|
|
วันศุกร์ที่ ๒๒ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๖๗ |
|
วันศุกร์ที่ ๒๒ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๖๗
วันนี้รันยาอยู่ในค่ายลูกเสือเนตรนารี ส่วนพ่ออยู่บ้าน
..
รันยาไปเข้าค่ายลูกเสือเนตรนารี ป.สี่ ตั้งแต่เมื่อวานแล้วหละ ก็นอนที่นั่นหนึ่งคืน
ช่วงเช้าพ่อทำงาน CDU relocation electrical ก็จัดแบบที่พี่บอยส่งมาให้
ให้อยู่ในรูปแบบของบริษัทฯ ใส่กรอบไตเติ้ล กำหนดเลขแบบ จัดเรียงหน้า และพิมพ์
เป็นต้น
..
ก็อยู่บ้านทั้งวัน พอถึงช่วงเย็นประมาณเกือบ ๆ สี่โมงเย็น
ทางกลุ่มไลน์ ประถมศึกษาปีที่สี่และกลุ่มไลน์ประถมสี่ทับสิบเอ็ด ก็มีการส่งข้อความกัน
ผู้ปกครองบางท่านก็อัพเดทให้กัน ก้คือบอกว่า รถบัสของทางโรงเรียนกำลังจะออกจาก
กองบิน ๔๑ แล้วหละ
พ่อเก่ง ก็เลขลุกจากที่นั่งทำงาน ล้างหน้าล้างตา แล้วก็เอารถอาเก๋ออกจากบ้าน
มีเวลา พ่อเลยแวะซื้อลูกชิ้น ไส้กรอก และข้าวไข่เจียว ฝั่งตรงข้ามโรงเรียนปริ้นท์
ตอนแรกกะว่าจะไปซื้อวุ้นเส้นใส่หมู ที่รันยาชอบกิน แต่ปรากฎว่า ร้านเพิ่งจะเปิด
คนขายก็ไปไหนไม่รู้ ก็เลยต้องเปลี่ยนแผนซื้ออย่างอื่นแทน
..
ก็รอรันยาแป๊บนึง พ่อก็แอบกินไส้กรอกของรันยาไปนิดหนึ่ง
สักพัก รันยาก็เดิน ๆ มา ก็เจอกันแถว ๆ ด้านในฝั่งรั้วของโรงเรียน
พ่อถือกระเป๋าลากช่วยรันยา แล้วก็เดินข้ามสะพานลอยไปที่รถด้วยกัน
..
รันยาดูเหมือนจะมีความสุขในคราวนี้
พ่ออธิษฐานให้ทุกวันเลย คือขอบคุณพระเยซูที่ทุก ๆ คนรักรันยาและรันยาก็รักทุก ๆ คน
ปรากฎได้ผล...เพราะว่ารันยากลับออกมาอย่างมีความสุข
..
รันยาบอกว่า คุณครูที่เป็นคนไต้หวัน (รันยาเรียกว่าเหล่าซือ) ถ่ายรูปรันยาให้บ่อยมาก
ก็เลยสงสัย เลยถามว่า พ่อไปบอกคุณครูหรือเปล่าให้ถ่ายรูปรันยา
พ่อบอกว่า ไม่ได้บอกนะ แต่ในใจพ่ออธิษฐานเฉย ๆ ว่าอยากมีรูปรันยามาบ้าง
..
คราวนี้ได้ผล เพราะมีรูปรันยาเยอะมาก ๆ
ผิดกับเพื่อนบางคนที่พ่อคิดว่าพูดไม่เพราะเลย
พระเจ้าก็ช่วยกันออกไป ให้ไปอยู่ในกลุ่มรุ่นก่อนหน้า ทำให้การเข้าค่ายของรันยา
เป็นไปอย่างมีความสุข
..
รันยาได้อยู่กับไบรท์ด้วย ก็เลยสุขขึ้น
บอกว่าได้อาบน้ำคู่กับไบรท์ เพราะว่าคุณครูให้จับคู่นักเรียน เพราะว่านักเรียนจำนวนมาก
ก็เลยจับคุ่อาบน้ำด้วยกันต่อห้องอาบน้ำ (มีั้ง)
..
ก็มีกิจกรรมต่าง ๆ ให้นักเรียนได้ทำหลายๆ ฐาน
เช่นปีนเชือก เป็นต้น อย่างอื่นๆ ก็คงได้ชมเครื่องบินรุ่นต่าง ๆ อย่างใกล้ชิดด้วย
..
รันยาบอกว่า มาค่าย ทำไมรันยาตั้งใจแปรงฟันมากกว่าปกติ
หรือว่า ได้แปรงฟันกับเพื่อน ๆ ก็เลยตั้งใจกว่าปกติ ก็ได้ รันยาบอก
..
พ่อเก็บรูปที่คุณครูถ่ายให้ เก็บไว้จำนวนหนึ่ง
https://pbs.twimg.com/media/Gc-1owLaMAAiTco?format=jpg&name=large
https://pbs.twimg.com/media/Gc-1owLbkAARvf9?format=jpg&name=large
https://pbs.twimg.com/media/Gc-1owMa0AAsbNS?format=jpg&name=large
https://pbs.twimg.com/media/Gc-1owOaIAAkwiU?format=jpg&name=large
https://pbs.twimg.com/media/Gc-1rbia0AAmTm1?format=jpg&name=large
https://pbs.twimg.com/media/Gc-1rbiaEAEHGuJ?format=jpg&name=large
https://pbs.twimg.com/media/Gc-1rbnbsAA9ebt?format=jpg&name=large
..
