Group Blog
 
All blogs
 
นิยายYuri วุ่นนัก...หลงรัก ซุปเปอร์สตาร์ 8(รีไร้ท์)

 Chaotic

ยิ่งรักยิ่งวุ่น

พลอยรุ้งกำลังนั่งพิมพ์โปรแกรม power point สำหรับเค้าโครงรายงานเพื่อที่จะส่งอาจารย์ในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่ได้อีเมล์จากโอปอที่ไปหาหนังสืออ้างอิงเพิ่มเติมมาให้

ระหว่างที่พักสายตาและเปลี่ยนอิริยาบถเธอก็เข้าโปรแกรม Camfrog และสะดุดตากับหนุ่มน้อยหน้ามนคนหนึ่งเธอจึงเข้าไปทักและคุยด้วยเพื่อแก้เซ็งวันนี้เธอไร้คนนอนข้างกายอย่างเคยเพราะต้องการเคลียร์รายงานให้เสร็จปกติหนุ่มที่เล่น Camfrog มีจุดประสงค์เพื่อเข้ามาจีบสาวพูดจาแทะโลมรวมถึงอยากดูสาวๆโชว์เรือนร่าง แต่แปลก รุ้งคุยกับพ่อหนุ่มคนนี้มีแต่เรื่องตลกบ้าๆบอๆ สักพักเธอจึงขอตัวกลับมาทำรายงานต่อ

ด้านโอปอ ก็กำลังมีความสุขเสพสมจากเรือนร่างของน้องฝ้ายสาววัยขบเผาะเป็นที่รู้กันว่าอีกไม่นานสาวเท่ห์ขี้เบื่อก็คงเปลี่ยนคู่ควงคนใหม่และเขี่ยสาวน้อยผู้น่าสงสารคนนี้ทิ้ง

ไม่มีใครรู้ว่าโอปอจะหยุดเมื่อไหร่ และหยุดอยู่กับใครหล่อนเองก็ยังวิเคราห์ะตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมจึงได้เจ้าชู้เช่นนี้รู้แค่ว่าเธออยากใช้ชีวิตช่วงวัยทีนให้มันสนุกสุดๆ

รุ่งขึ้นสองสาวเลสต่างกอดก่ายกัน สภาพทั้งคู่ยังเปลือยเปล่าหลังผ่านศึกรักมาโชกโชนพอลลี่รู้สึกตัวหลังจากนาฬิกาปลุกดังขึ้น วันนี้เธอมีงานถ่ายโฆษณาแต่เช้าเธอจึงรีบจัดแจงทำธุระส่วนตัวและปลุกคนรักขี้เซาเพื่อลุยงานกันในวันใหม่

พนิตพิชาต้องรีบไปกองถ่ายทำแต่เช้า เพราะมีฉากใส่บาตรและวิ่งออกกำลังกายซึ่งต้องอาศัยแสงเงาในการถ่ายทำผู้กำกับบางคนไม่ปราณีต ฉากตอนเช้ากลายเป็นนัดถ่ายเอาเที่ยงๆหรือบ่าย ซึ่งผิดหลักเพราะแสงเงามันหลอกกันไม่ได้

งานนี้เอเจนซี่ค่อนข้างเข้มงวดกับโปรดักชั่น เลยนัดกองกันแต่เช้าพอลลี่เองก็ไม่ได้อิดออดอะไร เธอเต็มใจและยินดีเสมอให้งานออกมาดีที่สุดเป็นอุษาเองที่ขี้เกียจและเอ่ยปากกับทีมงานว่าขอถ่ายช่วงเที่ยง พอพอลลี่รู้จึงรีบกลับไปบอกทีมงานว่าสามารถมาเช้าได้อุษากลับต่อว่าเซเลบสาวว่าจะไปทุ่มเททำไม ค่าตัวก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นทั้งสองมีปากเสียงกัน และเป็นพอลลี่ที่ยืนกรานว่าเธอจะไปแต่เช้า อุษาจึงต้องจำยอม

