AGAIN & AGAIN "การมีชีวิต การใช้ชีวิต ของ มนุษย์ คือ ศิลปะ" ศิลปะมันไม่ต้องสมบูรณ์แบบก็ได้ เพราะมันคือศิลปะ และมันมีคุณค่าในตัวเอง การมีชีวิต การใช้ชีวิตของมนุษย์ คือ ศิลปะ นั่นคือ..มันไม่ต้องสมบูรณ์แบบก็ได้ แต่จงใช้ชีวิตให้มีค่า,ทรงคุณค่าและเห็นคุณค่าตัวเอง ใช้ชีวิตแบบไม่เป็นระเบียบบ้าง..เป็นระเบียบบ้าง ใช้ชีวิตไม่เป็นระบบบ้าง..เป็นระบบบ้าง ใช้ชีวิตไร้สาระบ้าง..มีสาระบ้าง ใช้ชีวิตสบายๆบ้าง..ลำบากบ้าง ใช้ชีวิตบนความทุกข์บ้าง..ความสุขบ้าง ใช้ชีวิตเตร็ดเตร่บ้าง..เหลวไหลบ้าง ใช้ชีวิตล้มเหลวบ้าง..ประสบความสำเร็จบ้าง ใช้ชีวิตแบบเด็กๆบ้าง..เป็นผู้ใหญ่บ้าง ใช้ชีวิตเป็นผู้ชายบ้าง..เป็นผู้หญิงบ้าง ใช้ชีวิตรวยบ้าง..จนบ้าง ใช้ชีวิตทำดีบ้าง..ทำเลวบ้าง ใช้ชีวิตวุ่นวายบ้าง..สงบเงียบบ้าง ใช้ชีวิตแบบศิลปะแบบศิลปินใช้ชีวิตแบบหลากหลาย เพื่อเพิ่มคุณค่าให้ชีวิตเพราะสิ่งมีชีวิต คือ • สิ่งที่เคลื่อนไหวเองได้ • ขับถ่ายได้ สืบพันธ์ุได้ หายใจได้ • ต้องการอาหาร อากาศ และน้ำ • ต้องการพื้นที่ ต้องการเวลา ที่จะเจริญเติบโต ไม่ต้องใช้ชีวิตสมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่างหรอก เพราะชีวิตเรามันไม่ได้สมบูรณ์แบบไปหมด บางทีการมีจุดบกพร่องหรือไม่สมบูรณ์  ก็เพื่อให้มีพื้นที่ ให้สำหรับใครอีกคนมาเติมเต็ม ให้ชีวิตเราสมบูรณ์ต่างหากหล่ะ  #ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ  เหนื่อยอ่ะ . . หงิดด้วย ช่วงนี้มีแก้งานบ่อยมาก แล้วคือ ต้องออกแบบในโปรแกรมหนึ่งแล้วไปสร้าง UI ในอีกโปรแกรมหนึ่ง ส่งงานให้ R&D ใส่โค้ดต่อ ทีนี้ นายก็เปลี่ยนแบบบ่อยมาก จากปุ่มห้าปุ่มทุกอย่างเสร็จ สักพักเปลี่ยนให้เหลือสองปุ่ม แก้เสร็จส่งต่อให้คนเขียนโปรแกรม สักพักนายก็มาปรับปุ่มเป็น 4 ปุ่มอีก เปลี่ยน Design ใหม่หมด อีคนเขียนโค้ดต่อจากเราก็ยังจะมาบังคับให้เราปรับ design  แต่ต้องใส่ Event เก่าที่เขาทำไว้ไปด้วย เพราะเขาไม่อยากทำใหม่ และไม่อยากแก้โค้ด ซึ่ง . . มันแม่มเปลี่ยนทั้งหน้าเปลี่ยนทั้งรูปแบบ ขนาดเรายังต้องทำใหม่ทั้งหมดเลย ปวดกะบาลหนักมาก ถ้าตูเขียนโปรแกรมเองได้ตูเขียนไปแล้ว หงุดหงิดว้อยย!! แต่ชีวิตก็งี้แหละ . . สบายใจตลอดเวลาสิแปลก เรื่องหงุดหงิดใจมีมากมาย . . ปลงได้ก็ปลง อย่างวันก่อน เราแว้นไปกินเตี๋ยวแกงเนื้อหน้าหมู่บ้าน ร้านมันจะอยู่ฝั่งซ้ายฝั่งเดียวกับหมู่บ้าน พอกินเสร็จ เราก็เตรียมหักหัวรถข้ามไปอีกฝั่งของถนน แต่รถเยอะมาก เลยหาจังหวะข้ามไม่ได้สักที มันมีรถคันนึ่งขับมาอยากจะ มาจอดตรงจุดที่เราจอดก่อนหน้านั้น แล้วเราไม่ไปสักที มันบีบแตรไล่เว่ยยย คือ หงุดหงิดมาก ถ้าตูไปได้ ตูก็ไปแล้วไหม ใครจะอยากจะมาจอดตากแดดอยู่ แล้วคือมึงมาทีหลัง มึงรอไม่เป็นหรือไง เรานี่ต้องพยายามนับหนึ่งถึงสิบในใจมาก อยากจะบีบแตรกลับรัวๆ แต่ก็ไม่อยากทำ ไม่อยากหัวร้อน แต่คนนิสัยแบบนี้ ไม่ไหมจริงๆอ่ะ เซ็งหนักมว๊ากกกกก . . ยิ่งคิดแล้วยิ่ง . .  ฮึ่ยย เปลี่ยนเรื่องดีกว่า  อาทิตย์ที่ผ่านมาแม่เรากลับบ้าน ตจว.  