ในตอนท้าย คุณครูคงให้นักเรียนโยนหมวกพร้อมๆ กัน เป็นการปิดค่าย
ก็ได้ภาพออกมาสวยงาม
https://x.com/i/status/1859907735921570016
..
รันยาบอกว่า พอขึ้น ป.ห้า และ ป.หก จำนวนวันในการต้องไปนอนเข้าค่ายก็จะมากขึ้น
..
อ้อ วันนี้อยู่บ้าน พ่อได้ฟังเพลย์ลิสต์ หนังสือกิจการ
ที่กลุ่มสามัคคีธรรมมานาฯ มีไว้ให้ฟังย้อนหลังได้
https://youtube.com/playlist?list=PLPcujg0lHh3J9bo2zfPtPVqvzI9ZI-o3e&si=wE2ZRu9BzhQ4v51z
ขอบคุณพระเยซู
พ่อเก่ง ก็เลยฟังคลิป แต่ก็เริ่มจากปัจจุบันย้อนกลับไปอดีตจะดีกว่า
เพราะคลิปเยอะมาก ๆ ตามไม่ทันสะแล้ว
..
แต่ก็ได้ประโยคดี ๆ ที่พระเจ้าสอนเรามา
เช่น การแก้ปัญหาของพระเจ้าต่อเรานั้น พระเจ้าจะชำระเราก่อน ไม่ใช่คนอื่นเป็นต้น
https://youtube.com/shorts/30N7079Crec?si=zBezUVtaGE5AejyS
..
ตอนเย็น ๆ พี่มนโทรหา
ก็ขอบคุณพี่มน ที่ส่งงานให้ทำ
พอถึงบ้านตอนกลางคืน วันนี้พ่อมีพลังมากกว่าปกติ
ก็เลยได้ทำงานจนจบ ก็ขอบคุณพระเยซู ที่เตือนว่าต้องสรุปให้ได้ก่อนว่าจะทำอะไรตรงไหน
https://pbs.twimg.com/media/GdFHbn0bkAAwnyu?format=jpg&name=large
..
ปัญหามีไว้ให้เราแก้ ดีแล้วที่เรามีปัญหา
มีปัญหาที่ไหน ก็จะมีวิธีแก้ปัญหาให้จบได้อยู่ตรงนั้น
..
ทุกปัญหา ในที่สุดจะคลี่คลายทั้งหมด จะไม่มีสักปัญหาที่จะไม่ถูกแก่้
นี่คือความจริงแท้ ที่พระเจ้าบอกเราไว้
..
เพียงแต่บางปัญหาจะใช้เวลาสั้น ๆ
บางปัญหาอาจต้องรอเวลา....แต่จริงๆ พระเจ้าวางไว้แล้วว่าเรื่องนั้นจะคลี่คลายวันไหนปีไหน
..
ทุก ๆ อย่างสำเร็จได้หมด เพียงเราขอบคุณพระเยซู
เราอยากวิ่งให้ได้สิบกิโลเมตร พระเจ้าก็จะให้วิ่งจนได้ เพียงรอเวลา
เราอยากจะเก่งเรื่องใด ๆ พระเจ้าก็จะช่วยทำให้สำเร็จ ในเวลาที่เหมาะสม
เราอยากจะเก่งกีฬาใด ๆ พระเจ้าก็จะช่วยทำให้สำเร็จ ในเวลาของพระองค์
แน่นอน นอนแน่
..
เรื่องบางเรื่องบอกว่า เป็นไปไม่ได้ และไม่ควรหนะ
แต่นั่นเป็นเพียงความคิดของคนเท่านั้น
แต่เมื่อเราถามพระเยซู คำตอบจะไม่ใช่แบบนั้น เป็นต้น
Walk by Faith not by sight ความจริงอยู่ตรงนี้
ความจริงแท้ ไม่สามารถใช้สายตามอง
สิ่งที่มองได้ด้วยตา ปรากฎว่าเป็นเพียงความจริงชั่วคราว หรือถ้าพูดให้ชัดก็คือ
เป็นเพียงความคิดเห็นของเขา และของเราเท่านั้นเอง
..
พอเห็นรันยายิ้มได้ พอออกมาจากค่าย
พ่อก็ขอบคุณพระเยซูจริง ๆ
พ่อมั่นใจกับการเข้าค่ายของลูกมากขึ้นตามลำดับ
ในปีหน้า พ่อก็คงจะกังวลลดลงอย่างแน่นอน
..
อธิษฐานแบบขอบคุณพระเยซูต่อไป
..
บางอย่างที่พ่อรออยู่ก็คือ ปัญหาเรื่องสะเก็ดเงิน
แต่ก็อยู่กับเขามานานสามสิบห้าปีแล้วหละ
ขอบคุณต่อไป ที่จะรักษาโรคนี้ต่อไป ในเวลาของพระองค์
..
สวรรค์บนดินมีจริง คือตอนนี้ เดี๋ยวนี้
สันติสุขมีจริง ก็คือ ตอนนี้ วันนี้ เดี๋ยวนี้
..
เราอยู่ท่ามกลางกลุ่มสามัคคีธรรมมานาฯ ก็ช่วยเราได้มากจริงๆ
อยู่กับผู้เชื่อเหมือนกัน จะดีที่สุด
อยู่กับผู้ไ่ม่เชื่่อ ก็จะมีปัญหาไปตามธรรมดา เพราะคุยกันคนละภาษาหนะเอง
..
เป็นต้น จบข่าว วันศุกร์
บันทึกไดอารี่ในคืนวันเสาร์
| Create Date : 23 พฤศจิกายน 2567 |
| Last Update : 23 พฤศจิกายน 2567 22:45:11 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 101 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
|
|
