ยังคงติดเกมและเล่นเฟสมากกว่า อาจไม่ค่อยมาตอบคอมเม้นท์นะคะ

ยาคูลท์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [?]




ข้าพเจ้าเป็นสุข และเชื่อว่าใครก็ตามซึ่งมีรสนิยมในการอ่านหนังสือดี ย่อมสามารถทนต่อความเงียบเหงาในทุกแห่งได้ -- วาทะของท่านมหาตมะ คานธี


Book Archive by Group



หมายเหตุ: โซน Romance และ การ์ตูน ยังไม่ทำเพราะมีน้อย


Group Blog
 
<<
เมษายน 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
7 เมษายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ยาคูลท์'s blog to your web]
Links
 

 

ชีวิตรันทด เรื่องจริงผ่านคอม

ผู้แต่ง: แอร์กี่
สำนักพิมพ์: บลูเบลล์
พิมพ์ครั้งแรก กุมภาพันธ์ 2550
ราคา 135 บาท

จากเรื่องราวที่เล่าสู่กันฟังผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ในเว็บไซต์พันทิป
จนกลายเป็นเรื่องยอดนิยมที่ทำให้ชื่อ ‘แอร์กี่’
ติดอันดับคำค้นสูงสุดอย่างยาวนาน

บางคนอาจมองว่าเป็นแค่เรื่องโชคร้ายของผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องเผชิญกับมรสุมชีวิตมากมาย
หรืออาจมองว่าเป็นแค่เรื่องชิงรักหักสวาท ที่กลายเป็นของธรรมดาโลก
แต่ด้วยลีลาการเล่าเรื่องเฉพาะตัวตามแบบฉบับของแอร์กี่
เชื่อเถอะว่า หนังสือเล่มนี้จะทำให้คุณหัวเราะร่า…น้ำตา ‘ริน’

* * * * * * * *


สมาชิกพันทิป โดยเฉพาะในห้องสวนลุมและถนนนักเขียน น่าจะคุ้นเคยกับเรื่องนี้ดี เพราะเดิมที ผู้เขียนตั้งกระทู้ด้วยเจตนาจะเล่าเรื่องราวธรรมดา แต่ยิ่งเล่า (และย้ายห้องไปมาหลายครั้ง) กระทู้ของ 'แอร์กี่' ก็ยิ่งดัง จนมีสำนักพิมพ์ติดต่อไปพิมพ์อย่างรวดเร็ว

เล่มนี้เป็นเรื่องเล่าจากประสบการณ์ของอดีตพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินชื่อ "ริน" เริ่มเรื่องจากสมัยเป็นแอร์น้องใหม่ โลกสดใสสีชมพู มีนักบินมาจีบ แต่รักครั้งนี้ไปไม่ถึงไหนเพราะเขามีครอบครัวแล้ว รินเลยได้ลงเอยกับนักบินอีกคน เรื่องรักสดใส--แบบรักไปเที่ยวไป--กลายเป็นสงครามเมียหลวง-เมียน้อย ปัญหาแม่สามี-ลูกสะใภ้ชวนปวดหัว ที่จบลงอย่างรันทด

และเนื่องจากเป็นเรื่องจากชีวิตจริง ตัวนางเอกจึงไม่ใช่นางเอกตามแบบฉบับนิยายยุคเก่า คงพูดไม่ได้ว่าเธอดีงามไร้จุดด่างพร้อยโดยสิ้นเชิง (อันที่จริง พูดแบบนี้กับมนุษย์ปุถุชนคนไหนก็ไม่ได้ทั้งนั้นแหละ) แต่เพราะเธอเป็นคนเล่าเรื่องนี้ เธอจึงได้เป็นนางเอก คนอื่นเป็นตัวร้ายหรืออะไรก็ตาม..แล้วแต่เธอจะเล่า

