...อย่าเข้าไปนะ...


เสียงสั่งในสมองบอกอย่างนั้นซ้ำๆตั้งหลายครั้ง แต่ดูเหมือนว่าสองเท้าในรองเท้าคู่สีม่วงสดใสจะเลือกเชื่อฟังหัวใจมากกว่า สองปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ลมหนาวพัดมาเยือนสองครั้งสองคราแล้ว ครั้งนี้ลมหนาวพัดแผ่วกว่าเดิม หัวใจไม่รู้สึกเหน็บหนาวเหมือนปีที่แล้ว


ถึงจะบอกตัวเองว่าที่มาที่นี่ ไม่ได้หวังว่าจะเจอใครหรอกนะ เพราะคิดว่าเวลามันผ่านมาเนิ่นนานขนาดนั้น "เขา" ผู้ชายคนที่ชื่นชอบความก้าวหน้า มองไปแต่ข้างหน้า มุ่งไปแต่ข้างหน้า คนที่ต้องการแต่ความสำเร็จ คงไม่ย่ำอยู่กับที่ อยู่ตรงนี้หรอก..แต่บรรยากาศหวานๆ อุ่นๆ ที่เคยได้สัมผัส ฉันขอแค่นั้นเอง ขอแค่สัมผัสความทรงจำอุ่นๆบางเบาในสายลมหนาวแค่นั้นเอง..มากไปไหม


เสียงอึกทึกของผู้คนมากมายที่เบียดเสียดกันแน่นไปหมด บทเพลงที่ฟังไม่รู้เรื่อง ได้ยินแต่เสียงกระทบแก้วและขวด ที่นั่งถูกจับจองไปหมดแล้ว ฉันยืนอยู่ในมุมมืดมุมใดมุมหนึ่งในนั้น ..ทำไมผู้คนถึงชอบโหยหาความหลังกันนักนะ นั่นสินะ ฉันก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ไม่รู้สิ...


...ที่เราโหยหา อาจเป็นเพราะว่ามันเป็นสิ่งที่โบยบินผ่านไปแล้วกระมัง...


ใครบางคนเดินเฉียดเข้าในรัศมีที่ง่ายต่อการมองเห็น..ไม่ใกล้เกินไป ไม่ไกลเกินไป ไม่ใกล้จนกลายเป็นความอึดอัด แต่ก็ไม่ไกลเกินจะรู้สึกได้...


"อ้าว..กลับมาเมื่อไร่ แปลกใจจริง"

นั่นคือประโยคแรกของเขา เสียงทุ้มๆ เบาๆ แทรกมากับเสียงเพลงที่กระหึ่มก้องในหู ฉันมองด้วยด้วยแปลกใจหรืออาจจะ ไม่แปลกใจ ก็ได้

"สองสามวันแล้วหล่ะ คุณยังทำงานอยู่ที่นี่หรือ" ฉันถามกลับอย่างแปลกใจนิดๆ

"อืม..ก็ยังอยู่ แต่ทำงานหลายที่"

"ขยันจริง" ฉันแซวอย่างฝืดๆ

สายตาที่มองมาอย่างนิ่งๆ ไร้ความรู้สึก ฉันก็มองตอบกลับไปเช่นนั้น..และสุดท้ายก็เป็นฉันเองที่เป็นฝ่ายเลือกเปิดรอยยิ้มคุ้นเคยก่อน "สบายดีไหมคะ"

"อืม" เขางึมงัม "สบายดี ..คุณหล่ะ"

"ก็.." จะบอกว่าอย่างไรดี ถึงจะเหมาะ?

"ก็..เรื่อยๆ" คำนั่นแหล่ะ เหมาะที่สุดแล้ว ฉันตอบ


เราสบตากันชั่วครู่..ในเเสงไฟที่เลือนลาง วิบวับด้วยเเสงสีพร่าพราย ฉันมองไม่ออกหรอกว่า รอยยิ้มพิมพ์ใจของเขาที่เปิดออกแล้วส่งมานั้น เขากลั่นมันออกมาด้วยความจริงใจหรือไม่..ท่ามกลางลูกค้าที่อัดแน่นในร้าน เขาเอ่ยขอตัวกลับไปทำงานอย่างเร่งด่วน ฉันพยักหน้าอย่างเข้าใจดี เพราะลูกค้าเยอะเหลือเกิน


ในมุมหนึ่งที่สว่างไสวของร้าน เขากำลังทำงานด้วยความเร่งรีบ พริ้วไหวแต่สง่างาม รอยยิ้มอบอุ่นของเขามีให้สำหรับลูกค้าทุกคน ส่วนอีกมุมหนึ่งของร้านที่ฉันนั่งจิบค็อกเทลเรื่อยเปื่อยค่อนข้างมืดนิดหน่อย แต่ดีแล้ว ฉันจะได้นั่งมองเขาทำงานให้เต็มตาอย่างเงียบๆ


...พอแล้ว...แค่นี้เพียงพอแล้ว...


ฉันนั่งอยู่อีกเพียงครู่เดียวเท่านั้น ไม่มากไม่น้อยเกินไป ซักพักจึงเดินเลี่ยงออกจากร้านมาอย่างเงียบๆ ลมหนาวปีนี้มาเร็วกว่าเคยนิดหน่อย แต่ก็ดีแล้ว มาเร็วก็ไปเร็ว..ยิ่งความหนาวเหน็บมาเยือนรวดเร็วเท่าไหร่ ความอบอุ่นก็จะตามมาอย่างรวดเร็วเท่านั้น...ฉันหวังว่า...นะ


...ฉันหวังว่า...