เช้านี้เธอดื่มกาแฟเพียงแก้วเดียว และไข่ลวกสองฟองก่อนออกจากบ้านเพราะไม่มีเวลามากและไม่ได้เจอหน้าน้องชายที่ยังคงน่าจะไม่ตื่นผู้จัดการสาวอาสาไปส่งเช่นเคย พร้อมกับ รถเบนซ์ เอคลาส แฮชแบคสีดำคันงามที่เอ่ยปากขอพอลลี่เมื่อคืนก่อน

หลังจากถ่ายโฆษณาเสร็จ ช่วงบ่ายพนิตพิชามีงานเปิดตัวสินค้าที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งต่ออีกงานและมีนัดกับพี่ยุทธนาแฟนหนุ่ม ก่อนจะกลับไปอัดรายการ เม้าท์แตกงานพิธีกรประจำที่สตูดิโอในช่วงค่ำ นี่คือวันที่วุ่นวายของเธอ

บุญยกรเองก็ตื่นเช้าเช่นกัน วันนี้เธอจะต้องเตรียมตัว พรีเซนต์รายงานกับแก๊งค์สามสาวเธออยากซ้อมก่อนสักรอบ ต้นน้ำอาสาไปส่งเพราะวันนี้เขาเข้างานกะเย็น

ถ้าวันไหนต้นไม่มีงาน ชายหนุ่มจะเทคแคร์แฟนสาวของเขาอย่างดีด้วยการไปรับไปส่งและดูแลเรื่องอาหารการกิน ต้นเป็นคนสม่ำเสมอมาก ตลอดเวลาที่รู้จักกันมาต้นไม่เคยละเลยเรื่องการดูแลแฟนสาวเลยทำให้เบลภูมิใจมาก เธอได้ผู้ชายที่ดีมากๆคนหนึ่ง

แม้ต้นจะกินเหล้าสูบบุหรี่ แต่ก็ไม่เคยเสียงานและไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงอื่นเลยกลายเป็นฝ่ายหญิงสาวเสียอีกที่ตอนนี้เริ่มปั่นป่วนในหัวใจ เพราะใครคนนั้นเพราะเธอหรือเปล่า แม่ซุปตาร์ จอมโจรปล้นหัวใจ

บุญยกรเจอพลอยรุ้งหน้าหอพัก เห็นเพื่อนสาวกำลังยืนคุยกับชายหนุ่มวัยเดียวกันเธอก็คุ้นๆหน้าอยู่นะ เหมือนเคยเจอเดินควงคู่กับรุ้งอยู่สองสามครั้งไม่แน่ชายหนุ่มคนนี้อาจเป็นตัวจริงของยัยโคโยตี้จอมเลื้อยก็เป็นได้

เบลไม่ได้ทักอะไรเพื่อนสาว เพราะเห็นว่าอยู่ในชุดนักศึกษาอยู่แล้วเดี๋ยวก็คงไปเจอกันอยู่ดี สาวรุ่นซ้อนมอเตอร์ไซค์แฟนหนุ่มเพื่อออกไปเรียน เสียงสตาร์ทรถทำเอาพลอยรุ้งเหลือบมามอง สองสาวส่งสัญญาณเป็นอันว่ารู้กันว่าเดี๋ยวค่อยเม้าท์ที่มหาวิทยาลัย รุ้งหันกลับมาคุยกับชายหนุ่มหน้าใสผมซอยสั้นสไตล์เกาหลี

“ก็บอกแล้วว่าเลิก ไม่เข้าใจหรือไง มาตามตื้ออยู่ได้ น่ารำคาญ”

ที่แท้เธอกำลังมีปัญหา เพราะหนุ่มต่างคณะที่โดนเธอสลัดรักไม่ยอมความง่ายๆ เกิดหลงรักแม่สาวโคโยตี้เขี้ยวลากดินขึ้นมาจริงๆจังๆ

