Bloggang.com : Lady Oscar - ตอนที่ 21(1) ดอกกุหลาบสีดำบานตอนกลางคืน (The Black Rose Blooms at Night)

ตอนที่ 21(1) ดอกกุหลาบสีดำบานตอนกลางคืน (The Black Rose Blooms at Night)

จินนี่ วาลูอิส ใช้เวลาส่วนใหญ่ของเธออยู่ภายในบ่อนคๅสิโuในกรุงปารีส วันนี้ก็เช่นเดียวกัน เธอยังคงนั่งเสี่ยงโชคอยู่ที่โต๊ะลูเรต และดูเหมือนว่าวันนี้โชคจะเข้าข้างเธอเสียด้วย เพราะด้านหน้าของเธอเต็มไปด้วยชิพกองโตวางเรียงรายอยู่ จากนั้นนิโคลัสสามีของเธอก็เดินเข้ามาหาและมีท่าทางตื่นเต้นเมื่อเห็นชิพกองโตเหล่านั้น
นิโคลัส : “ว๊าว จินนี่! เธอโชคดีจังเลย!”
จินนี่ : “นิดหน่อยน่ะ” จินนี่ตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบเหมือนเป็นเรื่องปกติ
นิโคลัส : “นิดหน่อยหรอ? พวกเรามีเงินไม่ต่ำกว่า3,000 ลีฟ เลยนะ”
จินนี่ : “แค่นี้มันยังน้อยไป โชคของฉันมันไม่ใช่แค่นี้หรอก”
ในขณะนั้นเอง คาร์ดินัลโรออง บาทหลวงผู้มากตัณหา ก็กำลังเดินด้อมๆมองๆ อยู่ภายในบ่อน เมื่อเจอตัวจินนี่เขาก็เดินปรี่เข้าไปทักทายทันที
โรออง : “อ๊า...อยู่นี่เอง จินนี่ เป็นยังไงบ้าง?” จินนี่ไม่ได้ใส่ใจกับเสียงที่ทักทายนั้นเลย
จินนี่ : “ชู้ว...” เธอส่งสัญญาณให้โรอองเงียบๆ เพราะเธอกำลังจดจ่ออยู่กับลูกแก้วกลมๆ เล็กๆ ที่กลิ้งวนอยู่ในจานลูเรต แล้วลูกแก้วเล็กๆนั้นก็หยุดลง จินนี่ร้องตะโกนอย่างดีใจ
จินนี่ : “26ดำ! ใช่! 37 คูณ10! 370 ลีฟ!!”
โรออง : “ดีจังเลย จินนี่ เยี่ยมมาก” จินนี่หันมาเห็นคาร์ดินัลโรอองพอดี
จินนี่ : “โอ้ว...คาร์ดินัลโรออง ฉันไม่รู้จริงๆว่าท่านยืนอยู่ตรงนี้”
โรออง : “โอ้ ไม่เป็นไร” จินนี่เห็นสีหน้าของโรอองไม่ค่อยสู้ดีนัก จึงถามว่า
จินนี่ : “มีอะไรหรอท่าน? ดูท่านกังวลอะไรบางอย่างอยู่นะ?”
โรออง : “ไม่...ไม่มีอะไรจริงๆ...” โรอองปฏิเสธด้วยเสียงกระอักกระอ่วน แต่ใจจริงแล้วเขาก็ต้องการความช่วยเหลือจากจินนี่อยู่เช่นกัน
จินนี่ : “แต่ฉันว่ามีนะ ท่านคาร์ดินัล ฉันพร้อมจะช่วยเหลือท่านเสมอนะ”
จินนี่ : “แทง 26 ดำ! หมดนี่แหละ มาเลย!” เธอแทงหมดหน้าตัก จินนี่โกยชิพกองโตไปวางด้านหน้า ท่ามกลางเสียงฮือฮาของคนรอบข้าง

คาร์ดินัลโรอองและจินนี่ วาลูอิส แอบหลบมุมมาคุยกันอยู่ภายในโบสถ์แห่งหนึ่งที่เงียบสงบและไร้ผู้คน คาร์ดินัลโรอองเริ่มเล่าปัญหาของเขาให้จินนี่ฟัง เพื่อหวังจะให้เธอช่วย
โรออง : “เออ... คือ... ฉันเข้าใจว่า...เจ้าหนุ่มสวีเดนรูปหล่อที่ชื่อแฟร์ซองนั่น...เค้าไม่ได้อยู่ที่แวร์ซายส์แล้วใช่มั้ย?”
