...อย่าเข้าไปนะ...เสียงสั่งในสมองบอกอย่างนั้นซ้ำๆตั้งหลายครั้ง แต่ดูเหมือนว่าสองเท้าในรองเท้าคู่สีม่วงสดใสจะเลือกเชื่อฟังหัวใจมากกว่า สองปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ลมหนาวพัดมาเยือนสองครั้งสองคราแล้ว ครั้งนี้ลมหนาวพัดแผ่วกว่าเดิม หัวใจไม่รู้สึกเหน็บหนาวเหมือนปีที่แล้วถึงจะบอกตัวเองว่าที่มาที่นี่ ไม่ได้หวังว่าจะเจอใครหรอกนะ เพราะคิดว่าเวลามันผ่านมาเนิ่นนานขนาดนั้น "เขา" ผู้ชายคนที่ชื่นชอบความก้าวหน้า มองไปแต่ข้างหน้า มุ่งไปแต่ข้างหน้า คนที่ต้องการแต่ความสำเร็จ คงไม่ย่ำอยู่กับที่ อยู่ตรงนี้หรอก..แต่บรรยากาศหวานๆ อุ่นๆ ที่เคยได้สัมผัส ฉันขอแค่นั้นเอง ขอแค่สัมผัสความทรงจำอุ่นๆบางเบาในสายลมหนาวแค่นั้นเอง..มากไปไหมเสียงอึกทึกของผู้คนมากมายที่เบียดเสียดกันแน่นไปหมด บทเพลงที่ฟังไม่รู้เรื่อง ได้ยินแต่เสียงกระทบแก้วและขวด ที่นั่งถูกจับจองไปหมดแล้ว ฉันยืนอยู่ในมุมมืดมุมใดมุมหนึ่งในนั้น ..ทำไมผู้คนถึงชอบโหยหาความหลังกันนักนะ นั่นสินะ ฉันก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ไม่รู้สิ......ที่เราโหยหา อาจเป็นเพราะว่ามันเป็นสิ่งที่โบยบินผ่านไปแล้วกระมัง...ใครบางคนเดินเฉียดเข้าในรัศมีที่ง่ายต่อการมองเห็น..ไม่ใกล้เกินไป ไม่ไกลเกินไป ไม่ใกล้จนกลายเป็นความอึดอัด แต่ก็ไม่ไกลเกินจะรู้สึกได้..."อ้าว..กลับมาเมื่อไร่ แปลกใจจริง" นั่นคือประโยคแรกของเขา เสียงทุ้มๆ เบาๆ แทรกมากับเสียงเพลงที่กระหึ่มก้องในหู ฉันมองด้วยด้วยแปลกใจหรืออาจจะ ไม่แปลกใจ ก็ได้"สองสามวันแล้วหล่ะ คุณยังทำงานอยู่ที่นี่หรือ" ฉันถามกลับอย่างแปลกใจนิดๆ "อืม..ก็ยังอยู่ แต่ทำงานหลายที่""ขยันจริง" ฉันแซวอย่างฝืดๆสายตาที่มองมาอย่างนิ่งๆ ไร้ความรู้สึก ฉันก็มองตอบกลับไปเช่นนั้น..และสุดท้ายก็เป็นฉันเองที่เป็นฝ่ายเลือกเปิดรอยยิ้มคุ้นเคยก่อน "สบายดีไหมคะ""อืม" เขางึมงัม "สบายดี ..คุณหล่ะ""ก็.." จะบอกว่าอย่างไรดี ถึงจะเหมาะ?"ก็..เรื่อยๆ" คำนั่นแหล่ะ เหมาะที่สุดแล้ว ฉันตอบเราสบตากันชั่วครู่..ในเเสงไฟที่เลือนลาง วิบวับด้วยเเสงสีพร่าพราย ฉันมองไม่ออกหรอกว่า รอยยิ้มพิมพ์ใจของเขาที่เปิดออกแล้วส่งมานั้น เขากลั่นมันออกมาด้วยความจริงใจหรือไม่..ท่ามกลางลูกค้าที่อัดแน่นในร้าน เขาเอ่ยขอตัวกลับไปทำงานอย่างเร่งด่วน ฉันพยักหน้าอย่างเข้าใจดี เพราะลูกค้าเยอะเหลือเกินในมุมหนึ่งที่สว่างไสวของร้าน เขากำลังทำงานด้วยความเร่งรีบ พริ้วไหวแต่สง่างาม รอยยิ้มอบอุ่นของเขามีให้สำหรับลูกค้าทุกคน ส่วนอีกมุมหนึ่งของร้านที่ฉันนั่งจิบค็อกเทลเรื่อยเปื่อยค่อนข้างมืดนิดหน่อย แต่ดีแล้ว ฉันจะได้นั่งมองเขาทำงานให้เต็มตาอย่างเงียบๆ...พอแล้ว...แค่นี้เพียงพอแล้ว...ฉันนั่งอยู่อีกเพียงครู่เดียวเท่านั้น ไม่มากไม่น้อยเกินไป ซักพักจึงเดินเลี่ยงออกจากร้านมาอย่างเงียบๆ ลมหนาวปีนี้มาเร็วกว่าเคยนิดหน่อย แต่ก็ดีแล้ว มาเร็วก็ไปเร็ว..ยิ่งความหนาวเหน็บมาเยือนรวดเร็วเท่าไหร่ ความอบอุ่นก็จะตามมาอย่างรวดเร็วเท่านั้น...ฉันหวังว่า...นะ...