ครั้นเมื่อคลอดออกมาแล้วลูกน้อยเริ่มมีพัฒนาการขึ้นตามธรรมชาติ
พ่อแม่ก็จะดูแลอย่างใกล้ชิดและทนุถนอมให้ความรัก,ความห่วงใยนานาประการ
เมื่อถึงวัยเรียนรู้ ก็จะให้ความรู้ตามวัยทีละเล็กละน้อย
ค่อยๆซึมซับ จนเริ่มพูดได้และพูดคล่องมากขึ้น
เริ่มสงสัยสิ่งต่างๆรอบตัว ซักถามโน่นนี่ตลอดเวลา
แต่คำถามของลูกน้อยก็ช่างเป็นคำถามที่ชื่นใจ
และนำมาซึ่งความสุขของพ่อแม่เสมอ
พ่อแม่พร้อมจะตอบลูกน้อยอย่างมีความสุขเช่นกัน
ถึงแม้ว่าลูกน้อยนั้นจะถามซ้ำๆกันสักกี่ครั้งก็ตาม
พ่อแม่ก็จะไม่รู้สึกรำคาญและเบื่อหน่าย
แต่จะตอบลูกน้อยอย่างมีความสุขทุกครั้ง
เราจะได้รับความสุขใจมากด้วยกันทั้งสองฝ่ายทั้งลูกน้อยและพ่อแม่
ในขณะเดียวกันพ่อแม่ก็จะเป็น "ฮีโร่" ของลูกน้อยเสมอ
ตลอดเวลาที่ลูกน้อยยังมีโลกแคบๆ
อยู่กับพ่อแม่ที่ให้ความกระจ่างแจ้งแก่เขาได้ทุกเรื่อง
เมื่อเวลาผ่านไปลูกน้อยจะโตขึ้นเรื่อยๆ
ได้รับรู้โลกภายนอกกว้างขึ้น ความคิดเปลี่ยนไป
ดังนั้น ความเป็น "ฮีโร่"
ของพ่อกับแม่ก็ถดถอยน้อยลงไปเรื่อยๆตามกาลเวลา
พร้อมกับความแก่ชราที่จะเข้ามาแทนที่คำว่า "ฮีโร่" อย่างไม่มีวันหวนกลับมาอีก
นี่แหละความไม่เที่ยงของชีวิต มีสุข มีทุกข์ มีเกิด มีดับ
ดั่งคำสอนของพระพุทธองค์ที่ว่า
ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตน ดังนี้แล
เอนทรีนี้อยู่ในหมวด Parenting ค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กาปอมซ่า Literature Blog ดู Blog
เรียวรุ้ง Funniest Blog ดู Blog
ปรัซซี่ Food Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Travel Blog ดู Blog
ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog
mcayenne94 Home & Garden Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
Close To Heaven Food Blog ดู Blog
ตุ๊กจ้ะ Parenting Blog ดู Blog
เห็นด้วยจริงแท้แน่นอนค่ะ