ผู้เขียนเล่าเรื่องได้มีเสน่ห์ ชวนติดตาม มีเกร็ดบรรยากาศชีวิตแอร์สมัยก่อนแทรกอยู่ให้อ่านเพลิน ๆ ส่วนเรื่องชีวิตนั้น อ่านแล้วได้อารมณ์คล้ายเวลาผู้หญิงจับกลุ่มนั่งเม้าท์ชีวิตบัดซบ..เอ๊ย รันทดให้ฟังกัน บางตอนที่เธอเห็นว่าเธอคิดหรือทำไม่ดีนักก็จะหยอดท้ายไว้ทำนองว่า "รินไม่ดีเลย อย่าทำนะ" ...แต่ด้วยความที่เรื่องนี้เล่าจากน้ำเสียง "นางเอก" (แสนดี ใจอ่อน ได้สามีเจ้าชู้ แม่สามีและเมียน้อยสไตล์โหด) ข้อบกพร่องในตัวผู้เล่าจึงดูเหมือนจะเลือน ๆ ไปเวลาอ่าน
จุดนี้ จขบ. คิดว่ามันคงคล้ายกับเวลาเราเม้าท์กับเพื่อน ถึงเพื่อนทำผิดไปบ้าง เราก็จะรู้สึกว่าเพื่อนผิดน้อยกว่า คนอื่นทำผิดมากกว่า สมควรแล้ว ฯลฯ
ทีนี้ ถ้าลูกหลานเราได้ฟังเรื่องนี้ด้วย เราอาจต้องจับหลานมานั่งอธิบายเพิ่มอีกหน่อย ว่าในชีวิตจริง มีคนทำผิดเพราะอารมณ์ชั่ววูบหรือสภาพโดนบีบคั้นมากมาย น่าสงสาร ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตสำหรับสังคมปัจจุบัน แต่ผิดก็คือผิด


อีกประเด็นที่แปลกดี คือ ผู้เขียนบรรยายถึงตัวละครอื่นไว้ค่อนข้างละเอียด ถึงกับมีคนทายกันใหญ่ว่าใครเป็นใคร จขบ. เป็นพวกไม่ตามข่าวสังคมอยู่แล้ว เลยไม่ค่อยสนจุดนี้ อ่านเป็นนิยายเรื่องหนึ่งเท่านั้น แต่ออกจะหวาดเสียวเล็กน้อยว่าเอาเรื่องคนอื่นมาเขียน (เหมือนบอกใบ้ตัวจริง) แบบนี้ เจ้าตัวจะเคืองไหมเนี่ย?

สรุปว่าเรื่องนี้อ่านเพลินค่ะ เป็นเรื่องปัญหาครอบครัวที่พบได้ทุกครัวเรือน เพียงแต่ตัวเอกเรื่องนี้เป็นแอร์ สภาพแวดล้อมของเหตุการณ์เลยดูน่าสนใจกว่าปกตินิดหน่อย
(อันที่จริง ใครมีเพื่อนเป็นแอร์หรือสจ๊วต อาจฟังเรื่องแบบนี้มาจนไม่แปลกใจแล้วด้วยซ้ำ)


คิดดัง ๆ (ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง):

อ่านแล้วนึกถึงชีวิตคู่ของพวกแอร์-สจ๊วต คนอาชีพนี้จะเหมือนมีโลกส่วนตัวอีกแบบ ปรับเปลี่ยนเวลานอนตลอด วันหยุดก็รีบทำธุระแล้วก็เตรียมบำรุงร่างกายไว้บินต่อ ไม่ค่อยว่างพอจะได้ 'อยู่ในชีวิตใครสักคน' อย่างเต็มที่ (และในทางกลับกัน ก็ไม่มีใครอยู่ในชีวิตเขาเต็ม ๆ เหมือนกัน)

...พูดง่าย ๆ คือ แฟนของคนอาชีพนี้จะมีวันฟรี ที่สามารถทำตัวโสดได้ ปีละหลายวัน
และตัวแอร์/สจ๊วตเองก็มีช่วงที่สามารถ 'เตลิด' ได้เวลาอยู่ต่างประเทศ มีโอกาสได้เจอคนหน้าตาและบุคลิกดีมากมาย (ที่พร้อมจะเป็นมือที่สาม) บรรยากาศหรือโอกาสรึก็แสนจะเป็นใจ เพื่อนอาชีพเดียวกันก็ค่อนข้างเปิดใจกับเรื่องกิ๊ก (ตามความคิดส่วนตัวของจขบ.)
แอร์หรือสจ๊วตที่แต่งงานกับคนอาชีพอื่น..หรือแม้แต่กับคนอาชีพเดียวกัน..จึงต้องอาศัยความเชื่อใจ ความเข้มแข็ง (และอีกหลายอย่าง) มาก ถ้าชีวิตคู่จะราบรื่นไปได้ตลอดรอดฝั่ง

