Bloggang.com : weblog for you and your gang
เรื่องที่ไม่มีสอนในโรงเรียนแพทย์: The Untold Stories from The Medical School.
ละลายแม่น้ำ
"วิกฤติทางการเงินอย่างต่อเนื่อง" ไม่รวมอยู่ในงบประมาณการประชุม
..............................................
วันนี้ ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนกำลังอยู่ใน "ตึกคนไข้หมายเลขหก" ของอันตัน เชคอฟ
มือข้างหนึ่งของเราถูกเรียกร้องให้เก็บทรัพย์สินทั้งหลายที่หามาได้ให้มากที่สุด
ในขณะที่มืออีกข้างหนึ่งตักอาหารเข้าปาก หวังเพียงให้ตนเองอิ่มเอมกับมื้ออาหาร
งบประมาณไทยเข้มแข็งนำไปสร้างห้องเก็บศพ
ทั้งที่เจ้าพนักงานรักษาศพเพียงคนเดียวไม่ต้องการห้องทำงานมากกว่าหนึ่งห้อง
เรา้ต้องรอรับเศษเงินที่เจียดมาจากมูลนิธิแห่งหนึ่ง
ซึ่งบังเอิญมีชื่้อพ้องกันกับโรงพยาบาล และใช้เส้นสายมาเปิดร้านขายยา
เงินที่ควรจะเป็นของโรงพยาบาลกลับต้องถ่ายไปให้มูลนิธิ
ก่อนจะเจียดผลกำไรหลังจากหักค่าเบี้ยประชุมและค่านายหน้ามาให้กับโรงพยาบาล
ขึ้นอยู่กับว่าท่านประธานมูลนิธิจะมีเมตตาซื้อของอะไรมามอบให้
ห้องผ่าตัดนอกเวลาเป็นเหมือนเหยื่ออันโอชะสำหรับการตักตวงผลประโยชน์
เรารับส่งต่อผู้ป่วยจากโรงพยาบาลรอบข้าง
ในขณะที่แทบจะไม่มีโรงพยาบาลไหนสามารถรับคนไข้ต่อจากเราเพื่อแบ่งเบาภาระ
เราต้องทำงานหนักเกินตัว เบ่งเอาความเครียดออกมากับการทำงาน
กัดกินชีวิตให้ผุกร่อนลงทุกวัน
ในขณะที่มีบางคนเปิดคลินิกส่วนตัวถึงสิบโมงเช้า
และคนบางคนแทบไม่เคยขึ้นทำงานที่โรงพยาบาลแต่รับเงินเดือนละเกือบแสนบาท
ผู้บริหารรับนักเรียนแพทย์เพิ่มเพียงเพราะได้รับการร้องขอมา
แต่ไม่เคยประเมินว่าภาระงานนั้นล้นเกินสองมือจะยึดกุมไว้
เงินก้อนหนึ่งที่จะนำไปสร้างห้องตรวจใหม่ ถูกร้องขอจากผู้บริหารให้สร้างห้องพักรอ
สำหรับ "ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่" โดยเฉพาะ...
..............................................
คณะทำงานหนึ่งร้อยคนกำลังจะออกเดินทางไปยังสถานที่ห่างไกล
สองวันสองคืนในโรงแรมสี่ดาว สระว่ายน้ำ ฟิตเนส สปา และ day trip
หวังว่าสิ่งที่พวกเขาได้จากการประชุมจะพลิกสถานการณ์ให้กับหน่วยงานได้
ผมกำลังฝัน หรือพวกเขากำลังฝันกันแน่ ...
Create Date : 28 กรกฎาคม 2554
Last Update : 29 กรกฎาคม 2554 8:45:12 น.
2 comments
Counter : 859 Pageviews.
