Bloggang.com : weblog for you and your gang
'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น'
*
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า
:)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๗) บทที่ ๑๔ บารมี ๓๐ ที่ย่อเหลือปัญญากับเมตตา
บทที่ ๑๔
บารมี ๓๐ ที่ย่อเหลือปัญญากับเมตตา
เห้งเจียถือตะบองยู่อี่เดินนำหน้าคณะ ซัวเจ๋งหาบห่อจีวรวิเศษและจูงม้าขาวที่พระถังนั่งอยู่บนหลัง โป้ยก่ายแบกคราดวิเศษ ๙ ซี่อยู่บนบ่าคอยระวังพระถัง ศิษย์และอาจารย์ตั้งใจแน่ว บ่ายหน้าสู่ทิศปราจีน
พักหนึ่งก็ลุถึงทางใหญ่ มองไปข้างหน้าเห็นสำนักผู้วิเศษตั้งอยู่ในภูมิประเทศอันน่ารื่นรมย์นัก พระถังคิดว่าคงจะเป็น
เขตวัดลุยอิมยี่ เขาเล่งซัว
ที่ประทับของ
พระยูไล
แน่แล้ว แต่เห้งเจียร้องห้ามว่าเขาเล่งซัวยังอีกไกล พระถังก็ท้อใจ เห้งเจียปลอบว่า
"มูลสันดานของอาจารย์ผ่องใสบริสุทธิ์อยู่แล้ว หากเพียงหยุดอยากเสียเท่านั้น เขาเล่งซัวก็จะอยู ณ เฉพาะหน้า พระยูไลก็อยู่ ณ ตรงนั้น"
ศิษย์และอาจารย์เข้าไปสู่สำนักที่มีป้ายเขียนว่า
"ติ๋นหงวนจื้อ"
ในขณะนั้นเจ้าสำนักคือติ๋นหงวนจื้อไม่อยู่ ในสำนักนี้มีของวิเศษอยู่สิ่งหนึ่ง เกิดขึ้นก่อนฟ้าดินแยกกัน คือ
ต้นผลยิ่นเซียมก๊วย(ผลไม้ให้พลัง)
สามพันปีจึงออกดอก อีกสามพันปีจึงตั้งผล อีกสามพันปีผลจึงจะสุก ร่วมหมื่นปีจึงจะใช้กินเป็นยาวิเศษได้ และมีผลเพียง ๓๐ ผลเท่านั้น ติ๋นหงวนจื้อได้สั่งสาวกไว้ว่าหากพระถังผ่านมาให้เก็บผลยิ่นเซียมก๊วยให้ ๒ ผล พระถังไม่กล้ากินเพราะรังเกียจว่ารูปร่างคล้ายเด็กแดง
เห้งเจียแอบเข้าไปในสวนขโมยผลไม้วิเศษ ครั้งแรกสอยผิดวิธี ลูกหล่นลงดินแล้วหายไปหมด ครั้งหลังสอยมาได้ ๓ ผล มาแบ่งให้ซัวเจ๋งกับโป้ยก่ายกินกันคนละผล
สาวกของติ๋นหงวนจื้อจับได้ก็สู้รบกันโกลาหล เห้งเจียเดือดดาล เลยประชดแผลงฤทธิ์ โค่นถอนหักรากต้นยิ่นเซียมก๊วยเสียสิ้น ติ๋นหงวนจื้อกลับมาก็สู้รบกันใหญ่ เห้งเจียสู้ไม่ได้เลยถูกจับขังทั้งคณะ
เจ้าสำนักคาดโทษว่าหากไม่ทำให้ต้นยิ่นเซียมก๊วยวิเศษนี้ฟื้นก็จะไม่ปล่อยให้ไปไซที เห้งเจียพาคณะแหกคุกหลายครั้ง แต่ถูกติ๋นหงวนรวบจับใส่ถุงวิเศษกลับมาได้ทุกครั้ง
ทั้งคณะกำลังรอเวลาที่จะถูกประหารชีวิต เห้งเจียจึงต้องหนีไปตามกวนอิมโพธิสัตว์มาช่วย กวนอิมเสด็จมาในสวนแล้วเขียนยันต์ใส่ฝ่ามือของเห้งเจีย แล้วให้เห้งเจียประพรมน้ำมนต์ลงที่รากของต้นยิ่นเซียมก๊วย ติ๋นหงวนเองก็ใช้ถ้วยหยกมาตักน้ำรดตลอดลำต้น กวนอิมจึงให้เห้งเจีย โป้ยก่าย ซัวเจ๋ง ร่วมแรงกันพยุง ประคับประคองต้นไม้วิเศษนั้นให้ตั้งต้นขึ้น แล้วทรงพรมน้ำมนต์ ต้นไม้วิเศษก็ฟื้นเขียวสดตามเดิม ติ๋นหงวนสั่งให้เก็บผลมาสิบผล แจกกันกิน นับตั้งแต่กินผลไม้ ๑๐ ผลแล้ว คณะไปไซทีเกิดพละกำลังยิ่งนัก พระถังนำสานุศิษย์ร่ำลาเจ้าสำนัก แล้วมุ่งหน้าสู่ทิศปราจีนต่อไป.........
