Bloggang.com : Lady Oscar - ตอนที่ 23(1) กลโกงและความแข็งแกร่ง (Cunning and Tough)

ตอนที่ 23(1) กลโกงและความแข็งแกร่ง (Cunning and Tough)

เวลาล่วงเลยไปเกินกว่า 6 เดือน พ่อค้าเพชรโบห์แมร์ ยังคงไม่ได้รับเงินจากการผ่อนชำระสร้อยเพชรตามสัญญา เขาจึงเดินทางไปที่พระราชวังแวร์ซายส์เพื่อทวงถาม แต่ก็ยังไม่ได้พบกับราชินี มีแต่ขุนนางที่มารับเรื่องไว้เท่านั้น แต่เนื่องจากไม่มีใครได้รับรู้เรื่องนี้มาก่อน ในวังจึงไม่สามารถจ่ายเงินให้กับโบห์แมร์ได้ เขาจึงเอะอะโวยวาย
โบห์แมร์ : “ฉันขอร้องล่ะ! ฉันชื่อโบห์แมร์ เป็นพ่อค้าเพชร เมื่อไหร่พระราชินีจะจ่ายเงินซักที ฉันหมายถึง เงินค่าสร้อยพระศอที่พระราชินีซื้อไปจากฉันน่ะ! ฉันรออีกไม่ไหวแล้ว กรุณาจ่ายเงินโดยเร็วด้วยเถอะ! ฉันจะล้มละลายแล้ว! กรุณาจ่ายค่าสร้อยพระศอ 1,6000,000 ลีฟ ด้วยเถอะ! ฝ่าบาท พระราชินีอังตัวเน็ต!”
หลังจากที่โบห์แมร์เข้ามาโวยวายในแวร์ซายส์วันนั้น ขุนนางจึงนำเรื่องดังกล่าวไปกราบทูลต่อพระราชา ให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ทรงทราบ
หลุยส์ออกัส : “มีบางอย่างเกี่ยวข้องกับพระราชินีหรอ? ผิดปกติอย่างนั้นหรอ?” เมื่อพระราชาได้รับรู้เรื่องดังกล่าวก็รู้สึกตกพระทัยและสั่งให้พระนางมารี อังตัวเน็ต และคาร์ดินัลโรอองมาเข้าเฝ้าโดยทันที
ในขณะที่พระนางมารีอังตัวเน็ตกำลังสังสรรค์อยู่กับเหล่าสตรีชั้นสูงในสวนอยู่นั้น ก็มีทหารขี่ม้ามาทูลเชิญไปเข้าเฝ้าพระราชา
ทหาร : “ฝ่าบาท พระราชาขอให้พระนางไปเข้าเฝ้าที่แวร์ซายส์ เดี๋ยวนี้เลยพะยะค่ะ!”
ในขณะเดียวกันทหารกลุ่มหนึ่งก็ได้ไปนำตัวคาร์ดินัลโรออง ซึ่งกำลังเล่นการพนันอยู่ในบ่อนในกรุงปารีสมาเข้าเฝ้าพระราชาด้วย
ทหาร : “คาร์ดินัลโรออง! มีรับสั่งให้เข้าเฝ้าที่แวร์ซายส์”