จินนี่ : “ใช่ค่ะ ฉันได้ยินมาว่าเค้าอาสาไปร่วมรบที่อเมริกา”
โรออง : “อืม ใช่ ดังนั้น ฉันคิดว่า... ฝ่าบาทอาจจะทรงรู้สึกเหงา ฉันคิดว่า มันอาจจะเป็นโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับฉัน!”
จินนี่ : “อ๋อ” จินนี่ได้ฟังดังนั้นเธอก็รู้ถึงจุดประสงค์ของคาร์ดินัลโรอองในทันที
โรออง : “ดังนั้น... วันนี้ฉันจึงไปที่แวร์ซายส์เพื่อขอเข้าเฝ้าราชินี”
จินนี่ : “แต่ท่านก็ถูกปฏิเสธทันที...” จินนี่ตอบอย่างรู้ทัน
โรออง : “ใช่ และมันก็เลวร้ายขึ้นทุกที วันนี้เธอให้ฉันรอตั้ง 3 ชั่วโมง แต่สุดท้ายเธอก็บอกว่าให้มาใหม่คราวหน้า เธอพูดแบบนั้นน่ะ!” โรอองได้แต่รำพึงรำพันกับตัวเอง
โรออง : “ฉันมีทุกสิ่งที่ฉันควรจะมี เกียรติยศ,ชื่อเสียง, ทรัพย์สมบัติ, และความสุขทุกอย่างในโลก! แต่ถ้าเทียบกับราชินีแล้วพวกมันก็ไม่มีค่าอะไรเลย ฉันต้องการความบริสุทธิ์ ความสวยและสง่างาม อ๊า...พระนางมารีอังตัวเน็ต เธอเกิดมาเพื่อเป็นราชินีจริงๆ! อ๊า..ขอเพียงแค่ฉันได้สัมผัสความงามของเธอ ฉันจะไม่เสียใจเลยถ้าต้องแลกกับทุกสิ่งทุกอย่าง! โอ๊ว พระนางมารี อังตัวเน็ต!”
คาร์ดินัลโรอองถึงแม้จะเป็นนักบวชที่มีศักดิ์สูงและมีเงินทองมากมาย แต่ก็มีกิเลสตัณหามาก เขาลุ่มหลงในสตรี จนเป็นที่กล่าวขานกันทั่ว ทำให้พระนางมารีอังตัวเน็ตรู้สึกรังเกียจเขาเป็นอย่างมาก จึงไม่เคยเอ่ยปากพูดด้วยหรือยอมให้คาร์ดินัลโรอองเข้าเฝ้าเลยซักครั้ง จินนี่ วาลูอิส จึงอาศัยโอกาสนี้วางแผนชั่วร้ายเพื่อหาผลประโยชน์เข้าตัวเอง
ทางด้านของออสการ์ อังเดร และโรซารี่ทั้งสามคนได้มาพักผ่อนที่บ้านพักตากอากาศริมทะเลของตระกูลจาร์เจส์ ออสการ์อยู่ในชุดลำลอง ยืนอยู่ริมระเบียงและเหม่อมองออกไปที่ชายหาดด้วยแววตาที่โศกเศร้า โรซารี่เตรียมน้ำชาเสร็จแล้ว จึงเรียกออสการ์
โรซารี่ : “ท่านออสการ์ น้ำชาพร้อมแล้วค่ะ”
ออสการ์ : “ขอบใจนะโรซารี่”
หลังจากที่แฟร์ซองตัดสินใจอาสาไปร่วมรบที่อเมริกา ก็ทำให้ออสการ์รู้สึกเศร้าใจอย่างมาก เธอต้องเก็บความรู้สึกเอาไว้ไม่สามารถเปิดเผยให้ใครรู้ได้ว่าจริงๆแล้ว เธอแอบหลงรักแฟร์ซอง ภาพในหัวยังคงวนเวียนถึงเหตุการณ์ในวันนั้น วันที่แฟร์ซองบอกลาอย่างกระทันหัน
แฟร์ซอง :“ออสการ์ ฉันจะหนีไปให้ไกล ฉันเสียใจ แต่ฉันต้องทำ! หนีไปให้ไกลแสนไกล!”
