน้า ๑๕๐ - ๑๕๘ )
Create Date : 26 สิงหาคม 2551
Last Update : 26 สิงหาคม 2551 8:59:47 น.
10 comments
Counter : 1423 Pageviews.
Share
Tweet
มาคนแรกของวันค่า
บอกถึงความพอดีของกาลเวลาค่ะ
และที่สำคัญท่าทางเหมือนน้องจะว่างนะคะ 5555
คิดถึงค่า
โดย:
โมกสีเงิน
วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:9:35:40 น.
หวัดดีค่ะ กาแฟเข้มๆ หน่อยมั๊ยคะคุณแม่ไก่
โดย:
หอมกร
วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:10:24:08 น.
ไม่อยากให้คนไทยตีกัน
มาช่วยกันอธิษฐานจิตกันเถอะ
คลิป สามัคคี
โดย:
พลังชีวิต
วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:11:46:07 น.
สวัสดีเจ้า
กึ๊ดเติงหาเลยมาแอ่วเจ้า..
โดย:
pataramin
วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:16:47:39 น.
พาหมิงหมิงมาสัวสดีป้าแม่ไก่ก่อนครับ
วันนี้ว่าจะอัพบล็อกลูก
ลแต่อารมณ์มันบ่าหื้อเลยครับปี้
เซ็ง....เซ็งข่าว
โดย: ก๋า เก็กเสียง (
กะว่าก๋า
) วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:19:42:40 น.
ตามมาขอบคุณค่ะแม่ไก่
จริงเหมือนที่ด๋าว่าก๋าว่า เซ๊งข่าวจริง ๆ จนไม่อยากไปทำงานเลย
โดย:
แพรจารุ
วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:23:59:12 น.
เทสๆ ดีเจขอแจ้งข่าวแด่มิตรรักแฟนเพลง
เพลงที่ขอ ดีเจใจดีได้จัดให้ท่านแล้วครับ
ปล. ขอบคุณนะครับ เพลงนั่นมีความงาม
ความไพเราะ และกลิ่นไอของล้านนาเราเหลือเกินนะครับ
โดย: ธรรม (
ห่วงใย
) วันที่: 27 สิงหาคม 2551 เวลา:5:22:01 น.
สวัสดีค่ะ
แวะมาส่งความระลึกถึงกันจ้าคุณแม่ไก่ผู้ใฝ่ธรรม
โดย:
หอมกร
วันที่: 27 สิงหาคม 2551 เวลา:6:39:05 น.
โอ้..ทำละเอียดมากๆ เลย
พี่ที่ทำงานคนหนึ่งก็ศรัทธาท่านติชฯ มากๆ ค่ะ
ที่จริงถ้าชอบแหนมเนืองกับเฝอ เราว่าภาคอื่นอร่อยกว่าเวียดนามเหนือนะคะ แหะๆ
โดย:
สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 27 สิงหาคม 2551 เวลา:9:40:52 น.
สวัสดีครับปี้แม่ไก่
หมิงหมิงช่วงนี้
มองก้าหน้าพ่อหน้าแม่ครับ อิอิอิ
มองแล้วก่ยิ้มๆๆๆๆ
โดย: ก.ก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 27 สิงหาคม 2551 เวลา:12:13:31 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
?
]
**หลังไมค์เจ้า**
Cute Clock Click!
เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย
รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล
Latest Blogs
~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~
~เพชรรากษส/อลินา ~
~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~
~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~
~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~
~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~
~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒
Group Blog
ชวนศึกษา(ธรรมะ)
ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
นิย๊าย ~ นิยาย
นิย๊าย-นิยาย(๒)
นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
นิยายสายจีน
วรรณกรรมเยาวชน
สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
อ่านตามเกม
ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
ฅนเมือง อู้กำเมือง
เรื่องเล่าจากหลังดอย
ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
บทกวีที่ผูกพัน
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
สารบัญหนังสือในบล็อก
All Blogs
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๓)บทที่ ๕๐ ความสำเร็จ (จบ)
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๒) บทที่ ๔๙ มลทินของผู้ทรงปิฎก...
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๑) บทที่ ๔๘ พระไตรปิฎกฉบับแท้
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๕๐)บทที่ ๔๗ สุญญตา - เรือท้องโหว่
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๙)บทที่ ๔๖ ประตูธรรม
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๘) บทที่ ๔๕ รูปราคะ - อรูปราคะ อุทธัจจะ
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๗) บทที่ ๔๔ อนาคามิมรรค - อนาคามิผล
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๖) บทที่ ๔๓ สกทาคามิผล
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๔๕) บทที่ ๔๒ สกทาคามิมรรค
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๔๔)บทที่ ๔๑ เขตโลกุตตระ การละสังโยชน์ (สาม)...
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๓)บทที่ ๔๐ กตัญญูของอวิชชา...
