|
|
เพลงพิณ - ความรัก น้ำตา และความไร้เหตุผล
สวัสดีจ้า เพลง
ขอโทษที่พิณเกเรไม่ส่งข่าวมาเลยนะจ๊ะ ขอโทษเป็นพันครั้งเลยจริง ๆ ที่ทำให้ต้องเป็นห่วง
ช่วงที่ผ่านมา พิณมีแต่เรื่องวุ่น ๆ เต็มไปหมด ทั้งเหนื่อยกายเหนื่อยใจ
แต่ก็นะ พิณอยากจัดการปัญหาต่าง ๆ ด้วยตัวเอง
เพราะที่ผ่านมาพิณพึ่งเพลงมาเยอะแล้ว
พึ่งตั้งแต่ให้เพลงดันก้นพิณออกจากท้องแม่เลยละมั้ง 555
อ่ะ เข้าเรื่อง ๆ รู้น่าว่าคนอ่านทางโน้นใจร้อนอยากจะรู้เรื่องเต็มทีแล้ว
จริง ๆ ก็ไม่มีอะไรมากนะ แค่..พิณเลิกกับยศแล้ว ก็เท่านั้น ...
เพลงคงรู้จักพิณดี ..ใช่ เพิ่งจะตอนนี้นี่แหละ ที่พิณพูดว่า เท่านั้น ได้
ถ้าเป็นเมื่อตอนเลิกกันใหม่ ๆ พิณแทบบ้า รู้อย่างเดียวว่า ยศทรยศพิณ มันเจ็บมากเลยนะเพลง
กับคนคนนึงที่เราคิดจะร่วมอนาคตกัน แล้วภาพฝันนั้นมันก็พังทลาย รวมทั้งใจของพิณด้วย
ถ้าเพลงพอจำได้ ที่พิณเคยเล่าถึงผู้หญิงลึกลับที่โทรมาเล่าเรื่องยศให้พิณฟัง
ยังมีคนเห็นยศไปเดินซื้อของ ช้อปปิ้งกับผู้หญิง เดินซื้อของเข้าบ้านน่ะเพลง นึกภาพออกไหม
แต่นะ พิณไม่ตัดสินยศจากคำพูดของคนที่พิณไม่รู้จัก
หรือสายตาของคนอื่นหรอก
..........................................
เป็นอะไรไปคนดี ทำไมวันนี้ทำหน้าอย่างนี้ล่ะ เขาเอานิ้วเกี่ยวผมทัดหูให้อย่างอ่อนโยนเหมือนที่ทำเวลาปลอบโยนฉันเสมอ
มีเรื่องกลุ้มใจนิดหน่อยน่ะค่ะ ฉันยิ้มน้อย ๆ ชั่งใจกับคำพูดที่จะพูดออกไปในวันนี้ เพราะบางทีมันอาจจะเป็นวันสุดท้าย..ระหว่างเรา
กลุ้มเรื่องอะไรคะ บอกผมหน่อยสิ งานหรือ คราวนี้ฉันยิ้มได้กว้างขึ้นอีกนิด นั่นสินะ ทุกครั้งที่หัวใจของฉันกำลังไหวหวั่น ปัญหาของฉันจะคือ เรื่องงานเสมอ
เปล่าค่ะ เรื่องอื่นน่ะ ว่าแต่..เมื่อวานยศไปไหนมาคะ โทรไปก็ปิดเครื่อง ช่วงนี้ปิดเครื่องบ่อยจัง ประโยคที่ฉันพยายามคิดเรียบเรียงจะให้เป็นประโยคแรกหายไปไหนไม่รู้ ตอนนี้ฉันก็แค่ถามในสิ่งที่อยากจะถามมานาน
ก็ไม่ได้ไปไหนนี่ เออ..ไม่สิ ผมแวะไปซื้อหนังสือที่ห้างมาแป๊ปน่ะ แต่แบตผมหมด แถมโทรศัพท์ผมออกอาการจะเจ๊งเอาอีกต่างหาก อย่าบอกนะว่างอนเรื่องนี้น่ะ เขาจับหัวฉันโยกเบาๆ
พิณไม่ได้งอนหรอกค่ะ แล้วได้หนังสือเรื่องอะไรมาคะ ทำไมไม่โทรมาชวนพิณล่ะ ก็รู้นี่น่าว่าอาทิตย์นี้พิณว่าง ไปเป็นเพื่อนยศได้อยู่แล้ว ฉันตอบยิ้ม ๆ ดีใจหน่อย ๆ ที่ยังคงควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดี
หนังสือการเมืองน่ะพิณ ไม่ได้ชวนเพราะจะไปแป๊ปเดียว ตั้งใจไว้อยู่แล้วว่าจะซื้อเรื่องอะไร รีบไป รีบซื้อ เสร็จก็กลับครับ เขาว่าพลางเอื้อมมือไปหยิบหนังสือที่เบาะหลังมายื่นให้ดู