ถึงแม้ว่าออสการ์พยายามจะเก็บความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ แต่ก็ไม่สามารถปิดบังมันกับอังเดรได้ เขารับรู้ความรู้สึกและความทุกข์ทรมานของเธอเพราะเขาเองก็แอบรักออสการ์ แต่ก็ไม่สามารถเปิดเผยความรู้สึกได้เช่นกัน มันช่างเป็นรักสามเศร้าที่สุดแสนจะทรมาน
อังเดรจึงชวนออสการ์และโรซารี่ไปขี่ม้าเล่นที่ริมชายหาด
อังเดร : “ออสการ์ ไปขี่ม้ากัน” อังเดรยังคงเฝ้ามองออสการ์ด้วยความรักและเป็นห่วงเสมอมา
อังเดร : “ใช่แล้วออสการ์! นั่นแหละสปิริต!”
ระหว่างที่เขาทั้งสามคนกำลังขี่ม้ากันอย่างเพลิดเพลินอยู่ที่ริมชายหาด พวกเขาก็ได้พบกับจินนี่ วาลูอิส พี่สาวของโรซารี่ที่หนีออกจากบ้านเพราะทนความลำบากไม่ไหวและทอดทิ้งให้เธอกับแม่ต้องอยู่กันตามลำพัง จินนี่รู้ว่าออสการ์มาพักผ่อนที่นี่ เธอจึงตั้งใจมาดักรอออสการ์อยู่ที่ชายหาด
โรซารี่ : “จินนี่...พี่จินนี่!” โรซารี่รู้สึกตกใจที่ได้เจอจินนี่ที่นี่ แต่จินนี่กลับไม่ได้สนใจโรซารี่เลยแม้แต่น้อย
จินนี่โค้งคำนับออสการ์อย่างนอบน้อม
จินนี่ : “ผู้พัน ออสการ์ ฟรังซัวส์ เดอ จาร์เจส์ ฉันได้ยินมาว่าท่านมาพักผ่อนที่ชายหาดนี้ ฉันมาจากแวร์ซายส์เพื่อมาเยี่ยมท่าน ฉันชื่อ จินนี่ วาลูอิส”
ออสการ์ : “ฉันคิดว่าฉันเคยเจอเธอที่งานศพของมาดามมาควิซ แบรนวิลเลียร์นะ”
จินนี่ : “ท่านก็ไปร่วมงานศพด้วยหรอคะ? ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมาก”
ออสการ์ : “เธอมาจากแวร์ซายส์เพื่อมาพบฉันเรื่องอะไรหรอ?”
จินนี่ : “ฉันแค่แวะมาทักทายท่าน สามีของฉัน นิโคลัส ได้เข้าร่วมในกองทหารรักษาพระองค์ เมื่อเดือนที่แล้วค่ะ ได้โปรดดูแลเขาด้วย” แล้วจินนี่ก็หันหลังเดินออกไป
ออสการ์ : “เธอเดินทางมาจากแวร์ซายส์เพราะเรื่องแค่นี้นะหรอ?” ออสการ์ถามด้วยความสงสัย
จินนี่ : “โอ้ว ไม่ค่ะ ฉันไม่เสียมารยาทหรอก” จากนั้นก็มีม้าตัวเล็กตัวหนึ่งเดินตรงเข้ามาทางออสการ์ ที่อานม้าทั้งสองข้างมีถังไม้ขนาดใหญ่บรรจุเหรียญทองอยู่เต็มสองถัง
จินนี่ : “ได้โปรดรับสิ่งนี้ไว้ด้วยค่ะ” เมื่อออสการ์ได้เห็นเหรียญทองที่อยู่ในถังก็รู้สึกโกรธมาก
ออสการ์ : “เธอทำแบบนี้หมายความว่ายังไง?!”