Share
Tweet
ผมเคยทำงานที่ รพศูนย์แห่งนี้เมื่อ10กว่าปีก่อนในฐานะศัลยแพทย์คนหนึ่ง
ตอนนั้นอายุยังน้อยไม่มีครอบครัว กินนอนในโรงพยาบาล ตั้งใจรักษาคนไข้อย่างเดียว
ได้รับประสพการณ์ดีๆไปมาก ที่ไม่ดีก็ไม่น้อย ทั้งด้านการแพทย์ และด้านสังคม
สิ่งที่คุณเสนอมา รพนี้ คงไม่มีอะไรเปลี่ยนไปมากนักจาก10กว่าปีก่อน ในแง่ของระบบการทำงาน และผู้คน(เรื่องวัตถุคงเปลี่ยนไปมาก)
ผมบังเอิญมาพบ blogนี้ เพราะผมตั้งใจจะอ่าน 1984 เลยใช้กูเกิลหาคำวิจารณ์ เลยบังเอิญมาพบ
ผมดีใจที่ยังมีเพื่อนร่วมวิชาชีพที่อ่านหนังสือแนวนี้ และมีความคิดแบบคุณ ไม่ทำตัวไร้ค่า หาเงิน หาเกียรติ แก่งแย่งชิงดี อิจฉาริษยา เอาเปรียบเพื่อนร่วมงานเอาเปรียบคนไข้ไปวันๆ (หวังว่าคงเข้าใจถูก)
ผมยังมีความรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของรพ แห่งนี้อยู่บ้าง ทุกวันนี้ยังแอบหวังให้มีการบริการที่ดีช่วยเหลือผู้คนได้มากๆ ได้อ่าน blog นี้แล้วรู้สึกว่ายังมีความหวังในอนาคต เพราะ รพ ยังมีคนที่คิดแบบคุณ (กล้าตั้งคำถามกับระบบ และอำนาจที่เหนือกว่า)
และดีใจที่มีเพื่อน แพทย์ที่อ่าน หนังสือประเภทเดียวกัน (เสียดายที่ไม่ได้ทำงานร่วมกัน)
ว่างๆจะเข้ามาคุยใหม่ครับ
โดย: olddoc (
เสธแก่
) วันที่: 2 สิงหาคม 2554 เวลา:13:49:21 น.
ขอบคุณครับพี่ (ผมพอจะทราบแบบคลับคล้ายคลับคลาว่ามีรุ่นพี่คนหนึ่งเคยทำงาน-กินนอนห้องพักแพทย์ และย้ายออกไปแล้ว)
ตอนนี้งานก็ยังคงไม่ต่างจากเมื่อสิบปีก่อน (ผมมาทำได้สิบปีแล้วครับ) คนที่เอาเปรียบคนก็ยังมี คนที่ก้าวขึ้นข้างบนแต่เพียงอย่างเดียวก็ยังคงมีอยู่
แต่ทุกวันนี้ก็พยายามทำอย่างที่พี่ได้บอกไว้ครับ ไม่หาเงิน ไม่เอาเปรียบคนอื่น (หรือหากจะต้องมีก็พยายามให้มันเกิดขึ้นน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ครับ)
โดย:
Zhivago
วันที่: 3 สิงหาคม 2554 เวลา:8:38:13 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
Zhivago
Location :
นครศรีธรรมราช Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
?
]
มนุษย์เข้มแข็ง
กว่าที่ตนคิดไว้เสมอ
New Comments
Group Blog
บทนำ
หลัง โรง-บาล
ว่าด้วยเรื่องหนังสือ
แวดวงหนังสือ
ประวัติศาสตร์
ดูหนังละคร-ย้อนดูตัว
นอกเรื่อง
Draft
<<
กรกฏาคม 2554
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
28 กรกฏาคม 2554
ละลายแม่น้ำ
All Blogs
ความเชื่อของท่านก็เป็นของท่าน
ใช้ชีวิตท่ามกลางความหลอกลวง
หมอ...นอนไหน เวลาอยู่เวร ?
ข้าพเจ้าสงสัย
ไม่ Emergemcy - รอได้
ละลายแม่น้ำ
อารมณ์ขันในวันอันยุ่งเหยิง
"ค่าตัว"
มีชีวิตเพียงครั้งเดียว
เพลงในห้องผ่าตัด
ประชาธิปไตยแบบไทย-ไทย
เสนา - ฯ ข้าเลี้ยง
รดน้ำ
กบาลนักเรียนแพทย์ไม่ได้แข็งกว่าปุถุชนทั่วไป
มุทิตาจิต
ผลประโยชน์ทับซ้อน
The Resident (1)
เรื่องของ "อภิสิทธิ์"
ปลาเค็มในห่อหนังสือพิมพ์
อดนอน...