ฉันหวังว่า... ขอโทษแทนกรวดทราย ซึ่งหวั่นไหวในวันที่พายุรุนแรงขอโทษแทนกลีบดอกไม้ ที่ร่วงหล่นในค่ำคืนแห่งความเศร้าขอโทษแทนต้นไม้ซึ่งเคยเขียวขจี แต่กลับผลัดใบในฤดูใบไม้ผลิขอโทษคุณซักหมื่นครั้ง ที่ฉันไม่ได้กลับมาตามสัญญาแห่งสายลม ฉันขอโทษคุณในใจเป็นหมื่นๆครั้งแล้ว แต่ไม่รู้ว่าคุณจะเคยขอโทษฉันซักครั้งในใจของคุณบ้างไหม ฉันคงไม่กล้าขอให้คุณเอ่ยคำนั้นออกมาก่อน เพราะว่าฉันเองก็ไม่เคยเอ่ยเช่นกัน แต่ไม่เป็นไรหรอกใช่ไหม...บางทีรอให้สายลมหนาวพัดมาในปีต่อไป อาจจะมีใครซักคนกล้าเริ่มต้นเอ่ยคำนั้นออกมา...หรืออาจจะไม่มีเลยก็ได้...ขอโทษ...ขอโทษที่เอ่ย"ขอโทษ"ซ้ำซากเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง แต่แค่อยากให้รู้ว่าฉันรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ ขอโทษหากงานเขียนของฉันจะน่าเบื่อ เพราะเขียนกี่ที กี่ครั้งกี่หน ก็เล่าเรื่องด้วยโทนเดียวกันหมด คือเหงา เศร้า และหม่น ตั้งแต่วันนั้นที่ได้พบใครคนหนึ่ง..ฉันถึงได้รู้ว่า ใครคนหนึ่งเหมาะกับคนอีกคนหนึ่งเท่านั้น ไม่ใช่เราจะเหมาะกับทุกคน งานเขียนของฉันก็เช่นกัน ฉันชอบบรรยากาศแบบนี้แหล่ะ ฉันคงเหมาะกับแค่สิ่งนี้เท่านั้น หวานและเศร้า...ขอโทษจริงๆ... บล็อกในวันนี้เป็นถนนสายที่ 1ุ6 ในโครงการถนนสายมิตรภาพ หัวข้อ"ขอโทษ"นี้เป็นของคุณปอย..ส่วนหัวข้อที่แล้วคือ "ลมหนาวพัดมา"ของคุณอ้อน ซึ่งไม่ได้อัพคราวที่แล้ว แต่ตั้งใจไว้แล้วว่าจะอัพบล็อกเป็นการชดใช้อย่างแน่นอนดังนั้นบล็อกนี้จึงขอรวบยอดให้กลายเป็นหนึ่งเดียวกันเลยนะคะ เพราะคราวหน้าจะได้เริ่มต้นใหม่พร้อมๆกัน ไม่ได้อัพบล็อกเกือบเดือน ฝืดๆ เขียนไม่ค่อยออก โปรดอย่าเพิ่งเบื่อที่เขียนด้วยโทนเดิมๆ แต่ถนัดแต่แนวนี้จริงๆค่ะ ต้องขออภัย..แต่อาจถูกใจใครบางคน..อิอิ เพราะสั้นกว่าทุกครั้งส่วนบล็อกต่อไปในวันจันทร์ที่ 9 พฤศจิกายน หัวข้อคือ "ลอยกระทง"เข้ากับบรรยากาศกันหน่อย สายน้ำ พระจันทร์และกระทง มาร่วมเขียนกันนะคะผู้สนใจเข้าร่วมโครงการสามารถเข้าร่วมได้เลยกฏกติกามารยาทดังนี้-ลงชื่อบอกกล่าวกันไว้-เขียนเรื่องอะไรก็ได้ที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ และอัพบลอคในหมวดงานเขียน/บทประพันธ์-อัพบลอคในวันจันทร์ที่ 9 พฤศจิกายนนี้ เวลาใดก็ได้ -เมื่ออัพบลอคแล้ว กรุณามาแจ้งอีกครั้งในบลอคของคนใดคนหนึ่ง และเราจะทำการรวบรวมลิงค์อีกทีค่ะยินดีต้อนรับเพื่อนๆ ทุกคนสู่ถนนสายมิตรภาพค่ะ รายชื่อผู้ร่วมโครงการ::BeCoffee::::nikanda::::นางสาวดุ่บดั่บ::::settembre::::Paulo::::Artagold::::Unravel::::Little Knight::::อสัญแดหวา::::ซองขาวเบอร์9::::บุยบุย::::ปีศาจความฝัน::::tempopo::::Summer Flower::::นัทธ์::::กะว่าก๋า::
รายชื่อผู้ร่วมโครงการ::BeCoffee::::nikanda::::นางสาวดุ่บดั่บ::::settembre::::Paulo::::Artagold::::Unravel::::Little Knight::::อสัญแดหวา::::ซองขาวเบอร์9::::บุยบุย::::ปีศาจความฝัน::::tempopo::::Summer Flower::::นัทธ์::::กะว่าก๋า::
อย่าลืมแวะไปดูโจทย์เหมันต์ขยันอ่านนะคะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
Ciao, un bacio alla piccola Giada.
da zia pukina.