" IT'S TIME FOR HAPPY RETURNS "
Group Blog
 
All blogs
 
ดึกแล้ว :: แพรพิณ

“ดึกแล้ววววว .. ข่มตานอนแต่หัวใจรุมเร้า ออกมายืนหาดาว ช่วยปลอบจายยยยย.....” เสียงร้องเพี้ยน ๆ ผิดคีย์ดังขึ้นข้างหลัง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าของเสียงนี้เป็นใคร


“อี๋.. เพลงเค้าเสียหมด เพลงนี่ยังไงนะ ชื่อ เพลงแท้ ๆ แต่ร้องเพลงหลงตลอดเลย” คนฟังหันไปเปลี่ยนเรื่อง ทำทีไม่สนกับความหมายของเนื้อเพลงที่มีคนมาร้องแซว


‘เพลง’ มองหญิงสาวที่หน้าตาเหมือนเธออีกคนยิ้ม ๆ 3 เดือนมานี้ แพรพิณน้องสาวฝาแฝดของเธอดีขึ้นมาก หน้าตาไม่ทุกข์ระทม เหมือนวันแรก ๆ ที่เธอรู้ข่าวเลิกราของน้องกับคนรัก บางที..คงเป็นเพราะเวลาที่ช่วยเยียวยา หรือบางทีคงเป็นเพราะ..เขาคนนั้น


“ใช่ซี้ ก็เพลงเป็นคนร้องนี่ มันจะซึ้งได้ยังไง ต้องคนนู้นนนน” เพลงออกท่า’คนนู้นน’ ปากยื่นยาวจนคนฟังอดหัวเราะขำไม่ได้ ก่อนจะถาม “แล้วทำไมยังไม่นอนอีก รอคุณอิฐเหรอ”


“ใช่ ๆ เลยว่าจะมานั่งคุยกับพิณ แต่เข้ามาก็เห็นพิณนั่งทำตาเป็นประกายวาว แข่งกะดาวอยู่พอดี เลยร้องเพลงให้นางเอกมิวสิคซะหน่อย” เพลงล้อยั่ว ๆ พลางหลบหมอนใบโตที่เขวี้ยงมา


“นั่งชมวิวริมระเบียงแค่เนี้ยะนะ นางเอกมิวสิค เพลงนี่ช่างอินจริง มิน่าล่ะ คุณอิฐถึงบอก เพลงเหรอ บางทีอ่านนิยายพระเอกแอบไปมีกุ๊กมีกิ๊ก ก็มาคาดคั้นถาม อิฐมีกิ๊กที่ไหนรึเปล่า” พูดจบแพรพิณก็หัวเราะคิก กระโดดลงจากเก้าอี้หลังจากหมอนใบเดิมถูกอีกคนเหวี่ยงคืนมาทันที


และก่อนที่สงครามหมอนจะเริ่ม เสียงประตูหน้าบ้านก็เป็นเสียงระฆังแยกสองสาวซะก่อน
“เพลงไปรับอิฐก่อนนะ .. อ้อ ฝากบอกพี่ชนาด้วยนะว่าเพลงคิดถึง” ตัวคนบอกยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ตา วิ่งจู๊ดออกจากห้อง ทิ้งให้เจ้าของห้องส่ายหัวขำ ๆ ก่อนจะนั่งลงยิ้มบนเก้าอี้ตัวเดิม


ใกล้จะ 4 ทุ่มแล้ว เวลาที่เสียงของความอบอุ่นของใครอีกคนจะวิ่งผ่านสายโทรศัพท์มาทายทักเธอก่อนนอนเหมือนทุก ๆ วัน อดคิดนิด ๆ ไม่ได้ว่าที่ ‘คนช่างอิน’ ขะยั้นขะยอให้พากลับไปขอบคุณเจ้าของรีสอร์ทนั้น แค่นั้นจริง ๆ หรือมีแผนอะไรแอบซ่อนอยู่


.

.

“เฮ้ย ..คุณ ทำบ้าอะไร คิดจะมาตายตรงเนี๊ยนะ” แรงกระชากไม่เบาที่ต้นแขน ทำให้ร่างเล็กหงายหลังพรวดลงมานั่งทับเจ้าตัวคนดึงเต็มที่ ตอนนี้หน้าของแพรพิณขาวซีด ปากคอสั่น และดวงตาเบิกกว้าง


หญิงสาวหันไปมองหน้าคนดึงที่กำลังตาเขียวปั๊ด และอ้าปากเตรียมจะโวยออกมาอีกชุดใหญ่ ก่อนจะน้ำตาร่วงเป็นทำนบแตก กอดเขาไว้ทั้งตัว และนั่นทำให้อีกคนอ้าปากค้าง ชะงักกึก กลืนคำที่เตรียมไว้มากมายลงคอ ได้แต่โอบร่างบางที่สั่นเทาในอ้อมกอดอย่างงง ๆ