แด่ความรุนแรงในเดือนตุลาคม
ฉันรักประชาธิปไตย
กลางสมรภูมิที่ไร้ทางชนะ
Prime time
น้ำไม่ไหล... ไฟดับ
ฤดูใบไม้ร่วงอันยาวนาน
HA(TE)
หลังอยู่เวร
โจ๊ก... หลังจากเครียดมาทั้งปี
แด่วงการแพทย์
เย็นวันหนึ่ง
วงจรชีวิต
Dog's Doc. หมอเลี้ยงหมา
แด่นักศึกษา (แพทย์)
อยู่เวรคืนสิ้นปี
เล่นเป็นพระเจ้า
คนบ้าในห้องพักแพทย์
อนาคตการผลิตแพทย์
หนังสือราชการ
ใส่ซอง-ฝากพิเศษ
คณะกรรมการ
ไปศาล
แพทย์-วลัยลักษณ์
refer(er)
เช้าชาม...
จะสอนกันยังไง ?
อุดมการณ์
เป็นหมอ ยากไหม?
Friends' blogs
=p o o k p u i=
jonykeano
หมาชายหาด
kandida
kenzen
ปูขาเก เซมารู
PedDg
วรณัย
ผู้สาวเมืองยศ
kreang52
แพนด้ามหาภัย
ยาคูลท์
สาวไกด์ใจซื่อ
hesse004
แม่ไก่
แค่เพียงรู้สึกสุขใจ
ขามุง
January Friend
พุกไม้
AngelTomorrow
the grinning cheshire cat
หมอแมว
anfunkel
chim
grappa
I will see U in the next life.
narumoltama
Charlotte Russe
masharee
roybilan
birdwithnolegs
my-codename-v
Clear Ice
Webmaster - BlogGang
[Add Zhivago's blog to your web]
Links
ห้องพักแพทย์
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ตอนนั้นอายุยังน้อยไม่มีครอบครัว กินนอนในโรงพยาบาล ตั้งใจรักษาคนไข้อย่างเดียว
ได้รับประสพการณ์ดีๆไปมาก ที่ไม่ดีก็ไม่น้อย ทั้งด้านการแพทย์ และด้านสังคม
สิ่งที่คุณเสนอมา รพนี้ คงไม่มีอะไรเปลี่ยนไปมากนักจาก10กว่าปีก่อน ในแง่ของระบบการทำงาน และผู้คน(เรื่องวัตถุคงเปลี่ยนไปมาก)
ผมบังเอิญมาพบ blogนี้ เพราะผมตั้งใจจะอ่าน 1984 เลยใช้กูเกิลหาคำวิจารณ์ เลยบังเอิญมาพบ
ผมดีใจที่ยังมีเพื่อนร่วมวิชาชีพที่อ่านหนังสือแนวนี้ และมีความคิดแบบคุณ ไม่ทำตัวไร้ค่า หาเงิน หาเกียรติ แก่งแย่งชิงดี อิจฉาริษยา เอาเปรียบเพื่อนร่วมงานเอาเปรียบคนไข้ไปวันๆ (หวังว่าคงเข้าใจถูก)
ผมยังมีความรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของรพ แห่งนี้อยู่บ้าง ทุกวันนี้ยังแอบหวังให้มีการบริการที่ดีช่วยเหลือผู้คนได้มากๆ ได้อ่าน blog นี้แล้วรู้สึกว่ายังมีความหวังในอนาคต เพราะ รพ ยังมีคนที่คิดแบบคุณ (กล้าตั้งคำถามกับระบบ และอำนาจที่เหนือกว่า)
และดีใจที่มีเพื่อน แพทย์ที่อ่าน หนังสือประเภทเดียวกัน (เสียดายที่ไม่ได้ทำงานร่วมกัน)
ว่างๆจะเข้ามาคุยใหม่ครับ