ประสบการณ์ลดน้ำหนัก ตั้งแต่เด็กจนโต ตอนที่๑๐...วันแข่ง

ก่อนวันแข่งหนึ่งวันเป็นอีกวันที่ทรมานมากๆค่ะ เพราะต้องทำผิวแทนกันล่วงหน้า การทำผิวแทนจริงๆต้องทำแต่เนิ่นๆ เมย์เองก็ไปใช้บริการเตียงทำผิวแทน Tanning Bed ตลอดเวลา 3 เดือน แต่ก็ยังผิวเข้มไม่พอ ค่ะ ก่อนวันแข่งจะต้องมาลง ผิวสีโดยใช้น้ำยาทำผิวแทนชั่วคราวมาทาผิว เนื่องจากผิวตัวยังขาวมากและสีผิวไม่สม่ำเสมอจึงต้องลงสีหลายรอบ ก่อนวันแข่งจริงหนึ่งรอบและในวันจริงอีกหนึ่งรอบ ซึ่งแน่นอนค่ะเมื่อลงสีแล้ว…ห้ามอาบน้ำ…ทนนอนดมกลิ่นสีtanning ไปอย่างนั้นแหละ รอบที่หนึ่งและแล้วก็มาถึงวันแข่งขัน

เย็นก่อนวันแข่งนักกีฬาจะต้องไปรายงานตัว วัดส่วนสูง ให้ตรวจเครื่องแต่งกายและฟังการบรีฟ ซึ่งเราจะได้พบกับคู่่แข่งทุกคน พอได้เห็นเพื่อนๆคุ่แข่ง หล้ามสวยๆ ผิวแทนเข้มๆ หุ่นเฟิร์มๆ หน้าท้องเป็น 4pack เราก็ยิ่งกังวล…เมื่อเทรนเนอร์เห็นคู่แข่งของเราแล้วก็เครียดขึ้นมาเหมือนกันค่ะ เพราะเมย์ผอมมากเกินไป คืนนั้นเทรนเนอร์สั่งให้กลับไปกินๆๆๆๆ อาหารที่ห้ามมาตลอดอย่างขนมปัง เค้ก ให้กินเข้าไป (แทคติกนี้เรียกว่าการ carb-up ซึ่งไว้ว่างๆจะมาขยายให้ฟังทีหลังค่ะ เล่าตอนนี้คงสับสนกันแย่) เอาเป็นว่าเป็นการทำให้ กล้ามเนื้อ อิ่มและพองโตขึ้นในระยะเวลาที่รวดเร็ว...

คืนนั้นผืนกินสุดๆ กินไปจะร้องไห้ไป เครียดมากๆ...ตอนกลางคืนก็นอนไม่หลับค่ะ เพราะนอกจากจะเครียดเรื่องแข่งแล้ว ยังเหม็น tanning อีกต่างหาก

แล้ววันชี้ชะตาก็มาถึง เมย์ตื่นตั้งแต่ตี ๕ มาลงสีแทนครั้งสุดท้าย แต่งหน้า ต่อผมยาว เตรียมตัวโน่นนี่นั่น…เมื่อไปถึงสนามแข่งก็ต้อง รอ รอ รอ เพราะมีการแข่งขันหลายประเภท นักกีฬาหลายร้อยคน กว่าจะถึงคิวของเราก็ต้องรอนานกว่า 4 ชม.
การแข่งขันจะมี 2 รอบค่ะ รอบเช้าเรียกว่า Pre-Judging เป็นรอบที่กรรมการเรียกนักกีฬาออกมาเดิน มา Post ให้ดู และจะให้คะแนน นักกีฬา รอบเย็นเรียกว่า Final เป็นรอบประกาศผลคะแนนจากรอบเช้า รอบเช้าจะเครียดมากกว่ารอบแรกเพราะกล้ามเนื้อ สีผิว แต่งหน้า ทรงผม ทุกอย่างต้องเป๊ะ กินอะไรมากๆไม่ได้เดี๋ยวท้องบวม ตลอดเวลาที่รอเมย์ได้กิน Protein Bar ไป 1 แท่งเท่านั้นเองค่ะ หิวก็หิว เครียดก็เครียด


