|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ภาพ...ที่ไม่ได้ถ่าย
มาอีกแล้ว..มาทีไรขนหัวลุกทุกที แม่บุญนี่ัก็นะมักจะเจอเหตุการณ์แปลก ๆ อยู่เรื่อย ๆ ไม่รู้เป็นไง เมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่ามาสด ๆ ร้อน ๆ หนีงานไปเที่ยวพักผ่อนเสียหน่อยกับสามี แกพาเตลิดเปิดเปิง ไปทางตอนกลางของฝรั่งเศส แวะเที่ยวไปเรื่อยตามชนบท โรแมนติคอย่าบอกใคร ที่ไปกันตอนนี้เพราะไม่ชอบไปตอนปิดเทอม คนเยอะ แย่งกันเดินแย่งกันกิน แย่งไปเสียทุกอย่าง เลยไปกันก่อน สบาย ๆ ตามประสาคนแก่..ไม่จริง ??
มีอยู่เมืองที่เราไปเดินกันแต่เช้า มีเวลาเลยแวะไปชมพิพิธภัณฑ์ ว่าด้วยการทำชีสเนยมาแต่ครั้งโบราณกาลนานมาแล้ว ทั้งนี้บ้านที่เราไปดูเป็นบ้านเก่า มีห้องใต้ดินสำหรับเก็บชีสเพื่อให้อุณหภูมิคงที่ตลอดเวลา หลังจบการบรรยายเขาก็พาลงไปดูชีสกัน
ระหว่างนั้นแม่บุญก็งัดกล้องตัวเล็กมาถ่ายภาพตามเคย ตอนถ่ายภาพอื่น ๆ ไม่มีอะไร แต่มีอยู่มุมที่พอกดชัตเตอร์เบา ๆ แม่บุญมองเห็นเงา...จาง ๆ ในภาพ ทีแรกคิดว่าตาฝาดเลยยังไม่กดชัตเตอร์ แต่เอากล้องลง มองไปข้างหน้าดูว่ามีอะไรผิดเพี้ยนไปหรือเปล่า จะมีก็เพียงเจ้าหลอดไฟที่ส่อง แต่หากแสงจาหลอดไฟ ทำไมมันเป็นรูปร่างเหมือนคน..นักบวช ที่สวมชุดแบบมีหมวก ..???
เมื่อมองไม่เห็นอะไรผิดปกติก็ตั้งท่าจะถ่ายใหม่ อีกแล้วภาพนั้นเคลื่อนตามกล้อง..เหมือนเล่นกับกล้อง..แม่บุญตัดสินใจกดชัตเตอร์ทันที ..สองครั้ง พอครั้งที่สาม เพื่อให้แน่ใจกับมุมเดิม ลองเล็ง..ไม่มีใครมาเล่นกับกล้องแล้ว ภาพที่ถ่ายออกมาปกติทุกอย่าง..แม่บุญกดภาพกลับมาดู ยังอยู่..แต่ภาพอื่น ๆ ปกติ ใครกัน??
หลังการบรรยาย แม่บุญให้มิเชลดูภาพ แกบอกว่าแสงมันเพี้ยนเอง เพราะห้องใต้ดินมันมืด แสงไฟมันน้อย อ้าว..แล้วทำไมภาพอื่นมันไม่เป็นแบบนี้เล่า ??
อีกครั้ง..หลายปีมาแล้ว ภรรยาของญาติห่าง ๆ ของมิเชล เสียชีวิตเพราะโรคที่หาสาเหตุไม่ได้ บ่ายสองโมงเราออกเดินทางไปที่บ้านของเขาห่างออกไหเกือบหนึ่งชั่วโมง พอไปถีงญาติ ๆ ต่างมาแสดงความเสียใจ และเขาก็ให้นที่มาเยียมคารวะศพเข้าไปลาศพครั้งสุดท้ายในห้อง
แม่บุญ...เข้าไปเมื่อคนออกมาเกือบหมดแล้ว พอก้าวเท้าเข้าไปในห้อง อยู่ดี ๆ ขนก็ลุกทั้งตัว หัว..บรรยากาศในห้อง เหมือนห้องเก็บศพ มีเพียงแสงสว่างสลัว ๆ เพราะเขาปิดม่านเอาไว้ แม่บุญยืน..ตั้งสติแผ่เมตตา บอกเขาว่ามาดี มาลา ขอให้เขาไปสู่สุขคติ อย่าห่วง อย่ากังวล ถึงคนข้างหลัง อีกครั้งที่รู้สึกเย็นที่ต้นคอ เหมือนมีคนมายืนใกล้ ๆ หันไปมอง มิเชลเดินออกไปนานแล้ว แม่บุญ..ยืนอยู่เพียงลำพัง ..อย่างช้า ๆ แม่บุญค่อย ๆ เดินถอยหลังออกจากประคูห้อง บอกไม่ถุกว่ากลัวหรือเปล่า คิดในใจว่า เขา..คงมาขอบคุณที่แวะมาลา
คราวหน้า..จะเจออะไรอีกนะ ??
Create Date : 15 มิถุนายน 2554 |
|
7 comments |
Last Update : 15 มิถุนายน 2554 13:25:52 น. |
Counter : 1205 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: panwat 15 มิถุนายน 2554 14:25:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: Yui IP: 203.144.211.51 15 มิถุนายน 2554 16:59:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: phunsud 15 มิถุนายน 2554 19:28:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 15 มิถุนายน 2554 19:39:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมุยจุ๋ย 20 กันยายน 2554 8:00:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: Maeboon 20 กันยายน 2554 12:16:42 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Belgium
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]
|
แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ
ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
ดูภาพที่ถ่ายมาก็คล้ายๆอยู่นะ
ถ้ามีกลิ่นอับๆด้วยละก็....วิ่งไม่เหลียวหลังแน่ๆ