อึดใจใหญ่ทีเดียวกว่าร่างเล็กจะค่อย ๆ ถอนอาการสะอื้น ปาดน้ำตาที่ตอนนี้เปียกโชกไปทั้งอกเสื้อเขา เงยหน้าขึ้นพูดขาด ๆ หาย ๆ “ ขอบ..อึก ๆ คุณ... ที่มาช่วยฉัน”


เขาได้แต่ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ หมดแรงจะดุจะว่าคนน้ำตามอมตรงหน้า “ยังคิดจะตายอยู่อีกไหม ไอ้หมอนั่นมันมีดีขนาดทำให้คุณถึงกับต้องฆ่าตัวตายเชียวเหรอ” เขาถามเบา ๆ อย่างอ่อนใจ


“ฉัน .. ไม่ได้จะฆ่าตัวตายนะ เธอ..เธอต่างหากที่จะพาฉันไป” ถึงตอนที่หญิงสาวนึกขึ้นมาได้ว่า “อะไร” ที่เกิดกับเธอเมื่อกี๊ ก็หน้าซีดขึ้นมาอีกรอบ สองมือขยุ้มอกเสื้อเขาแน่นอย่างไม่ยอมจะให้เขาหนีหายไปไหน ทั้ง ๆ ที่ลืมไปว่าตอนนี้เธอกำลังนั่งทับเขาไว้ทั้งตัว


“ ใครจะมาพาคุณไปไหน ตอนผมมาถึงผมไม่เห็นใครเลยนะ นอกจากตัวคุณนั่นแหละที่กำลังจะเดินลงผานั่นไป” ได้ฟังคำตอบ หญิงสาวก็ส่ายหน้าพรืด


“ไม่ ผู้หญิงคนนั้น .. คนที่ฉันคุยด้วยเมื่อกี๊น่ะ เขา .. เขา เขาไม่ใช่คน เขาจะพาฉันไปอยู่ด้วย ฉันกลัว.. คุณอย่าทิ้งฉันนะ” หญิงสาวชี้มือที่สั่นระริกไปตรงพื้นใต้เงาไม้ใหญ่ที่นั่งเมื่อกี๊ ก่อนเงยหน้าขึ้นมองเขา


“ถ้าคุณไม่เชื่อ นี่ไง .. รอยที่เธอดึงฉัน” แพรพิณชูข้อมือเล็กไปตรงหน้าชายหนุ่ม รอยแดงยังคงปรากฎชัดเจนบนข้อมือขาว และถ้าแสงของเวลาโพล้เพล้ยามเย็นไม่หลอกตาแล้วล่ะก็ สิ่งที่เขาเห็นก็คือ ‘รอยนิ้วมือ’ แน่ ๆ





เขามองหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง อยากจะพาเธอกลับที่พักให้เร็วที่สุด ด้วยคิดว่าอย่างน้อยกลับไปอยู่ในที่ปกติ เธอคงจะพูดจาอะไรรู้เรื่องกว่านี้


หากแต่ เพียงจะลุก ทั้งเขาและเธอ ก็ได้เห็น เถาวัลย์เส้นไม่เล็กนักพันแน่นอยู่ที่ข้อเท้าข้างหนึ่งของหญิงสาว ปลายอีกข้างหนึ่ง โรยตัวหายลับไปตามผาชันตรงหน้า


“อึก .. อึก ..” แพรพิณ เริ่มใจเสีย หน้าซีดน้ำตาปริ่ม สะอื้นฮักขึ้นมาอีกรอบ
“ไม่เป็นไร ๆ แค่บังเอิญน่ะ เดี๋ยวผมเอาออกให้ อย่าร้อง อย่าร้องนะครับ” ชายหนุ่มพูดเสียงอ่อนโยน หยิบมีดพับเล็ก ๆ ในกระเป๋าออกมาจัดการทันที




ลมยามเย็นหวีดหวิว ต้นไม้ไหวเสียงสวบสาบ สองข้างทางมีแต่เงาวูบไหวชวนให้ใจสั่น คนตัวเล็กพยายามเดินติดคนตัวใหญ่


“คุณเดินไหวไหม” เขาถามเมื่อเห็นเธอเดินกระปรกกระเปรี้ยเหลือเกิน
“ไหวค่ะ ไปกันต่อเถอะ เริ่มมืดแล้ว ฉันไม่รู้ว่าฉันเดินมาไกลขนาดนี้เลยนะเนี่ย”


แพรพิณเดินเหลียวหน้าเหลียวหลังอย่างหวาด ๆ ก่อนเอื้อมมือไปจับชายเสื้อเขาเดินตามไปติด ๆ คนตัวใหญ่ได้แต่เหลือบตามอง หัวเราะในคอเบา ๆ ก่อนเอื้อมมือมาปลดมือเล็กจากชายเสื้อและจับจูงไปตลอดทาง


.
.