นาม :
ผลไม้ยิ่นเซียมก๊วยออกลูกเป็นเด็กแดง หมื่นปีถึงจะเป็นลูกทีหนึ่ง เป็นเพีบง ๓๐ ผล กินแล้วเกิดพลัง แกรู้ความหมายรึ ?
รูป :
ผลไม้ก็คือผลไม้ ของกินเท่านั้น จะไปตีความหาวิมานอะไร แล้วแกล่ะรู้รึ?
นาม :
ข้าก็ไม่รู้ ต้นบ้าบออะไร ออกลูกเป็นเด็ก เคยได้ยินแต่ต้นนารีผล มักกะลีผลออกลูกเป็นนารี
โหงว :
เอ๋...ทีเรื่องยากเธอเข้าใจได้ ครั้นเรื่องง่ายกลายเป็นยาก หมวดธรรมไหนบ้างเล่า ๑๐ สามครั้งเป็น ๓๐
นาม :
พุทโธ่เอ๊ย...บารมี ๑๐ อุปบารมี ๑๐ ปรมัตถบารมี ๑๐ เป็น ๓๐ ผลพอดี หมื่นปีสุกทีหนึ่ง เพราะยากหนักหนาที่ชีวิตจะฟื้นขึ้นมุ่งสู่ไซที เอ อาจารย์ครับ ไหงออกลูกเป็นเด็กแดงเล่าครับ ?
โหงว :
บารมีทั้งหมดสรุปลงใน
"ความไม่ยึดมั่นถือมั่น"
ซึ่งมีแบบอย่างอยู่ที่เด็กแดงบริสุทธิ์ไร้เดียงสา
นาม :
แล้วจะมีปัญญาอย่างไร โธ่ ขืนบำเพ็ญบารมีแบบเด็กแดงก็วินาศ
รูป :
นั่นน่ะซี พระถังซัมจั๋งผู้เชี่ยวชาญพระไตรปิฎกจึงไม่กล้ากิน
โหงว:
เจ้าชักฉลาดขึ้นบ้างละ ศรัทธา ขันติ สัจจะ อธิษฐาน กลัวจะไม่ได้อะไรจากการทำใจเหมือนเด็กแดง ทั้ง ๆ ที่นี่ล่ะยอดบารมี ยอดพละ(ยิ่นเซียมก๊วย)ในการปล่อยวาง
รูป :
ติ๋นหงวนจื้อคือใครครับ ?
โหงว :
เจ้าต้องถามว่าคืออะไร ไม่ใช่คน สัตว์ ชีวะ เจ้านี่ขี้เลือนจริง
รูป :
บ๊ะ ด่าผมว่าขี้เรื้อน เดี๋ยวก็ได้เคืองกันเท่านั้นแหละ
นาม :
อาจารย์ว่าเจ้าขี้เลือน ออกจากระนาบจิตวิญญาณในการมอง เผลอไปมองแต่ด้านนอก
โหงว :
ติ๋นหงวนจื้อคืออุเบกขา ที่มีผลเป็นความไร้เดียงสาดุจเด็กแดง คือยิ่นเซียมก๊วยในสวน
นาม :
ทำไมอาจารย์ไม่อุปมาให้อุเบกขาเป็นพระหลวงตาแก่ ๆ ล่ะครับ ?