ขอโทษแทนกรวดทราย ซึ่งหวั่นไหวในวันที่พายุรุนแรง
ขอโทษแทนกลีบดอกไม้ ที่ร่วงหล่นในค่ำคืนแห่งความเศร้า
ขอโทษแทนต้นไม้ซึ่งเคยเขียวขจี แต่กลับผลัดใบในฤดูใบไม้ผลิ
ขอโทษคุณซักหมื่นครั้ง ที่ฉันไม่ได้กลับมาตามสัญญาแห่งสายลม


ฉันขอโทษคุณในใจเป็นหมื่นๆครั้งแล้ว แต่ไม่รู้ว่าคุณจะเคยขอโทษฉันซักครั้งในใจของคุณบ้างไหม ฉันคงไม่กล้าขอให้คุณเอ่ยคำนั้นออกมาก่อน เพราะว่าฉันเองก็ไม่เคยเอ่ยเช่นกัน แต่ไม่เป็นไรหรอกใช่ไหม...บางทีรอให้สายลมหนาวพัดมาในปีต่อไป อาจจะมีใครซักคนกล้าเริ่มต้นเอ่ยคำนั้นออกมา...หรืออาจจะไม่มีเลยก็ได้


...ขอโทษ...


ขอโทษที่เอ่ย"ขอโทษ"ซ้ำซากเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง แต่แค่อยากให้รู้ว่าฉันรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ ขอโทษหากงานเขียนของฉันจะน่าเบื่อ เพราะเขียนกี่ที กี่ครั้งกี่หน ก็เล่าเรื่องด้วยโทนเดียวกันหมด คือเหงา เศร้า และหม่น ตั้งแต่วันนั้นที่ได้พบใครคนหนึ่ง..ฉันถึงได้รู้ว่า ใครคนหนึ่งเหมาะกับคนอีกคนหนึ่งเท่านั้น ไม่ใช่เราจะเหมาะกับทุกคน งานเขียนของฉันก็เช่นกัน ฉันชอบบรรยากาศแบบนี้แหล่ะ ฉันคงเหมาะกับแค่สิ่งนี้เท่านั้น หวานและเศร้า


...ขอโทษจริงๆ...









บล็อกในวันนี้เป็นถนนสายที่ 1ุ6 ในโครงการถนนสายมิตรภาพ หัวข้อ"ขอโทษ"นี้เป็นของคุณปอย..ส่วนหัวข้อที่แล้วคือ "ลมหนาวพัดมา"ของคุณอ้อน ซึ่งไม่ได้อัพคราวที่แล้ว แต่ตั้งใจไว้แล้วว่าจะอัพบล็อกเป็นการชดใช้อย่างแน่นอน

ดังนั้นบล็อกนี้จึงขอรวบยอดให้กลายเป็นหนึ่งเดียวกันเลยนะคะ เพราะคราวหน้าจะได้เริ่มต้นใหม่พร้อมๆกัน ไม่ได้อัพบล็อกเกือบเดือน ฝืดๆ เขียนไม่ค่อยออก โปรดอย่าเพิ่งเบื่อที่เขียนด้วยโทนเดิมๆ แต่ถนัดแต่แนวนี้จริงๆค่ะ ต้องขออภัย..แต่อาจถูกใจใครบางคน..อิอิ เพราะสั้นกว่าทุกครั้ง

ส่วนบล็อกต่อไปในวันจันทร์ที่ 9 พฤศจิกายน หัวข้อคือ "ลอยกระทง"
เข้ากับบรรยากาศกันหน่อย สายน้ำ พระจันทร์และกระทง มาร่วมเขียนกันนะคะ

ผู้สนใจเข้าร่วมโครงการสามารถเข้าร่วมได้เลยกฏกติกามารยาทดังนี้

-ลงชื่อบอกกล่าวกันไว้
-เขียนเรื่องอะไรก็ได้ที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ และอัพบลอคในหมวดงานเขียน/บทประพันธ์
-อัพบลอคในวันจันทร์ที่ 9 พฤศจิกายนนี้ เวลาใดก็ได้
-เมื่ออัพบลอคแล้ว กรุณามาแจ้งอีกครั้งในบลอคของคนใดคนหนึ่ง และเราจะทำการรวบรวมลิงค์อีกทีค่ะ


ยินดีต้อนรับเพื่อนๆ ทุกคนสู่ถนนสายมิตรภาพค่ะ

รายชื่อผู้ร่วมโครงการ
::BeCoffee::
::nikanda::
::นางสาวดุ่บดั่บ::
::settembre::
::Paulo::
::Artagold::
::Unravel::
::Little Knight::
::อสัญแดหวา::
::ซองขาวเบอร์9::
::บุยบุย::
::ปีศาจความฝัน::
::tempopo::
::Summer Flower::
::นัทธ์::
::กะว่าก๋า::

Create Date : 26 ตุลาคม 2552
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2552 17:06:42 น.		27 comments
Counter : 881 Pageviews.
Share Tweet