“เจอดีเข้าแล้วไง คุณพิณ นึกยังไงถึงได้เดินท่อม ๆ เข้าป่าไปคนเดียวยังงั้นคะ” ป้ามณีลูบหัวลูบหลังเธออย่างจะให้ขวัญกลับมา


“นั่นน่ะ นังเพ็ญ เด็กคนงานของรีสอร์ทถัดไปน่ะค่ะ มันมาโดดผาตรงนั้นตายไปเมื่อ 2 ปีก่อน เพราะน้อยใจที่ผัวมันเข้าไปทำงานกรุงเทพฯ แล้วก็เงียบหายไป


มารู้ข่าวอีกทีก็รู้ว่าผัวมันไปมีเมียใหม่เป็นสาวโรงงานเดียวกัน แถมกำลังท้องอ่อน ๆ มันร้องไห้เสียใจอยู่หลายวันก็หายตัวไป กว่าชาวบ้านจะรู้ว่ามันมาโดดผาตรงนี้ตายก็ปาไปเป็นอาทิตย์


เฮ้อ.. ส่วนใหญ่น่ะเขามักจะได้ยินแต่เสียงร้องไห้ ไม่ก็เห็นเป็นเงาแว้บ ๆ คุณพิณนี่จะเรียกว่าโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่นะถึงได้เจอเป็นตัวมานั่งพูดนั่งคุยอะไรกันขนาดนั้น” ป้ามณี พูดอย่างอ่อนใจ หากหญิงสาวกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่




“จะโชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ค่ะ แต่พรุ่งนี้พิณจะกลับแล้ว ว่าจะหาวัดแวะทำบุญให้เพ็ญเขาด้วย พิณอยากให้เขาได้ไปเกิดใหม่ซะที อยู่ตรงนั้นมาตั้ง 2 ปี ยังไม่ยอมไปไหน


น่าสงสารนะคะ ทั้ง ๆ ที่ถูกทรยศ ถูกหักหลังยังไง แต่ก็คงยังทั้งรักทั้งห่วง หรือคงรอว่าเขาจะกลับมาซักวัน และสุดท้ายคงเหงาน่ะค่ะป้า ถึงได้มาชวนพิณไปอยู่ด้วย” ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่พูดช้า ๆ นึกในใจ เออ..หนอ ผู้หญิง ถึงจะกลัวแต่ก็อดสงสารไม่ได้


.
.


“ขับรถดี ๆ นะครับ” ชายหนุ่มพูดหลังจากบริการยกกระเป๋าของหญิงสาวใส่ท้ายรถให้เรียบร้อย


“ค่ะ ขอบคุณคุณชนา อีกทีนะคะ ถ้าไม่ได้คุณช่วย ป่านนี้ฉันคงแย่ นอกจากขอบคุณแล้วฉันจะขอโทษด้วย ที่พูดจากับคุณไม่ดีก่อนหน้านั้น” หญิงสาวตัวเล็กยิ้มแหย ๆ


“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมไม่ได้โกรธคุณหรอก จริง ๆ ผมเองก็ปากหมาไปหน่อย ที่ไปพูดจากับผู้หญิงแบบนั้น”


“ฉันไม่เคยคิดว่าคุณขนาดนั้น แค่แอบคิดว่า ปากร้าย หน่อย ๆ เท่านั้นเอง” หญิงสาวบอกเสียงอ่อย ในขณะที่เขากำลังหัวเราะร่วนเลยทีเดียว


“งั้นก็หายกันล่ะกันครับ ผมก็เคยคิดว่าคุณเป็นผู้หญิงที่ ฮืมม .. งี่เง่า คนนึง เหมือนกัน” เขาบอก ยักคิ้วน้อย ๆ ให้กับอีกคนที่ทำตาโต อ้าปากค้างด้วยนึกไม่ถึงว่าเขาจะกล้า ก่อนจะหัวเราะออกมาในที่สุดเช่นกัน


“ โอเค ฉันแอบว่าคุณ คุณแอบว่าฉัน หายกันค่ะ” หญิงสาวพูดทั้ง ๆ ที่ยังยิ้มกว้าง ตายิบหยี จนคนมองอดเอ็นดูไม่ได้




“ถึงตอนมาผมจะไม่ได้กล่าวต้อนรับคุณ แต่ก่อนจะกลับผมอยากให้คุณรู้ไว้ว่าชนาวุธรีสอร์ทยินดีที่ได้ต้อนรับคุณและจะยินดีมากที่ได้ต้อนรับในวันข้างหน้าอีก”


เขาเอื้อมมือส่งมาให้เธอจับ รอจนหญิงสาวยิ้มน้อย ๆ ส่งมือมาให้ ช้า ๆ ในที่สุด...


