มาลงชื่อไว้ก่อนค่ะแม่บุญ

พรุ่งนี้เช้ามาจะมาอ่าน 555+ กลัวนอนไม่หลับอะ

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย

วิ่งช้ากว่าน้องชลนิดเดียวเองง่ะ

พรุ่งนี้เหมือนกันค่ะ แหะๆ

Gute Nacht ค่ะแม่บุญ

นั่งอ่านตอนดึกๆอยู่ในห้องนอน อ่านไปได้เรื่องเดียว
ต้องหอบโน้ตบุคออกไปนั่งอ่านข้างๆสามี ในห้องดูทีวี
เรื่องคุณแม่นี่ไม่รู้สึกกลัวนะคะ เพราะรู้ว่าท่านมาเพราะห่วงลูกหลาน
แต่เรื่องที่สองนี่ซิ ขนลุกตามไปด้วยเลยค่ะ
ไม่ว่าเค้าจะเป็นใคร ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เป็นดีที่สุดนะคะ
เพราะถือว่าเราทำแล้วสบายใจ อีกด้านก็ได้รับผลบุญนั้นไปด้วย

นี่ยังขนลุกไม่หายเลยค่ะ คุณแม่บุญเล่าเรื่องเก็บรายละเอียด
จนเหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลย.... คืนนี้ต้องตั้งใจสวดมนต์ก่อนนอน
อย่างเคร่งครัดแล้ว ทุกทีสวดแบบเหมือนเมื่อวานอะไรทำนองนี้ 555+

สวัสดีค่ะแม่บุญ
แวะมาทักทายนะคะ
ปุ้มไม่เข้ามาหลายเดือนแล้ว
แม่บุญสบายดีนะคะ

แม่บุญจ๋าาาา

ไม่เจอกันซะนานกลับมาพร้อมกะเรื่องขนคิงลุกนะคะ อยากเห็นรูปสวยๆ อาหารน่ากินๆแล้วอ่ะ หนูกลัวววววววว

ปล. ดีใจที่สมาชิกบล๊อคแก๊งค์ที่อ่านประจำกลับมาเสียที

ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ค่ะ
พี่สาวไปทำสังฆทาน --ตอนกรวดน้ำ จู่ๆ มือสั่นบังคับไม่ได้
เธอบอกว่า รู้สึกเหมือนจะผีเข้า --แต่ห้อยพระอยู่ที่คอ
เลยได้แค่มือสั่น
ขนลุก--

ก็เลยเอาใหม่ ไปทำอีกวัดนึง
ห่ะนี้กรวดน้ำได้ปกติ
ก็เลยว่าจะทำบ่อยๆ เผื่อจะมีใครตามขอส่วนบุญ
พี่เธอว่างั้นล่ะค่ะ

สวัสดีค่ะแม่บุญ
ประเดิมเรื่องแรก ก็น่าขนลุกซะแล้ว ดีนะที่อ่านตอนกลางวัน
ไม่งั้นนอนไม่หลับแน่ๆเลยล่ะค่ะ เค้าว่ากันว่าถ้ามีคน(ผี)มาขอส่วนบุญ
แสดงว่าเค้าเห็นว่าเราเป็นคนมีบุญเยอะ และเป็นคนจิดใจดีค่ะ
เค้าเลยมาขอแบ่งส่วนบุญไปบ้างค่ะ
เรื่องแรกไม่ค่อยน่ากลัวเท่าเรื่องที่สองนะคะ

กลับมาถึงก็เปิดบล๊อกเรื่องตื่นเต้นเลยนะแม่บุญ
ยังดีที่เข้ามาอ่านตอนกลางวัน
ถ้าตอนกลางคืนอ่าน ๆ อยู่แล้วไฟดับแต่แอรืไม่ดับก็มีเสียวสันหลังเหมือนกันนะเนี่ย
ยังไม่ได้ส่ง e-mail ไปนะคะ รอแป๊บนึงน๊า... ช่วงนี้แม่บุญยุ่ง ๆ คงยังไม่มีเวลาทำ +555

มาแล้วค่า
มาอ่านเรื่องขนหัวลุก ชอบ ชอบ
เรื่องแบบนี้เหนือกฏเกณฑ์ เหนือความคาดหมายค่ะ
อยู่ที่ว่าจิตเราแข็งขนาดไหน
แต่กำลังคิดว่าถ้าแม่บุญขนหัวลุกขนาดนี้คงไม่ใช่คุณแม่หรอกค่ะ
น่าจะเป็นใครก็ตามที่ได้รับอานิสงฆ์บุญที่แม่บุญแผ่ให้มากกว่า
ซึ่งก็อาจจะไม่ใช่อีกก็ได้
เพราะกำลังสงสัยว่า บ้านทุกบ้านจะมีเจ้าที่เจ้าทาง
คนอื่นหรือตนอื่นจะเข้ามาในบ้านได้ยังไง
แม่บุญคิดแบบนี้มั้ยคะ

สวัสดียามบ่ายค่ะแม่บุญ..

