ไม่มีเวลาเขียน มาแอบอ่านของเพื่อน
ก็ยังดีครับ

เมื่อไรที่คนเราสามารถยิ้มได้ทั้งน้ำตา
เมื่อนั้นทั้งชีวิตของเราก็เป็นสุขแล้วครับ

เรื่องนี้นางเอกชื่อคุ้นๆนะ ตะเอง

ยังกับชีวิตจริงแหละอิอิ

หากอยากจะรักอีกต้องลืมคำว่าเสียใจ น่ะจ้ะ

ขอให้โชคดีในความรักค่ะ

อยากเขียนแบบผูกเรื่องอย่างนี้บ้าง แต่ไม่เคยเขียนเลย หาตอนจบไม่ได้แน่ๆ เจอกันใหม่หัวข้อหน้านะจ๊ะ

แค่อยากรู้เรื่องจริงหรือไก่กา
ทำนาห์อินตามไปเลยนะคะพี่ฟี่

อ่านแล้วชวนให้อมยิ้มครับ

มันเป็นความรู้สึกที่ดีจริงๆเวลาที่ใครบางคนยกโทษให้เรา

แต่ชื่อนางเอกเรื่องนี้เหมือนชื่อเพื่อนผมเลยอ่ะ

ขอโทษวันนี้ของน้องฟี่..
รู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยเนอะ..

พี่ก็มีประสบการณ์ประมาณนี้เหมือนกันเลย
อยากขอโทษแต่เค้าบอกไม่เป็นไร..

เค้าทิ้งให้คำพูดที่ว่า..ถ้าเรามีใครแล้วเราจะลืมเธอได้..
ผ่านมากี่ปี..เค้าก็ยังไม่มีใคร...

ความรู้สึกผิดก็ยังคงทิ้งให้อยู่ในอก..
วันนี้เราดูแลเค้าไม่ได้..แต่ก็อยากให้เค้ามีความสุขจัง..


แต่บางที..เค้าก็หยิบยื่นความรักให้ใครไม่ได้เนอะ..



ขอโทษนะครับ..ที่อินเรื่องราวอย่างแรง...อิอิ

โอ้
ดีค่ะ
อดีตมีไว้ให้จดจำและรำลึกถึง

นึกอยากโทรศัพท์บ้าง
ตะว่า จะโทรหาใครดีอ่ะ

^ ^

เพิ่งเปลี่ยนเวลาส่งนิดนึง พี่แซลลี่ปลูกผมตุ๊กตาทั้งคืนเช่นกัน

31 นะ ก่อนเที่ยงคืนได้

เล่นจริง เจ็บจริง
แต่ก็คือช่วงเวลาแห่งความสุขครั้งหนึ่งของชีวิตนะคะพี่ฟี่

มีความสุขสำหรับวันนี้และวันต่อๆไปนะคะ

หวัดีค่ะฟี่..แจงหายไปนาน
ขอโทษทีน้า..ไปหอบหนังสือมาจากไทยจ้า

อ่านเรื่องราวของฟี่วันนี้..แล้ว..อิจฉา
อยากมีโอกาสได้ยกหูโทรหาคนบางคนบ้างจัง

เรื่อง"เหมันต์ขยันอ่าน" ให้เพื่อนนำไปก่อนแล้วกัน
เดี๋ยวค่อยๆตามอ่านกระทู้ และล่ารายชื่อหนังสือเหมือนเคย

ปล.ได้"น้ำเพชร"กับ"แด่ดวงดาวในดวงใจ"มาแล้วจ้า..

ปล.อิจฉาไม่ใช่เพราะมันหวานนะ
แต่อิจฉาตัวละครฟี่..เพราะอยากน้อยก็ได้แก้ไข
ได้เอ่ยคำที่คลั่งค้างในใจมานมนาน..สบายใจขึ้นด้วย

หง่ะ นังหนู เรื่องของตัวเองป๊ะเนี่ย
คิดถึงนะ
ตอนนี้ป้ากล้วยไปติด facebook อยู่ล่ะ แนวสุด ๆ