.
.


เมื่อดาวโคจรมาเจอะกัน ฤดูก็เปลี่ยนผัน การหมุนก็ผันแปร เมื่อเธอกับฉันมาเจอะกัน ชีวิตก็เปลี่ยนผัน เปลี่ยนไปจากเดิม เปลี่ยนจังหวะหมุนของหัวใจ เสียงเรียกเข้าดังขึ้นตรงเวลาเป๊ะ ทำเอาเจ้าของโทรศัพท์อดยิ้มก่อนกดรับไม่ได้ เสียงนุ่มทุ้มที่คุ้นเคยดังขึ้นตามสาย




“สวัสดีครับ พิณ”






ถือเป็นภาคต่อของเรื่อง "หลอน" แล้วกันค่ะ
เป็นดึกแล้ว .. ที่จันทร์ฉายส่อง ดาวทอประกาย
และฟ้าหอบความคิดถึงเป็นลมอุ่น
ส่งมาให้อีกใจไม่เหน็บหนาว





Create Date : 20 กรกฎาคม 2552
Last Update : 20 กรกฎาคม 2552 23:06:13 น. 46 comments
Counter : 689 Pageviews.
Share

 
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ไม่รู้จะเชียร์ยังไงแล้ว เขียนนิยายยาวๆ เหอะฟี่

เอาเรื่องนี้แหละ ไปขยาย

แค่นี้ก็กรี๊ดคุณชนาซะไม่มีแล้ว

ปล.หลังไมค์จ้ะ มีลิงค์แกะยางลบมาฝาก เล่มล่าสุดเชียวนะเออ


โดย: oanotai วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:02:20 น.  

 
ใช่ๆๆๆ

เห็นด้วยกับน้องวี
ถ้าขยายรายละเอียดออกมา
น่าจะเป็นนวนิยายได้เลยครับ




ตอนแรกพี่ก๋าคิดว่าจะเอาโจทย์นี้มาร้องเป็นเพลงแล้วล่ะ
แต่ที่บ้านยังอัดเสียงไม่ได้ก็เลยแห้วไปครับ 5555




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:08:06 น.  

 
นั่นสิคะถ้าเป็นเรื่องน่าติดตามมากเลย ไม่รู้เรื่องนี้จะออกแนวหลอนรึเปล่าคะ อ่านแล้วชอบค่ะ


โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:54:27 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องฟี่

เห็นด้วยกับทุกคนค่ะน้องฟี่ อยากอ่านต่ออีกจัง ได้พิมพ์รวมเล่มเมื่อไหร่บอกด้วยนะคะ จะมาช่วยอุดหนุนค่ะ


โดย: กิ่งลีลาวดี วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:56:08 น.  

 
พออออออจิ๊

กะลังจะไปทำงาน เด๋วส่งที่สุวรรณภูมิเย็นนี้เน้อ

อ่านคร่าวๆ ดีใจนางเอกยังอยู่ อิอิ


โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:11:29 น.  

 
ฮุ้ย อยากจะกรี๊ด
ชอบค่ะ ชอบ ชอบ
ของหนูเนี่ยเข้าเรียก มั่วจะเข้าเรื่อง
แต่ของคุณพี โห
แบบว่า คนละเรื่องแต่เป็นเรื่องเดียวกัน
เก๋อ่ะ เอาตอนท้านมาตลบเป็นเปิดเรื่อง
อ่านแล้ว ก็รีสอร์ทคุณชนา
มีสระว่ายน้ำมั้ยคะ จะเอาทูพีช ไปใส่ ให้คุณชนาช่วยชีวิตตตตตตตตต


โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:07:50 น.  

 
อ๊ายยย

อ่านแล้วแอบเขินนะคะเนี่ย
พระเอกน่าร๊ากกกกกกก

กรี๊ดๆค่ะ

คือนิเป็นหนึ่งใน พลพรรคคนช่างอินอีกคนหนึ่งค่ะ




โดย: บุยบุย วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:21:58 น.  

 
กรี๊ดดดดดดดด ดีจังเลยค่ะพี่ฟี่ ที่พิณ ยังมีชิวิตอยู่
ตอน หลอน ยังแอบต่อว่าอยู่นิดนึงว่าทำไมต้องให้พิณตายด้วย
ดีใจจังที่พิณยังอยู่ และกำลังมีความรักครั้งใหม่
...
พี่ฟี่เขียนได้ดีจังเลยค่ะ


โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:14:10 น.  