ไปคนเดียวหรือคะ ฉันพลิกหนังสือผ่าน ๆ สบตาเขาระหว่างรอคำตอบ
เอ่อ ..ไปกับเพื่อนที่ทำงานครับ พอดีคุยกันเขาก็อยากซื้อหนังสือ เลยชวนไปด้วยกัน ฉันรับคำตอบนั้นด้วยการพยักหน้าเบา ๆ มองท้องฟ้าข้างนอกที่กำลังครึ้ม ฝนคงใกล้จะตกเต็มทีแล้ว
แล้วหนังล่ะคะ สนุกไหม คำถามธรรมดาที่ถามต่อเนื่องลอย ๆ อย่างที่คนถาม พยายามไม่ใส่ใจอาการชะงักไปของเขา นานพอที่จะรู้ว่าคงไม่มีคำตอบใด ๆ แน่ ฉันหันมามองเขาที่กำลังทำสีหน้าลำบากใจ
ยศคะ ช่วยตอบพิณตรง ๆ ทีเถอะ ว่ายศกำลังคบคนอื่นอย่างที่กำลังคบพิณหรือเปล่า ฉันถอนใจถามเขา ช้า ๆ ชัด ๆ ตบหลังมือเขาเบา ๆ
พิณรับได้นะยศ ไม่ว่าคำตอบของยศจะเป็นอะไร ตลอดเวลาที่ผ่านมา พิณรักยศ ให้ความเชื่อใจ และให้เกียรติยศเสมอ วันนี้พิณขอแลกความซื่อสัตย์ของพิณกับความจริงใจในคำตอบของยศเท่านั้น ยศจะให้พิณได้ไหม
ผม .. พิณ .. ถึงผมจะมีใคร แต่ผมก็รักพิณนะ เท่านี้เองที่ฉันต้องการ .. ขอแค่ได้ยินจากปากเขาเท่านั้น ฉันได้แต่เอนตัวพิงเก้าอี้อย่างอ่อนล้า ไม่รับรู้ถึงมือใหญ่ที่กำลังกุมมือ หากเห็นเพียงเม็ดฝนที่ร่วงหล่นลงบนกระจกอย่างพร่างพรู
ความรักที่พิณมีให้ยศมันไม่มากพอหรือ หรือถ้าพิณไม่ใช่สำหรับยศ ทำไมไม่บอกกันตรง ๆ มันคงจะเจ็บน้อยกว่านี้ ถึงตอนนี้ยศจะไม่รักพิณ แต่ยศก็ทำร้ายคนที่เคยรักได้ขนาดนี้เชียวหรือ ฉันหยิบรูปถ่ายใบเล็กที่ถูกคั่นในหนังสือหน้าหนึ่งออกมาวางหน้ากระจก แน่นอนว่าผู้ชายในรูปนั้นฉันรู้จักดี ส่วนผู้หญิงที่เขากำลังโอบบ่า เอาหัวชนกันและยิ้มอยู่นั่น .. กลับไม่ใช่ฉัน
ไม่พิณ .. พิณไม่ใช่คนที่ผมเคยรัก ผมยังรักพิณเหมือนเดิม พิณเชื่อผมสิ เราลืมเรื่องที่คุยกันวันนี้ แล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิม อย่าทิ้งผมนะพิณ เขาพลิกรูปคว่ำลง พูดร้อนรน ตาแดงก่ำ
ถึงผมจะมีเขา แต่ผมก็รักพิณ เขาแค่มาเติมเต็มในส่วนที่พิณไม่มีเท่านั้นเอง นั่นล่ะเหตุผลของเขา ที่พูดออกมาง่าย ๆ เท่านั้นเอง แม้ภาพจะพร่าไปด้วยหยาดน้ำ แต่ฉันก็เงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างเต็มตา เป็นครั้งสุดท้าย
ใครบ้างที่สมบูรณ์แบบ .. ยศ แม้แต่ตัวยศเองสมบูรณ์แบบหรือ แล้วทำไมพิณรักยศอย่างที่ยศเป็นได้ล่ะ อย่าพยายามหาเหตุผลอะไรเลย สำหรับพิณมันก็แค่สั้นๆ ง่าย ๆ รัก และ หมดรัก ก็เท่านั้น
ฉันปลดมือเขาออกช้า ๆ วางแหวนทองคำขาวที่สลักชื่อเขาลงบนเบาะ ก่อนก้าวออกจากรถ เงยหน้ารับเม็ดฝนเย็นเยียบให้ชะหยาดน้ำตาที่ไหลรินจากก้นบึ้งของใจ
.