15 สิงหาคม 1785 เป็นจุดเริ่มต้นของ “คดีสร้อยพระศอ” อาชญากรรมสุดอื้อฉาวในประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส ในท้องพระโรงภายในพระราชวังแวร์ซายส์แน่นขนัดไปด้วยขุนนางทั้งซ้ายและขวา รวมทั้งออสการ์ด้วย พระราชานั่งอยู่บนบัลลังค์ พระนางอังตัวเน็ตยืนอยู่ด้านหน้า โดยมี คาร์ดินัลโรออง คุกเข่าอยู่ตรงกลางห้อง
อังตัวเน็ต : “คาร์ดินัลโรออง!” พระนางตะคอกใส่โรอองด้วยความโมโห
โรออง : “พะยะค่ะ” โรอองหมอบลงด้วยความกลัว
อังตัวเน็ต : “ท่านบอกว่า ฉันให้ผู้หญิงที่ชื่อ จินนี่ วาลูอิส ไปขอร้องให้ท่านเป็นผู้ค้ำประกันและซื้อสร้อยเพชรอย่างนั้นหรอ?!”
โรออง : “ด้วยความเคารพ มันเป็นเรื่องจริงพะยะค่ะ”
อังตัวเน็ต : “หุบปาก! หุบปากนะ! โรออง! ยิ่งไปกว่านั้น ท่านยังบอกอีกว่า ฉันแอบไปพบกับท่านที่ Garden of venus ตอนกลางดึก อย่างนั้นหรอ?!” พระนางอังตัวเน็ตโกรธจนตัวสั่น “ท่านกล้าพูดโกหกต่อหน้าคนมากมาย โดยไม่มีหลักฐานได้ยังไงกัน?!” คาร์ดินัลโรอองจึงหยิบจดหมายมาวางไว้ตรงหน้า
อังตัวเน็ต : “นั่นอะไร?”
โรออง : “ด้วยความเคารพ นี่คือจดหมายรักจากฝ่าบาท และสัญญาซื้อขายพะยะค่ะ” เสนาบดีจึงหยิบจดหมายนั้นไปให้พระราชาและพระนางอังตัวเน็ตทอดพระเนตร เมื่อได้ทอดพระเนตรจดหมายแล้ว พระราชาก็ตรัสว่า
หลุยส์ออกัส : “ท่านคาร์ดินัล ลายเซ็นนี้ไม่ใช่ของพระราชินี และทุกคนก็รู้ดีว่าพระนางไม่เคยเซ็นชื่อว่า มารี อังตัวเน็ต เดอ ฟรานซ์”
โรออง : “ฮะ มันเป็นของปลอมหรอ?!” เมื่อโรอองได้ยินดังนั้นก็ตกใจมาก
หลุยส์ออกัส : “ใช่ มันเป็นของปลอม”
โรออง : “ฝ่าบาท! หม่อมชั้นขอพระราชทานอภัยโทษพะยะค่ะ! หม่อมชั้นจะจ่ายค่าสร้อยพระศอ 1,600,000 ลีฟ โดยไม่มีข้อแม้! แต่ได้โปรดยกโทษให้หม่อมชั้นด้วยพะยะค่ะ! หม่อมชั้นถูกจินนี่ วาลูอิส และนิโคลัส สามีของเธอหลอกพะยะค่ะ! ได้โปรดยกโทษให้หม่อมชั้นด้วย!” โรอองหมอบกราบลงกับพื้นและร้องขอชีวิตด้วยความกลัว
หลุยส์ออกัส : “ราชินี เขาก็แค่ถูกหลอก ทำไมท่านไม่ยกโทษให้เขาล่ะ?”
อังตัวเน็ต : “ไม่เพคะ ผู้ชายคนนี้อาจจะร่วมมือกับจินนี่และนิโคลัสเพื่อมาวางกับดักหม่อมชั้นก็ได้เพคะ!”
หลุยส์ออกัส : “แต่เขาก็ขอโทษแล้วนะ...”
อังตัวเน็ต : “ไม่! เสด็จแม่ของหม่อมชั้น มาเรีย เทเรซ่าและหม่อมชั้น รังเกียจและไม่สนใจเค้า เค้าพยายามจะแก้แค้นหม่อมชั้น...”
หลุยส์ออกัส : “ราชินี...”
อังตัวเน็ต : “ไม่ ไม่ ฉันจะไม่ยกโทษให้เค้า! นี่คือผลของการต่อต้านฉัน! ฉันจะให้มีการไต่สวนคดีนี้และทำให้ทุกอย่างชัดเจนขึ้น!” ด้วยความที่พระนางมารีอังตัวเน็ตเกลียดคาร์ดินัลโรอองเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ประกอบกับความโกรธแค้น จึงสั่งให้ศาลพิจารณาคดีนี้