นับว่าเป็นเรื่องที่น่าแปลกสำหรับฟ้ามากเลยค่ะ..วันนี้ฟ้ารู้สึกคิดถึงแม่บุญมากเลยค่ะ พอเข้ามาแม่บุญก็อัฟบล็อควันนี้เลยค่ะ เอิ๊กๆๆ

อะไรจะพอดีปานนั้นก็ไม่รู้ค่ะ อ่านเรื่องราวที่แม่บุญบอก ความแปลกและน่าอัศจรรย์เป็นสิ่งที่เป็นไปได้เสมอนะคะ

เดี๋ยวว่างๆจะมานั่งอ่านใหม่อีกรอบค่า ฟ้าคิดถึงแม่บุญมากนะคะ

วันนี้ฟ้ามาส่งยิ้มและกำลังใจให้ค่ะ...ทำงานด้วยความสบายๆมีชีวิตชีวากันนะคะ

น้ำเอยน้ำใจช่างใสสะอาด
เหมือนฝนหยาดเป็นฝุ่นเม็ดดุจเพชรใส
มิตรไมตรีสื่อมานี้มีจากใจ
มอบให้ไปจนหมดสิ้นด้วยยินดี

มีความสุข สดชื่น สบายใจ ภายใต้ดวงวันอันอบอุ่น นะคะ

เรื่องแรกไม่น่ากลัวเท่าไรค่ะ

แต่เรื่องที่สองนี่ซิ อ่านไปเหมือนขนจะลุกตามค่ะ

ห้อยพระอย่าได้ขาดเชียวนาแม่บุญ เสียวจ๊า

แวะมาด้วยความคิดถึงอย่างแรงคะน้องไก่ คิดถึงตั้งแต่เมื่อวานที่ได้ดูข่าว
เรื่องอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่มีชาวเบลเยี่ยมไปเสียชีวิตจากรถบัสนักเรียน
ชนกันที่สวิสเซอร์แลนด์อ่ะคะ ในหลวงท่านมีพระราชหัตเลขาไปแสดงความ
เสียใจกับเด็กนักเรียนชาวเบลเยี่ยมที่เสียชีวิตด้วยนะคะ ทรงพระเจิรญ

ขอไปจัดการกับปัญาหาชีวิต ก๊ากกก จัดการสะสางงานต่าง ๆ ก่อนนะคะ
จะรีบกลับมาอ่านเรื่องราวที่แปะไว้ที่กระทู้นี่คะ

บุญพระรักษา คิดถึงน้องไก่เสมอ ..... จุ๊บ จ๊วบบบ

สวัสดีค่ะคุณแม่บุญ ป้าแอ๊กเข้ามาอีกรอบ มาย้อนอ่านเรื่องเหล่านี้ตั้งแต่เรื่องแรกเลยค่ะ ดีใจจังได้เจอคนสายงานเดียวกัน แต่ป้าแอ๊กอยู่หน้าฟร้อนค่ะ เรื่องในโรงแรมเนี่ยเจอกันแทบทุกคนเลย โรงแรมที่ป้าแอ๊กเคยทำ(ที่เชียงใหม่นะคะ) มีแขกเสียชีวิตที่โรงแรมด้วย ต้องปิดห้องนั้นไว้หลายเดือนเลย เพราะไม่กล้าเปิดให้แขกท่านอื่นใช้ แต่ในที่สุดก็ต้องเปิดค่ะเพราะว่าห้องเต็ม แล้วแขกที่เข้าพักรายแรกก็เจอดีเลย

แต่ที่ป้าแอ๊กเจอกันตัวคือตอนไปฟลอเรนซ์ (ป้าแอ๊กอยู่อิตาลี่ค่ะ แต่เพิ่งย้ายมาเยอรมันได้สองเดือนเอง) มีคนมาปิดเปิดแอร์เล่นในห้อง ทำเอานอนไม่ได้กันทั้งคืนเลย กลัวมาก เพราะว่าโรงแรมที่พักเป็นปราสาทเก่าค่ะ พูดแล้วยังขนลุกไม่หาย

เรื่องเก้าอี้คุณยายของแม่บุญ ป้าแอ๊กกลัวแทนเลยค่ะ แม่บุญเก่งมากๆที่ยังอยู่ที่บ้านนั้นได้ เป็นป้าแอ๊กนี่คงยุให้สามีย้ายแล้ว แหะ แหะ