เนื่องจากหมอนัด รอบนี้นางเตรียมตัวมาดี คุมน้ำตาล จนน้ำตาลลงไปเหลือ 120 แต่ ดันตะบะแตกในสามวันสุดท้าย ทำให้พอถึงวันไปหาหมอค่าน้ำตาลเด้งขึ้นมา ร้อยกว่าาาา เหมือนเดิม โดนหมอด่ายับเลย แต่นางก็ยังบันเทิงได้อยู่ นัดเพื่อนไปกินร้านอาหารมั่ง นัดกันร้องคาราโอเกะมั่ง ปาตี้แก้เครียดหนุกหนาน ส่วนลูกก็บันเทิงพอกัน . . พอแม่ไม่อยู่ หนู(วัยรุ่น40+) ก็เริงร่าเลยจร้าาา ผองเพื่อนก็นัดไม่ขาดสาย ไปกินมาซารุกับเพื่อนต๊อด+แก๊ป ม่อนนี่ต้องมา โรลไร้ข้าว หอยเป่าฮื่อ หอยปีนก จัดเต็มเหนื่ยว 555+ กลางสัปดาห์นัดเจอกับพี่ตุ๊กที่สยามไปกินโอ้กะจู๋กัน เรียกเพื่อนโอมากินด้วยจะได้มีคนช่วยกิน สั่งได้หลายๆเมนู พูดถึงเพื่อนโอ เราไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผู้ชายแบบนี้ ถึงโดนเมียทิ้ง นี่คือตั้งแต่เรามีเืพื่อนผู้ชายมายังไม่เคย เจอคนแบบนี้เลย แบบที่เราลุกก็ขยับเก้าอี้หนีให้ พนักงานเอาน้ำมาเสริฟก็ฉีกหลอดเสียบแก้ให้ กลับบ้านยังไลน์มาถามว่าถึงบ้านหรือยัง เฮ้ยยยย . . ปกติเพื่อนผู้ชายเรามันเคยทำแบบนี้ให้เพื่อนที่ไหน ทำให้สาวก็ว่าไปอย่าง . .    แต่นะ . . อัพเดทเรื่องที่คุยกับเพื่อนโอคือ นางบอกว่า นางละเลิกโซเชียลได้สามเดือนละ 555+ มันปลงชีวิตยิ่งกว่าเราอีก เราบอกว่า ช่วงนี้เราก็ไม่ค่อยอัพเฟสเท่าไรนะ แต่อ่านนิยาย ออนไลน์ทุกวัน แต่ไม่ได้คุยกะใครนะ แบบนี้ เรียกว่าละโซเชียลได้บ้างไหมไหม เหอๆ  วันศุกร์พี่ทีทำงานชวนไปกินหมูทะที่ด่านฟ้าตีก แถวสะพานควาย อีนี่ก็รีบตอบตกลงเลยจร้าา ยังยัง วันเสาร์ยังไปกินซัมติงทูเกเตอร์ที่เวสเกต กับแก้งค์เพื่อนบ้าน เรียกว่าบันเทิงทั้งสัปดาห์ กินเสร็จเดินเล่นห้างต่อ ดูนั่นดูนี่ มีหนังสือหลายเล่มที่อยากได้ วันอาทิตย์แม่กลับมาแล้ว กลับมาสงบเสงี่ยมเจียมปาก เหมือนเดิม แม่ถามว่า แม่ไม่อยู่ได้เข้าเผ่าไหม 55+ เข้าเผ่าอะไรล่ะ บันเทิงเดินสายทุกวีวัน แล้วนี่ . . อะไรก็ไม่รู้ อยู่ดีๆ ก็หงิดกับความผมยาว ก็เลยไปหั่นทิ้งเลยจ้า วงการผมสั้นเข้าแล้วออกไม่ได้ ผมด้านหน้าว่าสั้นแล้ว ด้านหลังสั้นกว่าเกือบคืบ โล่งเลยทีนี้ ประหยัดยาสระผมกับครีมนวดอย่างมาก 55+ แต่ ความกลมของหน้านั้น . . เหอะๆ ทำใจน่ะ! อ่าววว . . เลิกงานแระ กลับบ้านดีกว่า อู้มาอัพบล็อกครึ่งชั่วโมงเลิกงานพอดี 55+ พรุ่งนี้ค่อยกลับมาแก้โค้ด UI กันใหม่ บ่นๆ แต่ไงก็ต้องทำมันอยู่ดี . . ชีวิตอ่ะเนอะ ไปก่อน . . กลับไปกอดแมวที่บ้านดีก่าาา . . นี่คือแวะเข้ามาบ่นโดยแท้ กร๊ากกกก Do not be embarrassed by your failures, learn from them and start again. บั น ทึ ก   D i a r y   โ ด ย   ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ   Create Date : 17 กันยายน 2567 10 comments Last Update : 17 กันยายน 2567 19:36:38 น. Counter : 467 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณThe Kop Civil, คุณtanjira, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณSweet_pills, คุณเนินน้ำ, คุณtuk-tuk@korat, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณnewyorknurse, คุณดอยสะเก็ด

ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่ต้องสมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่าง บางทีความไม่สมบูรณ์แบบก็เป็นความสมบูรณ์แบบอีกแบบหนึ่งเหมือนกันนะ 555 หนังสือ "ถ้าโลกนี้ไม่มีแมว" ตกลงซื้อมาหรือเปล่าคะ กลับไปกอดแมวที่บ้านดีก่าาา ... นั่นสิ ถ้าโลกนี้ไม่มีแมว แล้วจะกลับไปกอดแมวที่ไหนล่ะ อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 17 กันยายน 2567 19:14:32 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องหนอน เห็นด้วยเลยครับที่ว่า การมีชีวิต การใช้ชีวิตของมนุษย์ คือศิลปะ ในศิลปะมันไม่มีความสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว แต่มันมักจะมีความดี ความจริงและความงามซ่อนอยู่ในนั้นเสมอ กินอาหารกับเพื่อน มักจะกินได้เยอะกว่าปกตินะครับ กินไป คุยไป เพลินๆ 555   โดย: กะว่าก๋า 18 กันยายน 2567 4:32:44 น.

สรุปว่าคุณหนอนหงุดหงิดเพราะ คุณแม่กลับต่างจังหวัดนี่เองแล้วไป โทษเหตุอื่น เป็นลูกติดแม่อยู่นะคะนี่ 555   โดย: หอมกร 18 กันยายน 2567 7:00:51 น.