ทางด้านของจินนี่เมื่อเรื่องราวเริ่มบานปลายใหญ่โต เธอจึงพยายามที่จะทำลายพยานและหลักฐานทั้งหมดที่จะสาวมาถึงตัวเธอ เธอจึงเดินทางไปหา นิโคล เดอ โอลิวา โสเภณีตาบอด ที่หน้าตาคล้ายกับพระราชินี ที่เธอเคยจ้างให้ปลอมตัวเป็นราชินีเพื่อไปหลอกคาร์ดินัลโรออง จินนี่เปิดประตูเข้าไปในห้องของนิโคล โสเภณีตาบอดคิดว่าเป็นลูกค้าของเธอ จึงพูดประโยคต้อนรับเดิมๆ ตามปกติ
นิโคล : “ยินดีต้อนรับค่ะ แค่คืนละ 10 sous เท่านั้นกรุณาจ่ายก่อนนะคะ” จินนี่ชักมีดออกมาและยกมันขึ้นเตรียมที่จะแทง เธอพยายามที่จะฆ่าปิดปากพยานคนสำคัญ แต่นิโคลยังคงไม่รู้ตัว เธอแบมือขอเงินและพูดประโยคเดิมซ้ำๆ “แค่ 10 sous ต่อคืน กรุณาจ่ายก่อนนะคะ ท่านคะ? จ่ายก่อนนะคะ” แต่เมื่อจินนี่เห็นสภาพของนิโคล ก็ทำให้รู้สึกสงสารขึ้นมา เธอจึงเปลี่ยนใจที่จะไม่ฆ่านิโคล
จินนี่ : “ฉันเอง นิโคล ไม่ใช่ลูกค้าหรอก” นิโคลได้ยินเสียงนี้ก็จำได้ทันที
นิโคล : “อ๊า เสียงนี้...มาดามจินนี่ วาลูอิส ขอบคุณท่านมากที่ให้เงินจำนวนมากกับฉันในตอนนั้น” นิโคลดีใจที่ได้เจอจินนี่ เธอเดินเข้าไปสัมผัสที่ใบหน้าของจินนี่
จินนี่ : “ฉันจะมาเตือนเธอ ว่ามีสิ่งอันตรายอยู่รอบตัว ฉันหมายความว่า พวกเขาจะไม่ปล่อยเธอไว้ ถ้าพวกเขารู้ว่าเธอปลอมตัวเป็นราชินี เอานี่ไปและหนีไปจากปารีสซักพัก นี่เงินประมาณ 100 ลีฟ” จินนี่วางถุงเงินลงบนฝ่ามือของนิโคล
นิโคล : “แต่...”
จินนี่ : “ไปให้เร็วที่สุด เข้าใจมั้ย?”
แต่ทุกอย่างสายเกินไปเสียแล้ว เมื่อจินนี่เดินออกจากตรอกเล็กๆที่เป็นที่อยู่ของนิโคล ทหารกลุ่มใหญ่พร้อมปืนก็ล้อมจับเธอเอาไว้หมดแล้ว หัวหน้านายทหารโชว์หมายศาลให้จินนี่ดู
ทหาร : “จินนี่ วาลูอิส เดอ ลา มอตเต้! ท่านถูกจับกุมในข้อหาปลอมแปลงเอกสาร , โจรกรรม และหลอกลวงผู้อื่น!”
ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับคดีสร้อยพระศอ ยกเว้นนิโคลัส ถูกจับกุมข้อหา ปลอมแปลงเอกสารราชการ , โจรกรรม และหลอกลวงผู้อื่นและหมิ่นเบื้องสูง

หลังจากที่โรซารี่ทราบข่าวว่าจินนี่ถูกจับ เธอก็รู้สึกเป็นห่วงไม่น้อย เธอจึงไปนั่งรอออสการ์อยู่ในห้อง ระหว่างรอก็ดีดเปียโนไปพลาง แล้วออสการ์ก็เข้ามา
ออสการ์ : “เธอเข้ามาทำอะไรในห้องของฉัน โรซารี่?” โรซารี่ลุกออกจากเปียโน “ไม่เป็นไร เธอสามารถเล่นเปียโนได้ตลอดเวลาที่เธอต้องการ”
โรซารี่ : “ฉันรอท่านกลับมา เพื่อที่จะถามอะไรซักหน่อยค่ะ”
ออสการ์ : “เกี่ยวกับเรื่องอะไรล่ะ?”
โรซารี่ : “โทษของการหมิ่นเบื้องสูงมันหนักมากจริงๆหรอคะ? จำคุกตลอดชีวิตหรือประหารชีวิตอย่างนั้นหรอคะ? จินนี่...จินนี่ วาลูอิส เป็นพี่สาวของฉันเราโตมาด้วยกันในสลัมในกรุงปารีส” ออสการ์ตกใจเพราะไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน
โรซารี่ : “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังท่าน แต่ฉัน..ไม่มีโอกาสที่จะบอกท่าน ท่านก็รู้จักคนอย่างเขา”
ออสการ์ : “ฉันเข้าใจ แต่การพิจารณาคดียังไม่เริ่ม ยังไม่ชัดเจนว่าพี่สาวของเธอเป็นผู้ก่ออาชญากรรมหรือไม่” ออสการ์พยายามปลอบใจโรซารี่
โรซารี่ : “ไม่ มันไม่ใช่อย่างนั้น! ฉันไม่ได้อยากจะขอร้องให้ท่านช่วยเธอออกมาหรอก! ฉันรู้จักพี่สาวของฉันดี... เธออาจจะทำมันก็ได้” แล้วโรซารี่ก็เริ่มร้องไห้ออกมา “แต่ถ้า...ถ้าท่านออสการ์มีโอกาสได้พบพี่สาวของฉัน ฉันขอให้ท่านมอบแหวนวงนี้ให้กับเธอด้วย” โรซารี่ถอดแหวนทองวงเล็กๆออกจากนิ้วมือของเธอ “มันเป็นของแม่... ของที่ระลึกจากแม่ของพวกเรา ตอนนี้ฉันอยู่อย่างสุขสบายแล้ว ดังนั้น ฉันอยากจะให้จินนี่เก็บมันไว้” ออสการ์เดินเข้าไปกุมมือของโรซารี่ไว้
ออสการ์ : “ได้สิ ฉันจะมอบมันให้กับเธออย่างแน่นอน”
โรซารี่ : “ขอบคุณมากค่ะ!”