จินนี่ : “ฉันหมายความว่าอะไรนะหรอ? ฮ่าฮ่าฮ๋า มันไม่ได้มีความหมายอะไรหรอกค่ะ ก็แค่เป็นมารยาททั่วไปเท่านั้น”
ออสการ์ ขุนนางผู้ซื่อสัตย์ เธอรู้สึกโกรธมากที่ถูกดูหมิ่นศักดิ์ศรีเช่นนี้ ออสการ์จึงยกแซ่ในมือขึ้นมาและฟาดไปที่ม้าตัวนั้น ม้าตัวนั้นตกใจ จึงวิ่งหนีกลับไปและบังเอิญไปเฉี่ยวร่างของจินนี่ล้มลง
ออสการ์ : “นี่คือมารยาททั่วไปของฉัน! จำไว้ด้วย!”
จินนี่ : “ช่างหยิ่งยโสอะไรเช่นนี้! มีหลายคนที่เป็นเหมือนท่าน ฉันไม่เคยเป็นมิตรกับคนแบบท่านหรอกนะ ฮ่าฮ่าฮ่า” จินนี่ลุกขึ้นหัวเราะร่า แล้วก็เดินจากไป
ออสการ์ : “โรซารี่ไปกันเถอะ”
โรซารี่ : “ค่ะ”
ออสการ์ อังเดร และโรซารี่ก็ขี่ม้าต่อไป แต่ระหว่างทางนั้น โรซารี่ก็แอบปลีกตัวออกมาเพื่อไปพบกันจินนี่โดยที่ไม่ได้บอกให้ใครรู้ ออสการ์กับอังเดรควบม้านำไปก่อน จึงไม่ทันได้สังเกตเห็น รู้ตัวอีกทีโรซารี่ก็หายไปแล้ว
ออสการ์ : “อังเดร โรซารี่ไปไหนแล้วล่ะ?”
อังเดร : “เอ๊ะ? อ๋อ สงสัยว่าเราคงควบม้าเร็วไปน่ะ เดี๋ยวเธอคงตามมา”
โรซารี่แอบวนกลับมาเพื่อพบกับจินนี่พี่สาวของเธอที่ริมชายหาดอีกครั้ง จินนี่ยังคงเดินอยู่กับม้าที่ขนเหรียญทองตัวนั้น
จินนี่ : “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
โรซารี่ : “ใช่”
จินนี่ : “ฉันได้ยินมาว่าครอบครัวจาร์เจส์อุปการะเธอ เธอทำได้ดีนี่”
โรซารี่ : “ทำได้ดีหรอ? พี่พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? พี่ต้องการอะไรจากท่านออสการ์ จินนี่?” โรซารี่รู้สึกไม่พอใจ ที่จินนี่กล่าวหาเธอเช่นนี้
จินนี่ : “เธอรู้มั้ย ฉันก็ทำได้ดีเหมือนกัน”
โรซารี่ : “พี่!”
จินนี่ : “ฉันก็คือฉัน เธอก็คือเธอ สิ่งที่เราแต่ละคนทำมันไม่เกี่ยวข้องกัน จะได้ไม่รบกวนซึ่งกันและกัน หลังจากที่พวกเราได้ผ่านความทุกข์ทรมานอดอยากหิวโหยมาแล้ว พระเจ้าจะยกโทษให้เราในสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ในตอนนี้! มันยังอีกยาวไกล โรซารี่” แล้วจินนี่ก็เดินจากไป
แผนการของจินนี่ ที่ตั้งใจจะติดสินบนออสการ์คนสนิทของราชินี เพื่อให้มาเป็นพวกเดียวกับเธอต้องล้มเหลวลง แต่ถึงอย่างนั้นจินนี่ก็ยังจะพยายามหลอกลวงคาร์ดินัลโรอองเพื่อหาผลประโยชน์ต่อไป เธอจึงไปพบคาร์ดินัลโรอองที่บ้าน ทั้งคู่นั่งคุยกันอยู่ที่หน้าเตาผิง
จินนี่ : “แผนของเราสำเร็จแล้ว!”