โหงว :
โธ่...ที่นั่นมันเมืองจีน เต็มไปด้วยเซียนเจ้าสำนัก และอุเบกขาแบบเด็กแดงสร้างมาก่อนแยกฟ้าดิน(ทีตี้) นี่เป็นการเดินเรื่องตามคำสอนของเหล่าจื้อด้วย
รูป :
ไหงไม่ให้มีตัวเล่าจื้อจริง ๆ มาเป็นตัวละครด้วยเล่าครับ
โหงว :
เอาอีกแล้ว มีตัวละเม็งละครเป็นคนอีกแล้ว เจ้าขี้เรื้อน แต่เจ้าชักฉลาดขึ้นแท้จริงเราให้มีเหลาจื้อด้วยแต่ไม่ใช่คน คืออุเบกขานั่นคือพรหมท้ายเสียงเล่ากุนอยู่พรหมโลก
นาม :
เห้งเจียทำผิดวิธี ผลยิ่นเซียมก๊วยหล่นลงดินหายไป แล้วโมโหถอนรากถากกิ่งหมด มันเรื่องอะไร ?
โหงว :
ปัญญายังหยาบ หน่วงบารมี ๓๐ ไม่สำเร็จ กลับเพิ่มกิเลสซี
รูป :
แล้วบารมีนั้นคืออะไรกันแน่
โหงว :
บารมีก็คือความเคยชิน เป็นสิ่งเดียวกับกิเลสอาสวะนั่นแหละ
นาม :
บ้าแล้ว งั้นสร้างบารมีก็เท่ากับสร้างกิเลส กรรมเวรอะไรเช่นนี้
โหงว :
เจ้าเซ่อ...บารมีก็ชินไปทางกุศล อาสวะก็ชินไปทางอกุศล แต่เป็นความเคยชินเท่ากัน
รูป :
งั้นทั้งบารมีและกิเลสมิได้ดองสันดานอยู่นะสิครับ มันเป็นความชินที่เพิ่งเกิดเมื่อปะทะอารมณ์เท่า ๆ กัน ?
โหงว :
ไม่เลว ! เป็นอันว่าปัญญามันยังเห็นไม่ชัด จะสร้างบารมีก็ดันสร้างกิเลสเข้า นี่คือเห้งเจียสอยผลยิ่นเซียมก๊วยไม่เป็น
นาม :
ถอนรากถอนโคน ต้องนิมนต์กวนอิมมาพรมน้ำมนต์ เขียนยันต์ใส่มือเห้งเจีย...?
โหงว :
ปัญญากับเมตตา เท่านั้นคือยอดบารมี ที่จะทำให้พลังแห่งชีวิตเพิ่มขึ้น และปัญญา ศีล สมาธิ จะร่วมมือกันประคับประคองให้งอกราก ออกผลเป็นบารมี ๓๐
รูป :
จึงอุปมาว่า เห้งเจีย โป้ยก่าย ซัวเจ๋ง เข้าประคองให้ลำต้นตั้งตรง แต่ว่า...ถ้าผมยังไม่มีบารมีแล้วมันจะฟื้นได้อย่างไร มันไม่มีอยู่นี่
โหงว :
ถ้างั้นเจ้าคือพระพุทธเจ้า
รูป :
โอ๊ย...