 
มาบอกอีกนิด ทำเป็นแนวหลอนๆ นี่ล่ะ
แล้วเติมความกุ๊กกิ๊กๆ เข้าไป
โอ้ว เขียนเองไม่เป็น แต่มายุให้คนอื่นเขียนซะงั้น ฮะๆๆๆ


โดย: oanotai วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:28:58 น.  

 
สวัสดีครับ ฟี่

..


โดย: U can call me anytime วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:48:31 น.  

 
เหนือความคาดหมายค่ะ
สวัสดีนะ แพรพิณ อิ อิ



เห็นด้วยกับความเห็นด้านบนนะคะ
เขียนเป็นเรื่องยาวเถอะค่ะ แจ่มมาก
(เอ๊ะ แต่ที่จริงตัวละครก็โยงเรื่องกันมาหลายหัวข้อแล้วนี่นา
ตกลงนี่ถือว่าเป็น 'เรื่องยาว' อยู่แล้วใช่ไหมคะ ^^)

ปล. วันนี้ภูกับมิ้นต์โดดงานทั้งคู่ค่ะ
มาไม่ทันจริงๆ
พบกันใหม่หัวข้อต่อไปนะคะ 'กาลครั้งหนึ่ง...'


โดย: ภาวันต์ วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:48:37 น.  

 
สวัสดีค่าคุณฟี่ อิอิ
ตอนแรกว่าจะขึ้นต้นด้วยเพลงนี้เหมือนกันค่ะ
ถ้าคิดไม่ออก ก็แปะเพลงซะเลย 5555
แต่โชคดี ปั่นทันซะก่อนค่ะ ก็เลยได้ออกมาป็นเรื่องสั้น

ขอบคุณคุณฟี่นะคะ ที่สานฝันของสาว ๆ แถวนี้ต่อให้จบ
ไม่งั้นละก็ ป่านนี้แพรพิณยังถูกฉุดกระชากไม่ขึ้นจากเหวเลย
ตอนแรกว่าจะนอนแล้วนะคะคืนนี้ เพราะว่า "ดึกแล้ว"
แล้วพรุ่งนี้ค่อยมาตามอ่านต่อ แต่ว่าทนไม่ไหวค่ะ
เรื่องของแพรพิณนี่มันค้างคาใจเกินไป ก็เลยต้องรีบคลิกมาอ่านค่ะ
อิอิ พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยไว้ได้จริง ๆ ด้วย เย่


โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:55:11 น.  

 
ฟี่ขา

คนไปทำงานละไปสนามบินมีเยอะจาตาย

มีพนักงาน 7-11 กะ family mart ด้วยนะ สิบอกไห่

คิดไปด้าย ป็นแอร์เลยเชียว กดดันพี่แซลลี่ด้วยอาชีพสวยงามขนาดนั้นเชียว

ว่าแต่เลขที่ที่ทำงานของฟี่ เก๋กู้ดมากเลยนะจ๊ะ 999 แบบนี้ เฮงๆๆๆเนอะ


โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:40:22 น.  

 
ว่าจะชมเสียหน่อย
แต่คงไม่ต้องชมแล้วแหล่ะ
เพราะคนข้างบนหลายๆคน
ช่วยกันเม้นท์ชมแทนแจงไปหมดแล้ว

แต่แอบดีใจ..ว่าโครงการของพวกเรา
จะทำให้ได้"นิยายคุณภาพ"เรื่องยาวขึ้นมาอีกหนึ่งเรื่อง

ที่อยากรู้ว่ามากกว่า..คือแพรพิณนี่..
ตั้งใจฆ่าให้ตายตั้งแต่ตอนที่แล้วจริงๆ
หรือว่ามีแผนว่าจะปลุกให้ฟื้นคืนชีพ..
ในหัวข้อถัดไป หัวข้อนี้กันแน่คะ..เนียนเชียว


โดย: nikanda วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:3:53:17 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่


นวนิยายบางเรื่อง
สามารถเขียนขยายได้จากเรื่องสั้นแค่เรื่องเดียว
ขอให้พล็อตเรื่องแข็งแรง
ตัวละครไม่ต้องเยอะ
ฉากไม่ต้องเยอะ

พี่ก๋าว่าเรื่องที่น้องฟี่เขียน
มันขยายเป็นนิวนิยายได้
เพียงแต่ถ้าเขียนจริงๆ
ก็ต้องใช้เวลาและพลังงานมกาเลยล่ะครับ 5555









โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:09:03 น.  

