คิดไปเขียนไปตามสไตส์...แม่บุญ.....
Welcome to my little world .....
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
25 มีนาคม 2554
 
All Blogs
 

เสียงเพลง...ยามดึก !!!

เสียงเพลง...ยามดึก



เรื่องนี้เป็นเรื่องแปลกแต่จริงที่อาจจะต้องใช้วิจารณญาณเหมือนที่
กบว. เขาชอบใช้คำนี้อยู่บ่อย ๆ
และเรื่องนี้ก็เกิดมานานจนแม่บุญเกือบจะลืมไปแล้วด้วย วันดีคืนดีนึกขึ้นได้เลยเอามาเล่าสู่กันฟัง


ปลายปี 2004 เป็นปีแรกที่แม่บุญมาเหยียบย่างบนผืนแผ่นดินประเทศเบลเยียม
ตามสามีมาไง ตอนแรกมาเที่ยวก่อนสามเดือนเพราะประเทศนี้เขาไม่ยอมให้แต่งงานเลย
ต้องดูใจกันก่อนว่าชัวร์แน่นะ ไม่เปลี่ยนใจอีกนะ ค่อยว่ากันอีกที
กฏหมายเรื่องแต่งงานของประเทศนี้ยุ่งยาก น่าสนใจทีเดียว แต่ไม่เล่าหรอก
ไม่ถนัดเรื่องกฏหมายเดี๋ยวพูดผิด ๆ ถูก ๆ
จะถูกเขาฟ้องเอา..ใครที่มีแฟนเป็นคนเบลเยียมคงจะรู้ดี


เอาเป็นว่าแม่บุญบินมาเยียมแฟน...สามีคนปัจจุบันนั่นและ ไม่ใช่กิ๊กที่ไหนหรอก
บ้านที่สามีอยู่เป็นอพาร์เม้นท์ขนาด 100 ตารางเมตร เป็นแบบชั้นลอยสองชั้น เปิดโล่ง
หน้าต่างห้องนั่งเล่นสูงจรดพื้น มองเห็นวิวข้างหน้าแบบไม่มีอะไรบดบัง
เพราะสามีชอบบ้านที่โปร่ง ๆ ไม่อับแสง ห้องข้างบนเป็นห้องนอน ข้างล่างไต่กระไดลงมาเป็นห้องนั่งเล่น ห้องครัว รับแขก ทำงาน ฯลฯ
สาระพัดประโยชน์เนาะ


แล้วก็มีโซฟา เก้าอี้หวาย
และเก้าอี้แบบพนักพิงสูงโดดเด่น..สามีบอกว่าเป็นเก้าอี้สมบัติเก่าแก่ของคุณยาย ๆ
รักมาก ที่สามีขอมาจากพี่ ๆ เมื่อคราวต้องแบ่งสมบัติกันหลังจากคุณแม่เสียชีวิตลง


แม่บุญ..มาอยู่นานร่วมสามเดือนโดยไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น
วันหนึ่งแม่บุญบอกสามีว่า อยากจะจัดห้องนั่งเล่นใหม่
ขอจัดแบบให้มันนั่งมองออกไปข้างนอกหน้าต่างสบาย ๆ ไม่ต้องนั่งเฉียง ๆ
เหมือนที่ผ่านมา สามีตกลง..ชี้นกเป็นหมู หมา กา ไก่ ได้หมดแหละ..ข้าวใหม่ปลามันไง
แม่บุญว่าไงฉันก็ว่าเข้าท่าหมดนั่นแหละ ..


ได้การ
แม่บุญก็จัดซะใหม่หมด ย้ายนั่นเปลี่ยนนี่ เป็นที่ถูกใจของตัวเอง
ส่วนคนอื่น..ไม่รู้สิ


หลังจากเปลี่ยนนั่นเปลี่ยนนี่ได้อาทิตย์กว่า
ก้มีเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้น....