“ก็ไม่เข้าใจหรือไงว่าไม่เลิก รุ้งจะด่าว่าบอยยังไงก็ได้ บอยไม่ไปไหนหรอกบอยรักรุ้งได้ยินไหมว่าบอยรักรุ้ง”

ชายหนุ่มเริ่มเสียงดังรุ้งเห็นท่าไม่ดีกลัวพวกปากหอยปากปูแถวนี้จะเก็บไปนินทาจึงจูงมือคู่ขาหนุ่มเดินออกมา

“ทำไมไม่ยอมเข้าใจอะไรง่ายๆเลยหา รุ้งไม่ได้รักบอยเข้าใจมั้ยแล้วมันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่เราจะไปด้วยกันต่อ”

พลอยรุ้งหัวเสีย ที่ผ่านมาเธอไม่เคยคิดจะจริงจังกับใครและทุกคนก็เข้าทำนองน้ำแตกแล้วแยกทางกันทั้งนั้น แต่หมอนี่มันตื้อชะมัดยาด

“รุ้งมีเหตุผลของรุ้ง บอยก็มีเหตุผลของบอย” หนุ่มหน้ามนยืนกระต่ายขาเดียว

“เหตุผลโง่ๆ น่ะสิ ส่องกระจกดูหน้าตัวเองซะบ้างมีรถมั้ยมีมือถือดีๆใช้มั้ย เลี้ยงรุ้งได้มั้ย”

โคโยตี้สาวใช้ไม้ตาย ขึ้นเสียงดัง

“...”

“เห็นมั้ย ทำไม่ได้ก็อย่าสะเออะมายุ่งอีก น่ารำคาญ”

รุ้งจำต้องเล่นบทโหด เจ็บวันนี้ครั้งเดียวเดี๋ยวก็ลืมๆไปเองชีวิตวัยรุ่นยังอีกยาวไกล เป็นคนอื่นอาจคิดถูก แต่ใช้ไม่ได้กับกรณีนี้

“รุ้งจำไว้นะ ความรักสร้างทุกอย่าง แต่ความแค้นทำลายได้ทุกอย่างอยากจะทิ้งบอยนักใช่มั้ย ได้ แล้วเราจะได้เห็นกัน” เด็กหนุ่มขู่พลอยรุ้งและเดินกลับไปอีกทาง ส่วนเธอก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้วและคิดว่าคำขู่เป็นเพียงการระบายอารมณ์ออกมาของความผิดหวังเสียใจอีกไม่นานหนุ่มหน้าเกาหลีคงมีคนใหม่ให้เกาหลัง

ที่โถงใต้ตึกเรียน สามสาวมาพร้อมหน้าและซักซ้อมการพรีเซนต์รายงานพลอยรุ้งทำพรีเซนต์เทชั่นในโน้ตบุ๊ค เบลอ่านดูและจำได้หมดแล้วทั้งหมดจึงเดินขึ้นห้องเรียนไป สองเพื่อนสาวไม่ทันได้สังเกตว่าพลอยรุ้งดูเงียบๆไปเพราะมัวแต่สนใจเรื่องรายงานตรงหน้า

หลังชั่วโมงเรียน ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีอาจารย์อนุมัติให้ทำหัวข้อรายงานและกล่าวชมทีมของเบลต่อหน้าชั้นเรียนสามสาวเป็นปลื้มในผลงาน

“นี่ขนาดทำวันเดียวนะนี่ แกเก่งมากรุ้ง” โอปอชมเพื่อน

“อือ แต่มันสำเร็จได้ก็เพราะแกสองคนต่างหาก ชั้นมันแค่คนพิมพ์”พลอยรุ้งพูดเสียงจ๋อยๆ ดูเหม่อลอยพิกล

“แก เป็นไรวะ ปวดท้องเมนส์เหรอ เห็นเงียบๆแต่เช้าละ” เบลซักเพื่อนสาวที่ปกติออกจะลัลล้า

“ไม่มีไรหรอก เซ็งๆนิดหน่อย” รุ้งตอบ

“เมื่อคืนแกมัวแต่ทำรายงานอ่ะดิ ไม่ได้เอากะผู้ชายต่อมกระปรี้กระเปร่าเลยไม่ทำงาน” โอปอแซวเพื่อนสาว