 
ถึงจะใช้พลังงานมากอย่างที่พี่ก๋าว่า
แต่ผลตอบแทนสูงนะเออ ฮะๆๆๆ
ผลตอบแทนทางใจผู้เขียน และผู้อ่านอย่างเรา อิอิ

ตอนไปเที่ยวปากช่องนะ
บรรยากาศมันชวนกรี๊ดมากอ่ะ
นึกถึงฉากในนิยายเป็นฉากๆ
ไร่องุ่นงี้ ทุ่งหญ้ากว้างๆ งี้ โรแมนติกอ่ะ

ถ้าวางโครงเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ
แล้วเติมเหตุการณ์ย่อยๆ เข้าไป
เชื่ออ่ะ ว่าฟี่ทำได้
ทำเสร็จเรื่องนึง มันก็ต้องมีสอง สาม สี่ ห้า ตามมา
ถึงแม้ว่า สาม สี่เรื่องแรกจะเขียนไม่จบ
แต่มันต้องมีเสร็จเรื่องนึงแหละ
ชัวร์!

ปล. เจ้าดัชชุนทำง่ายสุดเนาะ เพราะไม่ต้องสลัับสี ตัวอื่นทำซะงงเลย



โดย: oanotai วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:22:24 น.  

 
วี๊ดวิ๊ว...ถูกใจแฟนเพลง เอ้ย แฟนๆที่คอยติดตามอ่านมากจ้ะ น้องฟี่

หลังจากขัดใจ ไม่ย้อม ไม่ยอม มาจากตอนที่แล้ว ก็เปลี่ยนอารมณ์มาเป็น...อิ่มเอมใจ...ในตอนนี้

ร่วมด้วยช่วยยุอีกคนจ้ะ ให้รวมเล่มเลย เดี๋ยวจะไปเป็นหน้าม้าคอยอุดหนุน (เอ...รับหลายจ็อบแล้วนะเนี่ย เรา )

อ้อ...พี่ไปกู้อิสรภาพ เอ้ย กู้คอมเมนท์ที่ถูกแบนกลับมาแล้วจ้ะ งงเหมือนกัน ไม่เห็นมีอะไรเลยเนอะ ถูกแบนได้ไงหว่า?

ปล. แอบหลงรักคุณชนา เข้าเต็มเปาแล้วอ่ะ


โดย: walayalai วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:03:02 น.  

 
เต่าทองคะนองเดชเลยล่ะครับน้องฟี่ อิอิอิ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:56:23 น.  

 
เปิดมาเห็นยาวมาก นึกท้อนะครับ แต่เริ่มอ่านแล้ว
กลับไปได้เรื่อยๆ

เรื่องสั้น... พล็อตดี สำนวนดีก็แจ้งเกิดแล้วครับ
ยิ่งชวนติดตามจนจบ หักมุมได้ก็สบายไปแปดอย่าง
แล้วคนอ่านอินพระเอกนางเอกก็เนอะ เหลือกิน

ยินดีที่ได้มาร่วมวงคราวนี้ด้วยครับ





โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:05:54 น.  

 
และในที่สุดก็มีพระเอกขี่มาขาวมาช่วย (แอบคิดไว้ในใจอยู่แล้วว่าคุณฟี่คงไม่ใจร้ายให้แพรพิณตายหรอก )

ผมว่าเขียนไปเรื่อยๆเรื่องของแพรพิณกับเพลงพิณ ก็น่าจะกลายเป็นเรื่องยาวได้แน่นอน สู้ๆครับ


ปล. อารมณ์คนเขียนเลย ประมาณนั้น


โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:32:30 น.  

 


วันนี้ฝนตกชุ่มฉ่ำ อ่านเรื่องสั้นของคุณฟี่...ชวนติดตามจนจบ

อินไปกับพล็อตเรื่องเลยค่ะ

แวะมาส่งความคิดถึงและห่วงใยคุณฟี่นะคะ


โดย: I_sabai วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:05:21 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:26:29 น.  

 
หุหุหุ

พี่ก๋าแอบกระซิบมาดามแล้วว่า
ถ้าหมิงหมิงโต
อยากพาไปไหนก็พาไปเถอะ
พ่อมันจะนั่งเล่นบล็อก 555555

พี่ก๋าล่ะกลัวหมิงหมิงมาแย่งเล่นบล็อกจริงๆ 5555




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:26:51 น.  

 
อยากอ่าน อยากอ่าน...

แต่พี่ปวดตาไปหมดเลยครับ..
เดี๋ยวแวะกลับมาอ่านอีกทีนะครับ..

ที่เชียงรายก็อากาศปิดเหมือนกันครับ..
แต่ก็มีเปิดๆเป็นบางช่วง...แต่ดูข่าวเหมือนที่เชียงรายจะเห็นชัดสุดเลย

เตรียมอุปกรณ์ไม่ทัน..ตอนที่เริ่มเห็นพ่กำลังอุ้มเอด้าอยู่..
รีบๆไปเรียกพี่แก้วมา เปลี่ยนมือ พร้อมทั้งเอารูปมาฝากครับ..