นาม :
บ้า
โหงว :
ทำไม ? ก็เจ้าบอกว่าไม่มีความเคยชิน ทั้งบารมีทั้งอาสวะ ผู้นั้นก็เป็นพุทธะ
นาม :
พุทโธ่เอ๊ย...! พูดเสียใจหายวาบ ก็ทุกคนยังมีความเคยชินของอาสวะนั่นแหละจึงต้องสร้างบารมี หากไม่มีอาสวะแล้ว จะไปสร้างมันทำไมอีก จิตเดิมแท้บริสุทธิ์ผ่องใส ไร้บารมีและอาสวะอยู่เองแล้ว
รูป :
หยุดอยากเสียเท่านั้น เขาเล่งซัวที่ประทับพระยูไลก็อยู่เฉพาะหน้า
โหงว :
เข้าที ๆ
นาม :
อาจารย์ เล่าต่อดีกว่าครับ
โหงว :
ตอนต่อไปนี้ จะเต็มไปด้วยเรื่องผีปีศาจที่ดุร้ายยิ่งนัก
รูป :
!
โหงว :
โธ่ แกไม่ต้องกระเถิบหนีผีเข้ามาหรอก เจ้าจะหนีไม่พ้น เพราะว่าผีก็คืออวิชชาที่อยู่ในใจเจ้าเอง
(*จบบทที่ ๑๔ โปรดติดตามตอนต่อไป...)
**คัดจาก "เดินทางไกลกับไซอิ๋ว" โดย "เขมานันทะ" หน้า ๕๖ - ๖๑
Create Date : 01 สิงหาคม 2551
Last Update : 1 สิงหาคม 2551 12:04:10 น.
8 comments
Counter : 1605 Pageviews.
Share
Tweet
ท่าทางลอนดอนฯของคุณอนุสรณ์จะเป็นที่ชื่นชมของชาวบล็อคแกงค์มากเลยนะคะเนี่ย รู้จักกันทุกคนเลย
อ่านเดินทางไกลกับไซอิ๋วของคุณแม่ไก่แล้ว อยากให้คุณแม่ไก่รวมเล่มอย่างง่ายๆบ้างจัง เพราะท่าทางฉบับจริงจะยาวน่าดู
โดย: TaMachAN (
narumol_tama
) วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:20:29:41 น.
สวัสดีครับพี่แม่ไก่
ความรักนี่เราคงจะนิยามได้ไม่รู้จักจบสิ้นนะครับ
เป็นสิ่งเดียวที่จะมีคนพูดถึงตลอดมา
และตอลดไป อิอิอิ
โดย: ก๋า เก็กเสียง (
กะว่าก๋า
) วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:22:19:56 น.
สวัสดีค่ะ
เข้ามาเยี่ยมเยียนทักทายค่ะ
โดย: หวัน (
หวันยิหวา
) วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:1:05:32 น.
ผมมาจองที่อ่านได้เป็นที่สาม
ดีใจจังครับได้อ่านเรื่องดีๆ ตอนเช้าๆ เบบนี้
เออ คุณแม่ไก่ครับ ตัวหนังสือในกล่อง Comment เค้าสีเข้มมองเห็นยากนะครับ
ผมพิมพ์ไปเดาไป กลัวผิดจังครับ
โดย: ธรรม (
ห่วงใย
) วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:7:16:32 น.
ปี้สาวเจ้า ตอนที่ 14 น้องเริ่มมึนแล้วเจ้า อิอิ
ความรู้ทางธรรมเริ่มตามไม่ทัน
ช่วงนี้หมกมุ่นทางโลกมากไปนิด
วันนี้วันหยุด มีความสุขหนาเจ้า...
โดย:
BeCoffee
วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:9:44:18 น.
H A P P Y :::: D A Y
แวะมา .เดินทางไกลกับไซอิ๋ว .ต่อจ๊ะ
รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะจ๊ะ
โดย:
ร่มไม้เย็น
วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:15:37:26 น.
สวัสดีครับปี้แม่ไก่
ผมเพิ่งอุ้มหมิงหมิงหลับไปครับ
กำเดียวก่ถ้าจะหลับตวยแล้วครับ 555
ง่วงขนาดเลยครับ
ราตรีสวัสด์ิืิครับปี้
โดย: ก๋า เก็กเสียง (
กะว่าก๋า
) วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:22:39:31 น.