“ไอ้บ้ากาม ใครจะไปเหมือนแกวะ โอปอ นี่แน่ะ!”รุ้งหันมาแวดใส่สาวห้าวและตีไปที่มือ

ทั้งหมดหัวเราะกับโอปอที่มีแต่เรื่องอย่างว่าอยู่ในหัว

“เออพวกเรา ชั้นมีงานบุญมาบอก” เบลถือโอกาสชักชวนเพื่อนสาวทำโครงการให้พอลลี่

“เฮ้ย! ถ้าเป็นซองผ้าป้าไม่เอานะ ตอนนี้ยิ่งไส้แห้งอยู่”

โอปอรีบออกตัว เงินที่ทางบ้านส่งมาให้ก็เอาไปเลี้ยงสาวๆหมดแล้ว ส่วนพลอยรุ้งยังนิ่งเงียบ

“เปล่าแก ไม่ต้องใช้เงินเลยสักแดง ลงแต่แรงกายกับหัวคิด” เบลสาธยาย

“พวกแกสนใจมั้ย มีเบี้ยเลี้ยงด้วยนะ โครงการช่วยเหลือช้างพิการและเจ็บป่วยมูลนิธิของคุณพอลลี่เขา นี่โอปอมีไปเที่ยวปางช้างที่ต่างจังหวัดด้วยนะแกจะได้พาน้องๆของแกไปเที่ยวด่วยไง”

โอปอรับฟังอย่างตื่นเต้น เรื่องเที่ยวเล่นเธอชอบอยู่แล้วมีหรือจะพลาด

“ว่าไงรุ้ง ช่วยชั้นหน่อยเถอะนะ อีกอย่างแกจะได้ไปเปิดหูเปิดตาดูโลกภายนอกกับเขาบ้าง”เบลหว่านล้อม

“รับปากเขามาแล้วล่ะสิ ไปตกลงกันอีท่าไหนล่ะ” รุ้งทำเป็นรู้ดี

“อือ...ก็ไม่ได้ท่ายากอะไรหรอก จะบ้าเหรอ!ก็คุณพอลลี่เขาไม่มีใครน่ะ อีกอย่างชั้นก็ว่า มันเป็นโครงการที่ดีแล้วพวกเราก็ไม่ได้ออกค่ายอาสากันมานานแล้วด้วย เผื่อจะได้เอาไปลงเรซูเม่ไว้อ้างอิงตอนสมัครงานได้นะ”

บุญยกรพยายามเน้นไปที่ข้อดี

“เออเออ แกออกตัวมาแรงซะขนาดนี้เพื่อนไม่ช่วยก็จะหาว่าใจจืดใจดำไปหน่อย”

โอปอรับปาก เหมือนเป็นการบังคับกลายๆ สองสาวมองมายังอีกหนึ่งหน่อที่เหลือ

“เสียงมันเกินกึ่งหนึ่งไปแล้วนี่ ประชาธิปไตยอยู่แล้ว เอาไงก็เอา”รุ้งตอบ ทำเอาบุญยกรยิ้มแก้มปริดีใจจนออกนอกหน้า

“เฮ้ยดูดิ ยิ้มลืมโลกเลย อย่าบอกนะว่าแกหลงเสน่ห์แม่ เซเลบสาวนั่นเข้าระวังจะโดนหลอกใช้ฟรีๆ” รุ้งเตือน

“ไม่หรอกน่า อีกอย่างมีแกสองคนคอยปกป้องชั้นอยู่นี่ไง”เบลตอบอย่างมองโลกแง่ดี

“ใช่ เราสองคนจะคอยเป็นผู้พิทักษ์แกเอง” โอปอเสริมรุ้งส่ายหน้าในความอ่อนต่อโลกของสองเพื่อนสาว