โดย: Little Knight วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:00:27 น.  

 
ใครๆๆๆ

ใครหนุ่มห้าสิบ

พี่ก๋าหยุดอายุไว้ที่ 27 ตั้งนานหลายปีแร้วววววววว




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:12:40 น.  

 
ฟี่

เป็นไงบ้าง ?
หายไม่สบายแล้วใช่มั๊ย

คิดถึงฟี่นะ
แวะมาหาแป๊บนึงก่อน
ยังไม่มีเวลาตามอ่านเรื่องสั้นเลย (หรือเรื่องยาวนะ )


รักษาสุขภาพนะจ๊ะ

จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: unsa วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:52:19 น.  

 
ว้าว...อ่านแล้วสนุกสุดๆไปเลย..

อยากอ่านตอนต่อไปแล้วเนี่ย..
น้องฟี่เนี่ย..เขียนนิยายเก่งสุดๆเลย

พี่เป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือเลย..
ยอมรับว่าพอมาได้อ่านแล้ว..รู้สึกอินไปเลย..

แอบ อยากเป็นพระเอกแบบคุณชนาจังเลย..

ถ้าได้เอาเรื่องนี้ไปสร้างเป็นหนังของเล่นเป็นคุณชนานะครับ..
อิอิ..หรือว่าผู้กำกับจะให้ผมเป็น ผัวนังเพ็ญ ก็ยอม..555+



โดย: Little Knight วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:34:06 น.  

 
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกันค่ะ


โดย: ปณาลี วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:43:43 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:43:13 น.  

 
ช่วงนี้พี่ก๋ากำลังหมกมุ่นกับการอ่านโอโชครับ หุหุหุ
เลยออกแนวอินเดียนิดนึง 555555




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:30:16 น.  

 
..มา ๆ ขอจุ๊บ 2 ที


ง่า พี่แซลลี่ยังชอบผู้ชายอยู่นะ พี่แซลลี่มั่นใจตัวเองอยู่ กระดุมมันเล็กจี๊ดนึงเองเนอะ ชอบๆๆเหมือนกัน

เพิ่งถักๆมาคารองเสร็จ มะค่อยได้ดังใจเลย แต่เดี๋ยวมะมีอะไรมาอัพอ้ะ เสียลุคเป็นบล๊อกของกินไปแย้ว


โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:06:08 น.  

 
มะเคยกินเลย มันแพ๊ง แพงอ้ะ ฟี่ เด๋วไปลองซื้อกินอันนึง 20 บาท

กะลังเหล่ๆ แกะยางลบของวีอีกแล้วนะนี่ ของค้างๆก็วางไว้อีกเหมือนกัน ปริ๊นท์ของวีออกมาทั้งเล่มเลย หุหุ


โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:36:33 น.  

 
ให้มันได้ยังงี้สิน่าคุณฟี่ เขียนได้ถูกใจจริงๆ
เป็นภาคต่อของหลอนที่คน(รอ)อ่าน ลุ้นระทึกว่าแพรพิณจะฟื้นคืนมาได้ไหม
เอาสิ นางเอกทั้งทีจะให้ตกหน้าผาไปง่ายๆ ได้ไง

ภาษาตอนนี้เพราะจังเลย สละสลวยรวยคำดีนะคะ

เพลงเธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอเป็นเพลงโปรดของอ้อนเลยค่ะ


โดย: BeCoffee วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:32:18 น.  

 


เพียงปรับเปลี่ยนมุมมองและวิธีคิด
ก็อาจเปลี่ยนใจที่กำลังเป็นถังขยะ
ให้กลายเป็นหิ้งบูชาพระที่งดงามได้


สวัสดีค่ะ ป้าแวะมาเยี่ยม
เลยโชคดีได้ทันอ่านด้วย

แฟนคลับนู๋ฟี่เยอะนะ ยาวเป็นขบวนรถไฟเลย เห็นแล้วชื่นใจแทน

ป้าก็ว่านู๋ฟี่เขียนดี ถ้ารักจะเล่นทางนี้น่าจะไปได้
ป้าเป็นกำลังใจค่ะ

รักษาสุขภาพและอยู่กับสุขที่อิ่มเย็นนะคะ


คมคำ : ทุกวันที่ทำดีกับผู้มีพระคุณ…นั่นคือวันกตัญญู





โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:44:29 น.  