เป็นอาชีพที่มีความเสี่ยงสูงมากเลยนะเนี่ย




 

Create Date : 07 เมษายน 2550
15 comments
Last Update : 7 เมษายน 2550 23:56:33 น.
Counter : 1137 Pageviews.

 

น่าสนใจจริงๆ

แต่ตอนนี้ก็ชีวิตรัดทนหน้าคอมพ์เหมือนกัน แหะๆ

 

โดย: สายลมอิสระ 7 เมษายน 2550 3:11:53 น.  

 

ซื้อมาแล้วเหมือนกัน หลังตามอ่านในพันทิพ
อ่านกี่ครั้งก็อดน้ำตาไหลไม่ได้

 

โดย: honeynut 7 เมษายน 2550 7:38:07 น.  

 

เห็นด้วยตรง "คิดดังๆ" ค่ะ

ส่วนเรื่อง Hint ไว้ว่าใครเป็นใคร เดาไม่ถูกเหมือนกันค่ะ
ขี้เกียจเดาด้วย จะใครก็ช่างเถอะ ไม่เกี่ยวกับเรา 555

ป.ล. บล๊อกนี้จะร้อนแรงด้วยไหมคะเนี่ย

 

โดย: piccy 7 เมษายน 2550 8:35:02 น.  

 

ขอไม่ออกความเห็นแล้วกันนะคะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 7 เมษายน 2550 8:50:25 น.  

 

ขำสาวไกด์

งดออกความเห็นเหมือนกันจ้า

 

โดย: ผู้สาวเมืองยศ 7 เมษายน 2550 10:08:02 น.  

 

^
^
^
เลียนแบบด้วยดีกว่า เดี๋ยวตกเทรน

 

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 7 เมษายน 2550 10:24:38 น.  

 

อ่า..ทั้งพี่ผู้สาวฯ ทั้งคุณ ~:พุดน้ำบุศย์:~

งอนดีมั้ยเนี่ย



งั้นแสดงความเห็นตรง "คิดดังๆ" ของเจ้าของบล็อกแล้วกันค่ะ
(ออกตัวว่าไม่เกี่ยวกับหนังสือเรื่องนี้ใดๆ ทั้งสิ้นนะคะ)


จริงๆ อาชีพที่มีการเดินทางเยอะๆ (อย่างที่โบราณบอกว่า รถไฟ เรือเมล์ ลิเก ตำรวจแหละค่ะ) ค่อนข้างจะมีแนวโน้ม+วิถีอย่างที่เจ้าของบล็อกว่าแหละค่ะ

เพราะฉะนั้น หากจิตใจไม่เข้มแข็งพอ ไม่ยึดมั่นในการปฏิบัติตัวที่ถูกที่ควรแล้ว

โอกาสที่จะ "เผลอไผล" นอกลู่นอกทางนี่สูงมากกกกจริงๆ

อย่างที่เราทำทัวร์ก็จะเห็นเยอะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งฝ่ายชายนี่..เหอๆ น่ากลัวสุดๆ

มีลูกมีหลานจะไม่ให้มีแฟนเป็นไกด์เด็ดขาดค่ะ ลูกต้องน้ำตาเช็ดหัวเข่าแหงๆ

คิดว่าคงเป็นเพราะเค้ามี "โอกาส" ทั้งการพบเจอ การสร้างความสัมพันธ์ ฯลฯ เยอะมากจริงๆ

ไหนจะลูกทัวร์เอย ไหนจะไกด์ด้วยกันเอย ฯลฯ

เพราะงั้นเท่าที่เห็น ไกด์น้อยคนค่ะที่จะไม่เจ้าชู้ น้อยมากกกกกกกก

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 7 เมษายน 2550 10:56:30 น.  

