จุ๊ๆ อย่าเอ็ดไป มีความลับ..อะไรจะบอก
ฉันเงยหน้าขึ้นมองกระจกบานนั้น
เขา.. กำลังกินกาแฟแก้วโต หยิบแซนวิซขึ้นมากัด และตาจับจ้องอยู่ที่คอมพิวเตอร์
.
.
กระจกห้องเก็บของระหว่างทางเดินที่ยังไม่มีใครเปิดไฟสะท้อนภาพต่าง ๆ
ของออฟฟิศยามเช้าได้อย่างชัดเจน
มีคนไม่กี่คนที่มาเวลานี้ และเขาเป็น 1 ในนั้น
พี่ร่วมงานที่อยู่อีกแผนกหนึ่งที่ฉันเพิ่งรู้ว่าสายตาของฉันแอบมองตามเขาบ่อยแค่ไหน
แต่ก่อน ความรู้สึกของฉันที่มีต่อเขา ไม่ต่างอะไรกับที่มีให้คนอื่น ๆ
เพื่อนร่วมงานที่ดี .. คงเป็นคำจำกัดความสั้น ๆ ได้เท่านั้น
หากไม่ใช่ ช่วงหนึ่งที่เราได้มีโอกาสพูดคุยกันในทุกเช้า ที่ห้องทานอาหาร
เขาถามขึ้นในวันหนึ่ง.. หลังจากเดินเข้ามาเจอฉันกับหนังสือ หรือหนังสือพิมพ์ซักเล่มเสมอ
ชอบกินข้าวไปอ่านหนังสือไปหรือ
เปล่าค่ะ แต่ไม่ชอบนั่งกินข้าวคนเดียว เลยหนีบหนังสือมานั่งอ่านไปกินไปเพลิน ๆ น่ะค่ะ
ฉันตอบยิ้ม ๆ
งั้นพี่กินเป็นเพื่อน เขานั่งลงเทข้าวจากกล่องใส่จาน ฉันปิดหนังสือ และเรา..เริ่มพูดคุย
.
.
วันนี้กินข้าวหรือเปล่า
กินค่ะ อีก 5 นาทีจะ 8 โมง เวลาที่ฉันกินช้าขึ้นอีกนิดสำหรับรอเพื่อนร่วมโต๊ะขาประจำ
งั้นรอพี่แป๊ปนะ พี่มาถึงข้างล่างนี่ล่ะ เดี๋ยวขึ้นไปกินข้าวกัน
ค่ะ ฉันตอบเบา ๆ ยิ้มให้กับโทรศัพท์ในมือ
เขาตักแบ่งกับใส่จานให้ฉัน ขณะที่ฉันอวดเมนูของตัวเองเช้านี้ แบบที่ทำเป็นปกติทุกวัน
เพื่อนร่วมโต๊ะอีก 2 คนแซวยิ้ม ๆ เขายิ้ม ฉันหัวเราะ
แต่ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ..
มีแค่ฉันที่รู้ ว่ามุมเล็ก ๆ ในหัวใจเริ่มเปลี่ยนไปทีละน้อย
ฉันหยุดเคาะแป้นพิมพ์ เงยหน้าขึ้นมองกระจกบานโตบานเดิมด้วยความเคยชิน
แต่คราวนี้ มีบางอย่างเปลี่ยนไป .. เขากำลังสบตาฉัน .. ในกระจก
ฉันได้แต่รีบก้มหน้า หัวใจเต้นตึกตัก
.
.
เขาคงยังไม่รู้ความลับของฉันหรอกนะ
คุณว่างั้นไหม ..
สำหรับการเข้าร่วมโครงการครั้งที่ 3 ค่ะ
ใครจะเป็น "เขา" ใครจะเป็น "ฉัน"
จะเป็นเรื่องจริง หรือเป็นเพียงเรื่องแต่ง
อันนี้เป็น "ความลับ" ของคนเขียน เช่นกันค่ะ 
| Create Date : 27 เมษายน 2552 |
| Last Update : 27 เมษายน 2552 7:48:05 น. |
|
28 comments
|
| Counter : 683 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
สวัสดียามเช้าค่ะคุณฟี่
เจิมค่ะเจิม
๙
๙๙
๙๙๙
๙๙๙๙
๙๙๙๙๙
ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