.
บ้านของเราในอนาคตนะพิณ ผมว่าจะหาแบบที่พอมีสนามซักหน่อย เผื่อมีลูกจะได้มีที่วิ่งเล่น ไม่งั้นก็หาชิงช้ามาวางซักตัว นั่งรับลมตอนเย็น ๆ กันเนอะ พิณชอบต้นโมกใช่ไหมเอาไว้เราไปหามาลงกัน
คนเรานี่ชอบเอาชื่อพ่อแม่มารวมกันตั้งเป็นชื่อลูกเนอะ ถ้าเรามีลูก.. พ่อชื่อ ยศ แม่ชื่อพิณ ลูกออกมา..ก็ต้อง ชื่อ ยิน โอย..ตลกตายเลย พิณตั้งดีกว่าชื่ออะไรก็รู้ว่ามาจากความรักของพ่อกับแม่ทั้งนั้นล่ะ'
อ้าว..พิณ แหวนไปไหนล่ะ นั่นแหวนแทนตัวผมนะถอดได้ไง น้อยใจนะนี่ ผมยังไม่เคยถอดแหวนของพิณเลย
.....................................................
. ก็เท่านั้นเองเพลง เท่านั้นเอง
ไม่มีข้าวของอะไร คำสัญญาใด ๆ จะมั่นคงเลย ถ้าใจเรายังเปลี่ยนไป
แต่เพลงไม่ต้องเป็นห่วงนะ มันก็เป็นเพียงบทเรียนบทหนึ่ง บททดสอบความแข็งแรงของชีวิตช่วงหนึ่งที่พิณต้องผ่านมันไปให้ได้
และตอนนี้พิณสบายใจดี กินลง นอนหลับ ยิ้มได้ และคิดถึงเพลงมาก เอาไว้พิณจะลางานขึ้นไปหาเพลงที่เชียงใหม่นะ
คิดถึง และอยากกอดเพลงที่สุดในโลก
พิณ
.........................................................
อ่านอะไรอยู่ครับเพลง ทำไมยังไม่นอนอีก ชายหนุ่มก้าวเข้ามาหอมแก้มภรรยาสาวจากด้านหลัง ก่อนอ้าแขนรับร่างเล็ก ที่หมุนตัวกลับมากอดเขาไว้ทั้งตัว
หือ เป็นอะไร เดี๋ยวให้ผมไปอาบน้ำก่อนดีกว่า คราวนี้จะให้กอดไม่ปล่อยเลย ชายหนุ่มกระเซ้าขำ ๆ อย่างอดแปลกใจหน่อยๆ ที่อ้อมกอดยังไม่ผ่อนแรงลง เขาลูบผมยาวสลวยก่อนก้มลงหอมแรง ๆ อีกฟอดอย่างมันเขี้ยว
เป็นอะไรบอกได้หรือยัง หือ เขาโยกร่างเล็ก เบา ๆ เหลือบตามองตัวหนังสือเป็นพรืดบนหน้าจอคอมพิวเตอร์
อิฐรักเพลงไหม เสียงเล็ก ๆ อู้อี้จากอกเขา
รักสิครับ โธ่ .. แอบคิดอะไรคนเดียวอีกล่ะเด็กน้อย ที่ผมกลับดึกนี่ก็นั่งทำงานอยู่ที่ทำงานน๊า เอ.. สงสัยวันหลังผมต้องขอเบอร์ลุงยามไว้ให้มาเป็นพยานให้ผมแล้วนะนี่ เมียเริ่มไม่ไว้ใจแล้ว เขาล้อยั่ว ก่อนจะได้รับหมัดเล็ก ๆ ตุ๊บ 2 ตุ๊บ พร้อมคำท้วง บ้าดิ อิฐก็ และก็เป็นอย่างที่คาด เรื่องราวที่มากกว่าแค่เรื่องที่เขากลับดึกก็เริ่มหลั่งไหล