กลางดึกคืนหนึ่ง..กำลังหลับฝันเป็นเรื่องเป็นราว
หวังจะซื้อหวยเสียหน่อย อยู่ดี ๆ เสียงเพลงก็ดังกระหึ่มไปทั่วบ้าน
ดังประมาณว่ามีงานปีใหม่ เลยทีเดียว แม่บุญ.ฝันค้าง สะดุ่งตื่น สามี..สดุ้งโหย่ง รีบเผ่นลงกระไดลงมาปิดเครื่องเสียงเพราะมันตั้งอยู่ใต้บันไดบ้าน แกบ่นนิดน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น
แม่บุญเปิดเพลงฟังแล้วไม่ปิดก่อนนอนหรือไง ..


แม่บุญบอกว่า..บ้ารึ
ฉันมานอนพร้อมเธอ และก็ไม่เคยฟังเพลงก่อนนอนเสียหน่อย สามีก็ว่า แล้วเพลงมันดังได้ไง..ใครจะไปรู้เล่า ?? ตีสามกว่า ๆ เราสองคนสะดุ้งโหย่งอีกรอบ เพราะเพลงดังอีกแล้ว
สามีบอกว่า..ไฟมันคงช็อตอะไรสักอย่าง...
แล้วก็เดินหัวเสียลงมาปิดอีกครั้ง...คราวนี้เสียงเงียบจนถึงตอนเช้า


วันถัดมา...สามีแม่บุญไปทำงาน
แม่บุญกลับจากโรงเรียน ๆ ภาษา ไขประตูเข้าบ้าน เสียงเพลงดังกระหน่ำแบบมีงานอีกครั้ง
แม่บุญรีบเปิดประตูห้องเข้ามาปิดแทบไม่ทัน
กลัวคนข้างห้องมารุมกระทืบฐานทำเสียงรบกวน อะไรกัน..ไฟมันช็อตอีกแล้วหรือ ตอนเย็นสามีกลับมา
แม่บุญก็เลยถามว่าแกได้กลับมาบ้านตอนกลางวันแล้วเปิดเพลงทิ้งไว้หรือเปล่า
แกบอกว่าจะบ้ารึ..ฉันไปทำงานถึง
Luxemburg ขับรถสองชั่วโมง ใครจะบ้ากลับมากินข้าวเที่ยงแล้วกลับไปอีก
เออ..ถามโง่ ๆ จริง ๆ ด้วยแม่บุญ


คืนนั้นเราสองคนเข้านอนหลังสี่ทุ่มเหมือนทุก
ๆ วัน ล้มตัวลงนอนได้ไม่นานกำลังเคลื้ม ๆ เสียงเพลงดังขึ้นมาอีก
คราวนี้มิเชลโกรธหนัก ..ลงมาถอดปลั๊กออกหมด ทั้งทีวี ทั้งเครื่องเล่นซีดี


เราถึงได้นอนกันได้ถึงเช้าโดยไม่มีเสียงใด
ๆ มารบกวนอีก


จนถึงเวลาต้องกลับเมืองไทย...แม่บุญกลับแล้วไม่กลับเลย
จะขอวีซ่ากลับมาใหม่ เพราะจะแต่งงานชัวร์ ๆ จ้า ระหว่างที่อยู่เมืองไทย วันหนึ่ง..ไปหาเพื่อนรุ่นน้องสถาบันเดียวกัน
คุยกันหลาย ๆ เรื่อง เลยบอกให้ดูดวงให้หน่อยว่า ไปเบลเยียมครั้งนี้จะดีไหม
ได้แต่งงานสมใจ หรือจะถูกกีดกันเหมือนนิยายน้ำเน่าจากเมียเก่่าแกหรือเปล่า ??


น้อง..เอาวันเดือนปี
ไปขีด ๆ เขียน ๆ อยู่นานพอสมควร ก็บอกเป็นฉาก ๆ ราวนิยายเรื่องยาว
ว่าต้องเป็นอย่างนั้น ทำอย่างนี้นะ รับรองอยู่กันยันไม้เท้าหัก


เออ..ลืมไป ถามหน่อย
แม่บุญไปทำอะไรที่บ้านนั้นไว้หรือเปล่า ? มีคนเขาไม่พอใจน่ะ ..หือ..ใครไม่พอใจ
ที่บ้านมีสามีแม่บุญอยู่คนเดียว แล้วก็แม่บุญ ตอนนี้อย่าว่าแต่ไม่พอใจเลย
ต่อให้เหยียบเท้าแก ๆ ก้ไม่โกรธ ข้าวใหม่ปลามันไงหนู แล้วที่ว่ามีคนไม่พอใจนะ..ใคร
?


