BlogGang.com : : sirivinit :

เหลา เหลา ข้าวต้มราตรีปิดตี 4

คอลัมน์ เดินดินกินข้าวแกง
โดย วิษณุ เครืองาม
มติชน 25 พ.ค. 2556

คนนอนดึก กลับบ้านดึก ไม่ว่าเพราะงานชุกหรือติดข้ออ้างอะไรก็ตามมักจะประสบปัญหาเดียวกันคือ หาอะไรกินก่อนกลับเข้าบ้านยากเต็มที ความจริงถ้าติดงานเลี้ยง งานสวดศพ งานประชุมก็น่าจะมีข้าวปลาอาหารเลี้ยง อย่างน้อยก็กระเพาะปลา ข้าวต้มปลา เกี๊ยวน้ำหมูแดง หรือหอยทอด ผัดไทย แค่นี้ก็เอาอยู่แล้ว

พวกกลับถึงบ้านเที่ยงคืน ตีหนึ่งแล้วยังจะปลุกศรีภริยาหรือแม่บ้านมาติดเตาเจียวไข่ ตำน้ำพริก อุ่นแกงจืดจึงดูน่าตำหนิไม่น้อย ฐานกลับดึกแล้วยังจะวิกาลโภชนาอีก แต่ว่าไม่ได้ บางคนก็ไม่ได้รับประทานรองท้องมาก่อนจริงๆ ด้วย จะแวะกินกลางทางก็หาที่จอดรถไม่ได้ หาร้านไม่ได้

บ้างก็ต้องขับรถออกนอกเส้นทาง เหนื่อยก็เหนื่อยเครียดก็เครียดอยากกลับไปอาบน้ำผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าไวๆ บางคนก็ติดข้าวบ้านถึงกินมาแล้วก็ต้องกลับไปกินข้าวบ้านอยู่ดี บางทีเจ้านอกบ้านรสชาติก็ไม่ถูกใจ

สมัยผมทำงานอยู่ทำเนียบรัฐบาลเจอวิกฤตแบบนี้บ่อยๆ กลับถึงบ้านไม่กล้าปลุกใคร ก็ได้อาศัยปลากระป๋องปุ้มปุ้ยบ้าง อาหารสำเร็จรูปของซีพีบ้าง บางวันแม่บ้านก็คั่วแกงพะแนงผัดครอบฝาชีวางไว้ให้ ไอ้เรากลับเกิดอยากจะกินข้าวต้มร้อนๆ กับหมูสับผัดหนำเลี้ยบ ยำปลาสลิด ซีเซ็กฉ่ายเสียอีก!

คอลัมน์นี้เคยเขียนถึงร้านอาหารข้างวัด สำหรับคนเพิ่งเลิกจากงานสวดศพ และร้านอาหารที่เปิดจนดึก วันนี้จะเขียนถึงอีกเจ้า จำไม่ได้แล้วว่าเคยเขียนถึงหรือยัง แต่ผมเพิ่งไป "อัพเดต" มา

อันดับแรกเอาแค่ว่าเขาเปิด 4 โมงเย็นเรื่อยไปจนปิดร้านตอนตี 4 พระกำลังจะออกบิณฑบาต แค่นี้ก็น่าสนใจแล้ว อันดับสองคือร้านใหญ่โตกว้างขวาง หรูหราขนาดพอชวนอธิบดี ปลัดกระทรวง หรือรัฐมนตรีไปนั่งพุ้ยข้าวต้มเที่ยงคืนได้ไม่ขายหน้า ไม่ใช่แค่เหมาะสำหรับจะชวนเลขาฯหน้าห้องไปแวะกินก่อนกลับไปส่งบ้าน

ทั้งร้านก็ติดแอร์เย็นสบาย ดึกๆ จอดรถริมถนนหน้าร้านได้ ร้านที่ว่านี้ก็ไม่ได้อยู่ลึกอยู่ลับขนาดใครเห็นจะเอาไปลือจนเข้าหูคุณนายที่บ้านว่าตี 2 แล้วยังแอบไปคีบปลาเนื้ออ่อนทอดกรอบป้อนกันอยู่อีก หากแต่อยู่ริมถนนพหลโยธิน ปากซอยอารีย์ ใกล้สถานีรถไฟฟ้าบีทีเอส ตรงข้ามธนาคารกสิกรไทย สาขาพหลโยธิน เรียกว่าเป็นชุมชนใจกลางเมืองเชียวแหละ

คนจะทำอะไรลับลวงพรางไม่พาใครไปนั่งกินข้าวต้มกันที่นี่หรอก จริงไหมครับ!

อันดับสุดท้ายร้านนี้เขาไม่ใช่ร้านธรรมดา แต่เปิดขายมากว่า 30 ปีแล้ว ทำเลอย่างนี้ไม่แน่จริงเจ๊งไปนานแล้ว รสชาติของเขาอร่อย ที่สำคัญคือกับข้าวหลากหลายมากทั้งเครื่องข้าวต้มและข้าวสวย ที่ใส่กะละมังใส่ชามอ่างใส่ตู้โชว์หน้าร้านก็ร่วม 20 อย่างแล้ว แต่ถ้าจะสั่งทำร้อนๆ เมนูเขามีให้เลือกสิริรวม 400 รายการแน่ะครับ

ร้านนี้ชื่อ "เหลา เหลา" ปกเมนูเขากล้าพิมพ์หราว่าร้านข้าวต้มราตรีที่อร่อยที่สุดในโลก จริงไม่จริงผมไม่อยากรับรองป้องปกอะไรด้วย เพราะกับข้าวต้มอร่อยๆ ที่ซัวเถา กวางตุ้ง ฮ่องกง สิงคโปร์ อร่อยๆ มีถมไป แต่เฮียแกอาจถือเคล็ดว่าวัดจากบรรดาข้าวต้มราตรีชนิดเปิดขายยันตี 4 ด้วยกันก็ได้

