space
space
space
<<
กันยายน 2567
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
space
space
11 กันยายน 2567
space
space
space

วันอังคารที ๑๐ กันยายน พ.ศ.๒๕๖๗ เดี้ยง

วันอังคารที ๑๐ กันยายน พ.ศ.๒๕๖๗ เดี้ยง
เพิ่งจะได้บันทึกไดอารี่ของวันอังคาร
ตอนนี้อีกสิบสองนาทีจะเที่ยงตรง แต่เป็นวันพุธแล้วหละ
..
วันอังคาร  ต้องบอกว่า เดี้ยง
แต่อาการนั้นมาตั้งแต่วันจันทร์ตอนเย็น ๆ แล้วหละ
อาการแบบนี้ มาเป็นช่วง ๆ  จนลุงจำได้  
คือจะมีอาการร้อนใน ร้อนหู มาก่อนเลย
บางครั้งจะมีอาการเจ็บคอ     พออาการมาถึงตอนนี้  ก็จะรู้ตัวแล้วหละ
ว่าจะต้องทำอย่างไร  เพื่อให้อาการไม่ไปถึงการเป็นไข้
..
คราวนี้ได้ผล   คืออาการไข้ไม่ได้มาหนักหน่วงเหมือนเมื่อก่อน
วันอังคาร ลุงเก่งก็เลยเริ่มด้วยการไปซื้อฟ้าทะลายโจร
จำได้ว่าตอนเช้ากินไปสี่เม็ด   แล้วก็งดการกินกาแฟไว้ก่อน
แต่ก็ยังกินโกโก้เย็นแบบหวานน้อยอยู่
อาการก็ลดลงไปนิดนึง
..
แต่ทบทวนชีวิตตั้งแต่เช้าก่อนดีกว่า เพื่อฝึกสมองให้ลดอาการหลงลืมลงไป
..
ตอนเช้าวันอังคาร
รันยาคงจะกินอาหารที่ย่าเตรียมให้เหมือนเดิม  และอาเก๋ก็ทำผมให้รันยาเป็นปกติทุกวัน
พ่อเอารถกระบะทาทาไปส่งรันยาที่โรงเรียน    วันนี้รันยาลงจากรถที่หน้าโรงเรียน
แล้วก็เดิน ๆ  ไปข้ามสะพานลอย  แล้วก็ไปที่โรงเรียนเอง
พ่อก็ แอบ ๆ มองก่อน โดยการขับรถไปที่จอดรถ แล้วก็ชะเง้อ ๆ มอง
เมื่อเห็นว่ารันยากำลังลงบันไดสะพานลอย ก็จะโล่งใจ  
ก็เพิ่งจะให้ลูกหัดข้ามสะพานลอยเอง ในตอนชั้นประถมสี่นี่เอง
..
วันนี้วันอังคาร พ่อมีอาการไม่ค่อยดี ก็เลยหยุดการออกกำลังกายไปก่อน
ไปจอดรถกระบะหน้าบิ๊กซีเล็ก ที่อยู่ในปั๊มคาลเท็กซ์ แล้วก็เดิน ๆ ไปร้านกาแฟเจ้าประจำ
แต่ก็ไปสักสัปดาห์ละครั้ง หรือสองครั้ง
ไปที่นี่ ค่อนข้างจะยิ้ม ๆ  เพราะน้องพนักงานน่ารักมาก ๆ 
คือถ่อมตัวถ่อมใจ สไตล์เดียวกับคริสเตียน แต่อาจจะไม่ใช่คริสเตียนหรอก
แต่ก็รู้สึกว่า เจ้าของร้านกาแฟ เลือกพนักงานได้ดีมาก ๆ จริง ๆ 
ตั้งแต่ไปนั่งร้านนี้ตลอดหลาย ๆ ปี  ไม่เคยได้ยินเสียงน้อง ๆ บ่น หรือคุยกันเสียงดังเลย เป็นต้น
..
แต่น้องพนักงานสูง ๆ ผิวขาว ๆ ที่ก็สุภาพเหมือนกัน ไม่อยู่แล้ว คงจะไปทำงานอะไรสักอย่าง
ก็ทุกสิ่งทุกอย่าง มีวาระของมัน หนะเอง
..
วันนี้ ไปนั่งชั้นสองเหมือนเดิม
เหมือนได้ซ่อนตัวจากความวุ่นวาย เหมือนเคย 
การอยู่คนเดียว อาจจะดูเหงา ๆ  อโลน ๆ   แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้รู้สึกอโลนเท่าไร
มีแต่เพียง โลนลี่ แต่ไม่อโลน หุๆ 
(อยู่คนเดียว แต่ไม่โดดเดียว เพราะมีพระเยซู)
..
เช้ากินฟ้าทะลายโจรไปสี่เม็ด  กินโกโก้เย็นแทนกาแฟ แล้วก็ไปนอน  ไม่ใช่สิ
แล้วก็สแตนด์บายรองาน