เมื่อรอบ Pre Judging ผ่านไปนักกีฬาทุกคนจะเปลี่ยนตัวเองไปเป็น eating machine คือกินทุกอย่างที่ขวางหน้า…เพราะการให้คะแนนจบสิ้นไปแล้ว รอบเย็นแค่ขึ้นเวทีโพสโน่นนี่นั่นแล้วก็รับรางวัล หรือเดินคอตกกลับบ้านก็เท่านั้น ช่วงเวลารอยต่อระหว่างรอบเช้ากับรอบกลางวันเป็นช่วงเวลาแห่งการกินค่ะ...หลายคนขนของกินกันมาเป็นกระเป๋าๆกันเลย…สาวๆบางคนเอาเค้กมาเป็นก้อนๆ เอาวิปครีมมาทั้งกระป๋อง ฉีดกรอกปากกันซะอย่างนั้น เพื่อนสนิทเมย์นั่งกินช็อกโกแลตทั้งกระป๋อง พิซซ่า 1 ถาดใหญ่ ต่อด้วย Burger King อีก 1 ชุด…แต่เมย์เครียดค่ะ กลัวมากๆ กินไม่ลง กินช็อกโกแล็ตไปสองสามชิ้นก็ไม่ไหวแล้ว อยากจะอวก เครียดเพราะรู้ว่าเราไม่ชนะ ไม่แม้แต่ติดอันดับ top 5

บอกตรงๆว่าหวังไว้มากค่ะ เมย์ฝึกหนักมากจริงๆ …พอรู้ตัวว่าไม่ได้เราก็เครียด..ไม่ใช่แค่รู้สึกว่าตัวเองผิดหวังที่เราทำไม่ได้ แต่เราทำให้เทรนเนอร์เราผิดหวังด้วย ตลอดเวลากว่า 6 เดือนที่ผ่านมา เค้าทุ่มเทให้เราทุกอย่าง…เคยบอกไว้ว่าเทรนเนอร์เป็นนักเพาะกายที่เลิกแข่งไปนานแล้ว แต่เพราะเราเค้าจึงยอมกลับมาสู่แวดวงการแข่งขัน…เราไปลากเค้ามาผิดหวังกับเราแท้ๆ…

มาถึงตรงนี้หลายคนอาจถามว่า แล้วไปรู้ได้ยังไงว่าไม่ชนะ…คืออย่างงี้ค่ะ ในรอบ Pre-Judging กรรมการจะเรียกนักกีฬาออกมาเดินและ โพสเพื่อนให้คะแนนทีละคน ต่อจากนั้นจะเรียก 5 คน ที่เป็น top 5 ออกมายืน เรียงเปรียบเทียบกัน (Comparison) แล้วจะเรียกหมายเลขที่ได้อันดับ 1 มายืนตรงกลาง อันดับ 2 3 จะยืนซ้ายขวา อันดับ 4และ 5 จะยืนถัดไปจากที่ 2และ 3 กลุ่มถัดมาจะเป็น อันดับที่ 6-10 และกลุ่มถัดมาก็จะเป็น 11-15 เรื่อยไปแบบนี้ค่ะ และเมื่อเราไม่ได้ถูกเรียกออกไปเป็นกลุ่มแรก ก็แน่นอนค่ะว่าไม่ติดอนดับ…เวลานั้นจำได้ว่ามือสั่นอยากจะร้องไห้ตรงนั้นเลยค่ะ ยิ้มแทบจะไม่ออก น้ำตามันคลอๆ


แล้วก็ถึงเวลาประกาศผลค่ะ เมย์ประกวดประเภท Bikini Class B (สูง 5’3”-5’4”) มีสาวๆใน class อยู่ 18 คน เมย์ได้อันดับที่ 12 เองค่ะ

Create Date : 18 มกราคม 2554 Last Update : 18 มกราคม 2554 9:40:29 น. Counter : 812 Pageviews.		4 comments
Share Tweet