“ หนูไม่รู้
เขาติดต่อกับแม่บุญไม่ได้ แต่เขาบอกหนูว่า แม่บุญไปย้ายของ ๆ แก
“



“ ย้ายอะไรที่ไหน..พี่ไม่ได้ย้ายอะไร ..”



“ นึกให้ดี ๆ มันต้องมีสิ เขายืนยัน นั่งยันอยู่ “



“ นึก ๆ ๆ ๆ อ้อ..นึกออกแล้ว ก่อนกลับมา
พี่จัดห้องนั่งเล่นใหม่ ย้ายเก้าอี้หมดเล
ย “



“ เก้าอี้...ใหม่หรือเก่า ?? “



“ เก่า..ของคุณยายสามีพี่เอง ..”



“ นั่นไง...เจอแล้วเขาบอกว่าใช่
ไปย้ายที่ของเขาทำไม
? “ เสียงเพลงที่ดังตอนกลางคืน...ใช่เพราะเก้าอี้นั่นวางใกล้
ๆ กับเครื่องเสียง ..คุณยายประท้วง..เสียงดังจริง ๆ



แม่บุญ...นั่งขนลุกโดยไม่รู้ตัว
ตอนนั่งรถกลับบ้านคิด ๆ ไป ยังอดขนลุกไม่ได้
คืนนั้น..แม่บุญโทรทางไกลไปหาสามี...คุยกันมากมายเพราะความคิดถึง
ก่อนจะวางสายแม่บุญบอกแกว่า..



“
มิเชล..ฉันอยากขอให้เธอทำอะไรให้สักอย่าง “



“ อะไรเหรอ ? “



“ ช่วยย้ายเก้าอี้ของคุณยายไปไว้ที่เก่าได้ไหม
?
“



“
ได้สิ...ทำไมแม่บุญพูดเรื่องนี้ขึ้นมาหล่ะ
ฉันเองก็กำลังคิดอยากจะย้ายกลับที่เดิมเหมือนกัน รู้สึกมีอะไรแปลก ๆ ในใจทั้งวัน
ตั้งใจไว้ตั้งแต่ตอนกลับจากทำงานแล้ว
“



“
งั้นเธอก็ย้ายเถอะ..คุณยายเขาคงอยากนั่งที่เดิม ไม่อยากเปลี่ยนที่น่ะ ฉันว่า “



“ ตกลงฉันจะย้ายเลยก็แล้วกันนะ “



หลังจากนั้นสามเดือน
แม่บุญกลับมาเบลเยียมอีกครั้ง เก้าอี้ทุกตัวถูกจัดวางในตำแหน่งเดิม


มิเชลบอกว่าไม่เคยได้ยินเสียงเพลงกลางดึกอีกเลยตั้งแต่นั้นมา....



ตอนนี้แม่บุญอยู่ที่นี่ได้หกปีแล้ว
บางวันไหว้พระ สวดมนต์ นั่งสมาธิ ตอนกลางวันแสก ๆ
แต่มีความรู้สึกเหมือนมีคนมานั่งข้าง ๆ.....



มีเพื่อนคนไทยมาเยี่ยมที่บ้าน
เขาบอกว่าเหมือนมีคนอยู่อีกคน แต่มองไม่เห็นว่าใคร ถามแม่บุญว่า ..ใครอยู่บนบ้าน ?



อีกครั้ง...เพื่อนต่างชาติผู้หญิงมาบ้าน..ถามว่า
ใครอยู่บนบ้าน ?



แล้วผู้อ่าน....คิดว่าใคร ?? 






Free TextEditor




 

Create Date : 25 มีนาคม 2554
11 comments
Last Update : 25 ตุลาคม 2554 12:40:36 น.
Counter : 1233 Pageviews.