อ่านเปิดหัวชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ รู้สึกโอเคมากเลยครับ แก้งานเป็นอะไรที่ผมว่าน่าอารมณ์เสียจริง ๆ ทำยังงัยได้ก็เจ้านายสั่งมาละนะ คุณแม่คุณหนอนยังเฟี้ยวอยู่เลยครับ มีปาร์ตี้ร้องคาราโอเกะสนุกสนานเลยครับ ว่าแต่เห็นอาหารแล้วน่ากินทุกอย่างเลยครับ เดี๋ยวนี้โอ้กะจู๋เริ่มเปิดหลายสาขาแล้วนะ ผมไปกินแถวในเมืองทองแต่นาน ๆ กินทีนึงนะ ราคาแอบแรงอยู่ 555 น้องเหมียวรูปสุดท้าย น่ารักน่าแกล้งจริง ๆ ครับ จากบล็อก ผลเลือดรอบนี้ผมโดนหมอด่ามาอีกแล้วครับ เนื่องจากไปงานเลี้ยงเกษียณมา   โดย: The Kop Civil 18 กันยายน 2567 9:57:46 น.

555 โอเค นึกว่าซื้อแล้วก็อยากรู้เนื้อหาเท่านั้นแหละ ว่าจะเป็นอย่างที่เราคิดหรือเปล่า แต่นี่แนะ มีรีวิว ไม่ต้องซื้อก็รู้เรื่องล่ะ อิอิ ถ้าโลกนี้ไม่มีแมว If Cats Disappeared from the World https://www.naiin.com/product/detail/192037 ใครจิตอ่อนอ่านแล้วพาลจิตตกเอานา   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 18 กันยายน 2567 10:09:46 น.

" ... กลับไปปีนกำแพงเมืองจีนต่อ ... ยังมีผัวทิพย์มากมายให้เลือกสรรค์ 55+" กลับไปกอดแมวที่บ้านดีก่าาา . .   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 18 กันยายน 2567 12:46:46 น.