สวัสดีคะแม่ไก่ เป็นอย่างไรบ้างคะ แหมๆ เปลี่ยนบล็อคใหม่ เก๋ไก๋ เลยนะคะ อิอิ น่ารักดีคะ
โดย:
บุปผาลีลาวดี
วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:1:05:17 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
?
]
**หลังไมค์เจ้า**
Cute Clock Click!
เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย
รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล
Latest Blogs
~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~
~เพชรรากษส/อลินา ~
~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~
~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~
~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~
~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~
~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒
Group Blog
ชวนศึกษา(ธรรมะ)
ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
นิย๊าย ~ นิยาย
นิย๊าย-นิยาย(๒)
นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
นิยายสายจีน
วรรณกรรมเยาวชน
สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
อ่านตามเกม
ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
ฅนเมือง อู้กำเมือง
เรื่องเล่าจากหลังดอย
ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
บทกวีที่ผูกพัน
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
สารบัญหนังสือในบล็อก
All Blogs
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๓)บทที่ ๕๐ ความสำเร็จ (จบ)
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๒) บทที่ ๔๙ มลทินของผู้ทรงปิฎก...
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๑) บทที่ ๔๘ พระไตรปิฎกฉบับแท้
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๕๐)บทที่ ๔๗ สุญญตา - เรือท้องโหว่
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๙)บทที่ ๔๖ ประตูธรรม
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๘) บทที่ ๔๕ รูปราคะ - อรูปราคะ อุทธัจจะ
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๗) บทที่ ๔๔ อนาคามิมรรค - อนาคามิผล
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๖) บทที่ ๔๓ สกทาคามิผล
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๔๕) บทที่ ๔๒ สกทาคามิมรรค
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๔๔)บทที่ ๔๑ เขตโลกุตตระ การละสังโยชน์ (สาม)...
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๓)บทที่ ๔๐ กตัญญูของอวิชชา...
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๒) บทที่ ๓๙ เมืองฆ่าพระ (เห็นผู้อื่นเป็นพระแล้วจะได้เป็นพระ)
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๑) บทที่ ๓๘ เมตตาของอวิชชา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๐) บทที่ ๓๗ ภิกษุต้อง "ไม่มีใจ"
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๙) บทที่ ๓๖ มูลของอุปกิเลส - ทิฏฐิ มานะ ตัณหา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๘) บทที่ ๓๕ มิจฉาสติดุจท้าวพันตา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๗)บทที่ ๓๔ ผจญปีศาจแมงมุมและผึ้ง
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๖) บทที่ ๓๓ โรคอาลัย "เหยื่อ"
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๕) บทที่ ๓๒ ทางเหม็นอุจจาระ
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๔) บทที่ ๓๐ วิปัสสนูปกิเลส "เราบรรลุอรหัตตผลแล้ว"
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๓) บทที่ ๓๐ วิปัสสนูปกิเลส ๑๐ ดุจพงหนาม
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๒) บทที่ ๒๙ ชำระมลทิน ๙ แล้ว "เจดีย์ใจ" จะสว่างรุ่งเรือง
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๑) บทที่ ๒๘ อัตตกิลมถานุโยค กามสุขัลลิกานุโยค และการละอุทเฉททิฏฐิ
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๐) บทที่ ๒๗ กิเลส(ภวตัณหา)กับโพธิปัญญา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๒๙)บทที่ ๒๖ นันทิราคะอุปมาด้วยแมงป่อง vs สติ อุปมาด้วยเสียงไก่ขัน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๘) บทที่ ๒๕ ธรรมวิวาห์ - ธรรมนันทิ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๗) บทที่ ๒๔ นัตถิกทิฏฐิ "น้องชาย" ของอุทเฉททิฏฐิ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๖) บทที่ ๒๓ อัสมิมานะ ดุจปีศาจแรดนอเดียว
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๕) บทที่ ๒๒ ปริยัติเฟ้อดุจหมอกมัว
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๔) บทที่ ๒๑ โพธิสัตวยาน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๓) บทที่ ๒๐ อวิชชานิวรณ์ - อวิชโชฆะ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๒) บทที่ ๑๙ การทดใช้มิจฉาสังกัปปะ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๑) บทที่ ๑๘ อรตินิวรณ์
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๐) บทที่ ๑๗ ละนิวรณ์ ๕ ด้วยองค์ฌาน ๕ ชีวิตจะ "บาน" ขึ้นระดับหนึ่ง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๙) บทที่ ๑๖ ละกามสุขด้วยภาวนาสุข
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๘) บทที่ ๑๕ เมื่อศีลออกหน้าปัญญา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๗) บทที่ ๑๔ บารมี ๓๐ ที่ย่อเหลือปัญญากับเมตตา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๖) บทที่ ๑๓ ความมั่นคงต่ออุดมคติ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๕) บทที่ ๑๒ เรือน้ำเต้า (พบซัวเจ๋ง)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๔) บทที่ ๑๑ การทดใช้มิจฉาวาจา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๓) บทที่ ๑๐ ถ้าจะไปข้างหน้า ให้ถอยหลัง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๒) บทที่ ๙ หลักการดำรงจิต เมื่อผจญอุปสรรค...