ตอนเขียนแอบบิดคอม (แทนกระดาษ) ไปด้วยหรือเปล่านี่
แบบมาพิมพ์ไปยิ้มไป แล้วก็กรี๊ดๆ ทุบโต๊ะเพราะความเขินอะไรอย่างเงี้ย
(นึกภาพตามด้วยนะ ฮะๆๆ)
ความหลังวัยเอ๊าะ
เราเองก็เคยมีอะไรคล้ายๆ แบบนี้ แต่ไม่ใช่ไปหักอกเค้าน่ะสิ
แต่โดนเค้ากระทำ ฮือๆๆ เล่นเอาเสียเซลฟ์ไปหลายปี
พอตอนหลังมารู้ว่าที่พี่แกแสดงออก เพราะว่ามัน "เขิน"!!!!!!!!
เรางี้เซ็ง ป๊าดธ่อ เล่นเอาชีช้ำกระหล่ำปลีไปเลย
ก็เป็นความหลังแบบเด็กๆ นึกถึงแล้วยิ้มทุกที

ปล. จะไปเที่ยวละ งวดนี้หวยออกที่วังน้ำเขียว กรี๊ด จะถักๆ ทันมั้ย

แวะมาส่งกำัลังใจให้หนูฟี่ก่อนเตรียมตัวกลับบ้านจ๊ะ
สู้ ๆ เห็นเขาว่าเลื่อนไปถึงสิ้นเดือนนี่นา (แต่ก็อีกไม่กี่วันเองเน๊อะ)
สู้ ๆ เสร็จแล้วเดี่ยวไปเชียร์จ๊ะ

เรื่องนี้โดนใจค่ะ แอบลุ้นให้สองคนนี้เค้าเป็นแฟนกันแต่อีกคนดันกำลังจะแต่งงานซะนี่ เศร้าเลย

เรื่องสมุดเฟรนด์ชิบนี่ยังเก็บไว้อยู่เลยนะคะ นานๆ ครั้งจะเอามาเปิดอ่านซักทีก็ขำๆ ดีเหมือนกัน

เพิ่งฟื้นจากสลบ ปลูกผมมันส์จริงเลย แต่ใช้เวลามากสุดๆอ้ะนะ

ไปทำงานก่อง เย้ววววว

เป็นการข้อโทษที่ทำให้โล่งใจมากเลยนะคะกับเรื่องนี้
ปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา เก็บไว้แต่ความทรงจำดีๆ เนอะ

สำหรับเรื่องที่บล็อกอ้อน คุณฟี่ถูกแล้วค่ะ
ตั้งใจเขียนให้เห็นถึงการให้ความสำคัญของคน
ที่มักจะมองเห็นเรื่องราวของตัวเองสำคัญกว่า
ฉะนั้นผู้ชายในเรื่องก็เป็นคนที่มองเห็นคนในครอบครัว
สำคัญกว่าหญิงมอมแมมคนนั้นนั่นเอง
อิอิ อ้อนคงเขียนไม่แตกด้วย เลยเหมือนเข้าใจยากไปหน่อยมังคะ

คำขอโทษสำหรับคนบางคน ต่อให้เวลาผ่านไปเนิ่นนานแค่ไหน คนที่รับฟังก็พร้อมที่จะให้อภัยอยู่ตลอดเวลา
แต่คนที่จะเอ่ยต่างหากล่ะที่อาจจะรู้สึกกลัวไปเอง


พี่ฟี่เขียนได้น่ารักดีอ่ะครับ ชอบครับ



ปล. เล่นชมผมอย่างนี้ผมก้เขินแย่เลยสิครับ อิอิ

55++ มัวแต่ทำอย่างอื่นเลยยังไม่ได้อัพบล็อกน่ะจ๊ะ
เดี๋ยวอีกวันสองวันจะอัพ ให้ห่างหายจากทู้ไปซั๊กนิ๊ดก่อน
วันนี้เป็นหวัดด้วยอ่ะ เซ็งมาก ๆ อยากพัก แต่พักไม่ได้ งานเข้าอย่างแรง
เฮ้อ ๆ ๆ

ขอโทษที่วันนี้มาทักทายกันสายเลยจ๊ะ งานเยอะเหมือนเดิมอะ

ฟี่เอ๊ย พี่แซลลี่ว่า คิดถูกแล้วที่มะปลูก ป่านนี้ยังขึ้นมะหมดหัวเยย งานกะเยอะแยะ ตาแป๊ะไก่ นอนบ่เต็มตาแย้ว

สู้ๆๆ

สวัสดีค่ะคุณฟี่
เป็นคำขอโทษที่อ่านแล้วรู้สึกดีสุด ๆ ไปเลยนะคะรู้ไหม
เพราะเป็นการขอโทษที่ไปถึงผู้รับ ด้วยการรวบรวมความกล้าของผู้พูด
ด้วยความรู้สึกผิดอย่างเต็มที่ที่อยากจะขอโทษกับสิ่งที่ทำผิดไป
และผู้รับก็ให้อภัย ต่างฝ่ายต่างรู้สึกดี ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการให้อภัย
และการได้รับการให้อภัยอีกแล้วนะคะ รู้สึกดีตามไปด้วยเลยล่ะค่ะเนี่ย