โรออง : “อะไรนะ? เธอหมายความว่า ออสการ์ ฟรังซัวส์ ผู้เคร่งครัด เจ้าระเบียบ ยอมรับสินบนแล้วหรอ?”
จินนี่ : “แน่นอน! ไม่มีใครในโลกที่ไม่ชอบเงินหรอก” จินนี่โกหก
โรออง : “อืม ใช่”
จินนี่ : “ล้อมกำแพงด้านนอก ก่อนโจมตีปราสาท คนแรกที่ต้องทำให้เชื่อง ก็คือ ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ ออสการ์ฟรังซัวส์ คนที่พระราชินีไว้ใจมากที่สุด นั่นไม่ใช่ความคิดที่ดีหรอ ท่านคาร์ดินัลโรออง?”
โรออง : “ อืม ยอดมาก แค่จ่ายสินบนเล็กน้อยก็ผ่านไปได้ แล้วเราจะทำยังไงต่อล่ะ?”
จินนี่ : “เตรียมเงิน 10,000 ลีฟ”
โรออง : “หนึ่งหมื่นเลยหรอ?”
จินนี่ : “นี่แหละของจริง ฉันขอให้ออสการ์จัดเตรียมการเข้าเฝ้าราชินีให้” คาร์ดินัลโรอองได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกตื่นเต้นและดีใจเป็นอย่างมาก
โรออง : “โอ้ว ฉันจะได้พบราชินีเร็วๆนี้หรอ?”
จินนี่ : “ไม่เร็วขนาดนั้นหรอก ฉันจะไปพบราชินีก่อน”
โรออง : “อ๊า...ใช่สิ!”
จินนี่ : “และฉันก็จะกลายเป็นคนสนิทของราชินี จากนั้นฉันก็จะแนะนำให้รู้จักกับท่าน ตามมารยาท” คาร์ดินัลโรอองได้ยินดังนั้นก็หัวเราะชอบใจ จินนี่ลุกจากเก้าอี้และเดินตรงไปยังคาร์ดินัลโรออง และจูบลงที่ปากของคาร์ดินัลโรออง
จินนี่ : “มันต้องเสียเวลาและเงินเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ท่านว่ามั้ย?”
โรออง : “ฉันรู้ ฉันรู้ ฉันนับถือเธอจริงๆ จินนี่”
หลังจากที่จินนี่ได้หลอกลวงคาร์ดินัลโรอองแล้ว ในคืนนั้น เธอก็ได้นำเงินทั้งหมดกลับมาที่บ้าน จินนี่นั่งหวีผมสีดำยาวสลวยของเธออยู่หน้ากระจก ส่วนนิโคลัสสามีของเธอ ก็กำลังตื่นตาตื่นใจกับเหรียญทองมากมายที่บรรจุอยู่ในถังไม้
นิโคลัส : “หัวหน้าองครักษ์ไม่รับมันหรอ?” นิโคลัสโกยเหรียญทองขึ้นมาไว้เต็มฝ่ามือ
จินนี่ : “ฉันพลาดเอง! ฉันเลือกคนผิด”
นิโคลัส : “แล้วเราจะทำยังไงกับเงินพวกนี้ล่ะ? คืนมันให้โรอองหรอ?”