แม่บุญเล่าเรื่องได้สนุกมากค่ะ ได้อารมณ์ความรู้สึกตามไปด้วยเลย วันหลังมีอะไรแบบนี้อีก มาเล่าสู่กันฟังอีกนะคะ (กลัวแต่ชอบอ่านค่ะ)

สวัสดีวันหยุดค่ะแม่บุญ

วันนี้หยุดพักผ่อน ทำร่างกายและจิตใจให้ร่าเริงแจ่มใส และอย่าลืมใส่ใจในสุขภาพ
เลือกทานอาหารที่ดีมีประโยชน์และอย่าลืมออกกำลังกายกันบ้างนะคะ

"เก็บความหอมของมาลีนี้มาฝาก
ด้วยใจอยากให้ชื่นชมภิรมย์หมาย
พร้อมสายลมแผ่วระรื่นเย็นชื่นกาย
ส่งฝากไปให้มิตรฟ้าจงร่าเริง"

มีความสุขกับธรรมชาติรอบๆกายกัน นะคะ

แม่บุญคะ



หนึ่งกลัว...

สวัสดีค่ะแม่บุญ ไม่ได้คุยกันซะนาน
สบายดีนะคะ ครั้งสุดท้ายคุยตั้งแต่ตอนแม่บุญจะกลับจากไทยนู่นแน่ะ

เรื่องที่เขียนวันนี้ ไม่ขออ่านดีกว่า
เพราะอยู่ตัวคนเดียว ถึงตอนนี้จะกลางวันอยู่ก็เต๊อะ
แบบว่าอินดี้มีจินตนาการสูงส่ง เดียวจะเห็นอะไรที่ไม่พร้อมจะเห็น ฮ่าๆ

สวัสดีค่ะแม่บุญ กว่าจะได้ตามแม่บุญมาอ่านเรื่องสัมผัสที่ 6 ที่แม่บุญว่า ... ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อนะคะ น้องคิดว่าเรื่องเหล่านี้มีจริงค่ะแม่บุญ ... ขึ้นอยู่กับว่าใครมีประสาทสัมผัสสื่อกันมากน้อยเพียงไรเนาะ

แม่บุญกลับมาเบลเยี่ยมแล้วนะคะ สองเดือนมีความรู้สึกว่านานเหมือนกันค่ะที่แม่บุญหายไป แอบเห็นภาพมีทติ้งของแม่บุญและพี่ ๆ ที่กรุงเทพฯ ด้วย น่ารักมาก :)) คิดถึงแม่บุญนะคะ คิดถึงเรื่องเล่าต่าง ๆ ที่แม่บุญเขียนใส่บล็อกนี้ คอยติดตามตอนต่อไปค่ะพี่

มาแล้วจ้าแม่บุญ มาอ่านเรืองเสียวๆ(สันหลัง) ด้วยคน

อ่านไปนึกภาพไป ดันกลัวไปด้วย ดีนะที่กลางวัน โดยเฉพาะเรืองที่ สองอ่ะ น่ากลัวกว่าอีก ยิ่งนึกตอนไฟดับ และติดเอง หมาก็ไม่เห่าไม่หอน บรื๋อออออออออ
แถมช่วงนี้อยูสองคนลูกด้วย

แม่บุญสบายดีนะคะ แล้วมิเชลกลับมาเบลเยี่ยมก่อนหรือคะ

เรืองตรวจที่สถาบันมะเร็ง ผลเป็นไงบ้างคะ ขอให้อย่ามีอะไรนะคะ
สาวก็กังวลเรืองเต้านม ตรวจรอบแรกเมือ4-5เดือนที่แล้วไม่มีอะไร แต่ ตอนนี้ยังรุ้สึกเจ็บๆ ที่เดิม กะว่าจะไปตรวจอีกรอบ อะ มาบ่นซะงั้นเรา

เรื่องคุณแม่อ่านแล้วขนลุกค่ะ

ความคิดเห็นส่วนตัวคิดว่าคนที่มีสัมผัสพิเศษที่จะติดต่อกับสิ่งเหล่านี้ได้ต้องเป็นคนดีค่ะ แม่บุญทำบุญทำกุศล เขาเลยอยากมาขอส่วนบุญค่ะ

ปล. วันที่คุยกับพี่ไก่ หลังจากวางสายแล้ว เกิดความกลัวขึ้นมาเฉยๆ เพราะดึกแล้ว เลยคิดว่ามาอ่านตอนเช้าจะดีกว่า เป็นคนกลัวผีแต่ชอบอ่านเรื่องชวนขนหัวลุกค่ะ

วุ่นวายจังนะคะ ไม่มีน่าจะดีกว่า