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๑) บทที่ บทที่ ๘ ศีลที่เกิดจากปัญญา (พบโป้ยก่าย)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๐) บทที่ ๗ บวชกาย - ทดใช้กายกรรม
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๙) บทที่ ๖ อุบายวิธีการกำหนดกัมมัฏฐาน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๘) บทที่ ๕ ปัญญาทำให้ได้วิริยบารมี
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๗) บทที่ ๔ เรื่อง...การ "บวช" ที่แท้
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๖) บทที่ ๓ อินทรีย์ ๖ ดุจโจร ๖ คน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๕) บทที่ ๒ กตัญญูกตเวทิตา สนับสนุนให้ได้โพธิปัญญา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๔) บทที่ ๑ การเดินทาง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๓) : บุพพภาคก่อนเดินทาง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (ตอนที่ ๒ ~ คำนำผู้ไขความ)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (ไขความปริศนาธรรมจากมหากาพย์ไซอิ๋ว) โดย เขมานันทะ (ตอนที่ ๑)
Friends' blogs
เมณี
บังอร-บังเอิญ
โมกสีเงิน
ป้ามด
แม่เฮือน
ปลิวตามลม
นวลกนก
January Friend
ดอกเสี้ยวขาว
อั๊งอังอา
กวินทรากร
Zhivago
BoOKend
ทิวาจรดราตรี
นัทธ์
nikanda
โสดในซอย
นายแจม
narumol_tama
Chulapinan
แพนด้ามหาภัย
beer87
yjam
วินนี่ย์หมีพูห์
เจ๋วะรัฐถะ
ammataya
ลูกปัดแก้ว
กะว่าก๋า
นิงัย
ร่มไม้เย็น
แก้วกังไส
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
ศรีสุรางค์
แพรจารุ
last_tibetstone
malarn cha
หอมกร
JewNid
กิ่งไม้ไทย
หวานเย็นผสมโซดา
komyooth
PTNCenter
rngja
dream-devil
เหมือนพระจันทร์
kangsadal
PhueJa
ปลายทางของสายรุ้ง
ปลาทองแก้มยุ้ย
Pribtaa
วิรตี
Friday Story
อุ้มสม
~:พุดน้ำบุศย์:~
สามปอยหลวง
ดอยสะเก็ด
lovereason
คนสวยที่ไม่เคยสวย
PZOBRIAN
ออโอ
เรียวรุ้ง
Webmaster - BlogGang
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
olddreamz
เมืองแจ๋ม
เปิดโลกลำปาง
ฅนเมือง
โลกล้านนา
ธรรมะดอทคอม
Yahoo !
Google
คนเมืองฟังกำเมือง
คำไท - คำถิ่น
คลังภาพ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
อ่านเดินทางไกลกับไซอิ๋วของคุณแม่ไก่แล้ว อยากให้คุณแม่ไก่รวมเล่มอย่างง่ายๆบ้างจัง เพราะท่าทางฉบับจริงจะยาวน่าดู