 


แวะมาทักทายคุณฟี่...รักษาสุขภาพ มีความสุขมาก ๆ นะคะ


โดย: I_sabai วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:59:51 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่

มาสมัคร..เป็นพระเอก..เรื่องแรกไม่รับค่าตัวก็ได้นะครับ..
อย่างที่บอกขอเป็นค่านมเอด้าก็พอ..อิอิ

ช่วงนี้ฝนตกเปล่าครับ..ทางเหนือแดดดีมากๆเลย..



โดย: Little Knight วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:36:24 น.  

 
อย่าพยักหน้าแรง แก้มมันกระเพื่อม

.
.
.







เห็นภาพเลยน้องฟี่

พี่ก๋ามาแบบแผ่วๆ
หมิงหมิงตื่นมาเล่นตั้งแต่ 6 โมง
เช้า
พี่ก๋าเล่นด้วยจนเปลี้ยไปหมดเลยครับ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:17:19 น.  

 
ฟี่ๆๆๆๆๆ

มาเล่นกันม๊าย ถักขนม-อาหารไทย กันขำๆ ส่งงานสิ้นเดือนหน้านี้


โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:33:58 น.  

 
^
^
^

พี่แซลลี่มาชวนถักๆ เราบอกจะถักน้ำพริก ปลาทู ผักต้ม
มีแต่คนบอกว่าง่ายทั้งนั้นเลยง่ะ

คิดไม่ออก
ตอนแรกจะถักลูกชิ้นปิ้ง รึไม่ก็ไส้กรอกอีสานด้วยซ้ำไปน่ะ




โดย: oanotai วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:46:39 น.  

 


โดย: โสมรัศมี วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:10:38 น.  

 
ฟี่ๆๆๆ ไปดูกันเนอะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=gotothecat&group=14


โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:32:32 น.  

 
สวัสดียามสายครับน้องฟี่


พักนี้ตารางเล่นบล้อกพี่ก๋ารวนๆ
จากเจ้าหนุ่มนี่ล่ะครับ
พักนี้ตื่นเช้าทุกวันเลย 55555








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:47:24 น.  

 
ฟี่ว่ายากเหรอ แต่พี่แซลลี่กับคุณซูชิ บอกว่าง่ายอ่ะ

สงสัยได้แต่มะเขือแน่ๆ

ปล. ไม่น่าเอาคำว่า กุลสตรี มาค้ำคอเล้ย ให้ตาย ลุยๆ ไปซะก็สิ้นเรื่อง
มานั่งเสียดายอยู่เนี่ยยยยย ฮะๆๆๆ


โดย: วี oanotai IP: 202.176.98.167 วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:07:23 น.  

 
อยากดูท่าโยคะของน้องฟี่..เหมือนกัน..อิอิ

จัดมาเลย..555+
วันเสาร์หยุดหรือเปล่าเนี่ย.

ยังไงก็ของให้มีความสุขมากๆนะครับ.

แวะมาอีกรอบ..



โดย: Little Knight วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:13:40 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:24:25 น.  

 
จะถักปลาทูยังไงดีหว่า ฮะๆๆๆ

ตอนนี้เร่งทำของใหเเพื่อนร่วมงานที่จะลาออกอยู่ แถมสัปดาห์หน้าเพื่อรับปริญญาอีก
จะทำทันมั้ยอ่ะเนี่ย ฮือๆๆๆๆ


โดย: วีเองจ้า IP: 202.176.100.150 วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:25:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Paulo
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

เค้าว่ากันว่า " สิ่งดี ๆ นั้นรออยู่และอาจพบเมื่อเราเปลี่ยนแปลง " ข้อความนี้คงจะจริง เพราะไม่ยังงั้น เราจะได้มาเจอกันเหรอ


Blog Update
"Paella ข้าวอบสเปน ที่เจ้านายสอนทำ"


"กุ้ง หอย ปู ปลา @ แดงโภชนา"


"กินลม ชมทะเล @ CHER Resort"


"แม่ปั้นดิน ชวนชิม "ไข่นายก"


"โฮมสเตย์ "แม่ปั้นดิน พ่อทำสวน" @ เชียงใหม่ (ภาค 2 )"

"โฮมสเตย์ "แม่ปั้นดิน พ่อทำสวน" @ เชียงใหม่"

"Anna & Charlie's Cafe"

"เมี้ยววว .. เค้าเรียกป๋มว่า "ลูกลิง"

"กระเป๋าน้องซู (ทรงหอยเชลล์) กับการหัดแอพพลิเคครั้งแรก "

"เงาเสน่หา .. นราเกตต์ "

"หมวกพระ.. บุญในหน้าหนาว "

"ตะลึ่งตึ่งโป๊ะ !!"

"โหมด : รำพัน"
<

Friends' blogs
[Add Paulo's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.