“แล้วต้องทำไรบ้างอ่ะ วันไหน อะไร ยังไง” โอปอซัก

เบลบอกรายละเอียดตามที่ตนรู้กับเพื่อนทั้งสอง ก่อนที่แก๊งค์สามสาวจะเดินไปโรงอาหารกินข้าวมื้อเที่ยง

เบลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อส่งไลน์แจ้งข่าวกับเซเลบสาวเจ้าเสน่ห์ทันที

Bellejubjub “ตกลงเบลชวนเพื่อนมาได้สองคนแล้วนะคะ”

Pollybellisario “ดีมากจ้ะ ตอนนี้ยุ่งอยู่ไม่สะดวกคุยเอาเป็นว่าเจอกันที่สตูดิโอแล้วค่อยว่ากัน”

Pollybellisario ส่งสติ๊กเกอร์ missyou

Bellejubjub ส่งสติ๊กเกอร์ see you กลับไป

ทางด้านพลอยรุ้งก็มีข้อความไลน์ขึ้นมาเหมือนกันมันเป็นข้อความของหนุ่มหน้าเกาหลีคนเมื่อเช้าจอมตื้อ

“มึงทิ้งกูกูจะเอาคืน”

“ไอ้บ้าเอ้ย”รุ้งอ่านข้อความแล้วก็สบถออกมาเธอรู้สึกไม่ดีเลย กังวลในความปลอดภัยของตัวเอง

“เป็นไรวะแกใครเบี้ยวค่าตัวแกเหรอ”

โอปอยียวน แต่ก็รู้สึกเป็นห่วงเพื่อนสาวเพราะสีหน้าของหล่อนบ่งบอกถึงความไม่สบายใจออกมาชัดเจน

“เปล่าไม่มีไร กินอิ่มแล้วก็ไปกันเถอะ” รุ้งอยากเคลียร์เรื่องนี้ด้วยตัวเองและตัดสินใจไม่บอกเพื่อนฝูง

พนิตพิชาหลังเสร็จงานอีเวนท์ เปิดตัวสินค้าเพื่อสุขภาพยี่ห้อหนึ่งก็นัดเจอยุทธนา แฟนหนุ่มนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่รายหนึ่งของเมืองไทยหล่อนรู้จักชายหนุมร่างสูงมาด เนี้ยบคนนี้จากการแนะนำโดยผู้หลักผู้ใหญ่ของครอบครัวฝ่ายชายและพ่อแม่ของเธอที่ต้องการจะเกี่ยวดองเป็นเครือญาติ เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจอย่างที่สังคมคนมีฐานะมักจะทำกัน สำหรับยุทธนั้นไม่ยากเลยที่จะตกหลุมรักพนิตพิชา ตั้งแต่แรกพบเพราะหล่อนนั้นเพียบพร้อมทั้งหน้าตา และกริยามารยาทอย่าง กุลสตรีไทยที่หาได้ยากในปัจจุบันทั้งคุณวุฒิทางการศึกษาดีกรีนักเรียนฝรั่งเศสก็เป็นการการันตีถึง คุณภาพความคิดความอ่านการเจรจาพาทีส่วนพอลลี่เองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากไปกว่าเธอแค่รับรู้ว่า ยุทธนาเป็นเสมือนพี่ชายที่ตฺบโตมาด้วยกันเขาเป็นคนดีและพร้อมที่จะดูแลชีวิตเธอ ส่วนเรื่องความรักนั้นคงเป็นไปไม่ได้เพราะความที่เธอเป็นเลสนั่นเอง

สองหนุ่มสาวนัดเจอกันที่ลอบบี้โรงแรมหรูแห่งหนึ่งนั่นเพราะไม่ต้องการให้เป็นข่าวและเพื่อความเป็นส่วนตัว ดาราสาวสั่งกาแฟดำอย่างเคยส่วนชายหนุ่มขอจิบชา earl grey รสเข้ม

“พี่ยุทธมีอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะถึงอยากเจอพอลลี่นัก ห้ามแล้วก็ไม่ฟังเลย วันนี้พอลลี่ยุ่งทั้งวัน”

