:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องนุ้ย ::







หนูสงสัยระหว่างการทำให้เต็มที่
ทำให้ดีที่สุด
กับ การเดินทางสายกลาง
มันจะ balance กันได้ยังไงคะ
หรือมันคือคนละเรื่องกัน ?




คำถามโดย : น้องนุ้ย (N_Nirvana)
วันที่ : 4 มกราคม 2555
เวลา : 9:12:36 น.
























พี่ก๋าเคยอ่านสัมภาษณ์นักเขียนดังระดับโลกท่านหนึ่ง
เมื่อนักข่าวถามว่า เขาชอบงานของตัวเองเล่มไหน
และคิดว่าเล่มไหนคือผลงานเล่มที่ดีที่สุดของตนเอง

นักเขียนท่านนี้ตอบว่า

“งานที่ดีที่สุดของผม คือ หนังสือเล่มต่อไปที่ผมจะเขียนเสมอ”












แม้เราจะทำงานอย่างเต็มที่ ก็ไม่แน่ว่างานนั้นจะได้ผลงานออกมาดีที่สุด

ส่วนงานที่เราคิดว่ามันดี สมบูรณ์แบบที่สุด
บางทีอาจเกิดขึ้นโดยที่เรายังไม่ทันได้ลงมือเต็มที่ด้วยซ้ำ


“ความเป็นมืออาชีพ” น่าจะเป็นนิยามที่ดีในการทำงาน
พี่ก๋าเชื่อเรื่อง “ทัศนคติ” ครับ
ถ้าทัศนคติที่เรามีกับตัวเองดี ทัศนคติที่เรามีต่องานนั้นดี
ผลออกมาน่าจะดี
ถึงจะไม่ดีเลิศที่สุด
แต่ก็น่าจะได้งานที่ไม่ต่ำกว่ามาตรฐาน.....













ส่วนคำว่า “ทางสายกลาง” ไม่น่าจะนำมารวมกันได้กับคำว่า
ทำให้เต็มที่ หรือทำให้ดีที่สุด
เพราะเป็นเรื่องของ “วิธีคิด”

ทางสายกลางไม่ได้แปลว่า ทำงานอย่างครึ่งๆกลางๆ
หรือทำแบบไม่เต็มที่

แต่แปลว่าให้มองทุกอย่างอย่างที่มันเป็นจริงๆ....

แล้วแบบไหนที่เรียกว่า “เป็นจริง”
เป็นจริงตาม “ธรรม” หรือที่เราเรียกว่า “สัจธรรม” นั่นเองครับ

เกิด แก่ เจ็บ ตาย สูญเสีย
พลัดพรากจากสิ่งของและบุคคลอันเป็นที่รัก
ทุกสิ่งที่ว่ามานี้เป็น “สัจธรรม”

แต่งานที่ประสบความสำเร็จหรือล้มเหลว
เพื่อนร่วมงานที่ดีน่ารักหรือน่ารังเกียจ
บริษัทได้กำไร 25 เท่า หรือ ขาดทุนย่อยยับ
ฯลฯ

สิ่งต่างๆเหล่านี้ไม่ได้เป็นสัจธรรม
แต่เป็นสิ่งที่ “เปลี่ยนแปลง” ไปตามเหตุและปัจจัยแวดล้อมต่างๆ













ถ้าจะใช้แนวคิด “ทางสายกลาง” ในการทำงาน
ต้องเป็นวิธีคิดแบบมองว่างานคือหน้าที่
เรามีหน้าที่ทำงานอย่างเต็มที่ สุดฝีมือ
ได้ผลงานออกมาเป็นอย่างไร
ต้องรู้จักวางใจมองดูมันอย่างเข้าใจ

เข้าใจว่าเราได้ทำงานนั้นเต็มที่แล้วหรือยัง
ผลที่ได้ออกมาเป็นอย่างไร
ถ้างานออกมาไม่เป็นไปอย่างทีเราคาดหวังเป็นเพราอะไร
แล้วเราจะแก้ไขได้อย่างไร
จะทำให้ดียิ่งขึ้นไปอีกได้อย่างไร


แต่ที่สุดแล้ว

อย่าลืมสัจธรรมที่คอยสอนเรานะครับ
ว่าไม่มีคงทนเที่ยงแท้ถาวรเลย


งานที่เราคิดว่าดี อาจยังไม่ใช่งานที่ดีที่สุด
งานที่เราคิดว่าแย่ที่สุด อาจมีบทเรียนดีดีซ่อนอยู่ให้เราได้เรียนรู้


ไม่มีอะไรที่ดีที่สุด
ไม่มีอะไรที่เลวร้ายที่สุด

ถ้ามองงานด้วยใจเป็นกลางเช่นนี้
เมื่อประสบความสำเร็จ ก็ไม่ประมาทขาดสติ
เมื่อล้มเหลวก็ไม่ย่อท้อล้มเลิก


มีแต่รู้หน้าที่
ทำหน้าที่ของตนไปให้ดีที่สุดเท่าที่ตนเองจะทำได้

ผลของงานจะเป็นเช่นไรก็ว่ากันไป....