สวัสดีค่ะนู๋ฟี่

เขียนได้ดีมากค่ะ อ่านแล้วอินไปด้วย
ได้อารมณ์ยังกะเรื่องจริงเชียว

มีความสุขกับทุกทุกวันนะคะ


คมคำ : แม้เกิดมาต่ำต้อย ….แต่ก็ทำสิ่งที่ดีที่สุดได้

เพิ่งกลับมาจากงานแต่งงานเพื่อนล่ะ
เห็นเม้นท์ฟี่ ก็สนใจจ้าที่วังน้ำเขียว เราออกสายๆ พรุ่งนี้ล่ะ ส่งเมล์มาให้ดูได้เลยจ้า
oanotai@hotmail.com
ขอบคุณนะจ๊ะ

ปล. ไปงานแต่งเพื่อนที่ทำการ์ดให้ ถักตุ๊กตาให้อีก ยังไม่ได้เอาลงบล๊อคเลย
แต่วิ่งมาบอกฟี่ก่อนว่า "เราได้ช่อดอกไม้เจ้าสาว" ฮิ้ววววววววว

มาหา

สวัสดีจ้าน้องฟี่..

ใกล้วันลอยกระทงแล้ว...ไปลอยกระใครเอ่ย..
หรือจะเอาบัญชีที่กองเป็นตั้งๆ ไปลอยดีน้อ..

สมัยอยู่กทม..ไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่กับเทศกาลนี้..
แต่อยู่ทางเหนือเนี่ย..มันอินจริงๆเลย


บรรยากาศให้..อากาศก็หนุน..ทุนซื้อกระทงก็เตรียมมาแล้ว
แต่ยังไม่มีใครไปลอยด้วยเลย..(ปีก่อนๆ)

พอมาปีนี้..คงไม่ได้ไปอีก..คนเยอะ..เอด้าไม่ปลื้มมม 555+


มีความสุขมากๆจ้าาา

สวัสดีขอรับ...

กลับมาซะแล้ว...

หงืดๆๆ...

เขียนเก่งเน้อ...

แล้วเจอกันบล็อกหน้า...

เจ้าข้า..

หวัดดีจ๊ะ พรุ่งนี้ได้หยุดใช่มะดีใจจัง

น่าร๊ากกกกมากเลยอ้ะ ฟี่

แปปเดียวเสร็จแย้ว เก่งจริงๆ

พี่ฟี่
เป็นการขอโทษที่ ให้ความรู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อยความรู้สึกผิดออกไปจริงๆค่ะ
ดีจังเลยนะคะ ที่ได้ทำแบบนั้น

ตอนอ่านนินึกว่า สองคนนั่นจะกลับมาคบกันอีกครั้งนะเนี่ย
แหะแหะ แต่ว่าก็ไม่ใช่
แต่ยังไงก็ดีใจ ที่ได้เอ่ยคำขอโทษออกไปเนอะคะ อิอิ

แล้วก็ ขอโทษที่มาช้าไป(ไม่)หน่อยนะคะพี่ฟี่

แสดงว่าเพื่อนร่วมงานเห็นว่าฟี่มีความสามารถเยอะ
ได้ใช้สมองทั้งสองซีกเลยนะ
ต้องระวังเรื่องหลังนะ เวลาก้มเก็บของต้องย่อเข่าด้วย
เดี๋ยวหลังเสียตอนอายุมากๆ ทุกวันนี้เราต้องกินนมทุกวันตุนแคลเซียมไว้อยู่
กลัวเป็นโรคกระดูกพรุนน่ะ (คงไม่ใช่การวิตกจริตมากไปเนาะ)

อาหารการกินนี้ระวังสุดฤทธิ์ แต่กยังเผลอใจกับพวกขนมปังเรื่อย

ใกล้ปีใหม่แล้ว ที่ทำงานเลี้ยงฉลองกันไปยัง
เราเป็นฟรีแลนซ์ได้แต่นั่งหง่าวอยู่หน้าคอมคนเดียว
พยายามเคลียร์งานให้เสร็จนะเนี่ย

วันนี้ไปกินก๋วยเตี๋ยวปลากับพี่แซลลี่มาด้วย อิอิ
ให้พี่แซลลี่อัพบล๊อค
เราจะอัพเรื่องอื่นแทน หุหุ (แต่รอก่อนนะ)