เซเลบสาววีนใส่ทันที ที่เจอหน้าแฟนหนุ่มส่วนแฟนสาวอีกคนก็ปล่อยให้ไปลัลล้าแถวๆนี้ เพราะไม่อยากให้ว่าที่คู่หมั้นผิดสังเกต ใช่! เขายังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอ

“ก็เราไม่ได้เจอกันหลายวันแล้วอีกอย่างพี่ก็มีเรื่องสำคัญอยากคุย อยากปรึกษาด้วย” ชายหนุ่มให้เหตุผล

“ธุระของพี่ก็เรื่องเดิมๆพอลลี่เบื่อที่จะฟังแล้ว”

หญิงสาวคาดเดาได้ทันทีว่า เรื่องสำคัญที่แฟนหนุ่มอยากคุยคือเรื่องอะไร

“รู้ทันพี่ตลอดเลยนี่ ดูนี่สิ”

ชายหนุ่มหยิบกล่องสี่เหลี่ยมเล็กๆ ออกมาจากเสื้อสูทสีเทามันเป็นกล่องนาฬิกาและยื่นให้คนตรงหน้า พนิตพิชารับมาและเปิดออกดูมันคือนาฬิกาข้อมือ Gucci เรือนงามสายสแตนเลสสีเงินบอดี้เดียวกับตัวเรือนฉลุตัวหนังสือ G อันเป็นเอกลักษณ์ของแบรนด์ ฝังเพชร 34เม็ด รุ่นนี้เป็น Limited edition ที่ผลิตขึ้นเพียงไม่กี่ร้อยเรือนในโลกแน่นอนว่าราคา ไม่ใช่เล่นๆและไม่ซ้ำใครในแผ่นดินไทยแน่นอน ยุทธนาตั้งใจซื้อมาให้คนรักหลังจากเขาไปสัมนาที่ยุโรปเมื่อเดือนก่อน

“ขอบคุณค่ะสวยมากแต่ไม่ต้องเอาของมาล่อเลย อีกอย่างพอลลี่ใส่ไม่ได้หรอก เพราะติดคอนแทรกกับอีกแบรนด์”

เซเลบสาวแบ่งรับแบ่งสู้เห็นสีหน้าว่าที่คู่หมั้นสลดลง ก็พยายามรักษาน้ำใจ

“แต่ยังไงเวลาเจอพี่พอลลี่จะพยายามใส่มานะคะ” หญิงสาวยิ้มละไม ไม่ให้บัวช้ำน้ำขุ่น

“ทีแรกพี่ตั้งใจว่าจะซื้อHermes Himalayan ให้แต่กลัวโดนว่าว่าโอเวอร์อีก”นักธุรกิจหนุ่มเปรยๆ

“โหย! ถ้าซื้อมาจริงนะ พอลลี่กรี๊ดบ้านแตกแน่แต่ไม่ซื้อน่ะดีแล้ว มันโอเวอร์จริงๆแหล่ะ”

ราคาของมันซื้อคอนโดหรูๆใจกลางเมืองได้ห้องหนึ่งเลยทีเดียว

“พี่ตัดสินใจอยู่นานสองนานเลยคิดว่าให้นาฬิกาดีกว่าเพราะทุกเข็มวินาทีที่เดิน มันหมายถึงทุกเวลาที่พี่มีพอลลี่อยู่ในหัวใจ” ชายหนุ่มทำซึ้งแต่พูดออกมาไม่เต็มเสียงนัก

“น้ำเน่าจังค่ะแต่ก็ดีนะพอลลี่ชอบฟัง” เซเลบสาวหยิกแกมหยอก

“แต่สุดท้ายพี่ก็เลือกของไม่เคยถูกใจพอลลี่เลย”ยุทธนาตัดพ้อ น้อยใจสุดกำลัง

“ใครว่าพี่ยุทธเลือกของเก่งมาก มากขนาดที่ว่าพอลลี่ใส่ไปออกงานผู้หญิงทุกคนจะต้องอิจฉา”หญิงสาวจิบกาแฟเว้นจังหวะก่อนพูดต่อ