https://pbs.twimg.com/media/GXFnkIBaEAAT6Rm?format=jpg&name=900x900
https://pbs.twimg.com/media/GXFnkRhbEAIPpse?format=jpg&name=large
https://pbs.twimg.com/media/GXFnk7ya4AATwVh?format=jpg&name=large
..
เกือบลืมอีกละ  ดีที่เอากล้องมาถ่ายเก็บไว้
ต้องฝึกอาการหลงลืมกันต่อไป
ก่อนไปที่ร้านกาแฟ ก็ไปแวะตลาดฟ้าฮ่าม  ซื้อหมูทอด  ไข่ต้มกิน
เพิ่งจะลองแวะดูไม่นาน พบว่ามีร้านของป้าคนหนึ่ง  มีอาหารขายเยอะมาก และก็ไม่แพง
จะมีแกงมากมายเป็นถุง ๆ    หมูปิ๊ง หมูทอด  ไข่ต้ม  อาหารกล่อง ผัก  น้ำพริก ฯลฯ
เยอะมากจริง ๆ  ยังไม่เคยเจอร้านที่มีของกินมาวางเรียง ๆ กันเยอะขนาดนี้มาก่อน
ที่สำคัญเหมาะกับคนทั่วไปอย่างเรา เพราะไม่แพงเลย   
เช่นไข่ต้มสามใบ ยี่สิบบาท  ถ้าไปซื้อเซเว่นก็จะได้เพียงสองฟองเท่านั้นเอง เป็นต้น
https://pbs.twimg.com/media/GXFnnUBbEAI1tRH?format=jpg&name=large
https://pbs.twimg.com/media/GXFnngFbgAASrX3?format=jpg&name=large
..
ระหว่างสแตนด์บายที่ร้านกาแฟ Fuel ก็เปิดฟังช่องของนิ้วกลม
ก็จะฟัง ๆ  ผสม ๆ กันไประหว่าง ไบเบิ้ล  เพลงคริสเตียน คำเทศนาต่าง ๆ 
แล้วก็ช่องของนิ้วกลมเป็นต้น
วันนี้เขาน่าจะคุยเรื่อง เลิกหมดเรี่ยวแรง เมื่อเข้าใจธรรมชาติของตัวเอง
ก็เป็นเรื่องสั้น ๆ ตอนเช้า ๆ  ที่เขาอ่านแล้วเอามาแบ่งปัน  น่าจะทุกวันเลย
ขยันอ่านมาก ๆ   สำหรับนิ้วกลม
https://x.com/loibustian/status/1833363778496577677
เรื่องนี้คนแต่งแบ่งประเภทของคนเป็นสี่แบบ โดยเทียบกับสัตว์สี่ชนิดคือ
หมี โลมา หมาป่า สิงโต
Golden moment
หมี มีพลังช่วงสาย ๆ (คนทั่วไป)
โลมา คนที่นอนไม่ค่อยหลับ ตื่นกลางดึก
หมาป่า มีพลังช่วงกลางคืน
สิงโต มีพลังมาก ๆ ตอนเช้า
เมื่อเข้าใจธรรมชาติของคน เราก็คงจะมีเรี่ยวแรง เข้าใจตัวเอง
ไม่ตัดสินตัวเอง แล้วก็ไม่ตัดสินใครใด ๆ 
เช่น จะบอกว่า ตื่นสายจัง  แบบนี้ก็ไม่ได้ เพราะเขาอาจจะไม่ใช่สิงโต  เขาเป็นแต่เพียง หมี
เวลาทอง ของแต่ละคน  ที่สร้าง Productivity ก็จะแตกต่างกันไป
..
ระหว่าง นั่ง ๆ คุณจอยส่งอีเมล์ให้ทุก ๆ คน ที่พี่สัญญาบอกให้คุณจอย cc. ด้วย
อันหนึ่ง ลุงเก่งก็เลยเซฟเก็บไว้ เพราะเดี๋ยวคงได้ทำแบบ   ก็เวลาตั้งชื่อแบบอาจจะต้องใช้ด้วย
ก็คือ Water efficiency project  (BDF24029)
..
ก็นั่งไปเรื่อย ๆ  ก็ถึงวาระที่ขับรถออกมา
..
ก็ไปเติมแก็สเอ็นจีวีที่สีแยกแมคโคร   
ที่สี่แยกนี้ เมื่อก่อนก็จะเรียกว่า สี่แยกปอยหลวง
แต่ตอนนี้กำลังมีการก่อสร้างบางอย่าง แทนที่โรงแรมปอยหลวงเดิม
ก็ไม่รู้คืออะไร  แต่ถ้า เป็นห้างสรรพสินค้า หรือ ที่ขายวัสดุ 
คาดว่าต่อไปสี่แยกนี้ก็คงจะเปลี่ยนชื่อ จากสี่แยกแมคโครเป็นแยกจุด ๆ  ๆ แน่นอน
..