การเดินทางของความรักยังไงล่ะเพลง ล้มบ้าง พักบ้าง ระหว่างทางมันไม่สวยงามเสมอไป แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เจอความหอมหวานเลย ต่อให้เราเองก็เหมือนกัน ถึงแต่งงานกันแล้วก็ใช่ว่ามันจะเรียกว่าเป็นจุดหมายปลายทาง มันก็ยังคงเป็นระหว่างทางที่เราต้องอาศัยความรัก ประคับประคองกันเดินต่อไปอยู่ดี ต่อให้ใครต่อใครเซไปบ้างเหนื่อยไปบ้าง แต่ถ้าหันไปมองข้าง ๆ เราก็จะเห็นอีกคนคอยส่งมือให้จับ คอยอ้าแขนให้กอด เอาไหล่ให้พิง และผมเชื่อว่าซักวันนึงพิณเขาก็ต้องเจอใครอีกคนที่พร้อมจะออกเดินทางไปด้วยกันกับเขา
ขอบคุณที่รักกันนะอิฐ คำพูดที่มาพร้อมตาหวาน ๆ รอยยิ้มหวานๆ ของคนตัวเล็ก เริ่มเปลี่ยนเป็นตาขุ่น ปากยื่น เมื่อได้ยินเขาหัวเราะในคอ และนั่นก็ทำให้อิฐต้องรีบอธิบาย
เปล่า ๆ ผมขำอีกคนที่พูดประโยคแบบเดียวกันเมื่อตอนบ่ายต่างหาก เอ้า.. อย่ามองอย่างงั้น ใครจะมาบอกผมล่ะ ผมมีเพลงคนเดียวนี่ ภีมไง จำไอ้หมอที่มันมาจีบยัยเอมได้ไหมล่ะ หนุ่มที่รอมาเป็นปีน่ะ สุดท้ายยัยเอมก็แพ้ใจรับรักไปเรียบร้อย ผมอดไม่ได้เลยถาม ว่าตอนเขารู้ว่ามันรับรักเนี่ย ถึงขั้นกระโดดตัวลอย ร้องไชโยไปสามบ้านแปดบ้านไหม ยัยเอมมันบอกไงรู้ไหม บ้าดิพี่อิฐ ภีมเขาบอกว่า ขอบคุณครับเอม ขอบคุณที่รักกัน ต่างหาก ตอนนั้นผมยังขำ ว่าภีมมันน้ำเน่าเลย แต่พอได้ฟังเองนะ แหมมม .. มันชื่นใจ ชายหนุ่มทำหน้ากรุ้มกริ่มแบบจะแอบชื่นใจตามที่ปากพูดเข้าจริง ๆ ก่อนถูกหยิกหมับเข้าให้หลาย ๆ ที
นี่แนะ นี่ ๆ ๆ น้ำเน่าเหรอ เพลงว่าภีมออกจะน่ารักมากกว่า ชักชอบล่ะสิ เมื่อไหร่จะได้เจอตัวเป็น ๆ บ้างน๊า หญิงสาวทำหน้ากรุ้มกริ่มเลียนแบบก่อนจะตั้งท่าระวังตัวเมื่อเห็นยักษ์ตัวโตเริ่มปั้นหน้าโหด ๆ
หนอย แอบนอกใจกันเห็น ๆ แบบนี้ ... ฮึ่มมมมม .......มาให้ทำโทษซะดี ๆ เสียงคำรามฮึ่มของคนตัวใหญ่ เสียงหวีดเล็ก ๆ ของคนตัวเล็กดังขึ้นก่อนค่อย ๆ แปรเปลี่ยนไปเป็นเสียงหัวเราะที่สอดประสานกันในที่สุด
ความรัก ...