“แต่พี่ต้องเข้าใจพอลลี่สิคะ เซ็นต์สัญญากับอีกแบรนด์หนึ่งตั้งเกือบสามล้านข้าวของเขาก็เอามาให้ใช้ฟรีๆอีกไม่รู้เท่าไหร่แล้วถ้าใส่ยี่ห้ออื่นไปมันดูไม่มืออาชีพนะคะ มันก็เหมือนเวลาพี่ไปทำธุรกิจแหล่ะต้องแคร์ความรู้สึกของคู่ค้าใช่มั้ย”

ดาราสาวอธิบายเหตุผล ชายหนุ่มคิดตามเข้าใจสิ่งที่ ได้ยิน สีหน้าสดชื่นขึ้นมาบ้าง

“เอ่อ...พี่อยากจะชวนพอลลี่ไปหาอาจารย์ท่านนึง แกเก่งมากเลยนะดังมากด้วยต้องจองคิวกันครึ่งค่อนปีกว่าจะได้พบ แม่พี่อยากให้เรา...”

พูดยังไม่ทันจบประโยค ดาราสาวก็สวนขึ้นมาทันควัน

“พี่ยุทธ ถึงแม้จะได้ฤกษ์ที่ดีที่สุดในรอบสิบปีถ้าพอลลี่ยังไม่พร้อมอันนั้นถือว่าเป็นมงคลมั้ยคะ”

เซเลบสาวเสียงเข้มดุดัน เธอไม่ค่อยเชื่อเรื่องฤกษ์ยามเท่าไหร่ด้วยความเป็นเด็กนอก และคำสอนของพระพุทธองค์ไม่มีกล่าวถึงเรื่องพวกนี้

“สมมติว่า พรุ่งนี้พี่มีเซ็นต์สัญญาซื้อขายที่ดินเป็นพันล้านแต่หมอดูมาทักว่าเป็นฤกษ์ไม่ดี พี่จะทำยังไงบอกลูกค้าให้เลื่อนไปในวันมงคลอย่างนั้นเหรอคะ”

หญิงสาวย้อนถามคล้ายเป็นเชิงตำหนิ ผู้บริหารพันล้านมาตกมาตายกับสาวน้อยตัวเล็กๆ

“เอ่อ...พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้น”

เป็นอีกครั้งที่พนิตพิชาพูดแทรก

“เอาเป็นว่า เรื่องหมั้นหมายน่ะ พอลลี่เข้าใจแต่เราก็คุยกันมาหลายครั้งแล้ว พี่ยุทธต้องเข้าใจหน้าที่การงานพอลลี่บ้างขอให้พอลลี่ได้โลดแล่นในวงการนี้สักสองปีจะได้ไหมคะ แล้วถึงตอนนั้นพอลลี่จะกลับไปทำหน้าที่ที่ควรจะทำในฐานะลูกที่ดีและ ภรรยาของพี่”

เซเลบสาวสรุปเบ็ดเสร็จไม่อ้อมค้อม เธอมีเวลาไม่มากมัวแต่พิรี้พิไรแบบแฟนหนุ่มของเธอสามวันก็คุยกันไม่จบ หญิงสาวนึกแปลกใจพี่ยุทธออกจะทำงานเก่ง เจรจาต้าอวยกับชาวต่างชาติไม่เคยมีเสียเปรียบแม้กระทั่งรายละเอียดเล็กๆน้อยๆแต่ไหงพอเวลามาอยู่กับเธอทีไร เขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนความมั่นใจหายไปหมดไม่เป็นตัวของตัวเอง แล้วเจ้าตัวเขาอึดอัดบ้างไหมเนี่ย

“พอลลี่ขอโทษค่ะ” คิดได้แบบนั้น พนิตพิชาจึงมีท่าทีอ่อนลงบางทีเธออาจะเรียกร้องกับเขามากไป