ในร้านเล็กๆแห่งหนึ่งในกรุงปารีส โรเบสปิแอร์ ได้ใช้เป็นสถานที่สำหรับรวบรวมประชาชนกลุ่มหนึ่งที่ต่อต้านแวร์ซายส์ โรเบสปิแอร์และลูกน้องของเขานั่งอยู่บนโต๊ะกลางร้าน รอบๆโต๊ะรายล้อมไปด้วยชาวบ้านหลายสิบคน ทั้งชายและหญิง
โรเบสปิแอร์ : “ทุกคน นี่ไม่ใช่การพิจารณาคดีหลอกลวงทั่วๆไป พวกเราควรให้ความสนใจว่าอะไรจะถูกเปิดเผยในการพิจารณาคดีที่เกี่ยวข้องกับราชนิกูลและขุนนางชั้นสูง! มันเป็นอะไรที่ประชาชนอย่างเราๆคาดไม่ถึงเลยว่า แค่สร้อยเส้นเดียวจะมีราคาถึง 1,600,000 ลีฟ มันไม่แปลกเลยที่จะมีสิ่งของเหล่านี้เข้าและออกในพระราชวังแวร์ซายส์ พวกเขานำเงินภาษีที่ขูดรีดจากพวกเราไปใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่ายในพระราชวังแวร์ซายส์ ฉะนั้น ทุกคน! ศัตรูของแวร์ซายส์พร้อมทีจะขยายวงกว้างไปยังกลุ่มผู้พิพากษาของศาลสูงปารีส พวกเราควรจะตั้งความหวังไว้ที่พวกเขา สิ่งที่ควรจะพิพากษาไม่ใช่คดี แต่เป็นแวร์ซายส์เองต่างหาก! เราจะเชื่อในสติปัญญาของศาลสูงปารีส!”
ชาวบ้าน : “ด็อกเตอร์ปิแอร์พูดถูก! ไปลงนรกซะพวกราชนิกูล!” “ใช่! พวกเราจะไม่ปล่อยให้แวร์ซายส์ทำอะไรตามอำเภอใจอีกต่อไป” ชาวบ้านต่างตบมือ โห่ร้องด้วยความพออกพอใจ เพราะเห็นด้วยกับความคิดของโรเบสปิแอร์

ค่ำวันหนึ่งในคืนที่ฝนตก ออสการ์ได้เดินทางไปหาจินนี่ ซึ่งยังคงถูกคุมขังอยู่ในคุก เพื่อทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับโรซารี่
ออสการ์ : “นี่จากโรซารี่ แหวนที่แม่ของเธอรักมาก” ออสการ์หยิบแหวนทองออกมา
จินนี่ : “ฉันไม่เคยรู้จักคนชื่อ โรซารี่ และฉันก็ไม่ใส่เครื่องประดับราคาถูกแบบนั้นหรอก ขอโทษด้วย”
ออสการ์ : “ทำไมเธอถึงรู้ว่ามันราคาถูก? ทั้งๆที่ยังไม่ได้เห็นมันเลย”
ออสการ์วางแหวนทองวงนั้นไว้บนพื้นห้องขัง
ออสการ์ : “ฉันสัญญากับโรซารี่ไว้ว่าจะมอบมันให้กับเธอ” และออสการ์ก็เดินกลับออกไป