สวัสดีครับพี่ จริงครับที่ชีวิตไม่จำเป็นต้อง prefect ถูกบ้างผิดบ้าง มีสาระ ไม่มีสาระบ้าง จริงจังบ้าง เล่นๆ บ้าง เพราะผลที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์ในแต่ละวัน มันคือความสวยงามในการใช้ชีวิต ไอ่ความที่คาดเดาไม่ได้ ผิด ๆ ถูก ๆนี่แหละ ทำให้ชีวิตมันสนุก และรู้สึกว่าว่าแหละสีสันของชีวิตครับ อย่างหลานผม ผมรู้สึกว่าเค้ามีความ Prefectionist เล็ก ๆ เห็นเค้าพยายามเลี้ยงลูกบอล แต่เลี้ยงแล้วชนกำแพงก็หงุดหงิด บอกว่าตัวเองไม่เก่ง ผมก็ต้องบอกว่า คนที่เค้าเก่งเค้าก็เลี้ยงบอลชนได้เหมือนกัน พอระบายสีเล่นกับผม เค้ามองผมระบายแล้วร้องไห้ บอกทำไมเค้าระบายไม่สวยเหมือนน้าปริ๊นซ์ ผมก็ต้องบอกว่า รู้ป่ะว่าตอนอนุบาล น้าปริ๊นซ์ระบายสี so bad เลย bad ขนาดที่คุณครูต้องเรียกผู้ปกครอง 55555 ข้าวหอมระบายดีมากๆ แล้ว แค่มือข้าวหอมยังเล็กกล้ามเนื้อมือยังไม่แข็งแรง ถ้าโตขึ้นก็จะระบายดีขึ้นเรื่อยๆ น้าปริ๊นซ์ชอบรู้ที่ข้าวหอมระบายทุกรูป...แล้วก็เอารูปมาติดที่ตู้เย็นเอาไว้ ให้รู้ว่าผมชอบจริงๆ ผมเป็นคนชอบงานดีไซด์นะครับ แต่คงทำเป็นอาชีพอย่างพี่ไม่ได้ เพราะถ้ามีคนมานั่งแก้ ผมต้องหงุดหงิดแน่ๆ เห็นผมเป็นคนใจเย็น เจอแบบพี่ผมก็ขึ้นครับ 5555 เรื่องบนถนน มีเรื่องหงุดหงิดได้ทุกวันครับ บางทีก็เกิดจังหวะนรกที่ทำให้เราเสียจังหวะ เช่น จอดไม่ได้ ต้องยูเทิร์นไกลขึ้น น่าหงุดหงิดครับ เห็นอาหารในบล๊อกพี่แล้ว เป็นผมผมก็น้ำตาลขึ้นครับ 55555. เพราะน่าทานทุกจานเลย อาการเลิกเล่นโซเซียล จริงๆ มันก็ดีครับ ไม่ต้องโฟกัสคนอื่น โฟกัสที่ชีวิต ที่ความสุขของตัวเองเป็นหลัก ไม่ต้องเอามาเปรียบเทียบกับใคร หรือเห็นอะไรให้สร้างมาตรฐานให้กับชีวิตตัวเอง แม่กลับมาแล้วใช่ไหมครับ ดีแล้ว ชีวิตจะได้มีระเบียง   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 18 กันยายน 2567 15:09:42 น.

ภาพประกอบมีผีเสื้อโบยบิน น่ารักจังค่ะน้องหนอน งานกับปัญหาในตัวงานหรือเพื่อนร่วมงาน เหมือนเป็นแพ็กเกจที่เราต้องเจอ น้องหนอนกินของอร่อยกับเพื่อนๆ ได้กอดแมว และคุณแม่กลับมาแล้วด้วย เหมือนได้พักเติมพลังใจพร้อมทำงานต่อนะคะ เข้าบล็อกน้องหนอนหลายครั้งทำเอาหิวยามดึก วันนี้หิวยามเช้า แต่ละเมนูน่าอร่อยจริงๆค่ะ ขอบคุณน้องหนอนที่แวะชมเมนูบ้านพี่ต๋า ขอให้ทุกอย่างในวันนี้ราบรื่นนะคะ   โดย: Sweet_pills 19 กันยายน 2567 7:55:08 น.

ศิืลปะ คือความงดงามในความไม่สมบูรณ์แบบค่ะ อ่านจบแล้วรู้สึกว่าน้องบำบัดความเครียดด้วยกันกินของอร่อยตลอด ๆ เลย อิจฉาน่ะ โอ้กะจู่อร่อยนะ มาเปิดอยู่ปั๊มน้ำมันใกล้บ้าน เสียแต่ราคาสูงไปหน่อยเลยกินบ่อยไม่ได้ ^__^   โดย: เนินน้ำ 19 กันยายน 2567 13:05:25 น.

สวัสดีค่ะน้องหนอน ช่วงนี้ก็ห่างโซเชียลเหมือนกัน ดูแต่ละครคุณธรรมในเฟสอย่างเดียว ไม่ค่อยคุยแระ อาหารในบล็อกแต่ละอย่างกระตุ้นต่อมอยากขึ้นมาทันควัน   โดย: tuk-tuk@korat 19 กันยายน 2567 13:23:33 น.