ร้านเหลา เหลา ปากซอยอารีย์ พหลโยธินมีกับข้าวหลากหลายประเภท กระบวนผักเขามีผักโปยเล้ง กุยช่าย กุยช่ายขาว ถั่วงอก ถั่วลันเตา ถั่วแขก ถั่วฝักยาว สาหร่าย ผักบุ้ง พริกตุ้ม หน่อไม้จีน หน่อไม้ฝรั่ง บรอคโคลี่ คะน้า ผักกวางตุ้ง ใบปอ ผักกาดแก้ว ผักโสภณ ผักตำลึง มะระ บวบ เต้าเหมี่ยว ยอดฟักแม้ว ข้าวโพดอ่อน

จะให้ต้มยำทำแกง ผัดหรือทำอะไรก็ได้ กระบวนอาหารทะเลมีปู ปลา กุ้ง หอย ปลาหมึก กั้งครบครัน ทั้งกุ้งปลาจากแม่น้ำและจากทะเล กระบวนเครื่องข้าวต้ม

คลาสสิกมีหมูสับผัดหนำเลี้ยบ ยำไข่เค็ม ยำปลาสลิด ยำกุ้งแห้ง ยำกุนเชียง ยำผักกาดดอง ยำซีเซ็กฉ่าย ปลาเค็ม หมูสับหน้าปลาเค็มนึ่ง ยำปูไข่ดอง ไส้หมูพะโล้ ขาหมู ยำไส้ตัน กบทอดกระเทียม กบผัดกะเพรา ต้มจับฉ่าย ผัดวุ้นเส้น แฮ่กึ๊น

ฮ่อยจ๊อ ไก่ผัดขิง ปลาเนื้ออ่อนขนาดต่างๆ ทอดกรอบหรือทอดราดเครื่องแกงฉู่ฉี่ หมูหวาน ไข่เจียว ไข่พะโล้ หมูต้มจิ้มเต้าเจี้ยว เป็ดพะโล้ ไก่แช่เหล้า ไชโป๊หนึง เต้าหู้ทรงเครื่อง แม้แต่ต้มยำ ต้มจืด ต้มโคล้งก็เห็นตั้งอยู่หลายหม้อ บอกแล้วว่ารายการเขามีตั้ง 400 อย่าง

ว่าไปแล้วกับข้าวพวกนี้ร้านข้าวต้มทั้งหลายไม่ว่าร้านหน้าวัดบวรฯ บางลำพู ร้านเจ๊ไข่ ถนนประชาชื่น ริมคลองประปาซึ่งลูกค้าติดกันเกรียวกราวมีทั้งนั้นแหละ ฝีมือก็พอฟัดพอเหวี่ยงกัน อยู่ที่ว่าใกล้ทางไหน สะดวกแค่ไหน ดึกดื่นแค่ไหน ส่วนใหญ่พอหลังเที่ยงคืนกุ้งปูปลาหอยก็ชักร่อยหรอ จับฉ่ายชักจะแห้งขอดหม้อ

แต่เห็นเหลา เหลา ยามตี 3 ตี 4 เขายังมีกับข้าวตุนไว้เพียบราวกับตอน 5 โมงเย็นก็เลยต้องบอกกล่าวกันหน่อย บอกแล้วว่าสำหรับคนกลับบ้านดึก

พูดถึงปิดตี 4 ผมว่าจะแวะซื้อใส่ถุงเตรียมไว้ใส่บาตรตอนย่ำรุ่งก็น่าจะได้

อ้อ! เหลา เหลานี้เขามีหลายชั้นนะครับ บางทีมองจากชั้นล่างลูกค้านั่งเต็มร้าน ขึ้นบันไดไปชั้นบนยังมีที่นั่งกว้างขวาง เห็นกั้นห้องเป็นสัดส่วนก็มีเหมาะสำหรับจัดเลี้ยงโต๊ะใหญ่ วันนั้นผมไปตอนย่างเข้าเขตวันใหม่แล้วครับ คนยังเต็มร้านแม้ไม่ถึงกับแน่น เลยได้ทักทายกันเกรียวกราว

แต่ที่ต่างคนต่างไม่กล้าถามกันเองคือ "ไปไหนมาถึงมาวิกาลโภชนาเอาป่านนี้" เพราะถามไป คนตอบก็คงผิดศีลข้อ "มุสาวาทา" เข้าอีกข้อ

นี่ยังไม่ว่าถึงอาจผิดศีลข้ออื่นที่ตามมาอีกเป็นแถว

จาก จขบ. อาจารย์ขา ร้านนี้ ยังเทน้ำซุปจากหม้อใหญ่ ลงท่อน้ำทิ้งด้านหน้า ตรง ชส.พหลโยธินอยู่รึเปล่าไม่ทราบคะ เมื่อ ๓๐ กว่าปีก่อน ดิฉันทำงานแถวนั้น เห็นเขาเทตอนเช้าแล้วสังเวชมากค่ะ

ขอบคุณ
มติชนออนไลน์
คอลัมน์ เดินดินกินข้าวแกง
ศ.ดร.วิษณุ เครืองาม

อาทิตยวารสิริสวัสดิ์ค่ะ

Create Date : 26 พฤษภาคม 2556

0 comments

Last Update : 26 พฤษภาคม 2556 8:57:40 น.

Counter : 3883 Pageviews.