 

โชคดีไม่ได้เป็นสจ๊วต

 

โดย: DekChaiDam 7 เมษายน 2550 11:23:15 น.  

 

พี่ยาคูลท์คะ

หนังสือเล่มนี้ของ บลูเบลล์ ไม่ใช่หรือคะ

//www.bluebell-press.com/?p=101


ปล.ทำไมหลายๆ ท่าน ถึงได้ไม่แสดงความเห็นน้า สงสัยจัง

 

โดย: Masaomi 7 เมษายน 2550 12:13:45 น.  

 

เห็นแล้วก็อมยิ้มค่ะ

อ่านในกระทู้ได้ไม่นาน

ขึ้นวางแผงสะแล้วว

 

โดย: ตะวันสีชมพู 7 เมษายน 2550 15:01:49 น.  

 

จากที่เคยรู้จักไกด์หลายๆ คน ขอคอนเฟิร์มบรรทัดสุดท้ายของคุณสาวไกด์ ฯ

 

โดย: kornnakarn 7 เมษายน 2550 22:52:28 น.  

 

คุณสายลมอิสระ - เล่มนี้อยู่ใน lif ยืมได้นะคะ
อ่านแล้วเผื่อจะเกิดไอเดียไปเขียน "ชีวิตรันทด เรื่องจริงหน้าคอมพ์" บ้าง 555

คุณ honeynut - ใช่เลยค่ะ ช่วงท้าย ๆ รินน่าสงสารมาก

คุณ piccy - โนเวย์ (โปรดสังเกตแบ็คกราวด์ของบล็อก เลือกมาเพื่อการณ์นี้เลย)

คุณสาวไกด์ - ขำสาวไกด์อีกคนค่ะ

คุณผู้สาวเมืองยศ - ตกลงบล็อกนั้นเกินร้อยแล้วใช่ปะ? เดี๋ยวไปเช็คอีกที

คุณพุดน้ำบุศย์ - อ้าว เลยอินเทรนด์กะเขาอีกคน

คุณสาวไกด์ (อีกที) - เอ่อ ประโยคสุดท้ายที่เข้าตัวเองรึเปล่าคะ?
ยิ่งเห็นเขาบอกว่าคุณสาวไกด์หน้าตาดีด้วย ยิ่งมีเปอร์เซ็นต์สูง

คุณ DekChaiDam -

คุณ Masaomi - ขอบคุณที่ทักค่ะ แหะแหะ ก๊อปมาแล้วลืมแก้อ่ะ
อยากรู้ว่าทำไม ไปดูที่คุณผสมย. รีวิวเล่มนี้ได้จ้ะ เมื่อไม่นานนี้เอง

คุณตะวันสีชมพู - วางแผงเร็วมากค่ะ แป๊บเดียวเอง อ้าว กลายเป็นหนังสือละ

คุณ kornnakarn - อือม์ ไม่ค่อยรู้จักไกด์ค่ะ แต่มาคิด ๆ แล้วคงจะจริงแฮะ
ทำให้คิดต่อไปว่า คนเรานี่ยิ่งเจอคนมาก ก็ยิ่งมีโอกาสเจ้าชู้ แน่เลย

 

โดย: ยาคูลท์ 8 เมษายน 2550 0:09:21 น.  

 

อ่า..แหะๆ กลับมาตอบอีกรอบ

เราเป็นส่วนน้อยน่ะค่ะ

พูดได้เต็มปากเลยว่าเราเป็นคนไม่เจ้าชู้ง่ะ แหะๆ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 8 เมษายน 2550 21:36:27 น.  

 

 

โดย: ผู้สาวเมืองยศ 9 เมษายน 2550 9:39:30 น.  

 

คุณสาวไกด์ใจซื่อ : กำลังจะถามอยู่พอดีเลยว่า แล้วคูณสาวไกด์ใจซื่อ เจ้าชู้หรือเปล่า มาชิงตอบซะก่อน

 

โดย: batzgirl 18 พฤษภาคม 2550 7:52:44 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.