'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๒) บทที่ ๙ หลักการดำรงจิต เมื่อผจญอุปสรรค...



บทที่ ๙ หลักการดำรงจิต เมื่อผจญอุปสรรคทุกระดับ


พระถังซัมจั๋ง เห้งเจีย โป้ยก่าย และม้าขาว รอนแรมมาจนบรรลุถึงภูเขาภู่โท่ซัว อันเป็นสำนักของพระโอเซ้า อาจารย์เซ็นผู้อาศัยอยู่ในรังกาที่ทำด้วยหญ้าและกิ่งไม้ พระโอเซ้าร้องวทักโป้ยก่ายเพราะเคยคุ้นหน้า แต่ท่านไม่รู้จักเห้งเจียพระถังจึงสอบถามถึงทางไปไซทีว่า ยังใกล้หรือไกล ท่านตอบว่า "ยังไกลอีกมากนัก จงพยายามเถิด หนทางไปนั้นไม่สู้ยากแต่อุปสรรคมากมาย แต่ไม่ช้าจะได้พบสานุศิษย์คนสุดท้าย แล้วการเดินทางจะเป็นไปจนถึงไซทีแน่นอน "

พระโอเซ้าได้บอกมนต์วิเศษสำหรับภาวนา เมื่อมีอุปสรรคหรืออันตราย คือข้อความใน "มหาปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร" มี ๕๔ วรรค ๓๗๐ ตัวอักษร ซึ่งมีใจความย่อดังนี้

"ขันธ์ ๕ คือความว่าง ความว่างคือขันธ์ ๕ สิ่งทั้งปวงไม่เกิด ไม่ดับ ไม่สกปรก ไม่สะอาด ไม่พร่อง ไม่เต็ม ไม่มีอวิชชา ไม่ปราศจากอวิชชา ไม่มีชรามรณะ ไม่ปราศจากชรามรณะ ไม่มีการรู้ ไม่มีการไม่รู้ ไม่มีการบรรลุไม่มีการไม่บรรลุ อาศัยปัญญาอันยอดเยี่ยมนี้ พระพุทธเจ้าในอดีตทั้งสิ้น ได้แจ่มแจ้งเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อาศัยปัญญานี้จิตจะปราศจากความลังเล และไม่มีอะไรเป็นอุปสรรค จึงไม่หวั่นไหว ทุกข์ทั้งปวงจะดับหมด และนี่มิใช่ความสูญเปล่าเลย "

พระถังซัมจั๋งเรียนมนต์วิเศษนี้จนขึ้นใจแล้วก็นมัสการลาพระโอเซ้าเซียนซือ เห้งเจียชักโมโหไม่ชอบหน้าพระโอเซ้า ขยับตะบองจะทุบหัว พระโอเซ้ากระโดดขึ้นรังกา หายไปในหมอก ศิษย์และอาจารย์ก็ออกมุ่งหน้าสู่ทิศปราจีน






นาม : แหม มนต์ของโอเซ้าเซียนซือที่ชื่อมหาปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร นี้หวาดเสียวจริง ๆ ครับ ผมไม่ชอบเลย

โหงว : ก็แกมีเห้งเจียอยู่มากน่ะสิ

นาม : ผมไม่เข้าใจครับ

รูป : เล่าต่อ ๆ กำลังสนุก

โหงว : เอาเถอะน่า เดี๋ยวเล่าต่อแน่ เห้งเจียคือปัญญาที่ยังไม่เป็นโลกุตตระ จะไม่ชอบคำว่าว่าง ว่าง ว่าง ไม่มี ไม่มี ไม่มี ทั้ง ๆ ที่มนต์นี้แหละมันสำคัญนักจริง ๆ หนา

นาม : ดู ๆ จะเป็นนัตถิกทิฎฐิ คืออะไร ๆ ก็ไม่มี

โหงว : เป็นนัตถิกะได้อย่างไร ในเมื่อไม่มีแม้ความไม่มี แต่ที่แท้คือสุญญตา ความว่างที่ทุกข์ทั้งปวงจะดับ อุปสรรคทั้งสิ้นจะสลายลง

นาม : ก็เป็นอันว่า เข้าใจเรื่องความว่างชัดเจนแล้ว ก็ถึงไซที คือนิพพานแล้วซีครับ แต่ทำไมโอเซ้าจึงบอกว่ายังอีกไกลนัก

โหงว : สุญญตานี้ทำให้ทุกข์ทั้งปวงว่างไป แต่ว่าชีวิตจำเป็นต้องผ่านปีศาจอีกนับร้อยเพื่อให้ปัญญาได้ผจญทุกข์ จนได้ถึงพระพักตร์พระยูไล คือพุทธภาวะ ถ้าเข้าถึงได้จริงเด็ดขาด ไซทีก็อยู่ณ ตรงนั้น แต่เพราะชีวิตไม่อาจซึมซาบอยู่กับสุญญตาได้ทุกลมหายใจเข้าออก มักจะเผลอไปยึดมั่นในรูปธรรมต่าง ๆ จนเกิดอุปสรรคขึ้น และนั่นคือปีศาจที่ปัญญาจะต้องเข้าปราบปราม และความพยายามที่จะอยู่กับความว่างนี่เอง คือการเดินทางของชีวิต จนกว่าจะถึงพระพักตร์พระยูไล คือพุทธภาวะ

นาม : ผมว่าเนื้อหาของมหาปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรก็คือคันธนูที่ทำด้วยเขากระต่าย สายธนูทำด้วยหนวดเต่า ลูกศรทำด้วยนอกบ (ในปริศนาธรรมไทยเรื่องหนวดเต่าเขากระต่าย)ซึ่งเอาไปยิงมารจนตายสิ้นนั่นเอง ใช่ไหมครับ ?

