หายหน้าหายตาไปจัดการกับภาระกิจฟิซโซ่ชวยป๋วยเป่าปี่มาครับ คุณพ่อที่ป่วยเป็นมะเร็งเรื้อรังมานานเสียชีวิตอย่างสงบเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี้ครับ วันเสาร์ อาทิตย์ และเมื่อวานก็วุ่นวายกันเล็กน้อย เพราะครอบครัวเราเป็นครอบครัวเล็กๆ มีกัน 4 คนมาขาดพ่อไปคนนึงก็เลยเหลือ 3 คน แม่ก็ไม่อยู่ในอาการทีจะคิดอะไรได้มากนักแล้วก็มีน้ำปิงจอมวุ่นก็เลยเหลือกันอยู่ 2 คนพี่น้องจัดการธุระต่างๆ นานา จนทุกอย่างเข้ารูปเข้ารอยครับ ยังดีที่พี่พี่สาวลูกป้าช่วยคืด ช่วยเตือนถึงสิ่งที่จะต้องทำอีกแรง งานสวดพระอภิธรรมศพตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมาก เพราะทางวัดเค้าจัดการให้อย่างเรียบร้อยดี เหลือแต่งานพระราชทานเพลิงศพวันเสาร์นี้ครับ
2-3 วันที่ผ่านมารู้สึกตื้อๆ หิว แต่กินอะไรไม่ค่อยลง อยากกินแต่น้ำอัดลมหวานๆ เมื่อวานนี้ออกไปซื้อเสื้อ กางเกงดำเพิ่มที่เซ็นทรัล แจ้งวัฒนะ ในหัวก็คิดอยากกินนั่น อยากกินโน่นมากมาย แต่พอไปยืนหน้าร้านแล้วก็เกิดนึกเมนูที่จะกินไม่ออกซะงั้น เลยมานั่ง starbucks กินกาแฟคิด ได้กาแฟไป 1 แก้วก็อิ่ม คิดอะไรไม่ออกอีก ฮ่าๆๆๆๆ
วันนี้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางดีแล้วก็เลยกลับมาใช้ชีวิตตามปกติได้แล้วคราบ
แกงเผ็ดไก่หน่อไม้ดอง
ส่วนประกอบ
เนื้ออกไก่หั่นชิ้นบางๆ
น้ำพริกแกงเผ็ด
หน่อไม้ดองต้มน้ำเดือด 45 นาที
ใบโหระพาเด็ด
พริกชี้ฟ้าซอย
กะทิ
เครื่องปรุง
น้ำตาลปี๊บ
น้ำปลา
วิธีทำ
นำกะทิตั้งไฟให้เดือดหมั่นคนอยู่เรื่อยๆ อย่าให้เป็นลูก พอเดือดพล่านดีแล้วหรี่ไฟลงแล้วเคี่ยวต่ออีกประมาณ 5 นาที
ช้อนเอาแต่หน้ากะทิส่วนข้นๆใส่กระทะตั้งไฟให้เดือดอีกครั้ง
ใส่น้ำพริกแกงเผ็ดลงผัดให้หอม ใช้ไฟกลางๆ
ถ้าส่วนผสมข้นเกินไปสามารถเติมกะทิที่เคี่ยวไว้ทีละน้อยๆได้
ใช้ไฟกลางๆ ค่อยๆผัดส่วนผสมไปเรื่อยๆจนกว่าจะแตกมัน
ปรุงรสด้วยน้ำตาลปี๊บคนให้น้ำตาลปี๊บละลาย
แล้วใส่เนื้ออกไก่หั่นลงไปผัดให้เข้ากัน
ถ่ายส่วนผสมลงในหม้อกะทิที่เหลือตั้งไฟให้เดือด
ใส่หน่อไม้ดองแล้วเคี่ยวต่อบนไฟกลางๆ ประมาณ 10 นาที
ใส่พริกชี้ฟ้าซอย ใบโหระพาพอเดือดอีกครั้งก็ปิดไฟได้
ตักเสิร์ฟ
รับประทานกับข้าวสวยร้อนๆ
แกงเมนูนี้รสจะเผ็ดร้อนเพราะใส่น้ำพริกแกงเผ็ดเยอะหน่อย และรสเปรี้ยวของหน่อไม้ดองทำให้แกงเผ็ดร้อนเพิ่มขึ้นครับ
ครัวทนายอ้วน .................. Home
. For food lovers.
แต่คุณพ่อท่านก็ไปสบายแล้ว ไม่ต้องเจ็บไม่ต้องป่วยอีกต่อไป
ท่านจากไปแบบให้ลูกมีเวลาทำใจ แต่ยังไงก็ขอให้น้องบอลเข้มแข็ง ดูแลสุขภาพตัวเองและของคุณแม่ดี ๆ เพราะต่อไปนี้ท่านคงจะเหงา
ส่วนคุณพ่อท่านก็อยู่กับเรา อยู่ในใจลูก ๆ อยู่แล้วค่ะ