บางทีก็ทำให้เราสุข
บางครั้งก็ทำให้เราเศร้า
ทำให้เราคิดถึงใครซักคนแล้วหัวเราะได้
หรือแค่ได้ยินเสียงใครบางคนน้ำตาก็ไหล
แต่ ความรัก .. ก็คือความรัก ที่ยากจะหาคำนิยาม
หากต้องใช้ ใจ สัมผัส .. แล้วคำนิยามใด ๆ ก็ไร้ความหมาย
| Create Date : 22 มิถุนายน 2552 |
| Last Update : 22 มิถุนายน 2552 8:42:49 น. |
|
63 comments
|
| Counter : 1159 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ภาวันต์  วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:12:21:51 น. |
|
|
|
| โดย: Sweety PB วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:14:16:04 น. |
|
|
|
| โดย: inmemoir วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:15:55:04 น. |
|
|
|
| โดย: nikanda วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:16:20:31 น. |
|
|
|
| โดย: กิ่งลีลาวดี วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:16:56:36 น. |
|
|
|
| โดย: Sweety PB วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:18:05:11 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:18:24:01 น. |
|
|
|
| โดย: arcoiris วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:20:18:47 น. |
|
|
|
| โดย: บุยบุย วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:21:27:08 น. |
|
|
|
| โดย: BeCoffee วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:22:24:22 น. |
|
|
|
| โดย: oanotai วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:22:28:48 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:22:55:51 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:23:06:08 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:23:57:36 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:8:00:04 น. |
|
|
|
| โดย: I_sabai วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:8:30:17 น. |
|
|
|
| โดย: oanotai วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:8:39:55 น. |
|
|
|
| โดย: oanotai วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:8:41:00 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:11:18:57 น. |
|
|
|
| โดย: Sweety PB วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:17:36:36 น. |
|
|
|
| โดย: ปลาทองแก้มยุ้ย IP: 124.121.162.70 วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:23:43:08 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:7:38:11 น. |
|
|
|
| โดย: oanotai วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:9:18:10 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:11:31:02 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:11:41:42 น. |
|
|
|
| โดย: walayalai วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:20:11:55 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:12:50:07 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:14:10:14 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:7:22:07 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:8:17:12 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น  วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:18:19:35 น. |
|
|
|
| โดย: Roseshadow วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:21:14:31 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:7:56:42 น. |
|
|
|
| โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:22:26:53 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:7:33:18 น. |
|
|
|
| โดย: oanotai วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:16:32:57 น. |
|
|
|
| โดย: บุยบุย วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:17:15:47 น. |
|
|
|
| โดย: oanotai วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:21:10:48 น. |
|
|
|
| โดย: oanotai วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:22:03:01 น. |
|
|
|
| โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 มิถุนายน 2552 เวลา:5:51:56 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มิถุนายน 2552 เวลา:8:10:06 น. |
|
|
|
| โดย: ชินโจมายุ วันที่: 29 มิถุนายน 2552 เวลา:9:38:12 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มิถุนายน 2552 เวลา:10:47:13 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มิถุนายน 2552 เวลา:14:19:11 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 29 มิถุนายน 2552 เวลา:14:36:46 น. |
|
|
|
| โดย: oanotai วันที่: 29 มิถุนายน 2552 เวลา:18:43:44 น. |
|
|
|
| โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 29 มิถุนายน 2552 เวลา:20:03:28 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 มิถุนายน 2552 เวลา:7:39:41 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 มิถุนายน 2552 เวลา:8:37:28 น. |
|
|
|
| โดย: Kluaytub วันที่: 30 มิถุนายน 2552 เวลา:17:38:39 น. |
|
|
|
| โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 30 มิถุนายน 2552 เวลา:19:53:07 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 30 มิถุนายน 2552 เวลา:23:04:25 น. |
|
|
|
| โดย: nikanda วันที่: 1 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:35:42 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 1 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:58:46 น. |
|
|
|
| โดย: ชินโจมายุ วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:41:26 น. |
|
|
|
|
|
|
|
กิ๊ววว์ วัยหวานสุดๆเลยอ้ะ ฟี่
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
มีตัวละครเดิมแอบโผล่มาด้วยนะคะ อิอิ จำได้ค่ะ
ความรักเมื่อผ่านช่วงเวลาที่ร้องไห้และไร้เหตุผลไปแล้ว
มันจะมีเหตุผลขึ้นบ้างไหมคะ หรือว่าความรักต้องควบคู่กับ
ความไร้เหตุผลเสมอ?...ไม่รู้เหมือนกันนะคะ ได้แต่หวังว่า
น้ำตาและความไร้เหตุผล จะเป็นเหตุผลให้ทุกคนมีความรักใหม่
รอลุ้นความรักของพิณด้วยคนค่ะ