รูป : ชักเลอะเทอะกันใหญ่แล้ว กระต่ายบ้าที่ไหนจะมีเขา เต่าบอที่ไหนจะมีหนวด พุทโธ่ กบบ้านไหนเมืองไหนจะมีนอ...

โหงว : เพราะความไม่มีนั่นแหละ ความมีที่คนทั้งหลายเคยชินอย่างยิ่ง จึงถูกยิงดับไป เอาความไม่มีไปยิงความมี อุปสรรคจะดับลง

นาม : แต่ท่านอาจารย์ครับ พุทธธรรมนั้นไม่เกี่ยวข้องกับทั้งความมีและความไม่มี แต่มีหลักว่า "ถ้าสิ่งนี้มี สิ่งนี้จะมี ถ้าสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้จะดับ ถ้าสิ่งนี้เกิด สิ่งนี้จะเกิด ถ้าสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้จะไม่มี" นี่ครับ

โหงว : ใช่ ...และนั่นคือตะบองยู่อี่ของเห้งเจีย ที่จะบุกเบิกจนถึงพุทธภาวะ "ไม่มีแม้แต่ความไม่มี"นั่นเป็นมนต์ขจัดอุปสรรคที่จะหล่อเลี้ยงขันติ(พระถัง)ไปตลอด เป็นอันว่าเมื่อมีอุปสรรค เป็นความทุกข์ทรมานก็จงดำรงใจด้วยมนต์ว่า ไม่มี ไม่มี ไม่มี

รูป : ฉิบหายกันคราวนี้เอง ข้าวไม่มีจะกรอกหม้อ ลูกคนโตไม่มีค่าเล่าเรียน เมียกำลังจะคลอดลูก ที่ดินกำลังผ่อนส่ง แล้วขืน ไม่มี ๆ ๆ ๆ โธ่เอ๊ย...คาถาเวร !

โหงว : นั่นเจ้ากำลังมีความมี ไม่มีลูก ไม่มีเมีย ไม่มีหนี้ ไม่มีความไม่มี ข้างต้นที่กล่าวมาทั้งหมด เมื่อใจว่างจากทุกสิ่งแล้วทีนี้เจ้าก็หาข้าวสารมากรอกหม้อซี แต่ข้าวสารก็ว่าง หม้อก็ว่าง ที่ดินก็ว่าง ให้สิ่งทั้งปวงมีเหมือนกับไม่มี เป็นเหมือนกับไม่ได้เป็น

รูป : เฮ้อ... กลุ้ม เล่าเรื่องปีศาจต่อดีกว่าน่าอาจารย์

**คัดจาก "เดินทางไกลกับไซอิ๋ว" โดย "เขมานันทะ" หน้า ๓๔ - ๓๗





(**จบบทที่ ๙ โปรดติดตามตอนต่อไป....)









Create Date : 27 กรกฎาคม 2551
Last Update : 30 กรกฎาคม 2551 11:39:37 น. 5 comments
Counter : 1835 Pageviews.

 
มาเยี่ยม คุณแม่ไก่
สบายใจ กายดีนะ
เรื่องสนุก แฝงธรรมะ
จะให้เด็ก ได้อ่านดู...







โดย: นวลกนก วันที่: 27 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:11:20 น.  

 
สวัสดีครับคุณแม่ไก่

ไม่ได้แวะเวียนมาเสียนาน
โอ้โฮ...เรื่องราวธรรมะน่าสนใจมาก

ขออนุโมทนาบุญด้วยที่นำเรื่องราวเหล่านี้มาเผยแพร่ทางบล็อก

เรื่องจิตเป็นเรื่องลึกซึ้งและเข้าใจไม่ง่ายนัก - แต่เป็นเรื่องที่น่าสนใจ -ควรสนใจและต้องสนใจทีเดียว
ขอบคุณมากสำหรับถ้อยคำแสดงความยินดีที่บล็อกนะครับ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:5:46:27 น.  

 
หวัดดีค่า หลังไมค์ด้วยค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:42:30 น.  

 


Comment Hi5 Glitter


แวะมาเยี่ยมกันนะคะ



โดย: หอมกร วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:31:21 น.  

 
หวัดดีค่ะ..พี่แม่ไก่
เห็นว่ามีห้าสิบบทเลยหรือคะ
เดี๋ยวว่างๆแจงจะลองไล่อ่านมาตั้งแต่ต้นเลย
ว่าเป็นอย่างไรบ้าง..


โดย: nikanda วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:03:44 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.