“ไม่เป็นไรหรอก พี่ผิดเอง” ชายหนุ่มเสียงจ๋อย

“ที่รัก อย่าน้อยใจไปเลยนะ พอลลี่เป็นเจ้าสาวของพี่อยู่แล้วขอแค่เวลาสองปีเอง พี่ยุทธทำงานไปแปปเดียวก็ครบแล้ว อย่าไปคิดว่ารอสิคะใจไม่ยึดติด มัวแต่คิดมากแก่เร็วนะ ดูซิคิ้วขมวดเลย” พอลลี่ใส่เป็นชุด

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของชายหนุ่มก็ดังขึ้นเขาดูที่หน้าจอก็รู้ว่าเป็นเบอร์สำคัญเมื่อเงยหน้ามองแฟนสาวพอลลี่พยักหน้าให้คล้ายเข้าใจ เขาจึงรับสาย

พนิตพิชาจึงฉวยโอกาสนี้ ลุกขึ้นเดินไปกุมมือชายหนุ่มและเดินออกมาโบกมือลาอย่างรวดเร็ว ซุปตาร์สาวหยิบแว่นตากันแดดมาสวม เป่าปากดังฟู่โล่งอก เธอเอาตัวรอดไปได้อีกวัน แต่นี่ก็เท่ากับแค่ว่าผลัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อยหรือว่าเธอต้องจัดการขั้นเด็ดขาดกับเรื่องนี้เสียทีแต่กลับนึกสงสารว่าที่คู่หมั้นขึ้นมาจับใจ เขาดีกับเธอขนาดนี้จะหักหาญน้ำใจหักดิบไปเลยคงไม่ได้

หญิงสาวหยิบโทรศัพท์หาผู้จัดการคู่ใจ แต่ก็ไม่ค่อยจะรู้ใจเท่าไหร่ให้ขับรถมารับที่หน้าโรงแรมเพื่อมุ่งหน้าไปยังสตูดิโอ ที่แห่งนั้นอาจจะมีคนที่รู้ใจเธอที่สุดรออยู่

ในตอนนี้แต่ละคนก็ต่างสับสนวุ่นวายใจในความรักที่หลากหลายของตน

เซเลบสาวที่ยังหาทางแก้ปัญหาให้ตัวเองไม่ได้

ชายหนุ่มที่พยายามเร่งรัดการหมั้นหมาย

เด็กสาวผู้แสวงหารักแท้

และอีกหนึ่งสาวที่ยังไม่เข้าใจตัวเอง...




Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2558
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2558 22:59:50 น. 0 comments
Counter : 1290 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

writer_k toon
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




เป็นคนธรรมดาๆคนหนึ่งค่ะ ที่อยากเป็นคนดี
และเป็นคนเก่งขึ้นทุกๆวัน

ชอบดื่มกาแฟเป็นชีวิตจิตใจ โปรดสุดก็ Starbucks หากอยู่ในฤดูงบน้อย อะไรที่เป็นกาแฟดำ ได้หมด

ชอบอ่านหนังสือ แนวHowto และนิยายของคุณทมยันตี จนวันหนึ่งเกิดอยากจะเขียนหนังสือให้คนอื่นอ่านบ้าง โดยมีคุณทมยันตีเป็นต้นแบบ เป็นแรงบันดาลใจ

เริ่มต้นขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ไม่รู้ลงท้ายจะเป็นอย่างไร แต่หวังไว้ว่ามันจะดีกว่าที่หวัง

จะคุยได้นานกับคนที่มีฝัน มีเป้าหมายในชิวิต รักครอบครัว และคิดบวก

แอบหวังว่าคนที่เข้ามาที่Blogนี้จะออกไปอย่างมีความสุขนะคะ

Loveๆทุกคนค่ะ

ปล.ขอสงวนลิขสิทธิ์ข้อความและรูปภาพทั้งหมดใน blog นี้ตามกฎหมาย ห้ามนำไปใช้หรือเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตนะคะ

New Comments
Friends' blogs
[Add writer_k toon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.