 

คุณยาย ชัวร์

 

โดย: ta/'o-o/' 25 มีนาคม 2554 17:20:45 น.  

 

แม่บุญนี่เขาเรียกว่าวิญญาณมีจริง สามารถพิสูจน์ได้แล้วใช่ไหมคะ

 

โดย: jitra IP: 49.48.148.105 26 มีนาคม 2554 23:50:20 น.  

 

ไม่รู้เหมือนกันเพื่อน แต่ลึก ๆ เราเชื่อว่ามีจริง ๆ นะ

 

โดย: Maeboon 27 มีนาคม 2554 0:17:46 น.  

 

หวัดดีค่ะแม่บุญ
สงสัยแม่บุญคงมีญาณอะไรสักอย่างมักคะ ถึงได้เจอหรือรับรู้อะไรแปลก ๆ อยู่เรื่อยเชียว

ขอให้คุณยายต่างคนต่างอยู่ก็แล้วกันนะ
ถามหน่อยค่ะ แม่บุญเคยนั่งเก้าอี้ของคุณยายมั่งมั๊ยเอ่ย

 

โดย: Yui (PrettyNovember) IP: 203.144.211.51 1 เมษายน 2554 13:41:05 น.  

 

นั่นนะสิ ..ตอนไปนอนโรงแรมที่เวียงจันทร์ ก็มีเสียงแคะข้างฝาตอนดีก จนนอนไม่ได้ต้องขอเปลี่ยนห้อง ตอนไปไหว้ศพเพื่อนสามี ก็รู้สึกเย็นวูบว้าบขนลุกไปทั้งตัวอยู่คนเดียว...แปลก ส่วนเก้าอี้ของคุณยายนั่งบ่อย ๆ ค่ะ ตอนดูทีวีเพราะพนักพิงสูง นั่งสบายทีเดียว ..จะดกรธหรือเปล่าก้ไม่รู้

 

โดย: Maeboon 4 เมษายน 2554 1:31:43 น.  

 

นั่งอ่านกลางวันแสกๆยังขนลุกเลยค่ะ

 

โดย: Complicatedgirl 15 เมษายน 2554 17:12:55 น.  

 

งั้นต้องอ่านกลางคืน..จะได้คุมผ้านอนเลย

ตอนนี้เริ่มมีบางครั้งขึ้นมาอีก มิเชลถอดปลั๊กหมดแล้วค่ะ

 

โดย: Maeboon 17 เมษายน 2554 3:16:38 น.  

 

ที่ไหน ๆก็มี สัมผัสได้หรือไม่เป็นอีกเรื่อง
ทำบุญก็นึกถึง แผ่บุญกุศลให้จะได้อยู่กันสบาย ๆ

 

โดย: teerasak_saey@yahoo.com IP: 119.46.56.114 20 พฤษภาคม 2554 13:08:43 น.  

 

เวลาทำบุญก็จะบอกกล่าว กรวดน้ำแผ่ส่วนบุญไปให้เสมอ ๆ ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ที่แนะนำมาค่ะ

 

โดย: Maeboon 23 พฤษภาคม 2554 21:29:35 น.  

 

สวัสดีค่ะแม่บุญ

ขนลุกเลยค่ะ สนุกตื่นเต้นและก็น่ากลัว ของอย่างนี้ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่นะคะ ถ้าเป็นทิพย์เสียงเพลงดังขี้นกลางดึกมีหวังได้จับไข้หัวโกร๋น บรื๋อออ หนูกลัวผีค่ะแต่ก็ชอบอ่านเรื่องลี้ลับค่ะ

 

โดย: ทิพย์ IP: 122.105.234.208 4 มิถุนายน 2554 16:46:51 น.  

 

มาอ่านเรื่องใหม่กันนะ ว่าจะเป็นไง

 

โดย: Maeboon 5 มิถุนายน 2554 9:57:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Maeboon
Location :
กรุงเทพฯ Belgium

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]




แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ


ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ

free counters
New Comments
Friends' blogs
[Add Maeboon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.