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๒) บทที่ ๓๙ เมืองฆ่าพระ (เห็นผู้อื่นเป็นพระแล้วจะได้เป็นพระ)
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๑) บทที่ ๓๘ เมตตาของอวิชชา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๐) บทที่ ๓๗ ภิกษุต้อง "ไม่มีใจ"
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๙) บทที่ ๓๖ มูลของอุปกิเลส - ทิฏฐิ มานะ ตัณหา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๘) บทที่ ๓๕ มิจฉาสติดุจท้าวพันตา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๗)บทที่ ๓๔ ผจญปีศาจแมงมุมและผึ้ง
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๖) บทที่ ๓๓ โรคอาลัย "เหยื่อ"
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๕) บทที่ ๓๒ ทางเหม็นอุจจาระ
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๔) บทที่ ๓๐ วิปัสสนูปกิเลส "เราบรรลุอรหัตตผลแล้ว"
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๓) บทที่ ๓๐ วิปัสสนูปกิเลส ๑๐ ดุจพงหนาม
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๒) บทที่ ๒๙ ชำระมลทิน ๙ แล้ว "เจดีย์ใจ" จะสว่างรุ่งเรือง
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๑) บทที่ ๒๘ อัตตกิลมถานุโยค กามสุขัลลิกานุโยค และการละอุทเฉททิฏฐิ
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๐) บทที่ ๒๗ กิเลส(ภวตัณหา)กับโพธิปัญญา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๒๙)บทที่ ๒๖ นันทิราคะอุปมาด้วยแมงป่อง vs สติ อุปมาด้วยเสียงไก่ขัน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๘) บทที่ ๒๕ ธรรมวิวาห์ - ธรรมนันทิ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๗) บทที่ ๒๔ นัตถิกทิฏฐิ "น้องชาย" ของอุทเฉททิฏฐิ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๖) บทที่ ๒๓ อัสมิมานะ ดุจปีศาจแรดนอเดียว
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๕) บทที่ ๒๒ ปริยัติเฟ้อดุจหมอกมัว
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๔) บทที่ ๒๑ โพธิสัตวยาน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๓) บทที่ ๒๐ อวิชชานิวรณ์ - อวิชโชฆะ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๒) บทที่ ๑๙ การทดใช้มิจฉาสังกัปปะ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๑) บทที่ ๑๘ อรตินิวรณ์
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๐) บทที่ ๑๗ ละนิวรณ์ ๕ ด้วยองค์ฌาน ๕ ชีวิตจะ "บาน" ขึ้นระดับหนึ่ง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๙) บทที่ ๑๖ ละกามสุขด้วยภาวนาสุข
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๘) บทที่ ๑๕ เมื่อศีลออกหน้าปัญญา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๗) บทที่ ๑๔ บารมี ๓๐ ที่ย่อเหลือปัญญากับเมตตา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๖) บทที่ ๑๓ ความมั่นคงต่ออุดมคติ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๕) บทที่ ๑๒ เรือน้ำเต้า (พบซัวเจ๋ง)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๔) บทที่ ๑๑ การทดใช้มิจฉาวาจา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๓) บทที่ ๑๐ ถ้าจะไปข้างหน้า ให้ถอยหลัง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๒) บทที่ ๙ หลักการดำรงจิต เมื่อผจญอุปสรรค...
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๑) บทที่ บทที่ ๘ ศีลที่เกิดจากปัญญา (พบโป้ยก่าย)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๐) บทที่ ๗ บวชกาย - ทดใช้กายกรรม
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๙) บทที่ ๖ อุบายวิธีการกำหนดกัมมัฏฐาน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๘) บทที่ ๕ ปัญญาทำให้ได้วิริยบารมี
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๗) บทที่ ๔ เรื่อง...การ "บวช" ที่แท้
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๖) บทที่ ๓ อินทรีย์ ๖ ดุจโจร ๖ คน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๕) บทที่ ๒ กตัญญูกตเวทิตา สนับสนุนให้ได้โพธิปัญญา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๔) บทที่ ๑ การเดินทาง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๓) : บุพพภาคก่อนเดินทาง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (ตอนที่ ๒ ~ คำนำผู้ไขความ)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (ไขความปริศนาธรรมจากมหากาพย์ไซอิ๋ว) โดย เขมานันทะ (ตอนที่ ๑)
Friends' blogs
เมณี
บังอร-บังเอิญ
โมกสีเงิน
ป้ามด
แม่เฮือน
ปลิวตามลม
นวลกนก
January Friend
ดอกเสี้ยวขาว
อั๊งอังอา
กวินทรากร
Zhivago
BoOKend
ทิวาจรดราตรี
นัทธ์
nikanda
โสดในซอย
นายแจม
narumol_tama
Chulapinan
แพนด้ามหาภัย
beer87
yjam
วินนี่ย์หมีพูห์
เจ๋วะรัฐถะ
ammataya
ลูกปัดแก้ว
กะว่าก๋า
นิงัย
ร่มไม้เย็น
แก้วกังไส
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
ศรีสุรางค์
แพรจารุ
last_tibetstone
malarn cha
หอมกร
JewNid
กิ่งไม้ไทย
หวานเย็นผสมโซดา
komyooth
PTNCenter
rngja
dream-devil
เหมือนพระจันทร์
kangsadal
PhueJa
ปลายทางของสายรุ้ง
ปลาทองแก้มยุ้ย
Pribtaa
วิรตี
Friday Story
อุ้มสม
~:พุดน้ำบุศย์:~
สามปอยหลวง
ดอยสะเก็ด
lovereason
คนสวยที่ไม่เคยสวย
PZOBRIAN
ออโอ
เรียวรุ้ง
Webmaster - BlogGang
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
olddreamz
เมืองแจ๋ม
เปิดโลกลำปาง
ฅนเมือง
โลกล้านนา
ธรรมะดอทคอม
Yahoo !
Google
คนเมืองฟังกำเมือง
คำไท - คำถิ่น
คลังภาพ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
บอกถึงความพอดีของกาลเวลาค่ะ
และที่สำคัญท่าทางเหมือนน้องจะว่างนะคะ 5555
คิดถึงค่า