ที่สี่แยก เสียตังค์ไปประมาณสามร้อยบาท  แก๊สเอ็นจีวี แพงจริง ๆ  
ถ้าฝนไม่ตก  หรือ ท้องฟ้าดูสดใส ก็จะพยายามเอามอเตอร์ไซต์ออกจากบ้าน
ถ้าเอารถทาทาออกจากบ้านก็จะต้องเติมแกีสวันเว้นวันกันเลยทีเดียว ก็เฉลี่ย
วันละร้อยห้าสิบบาท ก็คงจะคล้าย ๆ ทำงานเพื่อเติมแก๊ส 
..
อาการไม่ค่อยโอเค  หูจะแดง ๆ 
https://pbs.twimg.com/media/GXGJn1JbEAAras4?format=jpg&name=medium
ก็เลยขับรถเล่น ๆ    แล้วก็ขับไปปรากฎไปถึงตลาดธานิทร์กันเลยทีเดียว
แวะไปซื้อกาแฟของป้าคนหนึ่งในตลาด   วันนี้เหมือนแกจะจำลุงเก่งไม่ได้
วันนี้อดใจไม่ไหว ยังไปซื้อกาแฟร้อนหวานน้อย แก้วละยี่สิบบาทอยู่
แต่ปรากฎกินไปได้แค่ครึ่งเดียว เพราะยังร้อนใน และทำให้ร้อนในมากขึ้น
..
ไปนั่งชั้นสองที่ตลาดแห่งนั้น
ก็ส่งแบบ infrastructure อีกครั้ง พี่มน ให้เอา line of temporary yard ออก
ซึ่งแกบอกให้ใส่คราวก่อน หุ ๆ    ลุงเก่งจะเบื่อก็ตรงนี้หละ   
หลัง ๆ ก็เลยต้องคิดก่อนเวลาแกสั่งงาน ว่าจะทำหรือไม่ทำดี
..
แล้วก็ไปรับรันยาที่โรงเรียน
พ่อไปจอดในที่จอดรถ  แล้วก็เดินไปที่ใต้สะพานลอย
พอไปถึง ปรากฎว่าเจอรันยาพอดี กำลังเดินมาจากอีกฝั่ง แล้วก็ถือ ไก่ป๊อบทอดมาด้วย
..
แล้วเราก็เดินกลับไปที่รถ 
รันยาบอกว่าต้องซื้ออุปกรณ์อะไรบางอย่างเกี่ยวกับการเรียน
ก็เลยขับรถไปแแวะที่ร้านเครื่องเขียนที่อยู่ใกล้ ๆ แยกรถไฟ ไม่ไกลจากปากทางเข้าค่ายกาวิละ
..
รันยาได้ดินสอสี แล้วก็ของอีกสองอย่าง พ่อจำไม่ได้สะแล้ว
แต่พอถึงบ้าน ปรากฎว่ารันยาลืมซื้อทิชชู่เปียก
น่าจะเอาไปใช้ในกิจกรรมของสาระวิทยาศาสตร์ที่จะจัดในวันพุธก็คือพรุ่งนี้
..
ก่อนถึงบ้าน พ่อแวะที่เซเว่นปากทาง
ให้รันยาช่วยไปซื้อ ยาพารา  ยาหวานชงน้ำเต้าทอง 
พอถึงบ้าน  รันยาช่วงชงยาหวานใส่น้ำแข็งให้พ่อกิน
https://x.com/i/status/1833728132702249325
พ่อบอกว่า พ่อเดี้ยง  พ่อขอนอนพักก่อนนะ  
รันยาโอเค  
พออาการมาแบบนี้ สิ่งที่จะทำให้หายเร็วก็คือนอนเร็ว ๆ  กินยาหวานชงน้ำเต้าทอง
แล้วบางครั้งก็กินอะไรเผ็ด ๆ ปรากฎว่าก็ช่วยได้เช่นกัน
ตื่นเช้ามา พ่อหายเกือบเป็นปกติแล้ว
ขอบคุณพระเยซู พอเราเป็นไข้ เราขอบคุณพระเยซู แล้วก็ร้องเพลงนมัสการ
แล้วไข้เราจะหายเร็ว ให้เชื่อว่าหาย ก็จะหาย
https://x.com/i/status/1833727621169127684
..

..


 




 

Create Date : 11 กันยายน 2567
0 comments
Last Update : 11 กันยายน 2567 12:25:25 น.
Counter : 215 Pageviews.
(โหวต blog นี้) 

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

space

BlogGang Popular Award#20


 
สมาชิกหมายเลข 3418844
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 3418844's blog to your web]
space
space
space
space
space