จินนี่ : “อย่าโง่สิ! แน่นอน! เราจะเก็บเงินไว้”
นิโคลัส : “อ๋อ แต่นั่นก็หมายความว่า เราไม่สามารถติดต่อกับราชินีผ่านทางออสการ์ ฟรังซัวส์ได้นะสิ”
จินนี่ : “มันมีทางออกอยู่ ฉันจะเลี้ยงโรอองเอาไว้ เธอกาหัวหัวหน้าองค์รักษ์หญิงนั่นได้เลย ผู้หญิงคนนั้นทำให้ฉันประสาทเสีย! ฉันหวังว่างานของเราจะสำเร็จ แต่จะดีกว่าถ้าเราไม่ประมาท”
เช้าวันต่อมา ออสการ์และเจโลเดลได้ออกมาดูการฝึกซ้อมของเหล่าทหารองครักษ์รักษาพระองค์
เจโลเดล : “เธอน่ะก้าวออกไปอีก ดูที่ดาบของคู่ต่อสู้ไว้ ไป ไป” เจโลเดลตะโกนสั่งลูกน้องของเค้าอยู่บนหลังม้าเคียงข้างออสการ์
ออสการ์ : “เจโลเดล”
เจโลเดล : “ครับ”
ออสการ์ : “ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?” ออสการ์มองไปที่นายทหารคนหนึ่งที่ดูไม่ค่อยคุ้นหน้าคุ้นตา
เจโลเดล : “อ๋อ เค้าพึ่งมาใหม่ ชื่อ กัปตัน นิโคลัส เดอ ลา มอตเต้ครับ ผมได้ยินมาว่า คาร์ดินัลโรอองแนะนำเค้าเข้ามา”
ออสการ์จึงรู้ทันทีว่า เขาคือสามีของจินนี่ ที่ไปดักรอเธอที่ชายหาดเพื่อที่จะติดสินบนในวันนั้น
ถึงแม้ว่าแผนการดึงตัวออสการ์มาเป็นพวกเดียวกับเธอจะไม่สำเร็จ แต่จินนี่ก็ยังไม่ละความพยายาม เธอยังคงดำเนินแผนการชั่วร้ายของเธอต่อไป เริ่มด้วยการบอกให้คาร์ดินัลโรอองเขียนจดหมายถึงพระนางมารีอังตัวเน็ตเป็นการส่วนตัว
โรออง : “อะไรนะ? เธอไปพบพระนางอังตัวเน็ตมาแล้วหรอ?”
จินนี่ : “ใช่ค่ะ มันไม่เป็นทางการหรอก แต่ท่านออสการ์ฟรังซัวส์ ช่วยพูดให้ ฉันจึงได้คุยกับพระราชินีอย่างใกล้ชิด”
โรออง : “แล้วเมื่อไหร่พระนางจะให้ฉันเข้าเฝ้าบ้างล่ะ?”
จินนี่ : “อีกไม่นานหรอกค่ะ โอ้ ใช่ ท่านคาร์ดินัลโรออง ท่านอยากจะเขียนจดหมายถึงพระนางมั้ยล่ะ? ฉันจะเอาไปให้เธอเอง”
โรออง : “จดหมายหรอ? ดีเลย ฉันจะเขียน ฉันจะเขียน!”
คาร์ดินัลโรอองเขียนจดหมายถึงพระนางมารีอังตัวเน็ตและได้ฝากจดหมายไปกับจินนี่ โดยหวังว่าจินนี่จะนำจดหมายไปมอบให้พระนางอังตัวเน็ต แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น จดหมายไม่ได้ถูกมอบให้พระนางมารีอังตัวเน็ต จินนี่กลับจ้างให้ รีทักซ์ นักปลอมลายมือ ปลอมจดหมายของพระนางมารีอังตัวเน็ตที่เขียนตอบคาร์ดินัลโรอองขึ้นมา นักปลอมลายมือยื่นจดหมายที่เขาเขียนขึ้นให้จินนี่ดู
รีทักซ์ : “เป็นยังไงบ้าง คุณจินนี่?”
จินนี่ : “ดีมาก! ใครๆก็ต้องเชื่อว่าเป็นลายมือของผู้หญิงสวย!”
รีทักซ์ : “มันคุ้มค่ากับความพยายาม”
จินนี่ : “ท่านนี่ฝีมือดีจริงๆ”
รีทักซ์ : “ถ้าท่านต้องการเรียกใช้ข้าอีก ได้โปรดบอกมาได้เลย ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณจินนี่” จินนี่โปรยเหรียญทองจำนวนหนึ่งลงบนพื้นเพื่อเป็นค่าจ้างให้กับนักปลอมลายมือ ชายผู้นั้นก้มลงเก็บเหรียญทองด้วยความพึงพอใจ
รีทักซ์ : “โอ้ว ที่รักที่รัก”

หน้าถัดไป